Buitenlandse en internationale voorbeelden van wettelijke regelgeving rondom ICO's

Het werven van investeringskapitaal van investeerders in ruil voor het uitgeven van nieuwe virtuele valuta wordt ICO (Initial Coin Offering) genoemd. Omdat virtuele valuta in de eerste plaats een technologie is die is ontstaan uit een nieuwe technologie genaamd blockchain, is de geschiedenis van ICO als financieringsmethode kort en is de wettelijke regeling momenteel een probleem in veel landen (zie een apart artikel voor hoe blockchain-technologie de circulatie van virtuele valuta ondersteunt).

https://monolith.law/blockchain/blockchain-technology[ja]

In dit artikel wordt uiteengezet welke verschillen er zijn in de regulering van ICO’s in verschillende landen. Tegelijkertijd wordt er ook gekeken naar de uitdagingen waarmee de internationale gemeenschap of de hele wereldeconomie momenteel wordt geconfronteerd met betrekking tot ICO’s, ongeacht de verschillen in houding tussen de landen.

Patronen in de wettelijke regulering van ICO’s

Als we de regulering van ICO’s in verschillende landen, inclusief Japan, categoriseren, kunnen we vier hoofdpatronen onderscheiden:

1. Landen die ICO’s volledig verbieden
2. Landen die proberen ICO’s te reguleren door het toepassingsgebied van bestaande wetgeving uit te breiden
3. Landen die een speciaal juridisch kader opzetten om ICO’s te reguleren
4. Landen die geen specifieke regulering voor ICO’s hebben

Japan valt onder de tweede categorie. Daarom, als er voldoende rekening wordt gehouden met de consistentie met bestaande juridische gebieden, worden ICO’s in Japan als legaal beschouwd. Echter, dit betekent niet dat men onverschillig kan zijn over de manier waarop ICO’s in andere landen worden gereguleerd, zelfs als men een ICO in Japan uitvoert. Dit komt omdat ICO’s van nature vaak online fondsen werven over grenzen heen. In dat geval kan het nodig zijn om rekening te houden met de regelgeving in het land van verblijf van de koper van de virtuele valuta (vaak aangeduid als “tokens” in dit geval) die wordt uitgegeven door de ICO. Gezien deze omstandigheden, is het noodzakelijk om voldoende aandacht te besteden aan de trends in buitenlandse wetgeving om een ICO legaal uit te voeren.

Landen die ICO’s volledig verbieden

China

China heeft een zeer negatieve houding ten opzichte van ICO’s. In China worden ICO’s gezien als een broedplaats voor witwassen en wordt aangenomen dat de meeste ICO’s illegaal zijn. Daarom zijn ICO’s al volledig verboden in China.

Hoewel de Chinese overheid ICO’s reguleert, geldt dit niet voor Hong Kong. In Hong Kong wordt aangenomen dat ICO’s, zolang ze gebaseerd zijn op de juiste procedures, worden geaccepteerd. De regulering van ICO’s in Hong Kong weerspiegelt sterk het beleid van de Amerikaanse Securities and Exchange Commission, wat een heel andere filosofie is dan in de rest van China.

Hoewel China een sterke regulering van ICO’s heeft, die bijna als een afwijzende reactie kan worden beschouwd, investeert het land als nationaal beleid in de ontwikkeling van blockchain-technologie, die de circulatie van virtuele valuta ondersteunt. Het kenmerk van het land, dat technologische innovatie leidt onder leiding van de overheid, maar sterke regulering oplegt op basis van de overheid’s autoriteit over hoe deze nieuwe technologieën worden gebruikt, is ook aanwezig in blockchain juridische zaken.

Zuid-Korea

Zuid-Korea heeft ook alle vormen van ICO’s verboden in 2017, vanwege zorgen over fraude, marktmanipulatie en witwassen. In Zuid-Korea zijn grote bedrijven die de binnenlandse economie leiden, zoals Samsung Electronics, enthousiast over het ontwikkelen van blockchain-technologie. Bovendien is er een geschiedenis van actief vermogensbeheer met virtuele valuta. De Zuid-Koreaanse Fintech-situatie wordt gekenmerkt door het feit dat de stappen van de politieke en financiële wereld niet goed op elkaar zijn afgestemd. Bijvoorbeeld, geplande binnenlandse ICO’s zijn uitgevoerd in het buitenland vanwege deze regulering. Er is nog steeds sterke kritiek dat de bovengenoemde ICO-regulering de groei van de Fintech-industrie kan belemmeren, en het is noodzakelijk om te blijven kijken hoe de regulering in de toekomst zal veranderen.

Landen die proberen ICO’s te reguleren door het toepassingsgebied van bestaande rechtsgebieden uit te breiden

Verenigde Staten

In de Verenigde Staten wordt, volgens de Amerikaanse effectenwetgeving, een ICO beschouwd als onderworpen aan de regelgeving van de effectenwet, vooral als er geen specifieke goedkeuring is verkregen. Dit betekent dat tokens uitgegeven door een ICO worden beschouwd als ‘effecten’ onder de effectenwet, en dat ICO’s worden gereguleerd op basis van het bestaande kader voor effecteninvesteringen.

Overigens heeft de Amerikaanse rechtspraak de volgende vier criteria, bekend als de Howey Test, aangegeven als de norm voor het bepalen of iets een effect is of niet. Als aan alle vier deze criteria wordt voldaan, wordt het beschouwd als een effect. Hetzelfde geldt voor ICO’s.

1. Het is een investering van geld (Is het een investering in contanten of niet?)
   
2. Er wordt winst verwacht van de investering (Is er een rendement te verwachten op basis van de investering?)
   
3. De investering van geld is in een gemeenschappelijk bedrijf (Is het een investering in een gemeenschappelijk bedrijf?)
4. Elke winst komt voort uit de inspanningen van een promotor of derde partij (Wordt de winst gegenereerd door de inspanningen van een ander bedrijf?)

Onder deze criteria wordt in de Verenigde Staten aangenomen dat Bitcoin en Ethereum niet wettelijk als effecten worden beschouwd. Dit komt omdat deze cryptocurrencies niet worden beschouwd als voldoen aan de vier vereisten van de Howey Test, omdat ze niet werken op een manier waarbij investeringen worden terugverdiend door de inspanningen van de uitgevende onderneming. In het geval van cryptocurrencies met een gedecentraliseerd systeem, wordt aangenomen dat ze geen effecten zijn.

Singapore

Singapore heeft een geschiedenis van het bevorderen van de cashloze maatschappij voor hun eigen valuta onder leiding van de overheid, maar het is ook een land dat een relatief voorzichtige houding aanneemt ten opzichte van ICO’s. In het geval van Singapore worden de tokens uitgegeven door ICO’s gereguleerd als futures trading van effecten. Bovendien, in gevallen waar ze wettelijk als aandelen moeten worden beschouwd, worden ze onderworpen aan dezelfde wettelijke regelgeving als bestaande effecten.

Echter, Singapore heeft ook een kenmerk dat er wettelijke bepalingen zijn die expliciet uitzonderingen op de bovengenoemde regelgeving aangeven (bijvoorbeeld in het geval van kleine investeringen).

Zwitserland

In Zwitserland wordt er veel moeite gedaan om de regelgeving rondom Initial Coin Offerings (ICO’s) te bevorderen zonder de groei van de blockchain-industrie te belemmeren. Net als in de Verenigde Staten en Singapore, is de aanpak gericht op het uitbreiden van bestaande financiële regelgeving naar ICO’s. Echter, er wordt ook gewerkt aan een systeem dat tokens classificeert en de toepasselijke wetten aanpast op basis van hun aard. De classificatie van tokens is als volgt:

Hoewel deze drie categorieën worden gebruikt om de toepasselijke wettelijke regelgeving voor tokens te onderscheiden, wordt er natuurlijk ook rekening gehouden met de mogelijkheid dat tokens in de toekomst eigenschappen van meerdere categorieën tegelijk kunnen hebben. Hoe dergelijke grensgevallen zullen worden behandeld, zal afhangen van de opbouw van jurisprudentie.

Zwitserland is een land waar veel blockchain-gerelateerde bedrijven, waaronder Ethereum, hun hoofdkantoor hebben en waar ICO’s van oudsher zeer populair zijn. Mede door deze achtergrond wordt verwacht dat het land zal streven naar evenwichtige regelgeving, met het oog op de lange termijn ontwikkeling van deze industrie.

Duitsland

In Duitsland wordt de inhoud van tokens uitgegeven door ICO’s gecategoriseerd in drie hoofdtypen: als ze worden beschouwd als effecten (volgens de Japanse ‘Effecten Prospectus Wet’), als activa (volgens de Japanse ‘Activa Investering Wet’), of als aandelen (volgens de Japanse ‘Kapitaal Investering Code’). Het idee is om bestaande wetten toe te passen op deze categorieën. Als een van deze van toepassing is, kan de ICO-uitvoerder verplicht worden om documenten zoals prospectussen in te dienen op basis van de toepasselijke wettelijke regelgeving.

Overigens, of tokens uitgegeven door een ICO al dan niet als effecten worden beschouwd, wordt bepaald door de vraag of ze aan de volgende voorwaarden voldoen, volgens de administratieve opvatting:

• Ze kunnen worden overgedragen en verhandeld op de markt
  
• Ze hebben rechten die vergelijkbaar zijn met dividenden als lid
  
• Ze hebben geen gebruik als betaalmiddel, zoals contant geld
• De informatie van de houder wordt geregistreerd met behulp van blockchain-technologie

Landen die speciale juridische gebieden opbouwen en proberen te reguleren voor ICO’s

Frankrijk

In Frankrijk wordt sinds 2017, onder leiding van de Franse Autoriteit voor Financiële Markten, gewerkt aan de ontwikkeling van een wettelijk kader voor virtuele valuta. In Frankrijk wordt er nieuwe wetgeving ontwikkeld over hoe ICO’s moeten worden uitgevoerd, en er wordt direct geprobeerd om ‘legale manieren om ICO’s uit te voeren’ te reguleren. Een bijzonder kenmerk is de introductie van een licentiesysteem dat licenties verleent aan de organisatoren van ICO’s, in een poging om nationale kredietgaranties te bieden voor ICO’s. Het is echter niet zo dat het uitvoeren van een ICO zonder licentie absoluut verboden is, en er is een houding te zien die probeert een evenwicht te vinden tussen marktontwikkeling en risicobeheer.

Gibraltar

Ook Gibraltar is een land dat op eigen houtje wetgeving ontwikkelt om ICO’s te reguleren. In dit wetsvoorstel worden regels voorgesteld die de organisatoren van ICO’s moeten naleven om misdaden zoals witwassen te voorkomen, en er zijn ook bepalingen over de verplichting tot openbaarmaking van informatie.

Abu Dhabi

In Abu Dhabi wordt, rekening houdend met conflictrisico’s die uniek zijn voor virtuele valuta, zoals systeemstoringen, gewerkt aan de ontwikkeling van een eigen juridisch regelgevingskader voor ICO’s. Hier worden niet alleen maatregelen tegen witwassen en consumentenbescherming opgenomen in de regelgeving, maar ook verplichtingen voor bedrijven met betrekking tot informatiebeveiliging.

Landen die geen specifieke regelgeving hebben voor ICO’s

Wit-Rusland

De voorbeelden van landen die we tot nu toe hebben gezien, proberen op de een of andere manier juridische regelgeving op ICO’s toe te passen, hoewel de mate waarin dit gebeurt varieert. Aan de andere kant zien we in Wit-Rusland een beweging die in contrast staat met deze landen, waarbij ze proberen buitenlandse bedrijven aan te trekken door de regelgeving voor ICO’s zo veel mogelijk te versoepelen.

In het geval van Wit-Rusland zagen we een interessante beweging waarbij een wet werd uitgevaardigd in 2018 (Heisei 30) om cryptocurrency en ICO’s expliciet te legaliseren. Met het doel om IT-bedrijven van over de hele wereld aan te trekken, worden beleidsmaatregelen zoals belastingverlichting voor het minen, overdragen en verhandelen van cryptocurrency en visumvrijstelling onder bepaalde voorwaarden aangegeven.

Echter, er is een risico dat frauduleuze ICO’s die profiteren van de onwetendheid van algemene investeerders wijdverbreid worden, en de overheid toont ook bewegingen om regulering te bevorderen. Bijvoorbeeld, door het stellen van deelnamevoorwaarden voor de aankoop van tokens en het opnemen van vereisten zoals financiële middelen, opleiding en werkervaring voor de aankoop, streven ze ernaar om de aantrekking van buitenlandse bedrijven te verbinden met de ontwikkeling van de binnenlandse economie door regulering vanuit het oogpunt van consumentenbescherming.