Uitleg over de belangrijkste punten van de wijziging in de Japanse anti-stalkingwet - Over het gebruik van GPS-apparaten

De Japanse Stalker Controle Wet is een wet die stalkers reguleert die herhaaldelijk ‘achtervolgen’ en dergelijke gedragingen vertonen. De officiële naam is ‘Wet betreffende de regulering van stalkinggedrag en dergelijke’, en deze werd in november 2000 (Heisei 12) aangenomen naar aanleiding van de ‘Okegawa Stalker Moordzaak’ het jaar ervoor.

Deze Stalker Controle Wet is twee keer gewijzigd om bij te blijven met de veranderingen in de tijd, met name de ontwikkeling van het internet en de veranderingen in stalkinggedrag. Op 18 mei 2021 (Reiwa 3) werd de derde wijziging aangenomen in de plenaire vergadering van het Huis van Afgevaardigden, en deze zal volledig in werking treden in augustus.

Deze keer zijn er wijzigingen aangebracht op de volgende vier punten:

1. Het ongeautoriseerd verkrijgen van locatie-informatie met behulp van GPS-apparatuur
2. Het observeren in de buurt van de huidige locatie van de andere partij
3. Het herhaaldelijk versturen van documenten ondanks afwijzing
4. De ontwikkeling van bepalingen met betrekking tot verbodsbevelen en dergelijke

We zullen de punten van deze wijziging van de Stalker Controle Wet uitleggen, met name de wijzigingen met betrekking tot ‘het ongeautoriseerd verkrijgen van locatie-informatie met behulp van GPS-apparatuur’ en ‘het observeren in de buurt van de huidige locatie van de andere partij’.

De Stalker Reguleringswet en eerdere wijzigingen

De Japanse ‘Stalker Reguleringswet’ definieert stalken als het herhaaldelijk lastigvallen van een specifiek persoon uit liefde of andere positieve gevoelens, of uit wrok omdat deze gevoelens niet worden beantwoord.

De wet beschouwt onder andere de volgende acties als stalken: achtervolgen, in een hinderlaag liggen, ongewenst bezoeken van de woning, rondhangen in de buurt van de woning, observeren, eisen voor ontmoetingen of relaties, gewelddadig gedrag, stil of herhaaldelijk bellen, het sturen van vuilnis of dode dieren, laster, en handelingen die seksuele schaamte veroorzaken.

Deze ‘Stalker Reguleringswet’ is herhaaldelijk gewijzigd als reactie op problemen met gedragingen die niet onder de wet vallen.

Naar aanleiding van de ‘Zushi Stalker Moordzaak’ die in 2012 plaatsvond in Zushi, Kanagawa Prefecture, werd de wet in 2013 (Heisei 25) gewijzigd. Bij deze wijziging werd het herhaaldelijk versturen van e-mails toegevoegd aan de lijst van gereguleerde gedragingen.

Daarnaast werd na de ‘Koganei Stalker Poging tot Moordzaak’ die in 2016 plaatsvond in Koganei, Tokyo, de wet in datzelfde jaar gewijzigd. Bij deze wijziging werd het herhaaldelijk versturen van berichten via sociale media zoals Twitter, of het obsessief posten op blogs, oftewel ‘internet stalking’, ook opgenomen in de lijst van gereguleerde gedragingen.

Tegelijkertijd werd de wet gewijzigd van een ‘klachtdelict’, waarbij een aanklacht van het slachtoffer nodig is, naar een ‘niet-klachtdelict’, waarbij een aanklacht van het slachtoffer niet nodig is.

Echter, zelfs na deze wijzigingen, veranderde de aard van stalking met de vooruitgang van de technologie. Er ontstonden gevallen waarin stalkers stiekem een GPS-apparaat in de auto van hun voormalige partner plaatsten om hun locatie te volgen.

De politie behandelde het gebruik van dergelijke GPS-apparaten om iemands bewegingen te volgen als een daad van ‘bewaking in de buurt van de woning’. Echter, in juli 2020 (Reiwa 2) oordeelde het Hooggerechtshof voor het eerst dat het gebruik van GPS niet onder de ‘bewaking’ valt die de huidige ‘Stalker Reguleringswet’ verbiedt. Dit maakte het moeilijk om acties met GPS onder deze wet te reguleren, waardoor een snelle wijziging noodzakelijk werd.

https://monolith.law/reputation/stalker-regulation-law[ja]

De recente wijziging en ‘bewaking’

Artikel 2, paragraaf 1, subparagraaf 1 van de Japanse Anti-Stalking Wet luidt als volgt:

Wet betreffende de regulering van stalkinggedrag, enz.
(Definitie) Artikel 2
In deze wet wordt onder ‘stalken, enz.’ verstaan het verrichten van een van de volgende handelingen met het doel om gevoelens van romantische liefde, andere positieve gevoelens of wrok tegenover een specifiek persoon, diens echtgenoot, directe of samenwonende familieleden of andere personen die een nauwe relatie hebben met de specifieke persoon in het maatschappelijk leven, te bevredigen:
1 Het stalken, opwachten, blokkeren van de weg, bewaken in de buurt van de woning, werkplek, school of andere gebruikelijke locaties (hierna ‘woning, enz.’ genoemd), het binnendringen in de woning, enz., of het willekeurig rondhangen in de buurt van de woning, enz.

De kwestie die deze keer aan de orde was, betrof de bepaling over het ‘bewaken’ in de buurt van ‘de woning, werkplek, school of andere gebruikelijke locaties’.

De kwestie in kwestie

De zaak die ter discussie stond, betrof een slachtoffer (toen 28 of 29 jaar oud) waarbij de verdachte vanaf ongeveer 23 april 2016 tot 23 februari van het volgende jaar, gedurende ongeveer 10 maanden, op plaatsen zoals de parkeerplaats van een schoonheidssalon in Sasebo, Nagasaki Prefecture, meer dan 600 keer een GPS-apparaat heimelijk aan de auto van het slachtoffer bevestigde en de locatie van de auto traceerde om de bewegingen van het slachtoffer te volgen.

Deze schoonheidssalon was een winkel die het slachtoffer al eerder gebruikte. Het slachtoffer stopte bij deze schoonheidssalon om zich klaar te maken voordat ze naar haar parttime baan in een Izakaya (Japanse bar) ging, en parkeerde haar auto op de parkeerplaats van de salon wanneer ze deze gebruikte. Bovendien, vanaf ongeveer juni 2016 tot eind december 2017, parkeerde het slachtoffer haar auto daar toen ze parttime werkte in een andere Izakaya en soms nog steeds daar werkte.

De batterij van het GPS-apparaat in kwestie kon tot 240 uur continu werken met ongeveer 2 uur opladen, dus de verdachte ging ongeveer eens per week met een vriend naar plaatsen zoals de parkeerplaats van de schoonheidssalon, controleerde of de auto er was, zorgde ervoor dat hij niet werd ontdekt door het slachtoffer of anderen, verwijderde het GPS-apparaat uit de auto van het slachtoffer om het op te laden, laadde het op in zijn eigen huis, en bevestigde het opnieuw aan de auto van het slachtoffer, herhaalde dit vele malen.

Toen de verdachte het GPS-apparaat verwijderde of installeerde, controleerde zijn vriend in de auto die ze gebruikten om naar de plaats te gaan of er iemand in de buurt was of dat er geen politievoertuigen in de buurt waren.

Oordeel van de eerste aanleg

In de eerste aanleg betoogde de verdediging dat de handelingen van de verdachte niet onder de ‘observatie in de buurt van de woning, enz.’ van artikel 2, paragraaf 1, sub 1 van de ‘Japanse Wet op de Regulering van Stalkinggedrag, enz.’ vielen. Echter, de rechtbank oordeelde dat:

Het plaatsen van een GPS-apparaat in een auto en het zoeken naar de locatie van het slachtoffer kan ook worden beschouwd als een vorm van ‘observatie’.
En hoewel ‘observatie’ volgens de wet plaatsvindt ‘in de buurt van de woning, werkplek, school of andere gebruikelijke verblijfplaats (van een specifiek persoon)’, verschilt een auto die het slachtoffer dagelijks gebruikt van een ‘woning, werkplek, school’ in die zin dat deze zich verplaatst. In gevallen zoals deze, waar een GPS-apparaat in een auto is geïnstalleerd, kan men altijd de locatie van een specifiek persoon opzoeken en begrijpen. Zolang de auto dagelijks wordt gebruikt als een middel voor de specifieke persoon om zich te verplaatsen, is het redelijk om de auto zelf te beschouwen als ‘een andere gebruikelijke verblijfplaats’.

Saga District Court, 22 januari 2018 (2018)

Op basis hiervan oordeelde de rechtbank dat de verdachte, als de hoofdverdachte die medeplichtigen betrok, gedurende ongeveer 10 maanden meerdere keren stalkinggedrag heeft vertoond door observatie.

Verder werd geoordeeld dat de angst en het ongemak dat het slachtoffer heeft ervaren niet genegeerd kan worden. Hoewel de verdachte eerder veroordeeld is voor een ander misdrijf, begon hij deze misdaad te plegen tijdens zijn proeftijd na een veroordeling voor diefstal in oktober 2013 (2013), waarvoor hij een gevangenisstraf van 1 jaar en 6 maanden kreeg, met een proeftijd van 3 jaar. Dit toont duidelijk zijn minachting voor de normen aan. Daarom werd een gevangenisstraf van 6 maanden zonder voorwaardelijke vrijlating opgelegd.

De verdediging was het hier niet mee eens en ging in beroep.

Oordeel van het beroep

Hoewel het beroepshof alle argumenten van de aanklager over “feitelijke vaststelling” heeft erkend, was de conclusie anders. Ten eerste, met betrekking tot de feitelijke vaststelling, heeft de rechtbank erkend dat de verdachte gedurende ongeveer 10 maanden meerdere keren de locatie-informatie van het GPS-apparaat heeft opgezocht, waardoor hij de locatie-informatie van verschillende plaatsen in Nagasaki en Saga, waar het slachtoffer met de auto in kwestie naartoe ging, evenals de omgeving van het huis en de werkplek van het slachtoffer, de parkeerplaats van de schoonheidssalon en de omgeving van A heeft verkregen. Vervolgens oordeelde het over “surveillance” als volgt:

“Surveillance” wordt over het algemeen begrepen als het observeren van de bewegingen van een object met zintuigen zoals het gezichtsvermogen, maar zoals hierboven vermeld, beperkt de wet “surveillance” tot die welke plaatsvindt in de buurt van het huis van het slachtoffer, enz., en maakt het tot een gereguleerd object. Daarom is het redelijk om te concluderen dat de handeling van het bevestigen van het GPS-apparaat in kwestie aan de auto in kwestie, het zoeken naar de locatie van de auto en het begrijpen van de bewegingen van de persoon, die wordt uitgevoerd door verbinding te maken met de homepage van het bedrijf dat de locatie-informatiedienst biedt door het GPS-apparaat in kwestie met behulp van een mobiele telefoon, weg van de gebruikelijke locatie van het slachtoffer, en het verkrijgen van de locatie-informatie van de auto in kwestie, niet overeenkomt met de “surveillance” zoals bepaald door de wet, omdat het niet het observeren van de bewegingen van het slachtoffer met zintuigen zoals het gezichtsvermogen in de buurt van het huis van het slachtoffer, enz. is.”

Fukuoka High Court oordeel van 21 september 2018 (2018)

De rechtbank oordeelde dat het bevestigen van een GPS-apparaat aan een auto, het zoeken naar de locatie van de auto en het begrijpen van de bewegingen van de persoon, die wordt uitgevoerd door gebruik te maken van een mobiele telefoon weg van de gebruikelijke locatie van het slachtoffer, niet overeenkomt met de “surveillance” zoals bepaald door de Japanse anti-stalking wet, omdat het niet wordt uitgevoerd in de buurt van het huis van het slachtoffer, enz. Daarom heeft het de oorspronkelijke uitspraak vernietigd en de zaak teruggestuurd naar de Saga District Court.

De aanklager was het hier niet mee eens en ging in beroep.

Oordeel van de Hoge Raad

In reactie op het beroep van de aanklager heeft de Hoge Raad geoordeeld dat,

Artikel 2, lid 1, sub 1 van de Japanse Anti-Stalking Wet, dat betrekking heeft op het “in de gaten houden” van een specifiek individu of iemand die een nauwe relatie heeft met dat individu in hun sociale leven, op plaatsen zoals hun woning, werkplek, school of andere gebruikelijke locaties (hierna “woning, enz.”), vereist dat, zelfs als apparatuur wordt gebruikt, er een observatie van de bewegingen van het specifieke individu, enz. op de genoemde locatie plaatsvindt. Dit is de juiste interpretatie gezien de inhoud en het doel van deze bepaling.

Hoge Raad, 30 juli 2020 (2020)

De rechtbank oordeelde dat het traceren van de locatie van het slachtoffer’s auto werd uitgevoerd op een locatie ver verwijderd van de parkeerplaats, enz., en dat de locatie-informatie van de auto die zich van de parkeerplaats, enz. verwijdert, niet kan worden beschouwd als informatie over de bewegingen van het slachtoffer in de buurt van de parkeerplaats, enz.

De rechtbank oordeelde dat de handelingen van de verdachte niet voldoen aan de bovengenoemde vereisten en daarom niet vallen onder het “in de gaten houden” in de buurt van de “woning, enz.”, en dat het passend was om het oordeel van het hoger gerechtshof, dat de zaak terugverwees naar de rechtbank van eerste aanleg, te handhaven en het beroep te verwerpen.

Derde wijziging van de Japanse Anti-Stalking Wet

Naar aanleiding van deze uitspraak van het Hooggerechtshof, ontstond de noodzaak om te reageren op stalkinggevallen waarbij GPS-apparaten en dergelijke worden gebruikt. Daarom werd in oktober 2020 de ‘Expertgroep voor de herziening van de regelgeving tegen stalking’ opgericht. Na vier vergaderingen werd in januari 2021 een rapport opgesteld over de vier punten die aan het begin werden genoemd. Naar aanleiding van dit rapport werd op 18 mei 2021 (Reiwa 3) de derde wijziging van de wet aangenomen en aangenomen in de plenaire vergadering van het Huis van Afgevaardigden.

In de wijziging wordt de ‘uitbreiding van de gereguleerde activiteiten’ opgenomen, met betrekking tot ‘het ongeoorloofd verkrijgen van locatie-informatie met behulp van een GPS-apparaat’,

• Het verkrijgen van locatie-informatie met betrekking tot een locatie-informatie registratie-/transmissieapparaat (zoals een GPS-apparaat) dat in het bezit is van de andere partij, zonder hun toestemming
• Het aanbrengen van een GPS-apparaat of dergelijke op een object dat in het bezit is van de andere partij, zonder hun toestemming

wordt gereguleerd, en het lokaliseren van iemands locatie met een GPS-apparaat of smartphone-app wordt ook gereguleerd, evenals het aanbrengen van een GPS-apparaat of dergelijke.

Bovendien, in het geval van ‘bewaking in de buurt van de huidige locatie van de andere partij’, is de reikwijdte van de plaatsen waar bewaking en opdringerig gedrag door de dader wordt gereguleerd, uitgebreid van alleen de woning, werkplek, school, en andere plaatsen waar het slachtoffer gewoonlijk is, naar ‘in de buurt van de huidige locatie van de andere partij’, zoals winkels waar het slachtoffer heeft bezocht.

In de toekomst zal het mogelijk zijn om ook gevallen te reguleren waarin ‘een GPS-apparaat stiekem in een auto wordt geïnstalleerd en de locatie-informatie wordt verkregen’. Niet alleen dat, maar ook opdringerig gedrag en bewaking ‘in de buurt van de huidige locatie van de andere partij’, gebaseerd op informatie over de bestemming van de dag die op de SNS van de andere partij is gepost, of informatie over evenementen die online zijn gepubliceerd, zullen worden gereguleerd.

Samenvatting

In deze herziening hebben we de ‘uitbreiding van gereguleerde activiteiten’ besproken, met name ‘het ongeoorloofd verkrijgen van locatie-informatie met behulp van GPS-apparatuur’ en ‘het observeren in de buurt van de huidige locatie van de andere partij’.

De resterende twee punten, ‘het herhaaldelijk verzenden van documenten ondanks weigering’ en ‘het ontwikkelen van bepalingen met betrekking tot de methode van verbodsbevelen’, zullen hieronder worden uitgelegd.

https://monolith.law/reputation/stalker-regulatory-law-amendment-letter[ja]

Informatie over de maatregelen van ons kantoor

Monolis Juridisch Kantoor is een advocatenkantoor met hoge expertise in IT, met name internet en recht. Als stalking ernstiger wordt, bestaat het risico dat persoonlijke informatie en ongegronde laster op het internet worden verspreid. Dergelijke schade wordt steeds meer een groot probleem als een ‘digitale tatoeage’. Ons kantoor biedt oplossingen voor het aanpakken van ‘digitale tatoeages’. Details worden beschreven in het onderstaande artikel.

https://monolith.law/digitaltattoo[ja]