MONOLITH LAW OFFICE+81-3-6262-3248Καθημερινές 10:00-18:00 JST [English Only]

MONOLITH LAW MAGAZINE

General Corporate

Η αποχώρηση των μελών από μια Ιαπωνική Εταιρεία Ετερόρρυθμης Εταιρίας και η επιστροφή του μεριδίου τους

General Corporate

Η αποχώρηση των μελών από μια Ιαπωνική Εταιρεία Ετερόρρυθμης Εταιρίας και η επιστροφή του μεριδίου τους

Η合同会社 (Godo Kaisha), λόγω της απλότητας των διαδικασιών ίδρυσής της και της ευρύτητας της αυτονομίας του καταστατικού της, αποτελεί μια ιδιαίτερα δημοφιλή μορφή εταιρείας για την ανάπτυξη επιχειρήσεων στην Ιαπωνία. Ειδικά για τις ξένες εταιρείες που επιθυμούν να ιδρύσουν ιαπωνικό νομικό πρόσωπο, η Godo Kaisha χρησιμοποιείται συχνά παράλληλα με την κοινή μετοχική εταιρεία. Ωστόσο, η υψηλή ευελιξία της δομής της δημιουργεί μοναδικά νομικά ζητήματα σχετικά με την προσχώρηση και την αποχώρηση των μελών της (αντίστοιχα με τους μετόχους σε μια κοινή μετοχική εταιρεία). Η αποχώρηση ενός μέλους επηρεάζει άμεσα την επιβίωση της εταιρείας, τις σχέσεις με τα υπόλοιπα μέλη και την κατανομή της περιουσιακής αξίας. Επομένως, είναι απαραίτητο για τους διαχειριστές και τους νομικούς συμβούλους μιας Godo Kaisha να κατανοούν ακριβώς τις διατάξεις του ιαπωνικού εταιρικού νόμου που αφορούν την αποχώρηση των μελών.

Στο παρόν άρθρο, θα αναλύσουμε εκτενώς και λεπτομερώς το σύστημα ‘αποχώρησης’ των μελών από μια Godo Kaisha βάσει του ιαπωνικού εταιρικού νόμου. Η αποχώρηση των μελών διακρίνεται κυρίως σε ‘προαιρετική αποχώρηση’, η οποία βασίζεται στην προσωπική βούληση του μέλους, και σε ‘νόμιμη αποχώρηση’, η οποία προκύπτει όταν συμβούν συγκεκριμένα γεγονότα που ορίζει ο νόμος. Αυτά τα συστήματα είναι σχεδιασμένα να ισορροπούν μεταξύ της ελευθερίας των μελών να ανακτήσουν το επενδυμένο κεφάλαιο και της προστασίας της συνέχειας της εταιρείας και των συμφερόντων των πιστωτών. Σε αυτό το άρθρο θα αποκαλύψουμε τις απαιτήσεις και τις διαδικασίες κάθε συστήματος αποχώρησης, βασιζόμενοι σε συγκεκριμένα άρθρα του νόμου, και θα εμβαθύνουμε στην ‘επιστροφή του μεριδίου’, το οποίο αποτελεί το πιο σημαντικό δικαίωμα που προκύπτει από την αποχώρηση, καθώς και στις νομικές διαδικασίες που σχετίζονται με αυτό. Θα εξετάσουμε επίσης ιαπωνικά δικαστικά παραδείγματα για να φωτίσουμε τις πρακτικές πτυχές αυτού του περίπλοκου νομικού συστήματος.

Προαιρετική Παραίτηση Βάσει Προσωπικής Απόφασης Εργαζομένου στην Ιαπωνία

Η προαιρετική παραίτηση είναι ένα σύστημα όπου ο εργαζόμενος αποχωρεί από μια εταιρεία με κοινή ευθύνη βάσει της δικής του απόφασης, και οι βασικοί κανόνες του ορίζονται στο άρθρο 606 του Ιαπωνικού Εταιρικού Νόμου (Japanese Corporate Law). Αυτό αποτελεί ένα σημαντικό άρθρο για τις εταιρείες με κοινή ευθύνη, που βασίζονται στην προσωπική εμπιστοσύνη μεταξύ των μελών, καθώς παρέχει στους εργαζομένους την ελευθερία να αποχωρήσουν από την εταιρεία.

Το άρθρο 606, παράγραφος 1 του Ιαπωνικού Εταιρικού Νόμου καθορίζει τον γενικό κανόνα. Σε περίπτωση που οι καταστατικές διατάξεις δεν ορίζουν διάρκεια ύπαρξης της εταιρείας ή ορίζουν ότι η εταιρεία θα υπάρχει για όσο ζει ένας συγκεκριμένος εργαζόμενος, κάθε μέλος μπορεί να παραιτηθεί στο τέλος του εταιρικού έτους. Ωστόσο, για να ασκήσει αυτό το δικαίωμα, το μέλος που επιθυμεί να παραιτηθεί πρέπει να ειδοποιήσει την εταιρεία έξι μήνες νωρίτερα. Η περίοδος προειδοποίησης των έξι μηνών στοχεύει στο να δώσει στην εταιρεία τον απαραίτητο χρόνο για να προετοιμαστεί για την αποχώρηση του μέλους χωρίς να προκληθεί διαταραχή στη διοίκηση, να επιλέξει τον διάδοχο και να προετοιμάσει τα απαραίτητα κεφάλαια για την επιστροφή των μεριδίων.

Ωστόσο, οι εταιρείες με κοινή ευθύνη αναγνωρίζονται για την ευρεία αυτονομία που παρέχεται από το καταστατικό τους. Το άρθρο 606, παράγραφος 2 του Ιαπωνικού Εταιρικού Νόμου εφαρμόζει αυτή την αρχή στους κανόνες προαιρετικής παραίτησης, επιτρέποντας στην εταιρεία να ορίσει διαφορετικούς όρους μέσω του καταστατικού. Για παράδειγμα, μπορεί να οριστεί ότι «τα μέλη μπορούν να παραιτηθούν ειδοποιώντας την εταιρεία τρεις μήνες νωρίτερα, στο τέλος του εταιρικού έτους», επιτρέποντας έτσι μια πιο σύντομη περίοδο προειδοποίησης από τη νομική αρχή. Με αυτόν τον τρόπο, η στρατηγική σχεδίαση του καταστατικού μπορεί να δημιουργήσει ευέλικτους κανόνες παραίτησης που ταιριάζουν στις πραγματικές συνθήκες κάθε εταιρείας.

Επιπλέον, ο Ιαπωνικός Εταιρικός Νόμος προβλέπει μέτρα διασφάλισης για τα μέλη που βρίσκονται σε απρόβλεπτες καταστάσεις. Το άρθρο 606, παράγραφος 3 του Ιαπωνικού Εταιρικού Νόμου ορίζει ότι, σε περίπτωση «αναπόφευκτων λόγων», τα μέλη μπορούν να παραιτηθούν ανεξάρτητα από τις διατάξεις του καταστατικού ή την περίοδο προειδοποίησης. Η φράση «ανεξάρτητα από τις διατάξεις των προηγούμενων δύο παραγράφων» δείχνει ότι αυτό το δικαίωμα δεν μπορεί να περιοριστεί ακόμα και από το καταστατικό, λειτουργώντας ως δίχτυ ασφαλείας για να αποτρέψει την αιώνια δέσμευση των μελών στη διοίκηση της εταιρείας. Παραδείγματα «αναπόφευκτων λόγων» περιλαμβάνουν καταστάσεις όπου ένα μέλος απαιτεί μακροχρόνια ιατρική φροντίδα ή μετακομίζει σε μια απομακρυσμένη περιοχή που καθιστά δύσκολη την εκτέλεση των εργασιών της εταιρείας. Αυτή η διάταξη δημιουργεί μια νομική ισορροπία μεταξύ των περιορισμών που επιβάλλονται από το καταστατικό για τη σταθερότητα της εταιρείας και των σοβαρών προσωπικών συνθηκών των μεμονωμένων μελών.

Υποχρεωτική Αποχώρηση Βάσει των Διατάξεων του Νόμου στην Ιαπωνία

Η υποχρεωτική αποχώρηση είναι ένα σύστημα στο οποίο, ανεξάρτητα από την προσωπική βούληση του μέλους, η αποχώρηση ενός μέλους από μια εταιρεία συμβαίνει αυτομάτως όταν προκύψουν συγκεκριμένες περιστάσεις που αναφέρονται στο Άρθρο 607, Παράγραφος 1 του Ιαπωνικού Εταιρικού Νόμου (Japanese Corporate Law). Αυτό στοχεύει στην αναδιοργάνωση της εταιρικής δομής και τη διασφάλιση της σταθερής λειτουργίας της εταιρείας όταν προκύπτουν σημαντικές αλλαγές στη θέση ενός μέλους ή όταν χαθεί η βάση της εμπιστοσύνης μεταξύ των μελών.

Οι λόγοι για υποχρεωτική αποχώρηση που καθορίζονται από το Άρθρο 607, Παράγραφος 1 του Ιαπωνικού Εταιρικού Νόμου είναι πολλαπλοί. Οι κύριοι λόγοι περιλαμβάνουν:

  • Περιστάσεις που ορίζονται στο καταστατικό
  • Συναίνεση όλων των μελών
  • Θάνατος του μέλους
  • Εξαφάνιση του μέλους που είναι νομικό πρόσωπο λόγω συγχώνευσης
  • Απόφαση για έναρξη διαδικασίας πτώχευσης του μέλους
  • Διάλυση του μέλους που είναι νομικό πρόσωπο
  • Απόφαση για έναρξη κηδεμονίας του μέλους
  • Αποβολή

Αυτοί οι λόγοι εφαρμόζονται ανάλογα με το αν το μέλος είναι φυσικό ή νομικό πρόσωπο. Για παράδειγμα, ο “θάνατος” εφαρμόζεται σε φυσικά πρόσωπα, ενώ η “εξαφάνιση λόγω συγχώνευσης” ή η “διάλυση” εφαρμόζονται σε νομικά πρόσωπα.

Εδώ, η αρχή της αυτονομίας του καταστατικού της εταιρείας παίζει επίσης έναν ορισμένο ρόλο. Το Άρθρο 607, Παράγραφος 2 του Ιαπωνικού Εταιρικού Νόμου επιτρέπει στην εταιρεία να αποκλείσει ορισμένους λόγους υποχρεωτικής αποχώρησης μέσω του καταστατικού. Συγκεκριμένα, μπορεί να ορίσει ότι, ακόμη και αν προκύψουν “απόφαση για έναρξη διαδικασίας πτώχευσης”, “διάλυση” ή “απόφαση για έναρξη κηδεμονίας”, το μέλος δεν θα αποχωρήσει. Αυτή η διάταξη είναι ιδιαίτερα σημαντική στρατηγικά όταν οι εταιρείες χρησιμοποιούνται ως κοινοπραξίες μεταξύ νομικών προσώπων. Για παράδειγμα, μπορεί να σχεδιαστεί έτσι ώστε, ακόμη και αν ένας εταίρος αντιμετωπίσει οικονομικές δυσκολίες (πτώχευση) ή αναδιοργάνωση (διάλυση), αυτό να μην σημαίνει αυτόματη αποχώρηση από την κοινοπραξία, διατηρώντας έτσι τη συνέχεια της επιχείρησης. Έτσι, το καταστατικό δεν είναι απλώς ένα τυπικό έγγραφο, αλλά ένα στρατηγικό εργαλείο για τη διαχείριση μελλοντικών κινδύνων.

Επιπλέον, ανεξάρτητα από αυτά, το Άρθρο 609 του Ιαπωνικού Εταιρικού Νόμου παρέχει στους πιστωτές που έχουν κατάσχει το μερίδιο ενός μέλους το δικαίωμα να αποχωρήσει το μέλος στο τέλος της επιχειρησιακής χρήσης. Αυτό αποτελεί μια ειδική διάταξη για την αποχώρηση που έχει θεσπιστεί ως μέσο για τους πιστωτές να ανακτήσουν το επενδυμένο κεφάλαιο.

Απομάκρυνση Εργαζομένου Λόγω Απόφασης Άλλων Συναδέλφων: Η Διαδικασία της Εξαίρεσης στο Ιαπωνικό Δίκαιο

Μεταξύ των νόμιμων λόγων αποχώρησης ενός εργαζομένου, η “εξαίρεση” είναι μία από τις πιο σοβαρές και διαφιλονικούμενες. Η εξαίρεση αναφέρεται στη διαδικασία όπου ένας εργαζόμενος με σοβαρή παράβαση απομακρύνεται από την εταιρεία με τη βούληση των άλλων εργαζομένων. Επειδή αυτή η διαδικασία αφαιρεί τη θέση του εργαζομένου ενάντια στη θέλησή του, ο Ιαπωνικός Νόμος Εταιρειών ορίζει αυστηρές διαδικασίες και ουσιαστικές απαιτήσεις.

Η διαδικασία της εξαίρεσης καθορίζεται στο άρθρο 859 του Ιαπωνικού Νόμου Εταιρειών. Για να πραγματοποιηθεί μια εξαίρεση, απαιτείται πρώτα ένα ψήφισμα από την πλειοψηφία των εργαζομένων, εκτός από τον εργαζόμενο που είναι υπό εξαίρεση. Στη συνέχεια, η εταιρεία πρέπει να κινήσει δικαστική διαδικασία ενώπιον του δικαστηρίου, ζητώντας την εξαίρεση του εργαζομένου. Η εξαίρεση δεν μπορεί να γίνει μόνο με τη συμφωνία των εργαζομένων, αλλά απαιτείται η απόφαση της δικαιοσύνης.

Το άρθρο αναφέρει τους νόμιμους λόγους για εξαίρεση, όπως:

  • Η μη εκπλήρωση της υποχρέωσης εισφοράς
  • Η παράβαση της υποχρέωσης αποφυγής ανταγωνισμού
  • Η διάπραξη ανάρμοστων πράξεων κατά την εκτέλεση των καθηκόντων της εταιρείας
  • Η μη εκπλήρωση άλλων σημαντικών υποχρεώσεων

Ωστόσο, τα Ιαπωνικά δικαστήρια δεν επιτρέπουν εύκολα την εξαίρεση απλώς επειδή οι πράξεις του εργαζομένου ταιριάζουν τυπικά στους παραπάνω λόγους. Η νομολογία απαιτεί ότι, για να δικαιολογηθεί η εξαίρεση, οι πράξεις του εργαζομένου πρέπει να έχουν καταστρέψει την εμπιστοσύνη μεταξύ των συναδέλφων σε τέτοιο βαθμό που να μην είναι δυνατή η αποκατάσταση, και η παραμονή του εργαζομένου στην εταιρεία να αποτελεί σοβαρό εμπόδιο για την επιβίωση και τη συνέχιση των επιχειρήσεων της.

Η νομική αυτή προσέγγιση αποσαφηνίζεται μέσω δύο αντίθετων παραδειγμάτων αποφάσεων. Η πρώτη είναι η απόφαση του Τοκυότο Δικαστηρίου στις 29 Νοεμβρίου 2021, όπου εγκρίθηκε η εξαίρεση ενός εργαζομένου που είχε καταχραστεί τα κεφάλαια μιας εταιρείας για προσωπικό όφελος. Το δικαστήριο κατέληξε ότι αυτή η πράξη αποτελούσε σοβαρή παράβαση που κατέστρεψε την εμπιστοσύνη μεταξύ των συναδέλφων και έκρινε την εξαίρεση δικαιολογημένη.

Η δεύτερη είναι η απόφαση του Τοκυότο Δικαστηρίου στις 26 Σεπτεμβρίου 2019, όπου απορρίφθηκε η εξαίρεση ενός εργαζομένου παρά την καταγγελία για ανάρμοστες πράξεις όπως φοροδιαφυγή. Το δικαστήριο επικεντρώθηκε στο γεγονός ότι ο εργαζόμενος ήταν κεντρικό πρόσωπο στην επιχείρηση και παρήγαγε σχεδόν όλα τα έσοδα της εταιρείας, καταλήγοντας ότι η εξαίρεσή του θα έκανε τη συνέχιση της επιχείρησης αδύνατη.

Από αυτά τα παραδείγματα προκύπτει ότι τα Ιαπωνικά δικαστήρια αντιμετωπίζουν την εξαίρεση όχι ως τιμωρία για τον εργαζόμενο με την προβληματική συμπεριφορά, αλλά ως τελευταίο μέσο για τη διατήρηση της εταιρείας. Το κεντρικό ζήτημα στη δίκη είναι αν η απομάκρυνση του εργαζομένου είναι πραγματικά απαραίτητη για τη συνέχιση της επιχείρησης, με βάση μια διοικητική και οικονομική ανάλυση. Έτσι, οι εταιρείες που εξετάζουν την εξαίρεση ενός εργαζομένου πρέπει να αποδείξουν όχι μόνο τη σοβαρή παράβαση των καθηκόντων του, αλλά και να παρουσιάσουν ένα συγκεκριμένο σχέδιο για τη συνέχιση της επιχείρησης μετά την αποχώρησή του, πράγμα που είναι κρίσιμο για την επιτυχία της δικαστικής διαδικασίας.

Επιστροφή Μερίδιων Κατά την Αποχώρηση από την Εταιρεία στην Ιαπωνία

Όταν ένας εργαζόμενος αποχωρεί από μια εταιρεία είτε εθελοντικά είτε λόγω νόμιμης αποχώρησης στην Ιαπωνία, έχει το δικαίωμα να ζητήσει την επιστροφή του μεριδίου του από την εταιρεία. Αυτό αποτελεί ένα βασικό δικαίωμα του περιουσιακού καθεστώτος του αποχωρούντος εργαζομένου, όπως ορίζεται στο άρθρο 611, παράγραφος 1 του Ιαπωνικού Εταιρικού Νόμου.

Η υπολογισμός του ποσού της επιστροφής του μεριδίου πρέπει να γίνεται βάσει της κατάστασης της περιουσίας της εταιρείας κατά τη στιγμή της αποχώρησης, σύμφωνα με το άρθρο 611, παράγραφος 2 του Ιαπωνικού Εταιρικού Νόμου. Στην πράξη, αυτό σημαίνει τον υπολογισμό του καθαρού ποσού των ενεργητικών της εταιρείας κατά τη στιγμή της αποχώρησης και την εφαρμογή του ποσοστού του μεριδίου του αποχωρούντος εργαζομένου σε αυτό το ποσό. Η επιστροφή μπορεί να γίνει σε χρήμα, ανεξάρτητα από το αν η αρχική συνεισφορά ήταν χρηματική ή σε είδος, σύμφωνα με την παράγραφο 3 του ίδιου άρθρου.

Σε σχέση με την αξιολόγηση του μεριδίου και την αντικειμενικότητα, υπάρχουν σημαντικές δικαστικές αποφάσεις. Σε μια φορολογική δίκη, η αξιολόγηση του δικαιώματος επιστροφής του μεριδίου μετά τον θάνατο ενός εργαζομένου (ένας λόγος νόμιμης αποχώρησης) έγινε αντικείμενο διαφωνίας. Το δικαστήριο αποφάσισε ότι η αξία του δικαιώματος επιστροφής πρέπει να καθορίζεται αντικειμενικά βάσει της καθαρής περιουσίας της εταιρείας κατά τη στιγμή του θανάτου του εργαζομένου. Επιπλέον, ακόμα και αν οι εναπομείναντες εργαζόμενοι και οι κληρονόμοι συμφωνήσουν μετά την αποχώρηση ότι το ποσό της επιστροφής θα είναι μηδενικό, αυτή η εκ των υστέρων συμφωνία δεν επηρεάζει την αντικειμενική αξία του δικαιώματος που είχε καθοριστεί κατά τη στιγμή της αποχώρησης. Αυτή η απόφαση καθιστά σαφές ότι το ποσό της επιστροφής του μεριδίου πρέπει να υπολογίζεται βάσει των αντικειμενικών γεγονότων της κατάστασης της περιουσίας της εταιρείας κατά τη στιγμή της αποχώρησης και όχι βάσει τυχόν συμφωνιών μεταξύ των μερών.

Η επιστροφή του μεριδίου αποτελεί μια πράξη που μπορεί να οδηγήσει στην εκροή περιουσίας από την εταιρεία προς τα έξω, γι’ αυτό έχουν καθοριστεί αυστηρές διαδικασίες για την προστασία των πιστωτών της εταιρείας. Εάν το ποσό της επιστροφής υπερβαίνει το ποσό των διαθέσιμων κερδών της εταιρείας, η εταιρεία πρέπει να ακολουθήσει διαδικασίες προστασίας των πιστωτών. Εάν χρειάζεται να μειωθεί το μετοχικό κεφάλαιο για την επιστροφή, απαιτούνται οι διαδικασίες του άρθρου 627 του Ιαπωνικού Εταιρικού Νόμου (όπως η δημοσίευση στο Επίσημο Φύλλο και η ατομική προειδοποίηση). Ακόμη και αν δεν υπάρχει μείωση του μετοχικού κεφαλαίου, αλλά το ποσό της επιστροφής υπερβαίνει τα διαθέσιμα κέρδη, απαιτείται η διαδικασία αντίρρησης των πιστωτών βάσει του άρθρου 635 του Ιαπωνικού Εταιρικού Νόμου. Αυτές οι διαδικασίες παρέχουν στους πιστωτές την ευκαιρία να εκφράσουν τις αντιρρήσεις τους και υποχρεώνουν την εταιρεία να προσφέρει αποζημίωση ή εγγύηση εάν χρειαστεί.

Εάν πραγματοποιηθεί μια ανάρμοστη επιστροφή μεριδίου που παραβιάζει αυτούς τους κανονισμούς, οι εργαζόμενοι που εκτέλεσαν την εν λόγω ενέργεια μπορεί να καταλήξουν να φέρουν την ευθύνη αποζημίωσης της εταιρείας για το ποσό της επιστροφής, σύμφωνα με το άρθρο 636 του Ιαπωνικού Εταιρικού Νόμου. Αυτό δείχνει ότι η νομοθεσία επεκτείνεται για να διασφαλίσει ότι ένα εσωτερικό γεγονός, όπως η αποχώρηση ενός εργαζομένου, δεν θα βλάψει τα συμφέροντα των εξωτερικών ενδιαφερομένων, όπως οι πιστωτές της εταιρείας.

Σύγκριση Εθελούσιας και Νόμιμης Παραίτησης στην Ιαπωνία

Η εθελούσια και η νόμιμη παραίτηση, που έχουμε αναλύσει μέχρι τώρα, έχουν κοινό σημείο την αποχώρηση ενός εργαζομένου από την εταιρεία, αλλά διαφέρουν θεμελιωδώς ως προς τις αιτίες εκδήλωσης και την νομική τους φύση. Η εθελούσια παραίτηση είναι μια διαδικασία που προκύπτει από την ενεργητική δήλωση της βούλησης του εργαζομένου, ενώ η νόμιμη παραίτηση είναι μια παθητική διαδικασία που προκύπτει από την εκδήλωση αντικειμενικών λόγων που ορίζονται από το νόμο ή το καταστατικό. Το καταστατικό εμπλέκεται διαφορετικά στην εθελούσια παραίτηση, όπου μπορεί να προσαρμόσει διαδικαστικά ζητήματα όπως η αλλαγή της περιόδου προειδοποίησης, και στη νόμιμη παραίτηση, όπου μπορεί να αποκλείσει συγκεκριμένους νόμιμους λόγους από τα αίτια παραίτησης. Η κατανόηση αυτών των διαφορών είναι απαραίτητη για την κατάλληλη διαχείριση της διακυβέρνησης μιας εταιρείας.

ΧαρακτηριστικάΕθελούσια ΠαραίτησηΝόμιμη Παραίτηση
Βάση & Αιτία ΕκδήλωσηςΕνεργητική βούληση του εργαζομένουΕκδήλωση λόγων που ορίζονται από το νόμο ή το καταστατικό
Βούληση του ΕργαζομένουΗ παραίτηση είναι άμεση συνέπεια της βούλησης του εργαζομένουΗ παραίτηση προκύπτει ανεξάρτητα από τη βούληση του εργαζομένου
Ρόλος του ΚαταστατικούΔυνατότητα αλλαγής της περιόδου προειδοποίησης κ.ά.Δυνατότητα αποκλεισμού ορισμένων νόμιμων λόγων από τα αίτια παραίτησης
Χρονική ΣτιγμήΚαταρχήν, κατά τη λήξη του εταιρικού έτουςΚατά την εκδήλωση του λόγου

Νομικές Σχέσεις μετά την Αποχώρηση από την Εταιρεία στην Ιαπωνία

Η αποχώρηση ενός εργαζομένου από μια εταιρεία στην Ιαπωνία έχει πολλαπλές νομικές συνέπειες πέρα από την επιστροφή των μεριδίων.

Αρχικά, όταν ένας εργαζόμενος αποχωρεί, οι πληροφορίες που αφορούν αυτόν τον εργαζόμενο στο καταστατικό της εταιρείας (όπως το όνομα και η διεύθυνση) θεωρούνται αυτομάτως καταργημένες χωρίς την ανάγκη για ξεχωριστή απόφαση τροποποίησης του καταστατικού. Αυτό προβλέπεται από το άρθρο 610 του Ιαπωνικού Εταιρικού Νόμου και συμβάλλει στην απλοποίηση των διαδικασιών.

Στη συνέχεια, υπάρχουν διατάξεις που αφορούν την ευθύνη του αποχωρήσαντος εργαζομένου. Σύμφωνα με το άρθρο 612 του Ιαπωνικού Εταιρικού Νόμου, ένας εργαζόμενος που αποχωρεί εξακολουθεί να φέρει ευθύνη για τις υποχρεώσεις που έχει αναλάβει η εταιρεία πριν από την καταχώριση της αποχώρησής του, και αυτή η ευθύνη λήγει μετά την πάροδο δύο ετών από την καταχώριση. Αυτή η διάταξη προστατεύει τους πιστωτές που έχουν συναλλαγές με την εταιρεία.

Τέλος, ως το πιο σημαντικό αποτέλεσμα, αναφέρεται ο κίνδυνος διάλυσης της εταιρείας. Εάν η αποχώρηση των εργαζομένων οδηγήσει στο να μην υπάρχει κανένας εργαζόμενος σε μια εταιρεία κοινής επιχείρησης, τότε η εταιρεία διαλύεται αυτομάτως σύμφωνα με το άρθρο 641, παράγραφος 4 του Ιαπωνικού Εταιρικού Νόμου. Εάν επιθυμείτε τη συνέχιση της εταιρείας, πρέπει να αποφύγετε μια κατάσταση όπου δεν θα υπάρχουν εργαζόμενοι.

Συνοπτικά

Η αποχώρηση ενός μέλους από μια Ιαπωνική Εταιρεία Ευθύνης Περιορισμένης (Gōdō Kaisha) δεν περιορίζεται απλώς σε μια ανθρώπινη απώλεια, αλλά αποτελεί ένα περίπλοκο νομικό διαδικαστικό ζήτημα που επηρεάζει την οργάνωση, την περιουσία και ακόμη και την ίδια την επιβίωση της εταιρείας. Ο Ιαπωνικός Νόμος Εταιρειών προσφέρει δύο πλαίσια για την αποχώρηση των μελών: την “προαιρετική αποχώρηση”, η οποία σέβεται την επιθυμία του μέλους, και την “νόμιμη αποχώρηση”, η οποία βασίζεται σε αντικειμενικούς λόγους, καθορίζοντας λεπτομερείς κανόνες για κάθε περίπτωση. Ειδικότερα, η “αποβολή” άλλων μελών και η “επιστροφή του μεριδίου” κατά την αποχώρηση υπόκεινται σε αυστηρές νομικές απαιτήσεις και διαδικασίες, απαιτώντας προσεκτική διαχείριση. Στη βάση αυτών των συστημάτων βρίσκεται η πρόθεση του νόμου να συντονίσει πολλαπλές αξίες: τα δικαιώματα των μελών, τη συνέχεια της εταιρείας και την προστασία των συμφερόντων των πιστωτών. Έτσι, η πιο αποτελεσματική διαχείριση κινδύνων είναι η στρατηγική σχεδίαση του καταστατικού από την ίδρυση της εταιρείας, προβλέποντας διάφορες πιθανές καταστάσεις και προσαρμόζοντάς το στις πραγματικές συνθήκες της εταιρείας.

Το νομικό γραφείο Monolith διαθέτει εκτεταμένη εξειδίκευση και πρακτική εμπειρία στον Ιαπωνικό Νόμο Εταιρειών και έχει παράσχει νομικές υπηρεσίες σε πολλούς εγχώριους και διεθνείς πελάτες σχετικά με την ίδρυση, τη λειτουργία και την αποχώρηση μελών από Εταιρείες Ευθύνης Περιορισμένης. Στο γραφείο μας υπάρχουν δικηγόροι που μιλούν άπταιστα τα Αγγλικά και έχουν επίσης δικηγορικές ικανότητες σε ξένες χώρες, κατανοώντας βαθιά τις μοναδικές προκλήσεις και ανάγκες που παρουσιάζονται σε ένα διεθνές επιχειρηματικό περιβάλλον. Από τη δημιουργία καταστατικών μέχρι την εκτέλεση περίπλοκων διαδικασιών αποχώρησης και την επίλυση σχετικών διαφορών, είμαστε σε θέση να παρέχουμε περιεκτική νομική υποστήριξη που είναι προσαρμοσμένη στις ανάγκες της εταιρείας σας. Εάν έχετε απορίες σχετικά με αυτό το θέμα, παρακαλούμε επικοινωνήστε με το γραφείο μας.

Managing Attorney: Toki Kawase

The Editor in Chief: Managing Attorney: Toki Kawase

An expert in IT-related legal affairs in Japan who established MONOLITH LAW OFFICE and serves as its managing attorney. Formerly an IT engineer, he has been involved in the management of IT companies. Served as legal counsel to more than 100 companies, ranging from top-tier organizations to seed-stage Startups.

Επιστροφή στην κορυφή