Η διάσπαση εταιρειών στο ιαπωνικό εταιρικό δίκαιο: Ανάλυση των ειδών, των διαδικασιών και των ειδικών περιπτώσεων

Η εταιρική διάσπαση στο Ιαπωνικό Εταιρικό Δίκαιο (Japanese Corporate Law) αποτελεί ένα ισχυρό μέσο για την επαναδιάρθρωση και την αύξηση της διοικητικής αποδοτικότητας των επιχειρήσεων. Αναφέρεται στην πράξη της οργανωτικής αναδιάρθρωσης που περιλαμβάνει την απόσχιση και ανεξαρτητοποίηση συγκεκριμένων επιχειρησιακών τμημάτων ή την μεταβίβασή τους σε άλλες εταιρείες. Η διάσπαση εταιρειών χρησιμοποιείται σε μια πληθώρα διοικητικών στρατηγικών, όπως η επιλογή και εστίαση σε συγκεκριμένες επιχειρήσεις, η αναδιάρθρωση εντός του ομίλου, η δημιουργία νέων επιχειρήσεων και η αποκοπή μη κερδοφόρων δραστηριοτήτων. Η νομική βάση της είναι σαφώς καθορισμένη στο Ιαπωνικό Εταιρικό Δίκαιο και απαιτείται η τήρηση αυστηρών διαδικασιών. Στο παρόν άρθρο, θα αναλύσουμε τους συγκεκριμένους τύπους της εταιρικής διάσπασης βάσει του Ιαπωνικού Εταιρικού Δικαίου, τις λεπτομερείς διαδικασίες, την προστασία των δικαιωμάτων των μετόχων και των πιστωτών, καθώς και τις ειδικές περιπτώσεις όπως η απλοποιημένη και η συνοπτική διάσπαση, λαμβάνοντας υπόψη τα πρακτικά ζητήματα. Η διάσπαση εταιρειών δεν περιορίζεται μόνο στη μεταφορά περιουσιακών στοιχείων και υποχρεώσεων, αλλά περιλαμβάνει επίσης την συνολική μεταβίβαση των δικαιωμάτων και των υποχρεώσεων που σχετίζονται με την επιχείρηση, όπως οι συμβάσεις εργασίας, οι διάφορες άδειες και οι εμπορικές σχέσεις. Ωστόσο, υπάρχουν εξαιρέσεις στην αρχή αυτής της συνολικής μεταβίβασης, προκειμένου να προστατευθούν οι μέτοχοι, οι πιστωτές και οι εργαζόμενοι. Η σωστή εφαρμογή αυτών των διαδικασιών είναι ουσιώδης για την εξασφάλιση της νομικής ισχύος της διάσπασης και την αποφυγή μελλοντικών διαφορών. Ελπίζουμε ότι το παρόν άρθρο θα βοηθήσει τους μετόχους, τους διευθυντές και τα μέλη των νομικών τμημάτων των εταιρειών που εξετάζουν τη διάσπαση εταιρειών στο πλαίσιο του Ιαπωνικού Εταιρικού Δικαίου, να βαθύνουν την πρακτική τους κατανόηση.

Επισκόπηση και Τύποι της Εταιρικής Διάσπασης στο Ιαπωνικό Δίκαιο

Η εταιρική διάσπαση στο Ιαπωνικό Δίκαιο (Ιαπωνικός Νόμος Εταιρειών, άρθρο 2, παράγραφοι 29 και 30) ορίζεται ως μια εταιρική αναδιάρθρωση, κατά την οποία μια ανώνυμη εταιρεία ή μια εταιρεία εταιρικής συνεργασίας (διασπώμενη εταιρεία) μεταβιβάζει όλα ή μέρος των δικαιωμάτων και των υποχρεώσεων που σχετίζονται με την επιχείρησή της σε άλλη εταιρεία (διαδόχος εταιρεία) ή σε μια εταιρεία που ιδρύεται μέσω της διάσπασης (ιδρυτική εταιρεία). Οι κύριοι σκοποί της διάσπασης είναι η βελτίωση της διοικητικής αποδοτικότητας, η εξειδίκευση και η συγκέντρωση συγκεκριμένων επιχειρηματικών τομέων, καθώς και η δημιουργία κοινών επιχειρήσεων με άλλες εταιρείες, προκειμένου να ανταποκριθούν στο διαρκώς μεταβαλλόμενο οικονομικό περιβάλλον.

Υπάρχουν κυρίως δύο τύποι εταιρικής διάσπασης: η «απορροφητική διάσπαση» και η «νεοσύστατη διάσπαση».

Η Διαδικασία της Απορρόφησης-Διάσπασης Εταιρειών στο Ιαπωνικό Δίκαιο

Η διαδικασία της απορρόφησης-διάσπασης αφορά την περίπτωση όπου μια υφιστάμενη εταιρεία (η διασπώμενη εταιρεία) μεταφέρει όλα ή μέρος των δικαιωμάτων και υποχρεώσεων που σχετίζονται με την επιχείρησή της σε μια άλλη ήδη υφιστάμενη εταιρεία (η διαδόχος εταιρεία). Αυτή η μέθοδος χρησιμοποιείται για τη μεταφορά συγκεκριμένων επιχειρησιακών τμημάτων σε άλλη υφιστάμενη εταιρεία, επιδιώκοντας την αναδιάταξη των επιχειρήσεων και την αποδοτική χρήση των διοικητικών πόρων. Στην απορρόφηση-διάσπαση, σε αντίθεση με την περίπτωση της μεταβίβασης επιχείρησης, τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις μεταφέρονται συλλογικά, γεγονός που εξοικονομεί τον κόπο της μεταφοράς κάθε μεμονωμένης σύμβασης. Αυτό επιτρέπει την ταχεία αναδιάρθρωση της επιχείρησης.

Νέα Εταιρική Διάσπαση στην Ιαπωνία

Η νέα εταιρική διάσπαση είναι μια διαδικασία όπου μια υφιστάμενη εταιρεία (η διασπώμενη εταιρεία) μεταφέρει όλα ή μέρος των δικαιωμάτων και των υποχρεώσεων που σχετίζονται με την επιχείρησή της σε μια νέα εταιρεία που ιδρύεται για αυτόν τον σκοπό (η ιδρυτική εταιρεία). Αυτή η μέθοδος χρησιμοποιείται για να ανεξαρτητοποιήσει συγκεκριμένες επιχειρησιακές μονάδες ή για να δημιουργήσει νέες ειδικευμένες εταιρείες. Η ημερομηνία που αρχίζει να ισχύει η νέα εταιρική διάσπαση είναι η ημέρα καταχώρησης της ίδρυσης της νέας εταιρείας (Άρθρο 764, Παράγραφος 1 του Ιαπωνικού Εταιρικού Νόμου). Αυτή η μέθοδος είναι ιδιαίτερα χρήσιμη όταν θέλετε να δημιουργήσετε μια νέα επιχειρηματική οντότητα χωρίς τους περιορισμούς της υπάρχουσας οργάνωσης.

Κατηγοριοποίηση Βάσει Μεθόδου Παροχής Ανταλλάγματος

Η εταιρική διάσπαση στην Ιαπωνία κατηγοριοποιείται επίσης βάσει της μεθόδου παροχής ανταλλάγματος.

Διάσπαση Μέσω Σύστασης Θυγατρικής (Υλική Διάσπαση)

Η διάσπαση μέσω σύστασης θυγατρικής, γνωστή και ως “υλική διάσπαση”, αναφέρεται στην εταιρική διάσπαση όπου η εταιρεία που διασπάται (διασπώμενη εταιρεία) λαμβάνει άμεσα τις μετοχές ως αντάλλαγμα για την επιχείρηση που μεταβιβάζεται. Η εταιρεία που αναλαμβάνει την επιχείρηση παρέχει μετοχές ή χρήματα στη διασπώμενη εταιρεία. Αυτή η μέθοδος χρησιμοποιείται για σκοπούς όπως η δημιουργία θυγατρικών για την επιχείρηση ή η μεταφορά της σε άλλη εταιρεία, όπου η διασπώμενη εταιρεία λαμβάνει αντάλλαγμα και το επανεπενδύει. Η διασπώμενη εταιρεία μπορεί να ενισχύσει την κεφαλαιακή της βάση και τη διοικητική δομή μέσω της λήψης ανταλλάγματος για τη μεταβιβαζόμενη επιχείρηση.

Διάσπαση Μέσω Μεταβίβασης Μετοχών (Προσωπική Διάσπαση)

Η διάσπαση μέσω μεταβίβασης μετοχών, γνωστή και ως “προσωπική διάσπαση”, αναφέρεται στην εταιρική διάσπαση όπου οι μετοχές ως αντάλλαγμα για τη διάσπαση λαμβάνονται απευθείας από τους μετόχους της διασπώμενης εταιρείας. Αυτό συχνά καθιστά τους μετόχους της διασπώμενης εταιρείας μετόχους της εταιρείας που αναλαμβάνει την επιχείρηση, με το αποτέλεσμα της άμεσης επιστροφής οφέλους στους μετόχους. Ωστόσο, ο Ιαπωνικός Νόμος Εταιρειών, με την εφαρμογή του τον Μάιο του 2006 (2006), κατάργησε τις διατάξεις για αυτό το είδος διάσπασης. Σήμερα, για να επιτευχθούν ανάλογα αποτελέσματα με την προσωπική διάσπαση, χρησιμοποιείται η μέθοδος της διάσπασης μέσω σύστασης θυγατρικής, ακολουθούμενη από τη διανομή των ληφθέντων μετοχών στους μετόχους ως μέρισμα. Αυτή η νομοθετική αλλαγή είναι σημαντική για την κατανόηση της διαφοράς μεταξύ της έννοιας της προσωπικής διάσπασης στο παλαιό εμπορικό δίκαιο και της πρακτικής εφαρμογής της στον τρέχοντα Νόμο Εταιρειών. Όταν αναφερόμαστε σε παλαιότερα κείμενα ή συνήθεις εκφράσεις, είναι απαραίτητο να διακρίνουμε σαφώς αυτό το ιστορικό πλαίσιο από την τρέχουσα νομική εξέλιξη, προκειμένου να αποφύγουμε σύγχυση.

Διαδικασίες Διάσπασης Εταιρειών Σύμφωνα με τον Ιαπωνικό Νόμο Εταιρειών

Η διάσπαση εταιρειών στην Ιαπωνία, λόγω της νομικής της φύσης, υπόκειται σε αυστηρές διαδικασίες που ορίζονται από τον Ιαπωνικό Νόμο Εταιρειών. Η σωστή εκτέλεση αυτών των διαδικασιών είναι κρίσιμη για την εξασφάλιση της νομιμότητας της διάσπασης και για την προστασία των δικαιωμάτων των εμπλεκομένων μερών.

Δημιουργία Συμβολαίου Διαίρεσης & Σχεδίου Διαίρεσης

Όταν πραγματοποιείται μια διαίρεση εταιρείας με απορρόφηση στην Ιαπωνία, η διαιρούμενη και η διαδόχος εταιρεία πρέπει να συνάψουν ένα “Συμβόλαιο Διαίρεσης με Απορρόφηση” (σύμφωνα με το άρθρο 757 του Ιαπωνικού Εταιρικού Νόμου). Αυτό το συμβόλαιο πρέπει να περιλαμβάνει τα νομικά απαιτούμενα στοιχεία που ορίζονται στο άρθρο 758 του Ιαπωνικού Εταιρικού Νόμου. Τα κύρια στοιχεία περιλαμβάνουν τα εμπορικά σήματα και τις διευθύνσεις των εταιρειών, τα περιουσιακά στοιχεία, τα χρέη, τις συμβάσεις εργασίας και άλλες δικαιοχρησίες και υποχρεώσεις που θα διαδεχθεί η διαδόχος εταιρεία, τις λεπτομέρειες της ανταλλαγής που θα παραχωρηθεί ως αντίτιμο (μετοχές της διαδόχου εταιρείας, ομολογίες, δικαιώματα προαίρεσης νέων μετοχών κ.λπ.), καθώς και την ημερομηνία έναρξης της διαίρεσης με απορρόφηση. Είναι συνηθισμένο να επισυνάπτεται ένας “Πίνακας Αναλυτικής Περιγραφής των Δικαιωμάτων και Υποχρεώσεων που Διαδέχονται” ως ξεχωριστό έγγραφο.

Στην περίπτωση δημιουργίας μιας νέας εταιρείας μέσω διαίρεσης στην Ιαπωνία, η διαιρούμενη εταιρεία πρέπει να δημιουργήσει ένα “Σχέδιο Διαίρεσης για Νέα Εγκατάσταση” (σύμφωνα με το άρθρο 762 του Ιαπωνικού Εταιρικού Νόμου). Αυτό το σχέδιο πρέπει να περιλαμβάνει τα νομικά απαιτούμενα στοιχεία που ορίζονται στο άρθρο 763 του Ιαπωνικού Εταιρικού Νόμου. Τα κύρια στοιχεία περιλαμβάνουν τον σκοπό της νέας εταιρείας, το εμπορικό σήμα, τη διεύθυνση της κεντρικής της έδρας, τον συνολικό αριθμό των μετοχών που μπορεί να εκδώσει, τα ονόματα των διευθυντών κατά την ίδρυση, τα περιουσιακά στοιχεία, τα χρέη, τις συμβάσεις εργασίας και άλλες δικαιοχρησίες και υποχρεώσεις που θα διαδεχθεί η νέα εταιρεία, καθώς και τον αριθμό και τη μέθοδο υπολογισμού των μετοχών της νέας εταιρείας που θα παραχωρηθούν στη διαιρούμενη εταιρεία ως αντίτιμο.

Αυτά τα συμβόλαια διαίρεσης και τα σχέδια διαίρεσης δεν είναι απλώς τυπικά έγγραφα. Επειδή η διαίρεση εταιρειών συνεπάγεται την ολική διαδοχή των δικαιωμάτων και υποχρεώσεων που σχετίζονται με την επιχείρηση, είναι εξαιρετικά σημαντικό να καθορίζεται με σαφήνεια τι διαδέχεται και τι όχι, προκειμένου να αποφευχθεί η εμφάνιση μελλοντικών διαφορών. Αυτά τα έγγραφα λειτουργούν ως ένα είδος “σχεδίου” για τη διαδοχή της επιχείρησης. Ειδικότερα, η λεπτομερής και προσεκτική εξέταση του εύρους διαδοχής των συμβάσεων εργασίας και συγκεκριμένων χρεών είναι ζωτικής σημασίας, καθώς συνδέεται άμεσα με τις διαδικασίες προστασίας των εργαζομένων και των πιστωτών που θα αναφερθούν παρακάτω. Ένα “σχέδιο” που είναι ατελές ή ασαφές μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο αναπάντεχων προβλημάτων ή διαφορών στο μέλλον, όπως “χρέη που θα έπρεπε να έχουν διαδοχθεί αλλά δεν έχουν” ή “προβλήματα με τη μεταφορά συμβάσεων εργασίας”.

Διαδικασία Προκαταρκτικής Αποκάλυψης Στοιχείων

Σε περίπτωση εταιρικής διάσπασης στην Ιαπωνία, κάθε εμπλεκόμενη εταιρεία πρέπει να παραμείνει στην κεντρική της έδρα ένα έγγραφο ή ένα ηλεκτρονικό αρχείο που περιέχει τα στοιχεία της συμφωνίας διάσπασης ή του σχεδίου νέας διάσπασης και άλλα θέματα που ορίζονται από τον κανονισμό του Υπουργείου Δικαιοσύνης, για ένα διάστημα από δύο εβδομάδες πριν από τη γενική συνέλευση των μετόχων ή από την ημέρα ειδοποίησης ή δημοσίευσης προς τους πιστωτές και τους μετόχους, μέχρι και έξι μήνες μετά την έναρξη της εν λόγω διάσπασης (Άρθρα 782, 794 και 803 του Ιαπωνικού Εταιρικού Νόμου). Οι μέτοχοι και οι πιστωτές της εταιρείας μπορούν να ζητήσουν να εξετάσουν αυτά τα προκαταρκτικά αποκαλυπτικά έγγραφα και να λάβουν αντίγραφα ή αποσπάσματα αυτών (Άρθρα 782 παράγραφος 3, 794 παράγραφος 3, και 803 παράγραφος 3 του Ιαπωνικού Εταιρικού Νόμου).

Τα προκαταρκτικά αποκαλυπτικά έγγραφα περιλαμβάνουν τα στοιχεία της συμφωνίας διάσπασης ή του σχεδίου νέας διάσπασης, θέματα που αφορούν την καταλληλότητα της ανταλλαγής αξιών, καθώς και σημαντικά γεγονότα που έχουν συμβεί μετά το τέλος του τελευταίου οικονομικού έτους. Η διαφάνεια αυτής της πληροφοριακής αποκάλυψης είναι ζωτικής σημασίας για τους ενδιαφερόμενους, ώστε να κατανοήσουν πλήρως τους όρους της εταιρικής διάσπασης και να λάβουν κατάλληλες αποφάσεις σχετικά με την άσκηση των δικαιωμάτων τους. Με την παροχή επαρκών πληροφοριών, οι μέτοχοι και οι πιστωτές μπορούν να αξιολογήσουν πώς η διάσπαση της εταιρείας μπορεί να επηρεάσει τα συμφέροντά τους και να αποφασίσουν αν θα προβούν σε αίτηση αγοράς μετοχών από αντίθετους μετόχους ή αν θα ακολουθήσουν διαδικασίες αντίρρησης των πιστωτών, εάν αυτό κρίνεται απαραίτητο.

Έγκριση Αποφάσεων στη Γενική Συνέλευση Μετόχων Κάτω από το Ιαπωνικό Δίκαιο

Η διάσπαση εταιρειών στην Ιαπωνία απαιτεί, κατά κανόνα, την έγκριση μέσω ειδικής απόφασης της γενικής συνέλευσης των μετόχων κάθε εμπλεκόμενης εταιρείας πριν από την ημέρα που αρχίζει να ισχύει η διάσπαση (άρθρα 309, παράγραφος 2, σημείο 12, 795, παράγραφος 1, και 804 του Ιαπωνικού Εταιρικού Νόμου). Μια ειδική απόφαση απαιτεί την παρουσία μετόχων που κατέχουν την πλειοψηφία των δικαιωμάτων ψήφου και την έγκριση από τουλάχιστον τα δύο τρίτα των ψήφων των παρευρισκόμενων μετόχων. Η ειδοποίηση για τη σύγκληση της γενικής συνέλευσης των μετόχων πρέπει να γίνεται, κατά κανόνα, τουλάχιστον δύο εβδομάδες πριν από την ημέρα διεξαγωγής της (άρθρο 299, παράγραφος 1 του Ιαπωνικού Εταιρικού Νόμου).

Η έγκριση απόφασης στη γενική συνέλευση των μετόχων είναι ιδιαίτερα σημαντική, καθώς η διάσπαση της εταιρείας μπορεί να έχει σημαντικό αντίκτυπο στα οικονομικά συμφέροντα των μετόχων, εξασφαλίζοντας έτσι τη νομιμότητα και τη δικαιοσύνη της διαδικασίας. Ειδικότερα, από την οπτική γωνία της προστασίας των μειοψηφικών μετόχων, αυτή η διαδικασία έγκρισης εφαρμόζεται με αυστηρότητα. Η έγκριση στη γενική συνέλευση αποτελεί έκφραση της διοικητικής κρίσης ότι η διάσπαση της εταιρείας εξυπηρετεί το συνολικό συμφέρον των μετόχων και αποτελεί τη νομική βάση για την προώθηση των επόμενων διαδικασιών.

Δικαίωμα Αίτησης Αγοράς Μετοχών από Αντίθετους Μετόχους Σύμφωνα με το Ιαπωνικό Εταιρικό Δίκαιο

Όταν μια εταιρεία σχεδιάζει μια εταιρική αναδιάρθρωση που επηρεάζει τα συμφέροντα ή τα δικαιώματα των μετόχων της, οι μέτοχοι που αντιτίθενται σε αυτήν την αναδιάρθρωση έχουν το δικαίωμα να απαιτήσουν από την εταιρεία να αγοράσει τις μετοχές τους σε δίκαιη τιμή (δικαίωμα αίτησης αγοράς μετοχών) (άρθρο 116, παράγραφος 1, άρθρο 785, παράγραφος 1, και άρθρο 806, παράγραφος 1 του Ιαπωνικού Εταιρικού Νόμου).

Οι “αντίθετοι μέτοχοι” που μπορούν να ασκήσουν αυτό το δικαίωμα είναι, καταρχήν, εκείνοι που έχουν ειδοποιήσει την εταιρεία για την αντίθεσή τους στο σχέδιο διάσπασης της εταιρείας πριν από τη γενική συνέλευση των μετόχων και έχουν ψηφίσει κατά της διάσπασης στην εν λόγω συνέλευση (άρθρο 116, παράγραφος 2, εδάφιο 1, άρθρο 785, παράγραφος 2, εδάφιο 1, και άρθρο 806, παράγραφος 2, εδάφιο 1 του Ιαπωνικού Εταιρικού Νόμου). Ωστόσο, για τους μετόχους που δεν μπορούν να ασκήσουν το δικαίωμα ψήφου στη γενική συνέλευση ή σε περίπτωση που δεν πραγματοποιηθεί γενική συνέλευση, δεν απαιτείται προηγούμενη ειδοποίηση αντίθεσης ή ψήφος κατά.

Η διαδικασία άσκησης του δικαιώματος αίτησης αγοράς μετοχών προχωρά στα εξής στάδια:

1. Ειδοποίηση/Δημόσια Ανακοίνωση από την Εταιρεία: Η εταιρεία ενημερώνει ή ανακοινώνει στους μετόχους την πρόθεση για εταιρική αναδιάρθρωση και τα σχετικά με το δικαίωμα αίτησης αγοράς μετοχών έως 20 ημέρες πριν από την ημερομηνία έναρξης ισχύος (άρθρο 116, παράγραφος 3, άρθρο 785, παράγραφος 3, και άρθρο 806, παράγραφοι 3 και 4 του Ιαπωνικού Εταιρικού Νόμου).
2. Προηγούμενη Ειδοποίηση Αντίθεσης από τον Μέτοχο: Οι μέτοχοι που σκοπεύουν να ασκήσουν το δικαίωμα ειδοποιούν την εταιρεία για την αντίθεσή τους στην πρόταση πριν από τη γενική συνέλευση.
3. Ψήφος Αντίθεσης στη Γενική Συνέλευση: Οι μέτοχοι παρευρίσκονται στη γενική συνέλευση και ψηφίζουν κατά της σχετικής πρότασης.
4. Άσκηση του Δικαιώματος Αίτησης Αγοράς Μετοχών: Οι μέτοχοι υποβάλλουν στην εταιρεία την ειδοποίηση αίτησης αγοράς μετοχών εντός 20 ημερών από την ημέρα που έλαβαν την ειδοποίηση ή τη δημόσια ανακοίνωση (άρθρο 116, παράγραφος 4, άρθρο 785, παράγραφος 4, και άρθρο 806, παράγραφος 5 του Ιαπωνικού Εταιρικού Νόμου). Η αίτηση πρέπει να γίνει εντός της περιόδου από 20 ημέρες πριν από την ημερομηνία έναρξης ισχύος μέχρι την παραμονή της.
5. Συζήτηση για την Τιμή Αγοράς: Μετά την ημερομηνία έναρξης ισχύος, οι μέτοχοι και η εταιρεία διαπραγματεύονται για την “δίκαιη τιμή” των μετοχών. Η περίοδος αυτής της διαπραγμάτευσης ορίζεται σε 30 ημέρες από την ημερομηνία έναρξης ισχύος (άρθρο 117, παράγραφος 1, άρθρο 786, παράγραφος 1, και άρθρο 807, παράγραφος 1 του Ιαπωνικού Εταιρικού Νόμου).
6. Αίτηση Καθορισμού Τιμής στο Δικαστήριο: Εάν δεν επιτευχθεί συμφωνία εντός 30 ημερών από την ημερομηνία έναρξης ισχύος, οι μέτοχοι ή η εταιρεία μπορούν να υποβάλουν αίτηση στο δικαστήριο για τον καθορισμό της τιμής κατά τις επόμενες 30 ημέρες (από την 31η έως την 60η ημέρα από την ημερομηνία έναρξης ισχύος) (άρθρο 117, παράγραφος 2, άρθρο 786, παράγραφος 2, και άρθρο 807, παράγραφος 2 του Ιαπωνικού Εταιρικού Νόμου).

Το δικαίωμα αίτησης αγοράς μετοχών λειτουργεί ως τελικό μέσο προστασίας των οικονομικών συμφερόντων των μετόχων. Η διαδικασία είναι περίπλοκη και υπόκειται σε αυστηρές προθεσμίες, επομένως οι μέτοχοι πρέπει να κατανοούν πλήρως αυτές τις απαιτήσεις και προθεσμίες και να ανταποκρίνονται κατάλληλα όταν εξετάζουν την άσκηση του δικαιώματός τους.

Διαδικασία Αντιρρήσεων Πιστωτών

Η διάσπαση εταιρειών μπορεί να επηρεάσει τις σχέσεις διαδοχής των χρεών της διασπώμενης εταιρείας, γι’ αυτό η ιαπωνική εταιρική νομοθεσία (Άρθρα 789 και 810 του Ιαπωνικού Εταιρικού Νόμου) απαιτεί διαδικασίες για την προστασία των πιστωτών. Αυτές οι διαδικασίες είναι ζωτικής σημασίας για την εξασφάλιση της νομιμότητας της διάσπασης της εταιρείας.

Η διαδικασία προστασίας των πιστωτών πραγματοποιείται ως εξής:

1. Δημοσίευση στο Επίσημο Φύλλο: Οι εταιρείες που διασπώνται πρέπει να ανακοινώσουν στο Επίσημο Φύλλο την πρόθεσή τους να διασπαστούν, να δεχτούν αντιρρήσεις από πιστωτές, καθώς και τις αλλαγές στο κεφάλαιο και τα χρέη, τα οικονομικά στοιχεία, το όνομα και τη διεύθυνση της εταιρείας. Αυτή η ανακοίνωση πρέπει να γίνει τουλάχιστον έναν μήνα πριν από την ημερομηνία που θα αρχίσει να ισχύει, προκειμένου να δοθεί στους πιστωτές περίοδος τουλάχιστον ενός μήνα για να υποβάλουν αντιρρήσεις.
2. Ατομική Ειδοποίηση στους Γνωστούς Πιστωτές: Εκτός από τη δημοσίευση στο Επίσημο Φύλλο, οι εταιρείες πρέπει να ειδοποιήσουν ατομικά τους πιστωτές που είναι γνωστοί στην εταιρεία για τη διάσπαση και το δικαίωμα υποβολής αντιρρήσεων. Ωστόσο, εάν οι καταστατικές διατάξεις προβλέπουν δημοσίευση σε ημερήσια εφημερίδα ή ηλεκτρονική ανακοίνωση, η ατομική ειδοποίηση μπορεί να παραλειφθεί.
3. Υποδοχή και Αντιμετώπιση Αντιρρήσεων: Εάν υποβληθούν αντιρρήσεις από πιστωτές κατά την περίοδο υποβολής αντιρρήσεων, η εταιρεία πρέπει να πληρώσει τον πιστωτή ή να παρέχει επαρκή εγγύηση, ή να εμπιστεύσει αντίστοιχη περιουσία σε μια εταιρεία εμπιστοσύνης με σκοπό την πληρωμή του πιστωτή (Άρθρο 789, Παράγραφος 5 και Άρθρο 810, Παράγραφος 1, Υποπαράγραφος 5 του Ιαπωνικού Εταιρικού Νόμου). Ωστόσο, αν κριθεί ότι η διάσπαση της εταιρείας δεν θα βλάψει τον πιστωτή, τότε αυτό δεν είναι απαραίτητο. Εάν δεν υποβληθούν αντιρρήσεις, η εταιρεία μπορεί να θεωρήσει ότι έχει τη συγκατάθεση των πιστωτών και να προχωρήσει με τη διάσπαση.

Εάν υπάρχουν ελλείψεις στη διαδικασία προστασίας των πιστωτών, η διάσπαση της εταιρείας μπορεί να κηρυχθεί άκυρη. Επομένως, η διαχείριση του χρονοδιαγράμματος της διαδικασίας, και ιδιαίτερα η εξασφάλιση της περιόδου τουλάχιστον ενός μήνα για την υποβολή αντιρρήσεων, πρέπει να γίνεται με μεγάλη προσοχή για την επιτυχία της διάσπασης της εταιρείας.

Καταχώρηση

Μετά την ενεργοποίηση της εταιρικής διάσπασης, οι ενδιαφερόμενες εταιρείες πρέπει να διενεργήσουν τις απαιτούμενες διαδικασίες καταχώρησης. Στην περίπτωση της απορροφητικής διάσπασης, πρέπει να υποβάλλουν αίτηση για την αλλαγή της καταχώρησης της διασπώμενης εταιρείας και της διαδόχου εταιρείας εντός δύο εβδομάδων από την ημερομηνία που αρχίζει να ισχύει η διάσπαση (Άρθρο 921 του Ιαπωνικού Εταιρικού Νόμου). Στην περίπτωση της νέας διάσπασης, πρέπει να υποβάλλουν αίτηση για την αλλαγή της καταχώρησης της διασπώμενης εταιρείας και την καταχώρηση ίδρυσης της νέας εταιρείας εντός δύο εβδομάδων από την ημερομηνία που αρχίζει να ισχύει η διάσπαση (Άρθρο 924 του Ιαπωνικού Εταιρικού Νόμου).

Η ημερομηνία που αρχίζει να ισχύει η νέα διάσπαση θεωρείται η ημέρα καταχώρησης ίδρυσης της νέας εταιρείας (Άρθρο 764, παράγραφος 1 του Ιαπωνικού Εταιρικού Νόμου). Η διενέργεια αυτών των καταχωρήσεων ενεργοποιεί την εταιρική διάσπαση και εξασφαλίζει τα αντικειμενικά στοιχεία αντιπαράθεσης προς τρίτους. Οι διαδικασίες καταχώρησης αποτελούν το τελικό στάδιο για να ολοκληρωθεί νομικά η εταιρική διάσπαση και να δημοσιοποιηθεί το περιεχόμενό της, ενώ η έγκαιρη και ακριβής εφαρμογή τους είναι απαραίτητη για την εξασφάλιση της νομικής σταθερότητας της διάσπασης.

Διαδικασίες Μεταγενέστερης Αποκάλυψης Στοιχείων

Μετά την έναρξη της ενέργειας της εταιρικής διάσπασης, η διασπώμενη εταιρεία και η διάδοχη εταιρεία (ή η νεοσύστατη εταιρεία σε περίπτωση νέας διάσπασης) πρέπει να παράγουν έγγραφα ή ηλεκτρονικά αρχεία (έγγραφα μεταγενέστερης αποκάλυψης) που περιλαμβάνουν συγκεκριμένα στοιχεία σχετικά με τη διάσπαση της εταιρείας, χωρίς καθυστέρηση μετά την ημερομηνία που αυτή τελεσφόρησε, και να τα διατηρούν στην κεντρική τους έδρα για να είναι διαθέσιμα σε περίπτωση που μέτοχοι ή πιστωτές ζητήσουν να τα εξετάσουν ή να λάβουν αντίγραφα (Άρθρα 801, 811 και 815 του Ιαπωνικού Εταιρικού Νόμου).

Τα έγγραφα μεταγενέστερης αποκάλυψης περιλαμβάνουν την ημερομηνία που η διάσπαση της εταιρείας έλαβε χώρα, τα στοιχεία σχετικά με τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις που μεταβιβάστηκαν, καθώς και τα στοιχεία σχετικά με την παροχή ανταλλάγματος. Αυτή η διαδικασία διασφαλίζει ότι οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να συνεχίσουν να ελέγχουν τα στοιχεία της διάσπασης και να διατηρούν τη διαφάνεια, περιορίζοντας έτσι την πιθανότητα μελλοντικών αμφισβητήσεων ή διαφορών.

Διαδικασίες Αναλαμβάνοντας Εργασιακές Συμβάσεις στην Ιαπωνία

Στην περίπτωση εταιρικής διάσπασης στην Ιαπωνία, οι εργασιακές συμβάσεις αναλαμβάνονται μαζί με την επιχείρηση, και για τον λόγο αυτό, έχουν καθοριστεί ειδικές διαδικασίες από την άποψη της προστασίας των εργαζομένων μέσω του νόμου που αφορά την αναλαμβάνοντας εργασιακών συμβάσεων λόγω εταιρικής διάσπασης (εφεξής αναφερόμενος ως “Νόμος Αναλαμβάνοντας Εργασιακών Συμβάσεων”).

Η εταιρία που διασπάται πρέπει, βάσει του Νόμου Αναλαμβάνοντας Εργασιακών Συμβάσεων, να ενημερώσει εγγράφως τους εργαζομένους που κατά κύριο λόγο εργάζονται στην επιχείρηση που θα διασπαστεί, για τη διάσπαση της εταιρείας, την περίληψη της επιχείρησης που θα αναληφθεί, την ύπαρξη ή μη αναλαμβάνοντας της εργασιακής σύμβασης και το εμπορικό όνομα της αναλαμβάνουσας εταιρείας (ή της νεοσύστατης εταιρείας) τουλάχιστον δύο εβδομάδες πριν από την ημερομηνία που θα αρχίσει να ισχύει η διάσπαση. Επιπλέον, αν υπάρχει συμφωνία εργασίας με συνδικάτο, απαιτείται επίσης ενημέρωση για την αναλαμβάνοντας ή μη της συμφωνίας και το εύρος της.

Σύμφωνα με τον Νόμο Αναλαμβάνοντας Εργασιακών Συμβάσεων, αν ένας συγκεκριμένος εργαζόμενος εκφράσει αντιρρήσεις, υπάρχει πιθανότητα η αναλαμβάνοντας ή μη της εργασιακής σύμβασης να ανατραπεί την ημέρα που η διάσπαση της εταιρείας τίθεται σε ισχύ. Η εταιρία που διασπάται πρέπει να προβλέψει μια περίοδο για την υποβολή αντιρρήσεων από τους εργαζομένους (τουλάχιστον 13 ημέρες από την ημέρα ειδοποίησης μέχρι την προθεσμία υποβολής αντιρρήσεων).

Η διαβούλευση με τους εργαζομένους σχετικά με την αναλαμβάνοντας των εργασιακών συμβάσεων, όπως ορίζεται στο άρθρο 5 του Νόμου Αναλαμβάνοντας Εργασιακών Συμβάσεων (τα λεγόμενα “διαβουλεύσεις του άρθρου 5”), είναι μια σημαντική διαδικασία που μπορεί να επηρεάσει την ισχύ της αναλαμβάνοντας της εργασιακής σύμβασης. Αν αυτή η διαβούλευση δεν πραγματοποιηθεί καθόλου με συγκεκριμένους εργαζομένους ή αν η εξήγηση και το περιεχόμενο της διαβούλευσης από την εταιρία που διασπάται κριθεί σημαντικά ανεπαρκές, τότε οι εργαζόμενοι μπορούν να αμφισβητήσουν την ισχύ της αναλαμβάνοντας της εργασιακής σύμβασης. Σε αυτό το πλαίσιο, η απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου της 12ης Ιουλίου 2010 (υπόθεση διάσπασης της Ιαπωνικής IBM) υποδεικνύει ότι οι ατέλειες στις διαβουλεύσεις του άρθρου 5 μπορούν να επηρεάσουν την ισχύ της αναλαμβάνοντας της εργασιακής σύμβασης. Η απόφαση αυτή καθιστά σαφή τη σημασία της πραγματοποίησης ουσιαστικής εξήγησης και διαβούλευσης, και όχι απλώς της τυπικής ενημέρωσης. Η ομαλή επίτευξη συμφωνίας με τους εργαζομένους συνδέεται άμεσα με τη σταθερότητα της διαχείρισης της επιχείρησης μετά τη διάσπαση, επομένως οι διευθυντές πρέπει να προχωρήσουν με προσοχή σε αυτές τις διαδικασίες.

Υποβολή Ειδοποίησης στην Επιτροπή Ανταγωνισμού της Ιαπωνίας

Σε περίπτωση που πραγματοποιείται εταιρική διάσπαση πέρα από ένα ορισμένο μέγεθος, μπορεί να απαιτείται η προηγούμενη υποβολή ειδοποίησης στην Επιτροπή Ανταγωνισμού της Ιαπωνίας βάσει του Ιαπωνικού Νόμου Περί Απαγόρευσης Μονοπωλίων. Όταν απαιτείται η υποβολή ειδοποίησης, δεν επιτρέπεται η διάσπαση της εταιρείας για 30 ημέρες από την ημέρα υποβολής. Ωστόσο, η Επιτροπή Ανταγωνισμού μπορεί να επιτρέψει τη συντόμευση αυτής της περιόδου απαγόρευσης. Επιπλέον, σε περιπτώσεις όπου η μία εταιρεία κατέχει πάνω από το 90% των δικαιωμάτων ψήφου της άλλης, όπως στις «διασπάσεις απορρόφησης μεταξύ εταιρειών που ανήκουν στον ίδιο εταιρικό όμιλο», δεν απαιτείται η υποβολή τέτοιας ειδοποίησης.

Επισκόπηση της Απλοποιημένης και Συνοπτικής Διαίρεσης Εταιρειών Κάτω από το Ιαπωνικό Δίκαιο

Το Ιαπωνικό Εταιρικό Δίκαιο προβλέπει ειδικές διαδικασίες, γνωστές ως “απλοποιημένη διαίρεση” και “συνοπτική διαίρεση”, που απλοποιούν τις διαδικασίες διαίρεσης εταιρειών. Αυτές οι ειδικές διαδικασίες επιτρέπουν την παράλειψη της απόφασης έγκρισης της γενικής συνέλευσης των μετόχων υπό ορισμένες προϋποθέσεις, επιταχύνοντας έτσι την αναδιάρθρωση των εταιρειών.

Απλοποιημένη Διαίρεση

Η απλοποιημένη διαίρεση αναφέρεται στη διαδικασία απορρόφησης διαίρεσης που μπορεί να πραγματοποιηθεί χωρίς την απόφαση της γενικής συνέλευσης των μετόχων κάτω από ορισμένες συνθήκες.

• Απαιτήσεις για τη διαιρούμενη εταιρεία: Όταν μια εταιρεία διαιρείται και μεταβιβάζει περιουσιακά στοιχεία σε μια απορροφώμενη εταιρεία, εάν το συνολικό λογιστικό ποσό των περιουσιακών στοιχείων δεν υπερβαίνει το ένα πέμπτο του καθαρού περιουσιακού στοιχείου της διαιρούμενης εταιρείας, η διαιρούμενη εταιρεία μπορεί να παραλείψει την έγκριση της γενικής συνέλευσης των μετόχων (Άρθρο 784, Παράγραφος 3 και Άρθρο 805 του Ιαπωνικού Εταιρικού Δικαίου). Αυτό εφαρμόζεται όταν η επίδραση της διαίρεσης στη διαιρούμενη εταιρεία είναι θεωρητικά ασήμαντη.
• Απαιτήσεις για την απορροφώμενη εταιρεία: Όταν η απορροφώμενη εταιρεία παρέχει περιουσιακά στοιχεία ως αντάλλαγμα για τη διαίρεση, εάν το συνολικό λογιστικό ποσό των περιουσιακών στοιχείων δεν υπερβαίνει το ένα πέμπτο του καθαρού περιουσιακού στοιχείου της απορροφώμενης εταιρείας, η απορροφώμενη εταιρεία μπορεί να παραλείψει την έγκριση της γενικής συνέλευσης των μετόχων (Άρθρο 796, Παράγραφος 2 του Ιαπωνικού Εταιρικού Δικαίου). Επιπλέον, απαιτείται να μην προκύπτουν ζημίες από τη διαίρεση για την απορροφώμενη εταιρεία. Αυτό εφαρμόζεται όταν το αντάλλαγμα που πρέπει να καταβληθεί από την απορροφώμενη εταιρεία είναι θεωρητικά ασήμαντο.

Η απλοποιημένη διαίρεση προσφέρει το πλεονέκτημα της απλοποίησης των διαδικασιών όταν η επίδραση στους μετόχους θεωρείται μικρή, αλλά οι όροι εφαρμογής της είναι αυστηρά καθορισμένοι. Εάν αυτές οι συνθήκες δεν ικανοποιούνται, τότε επιστρέφουμε στην αρχή και απαιτείται η έγκριση της γενικής συνέλευσης των μετόχων.

Συνοπτική Διαίρεση

Η συνοπτική διαίρεση αναφέρεται στη διαδικασία απορρόφησης διαίρεσης που μπορεί να πραγματοποιηθεί χωρίς την απόφαση της γενικής συνέλευσης των μετόχων όταν μία εταιρεία κατέχει τουλάχιστον το εννέα δέκατα των δικαιωμάτων ψήφου της άλλης εταιρείας, δηλαδή όταν υπάρχει μια “ειδική σχέση ελέγχου” (Άρθρο 784, Παράγραφος 1 και Άρθρο 796, Παράγραφος 1 του Ιαπωνικού Εταιρικού Δικαίου).

Η συνοπτική διαίρεση εφαρμόζεται τόσο όταν η εταιρεία που ελέγχεται γίνεται η απορροφώμενη εταιρεία όσο και όταν γίνεται η διαιρούμενη εταιρεία. Αυτό γίνεται επειδή, όταν μια μητρική εταιρεία ελέγχει ουσιαστικά μια θυγατρική, η διαδικασία έγκρισης από τη γενική συνέλευση των μετόχων μπορεί να καταστεί τυπική, επομένως η διαδικασία απλοποιείται για λόγους αποδοτικότητας. Ωστόσο, εάν η εταιρεία που ελέγχεται είναι δημόσια και πρόκειται να εκδώσει μετοχές στη διαδικασία της διαίρεσης, τότε η συνοπτική διαίρεση δεν μπορεί να εφαρμοστεί (Άρθρο 796, Παράγραφος 1, εδάφιο του Ιαπωνικού Εταιρικού Δικαίου).

Η συνοπτική διαίρεση συμβάλλει σημαντικά στην αποδοτικότητα και την ταχύτητα των διαδικασιών, κυρίως στην αναδιάρθρωση εντός ενός ομίλου εταιρειών. Η ύπαρξη μιας σαφούς βάσης για την ειδική σχέση ελέγχου καθιστά την αξιολόγηση των προϋποθέσεων εφαρμογής σχετικά εύκολη.

Δικαστικές Αποφάσεις Σχετικά με την Εταιρική Διάσπαση στην Ιαπωνία

Η εταιρική διάσπαση στην Ιαπωνία, λόγω της φύσης της, επηρεάζει διάφορους ενδιαφερόμενους, και γι’ αυτό έχουν διαμορφωθεί δικαστικές αποφάσεις που αφορούν τη νομιμότητα, το εύρος της διαδοχής δικαιωμάτων και υποχρεώσεων, καθώς και τη δικαιοσύνη της ανταλλαγής. Εδώ θα εστιάσουμε σε δικαστικές αποφάσεις που δεν αφορούν την αναστολή ή την ακυρότητα της διάσπασης, αλλά άλλα ζητήματα.

Δικαστικές Αποφάσεις Σχετικά με την Ανάληψη Χρεών

Η ολική διαδοχή δικαιωμάτων και υποχρεώσεων είναι ο κανόνας στην εταιρική διάσπαση, ωστόσο, υπό ορισμένες συνθήκες, μπορεί να γίνει δεκτή η εξαιρετική ανάληψη χρεών.

• Ανάληψη χρεών λόγω συνέχισης εμπορικής ονομασίας: Η απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου της 29ης Οκτωβρίου 2013 (2013年10月29日) αναφέρεται σε μια περίπτωση όπου μια εταιρεία διαχείρισης γηπέδου γκολφ, μετά από διάσπαση, μετέφερε την επιχείρηση σε μια νέα εταιρεία, αφήνοντας πίσω την υποχρέωση επιστροφής καταθέσεων στα μέλη του προηγούμενου γκολφ κλαμπ. Η νέα εταιρεία συνέχισε να χρησιμοποιεί την εμπορική ονομασία του παλιού γκολφ κλαμπ, και το δικαστήριο, εφαρμόζοντας αναλογικά το άρθρο 22, παράγραφος 1 του Ιαπωνικού Εταιρικού Νόμου (πρώην άρθρο 26, παράγραφος 1 του Εμπορικού Νόμου), επιβεβαίωσε την ευθύνη της νέας εταιρείας για την επιστροφή των καταθέσεων στα μέλη του κλαμπ (πιστωτές). Αυτή η απόφαση δείχνει ότι ακόμα και για χρέη που δεν αναφέρονται στο σχέδιο διάσπασης, ο διάδοχος της επιχείρησης μπορεί να φέρει ευθύνη για χρέη που προκύπτουν από την επιχείρηση, εάν συνεχίσει να χρησιμοποιεί την εμπορική ονομασία του πωλητή, δημιουργώντας την πιθανή παρανόηση στους πιστωτές ότι ο επιχειρηματικός φορέας παραμένει ο ίδιος, γεγονός που επιβεβαιώνει την ευθύνη από την οπτική γωνία της προστασίας των πιστωτών.
• Διαδοχή συμβάσεων ενοικίασης και υποχρέωση πληρωμής προστίμου για παραβίαση: Η απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου της 19ης Δεκεμβρίου 2017 (2017年12月19日) αναφέρεται σε μια περίπτωση όπου ο ενοικιαστής μετέφερε τη θέση του στη σύμβαση μέσω απορρόφησης διάσπασης, και το δικαστήριο κατέληξε ότι η ενέργεια αυτή δεν απαλλάσσει τον ενοικιαστή από την υποχρέωση πληρωμής προστίμου για παραβίαση, κρίνοντας ότι η άρνηση του ενοικιαστή να αναλάβει την υποχρέωση αυτή αντίκειται στην αρχή της καλής πίστης. Αυτή η απόφαση, αν και αφορά συγκεκριμένη περίπτωση, υποδηλώνει ότι η διάσπαση μιας εταιρείας και η διαδοχή της θέσης σε μια σύμβαση μπορεί να επηρεάσει τις υποχρεώσεις που βασίζονται στην αρχή της καλής πίστης μεταξύ των συμβαλλομένων. Κατά την εξέταση μιας εταιρικής διάσπασης, είναι απαραίτητο να εξετάσουμε λεπτομερώς τους όρους των επιμέρους συμβάσεων και πώς αυτοί επηρεάζονται από τη διάσπαση.

Συζήτηση για τη Δικαιοσύνη της Ανταλλαγής

Στην εταιρική διάσπαση, είναι σημαντικό από την οπτική γωνία της προστασίας των συμφερόντων των μετόχων και των πιστωτών, να λαμβάνει η διασπώμενη εταιρεία μια ανταλλαγή που αντιστοιχεί στην αξία των περιουσιακών στοιχείων που μεταφέρονται. Ωστόσο, υπάρχουν περιπτώσεις, όπως όταν μια εταιρεία βρίσκεται σε πρακτικά χρεοκοπημένη κατάσταση και προχωρά σε διάσπαση, όπου η διασπώμενη εταιρεία μπορεί να μην λάβει την κατάλληλη ανταλλαγή, με αποτέλεσμα οι πιστωτές να υποστούν απρόσμενες ζημίες. Η εξασφάλιση της δικαιοσύνης της ανταλλαγής και η προστασία των πιστωτών σε τέτοιες καταστάσεις παραμένει αντικείμενο συζήτησης. Η αξιολόγηση της ανταλλαγής σε μια εταιρική διάσπαση επηρεάζει άμεσα τα οικονομικά συμφέροντα των ενδιαφερομένων, και γι’ αυτό απαιτείται μια αντικειμενική και λογική αξιολόγηση.

Συνοπτικά

Η εταιρική διάσπαση στο Ιαπωνικό Εταιρικό Δίκαιο (Japanese Corporate Law) αποτελεί ένα ισχυρό νομικό εργαλείο που επιτρέπει τη στρατηγική επαναδιάρθρωση των επιχειρήσεων. Υπάρχουν δύο κύριοι τύποι: η απορροφητική διάσπαση και η νέα διάσπαση, οι οποίες χρησιμοποιούνται ανάλογα με διαφορετικούς διοικητικούς σκοπούς, όπως η επανατοποθέτηση υφιστάμενων επιχειρήσεων ή η ανεξαρτητοποίηση νέων επιχειρηματικών δραστηριοτήτων. Επιπλέον, ανάλογα με τη μέθοδο παροχής ανταλλάγματος, διακρίνονται σε διάσπαση με μεταβίβαση μεριδίων και διάσπαση με διανομή, με την τελευταία να υλοποιείται στο τρέχον Ιαπωνικό Εταιρικό Δίκαιο ως “υλική διάσπαση + διανομή”.

Η διαδικασία της εταιρικής διάσπασης ξεκινά από την κατάρτιση της συμφωνίας ή του σχεδίου διάσπασης και περιλαμβάνει προκαταρκτική αποκάλυψη, έγκριση από τη γενική συνέλευση των μετόχων, το δικαίωμα αίτησης αγοράς μετοχών από αντίθετους μετόχους, διαδικασίες αντιρρήσεων πιστωτών, εγγραφές, μεταδιάσπαση αποκάλυψης και διαδικασίες σχετικά με την κληρονομικότητα των εργασιακών συμβάσεων, καλύπτοντας ένα ευρύ φάσμα και καθορίζονται αυστηρά από το Ιαπωνικό Εταιρικό Δίκαιο. Αυτές οι διαδικασίες είναι ουσιώδεις για την προστασία των δικαιωμάτων των διαφόρων ενδιαφερομένων, όπως μέτοχοι, πιστωτές και εργαζόμενοι, και για τη διασφάλιση της νομικής ισχύος και διαφάνειας της εταιρικής διάσπασης. Ειδικότερα, στην κληρονομικότητα των εργασιακών συμβάσεων, είναι σημαντικό να πραγματοποιηθούν οι κατάλληλες ειδοποιήσεις και διαβουλεύσεις βάσει του νόμου για την κληρονομικότητα των εργασιακών συμβάσεων, καθώς οι παραλείψεις μπορεί να επηρεάσουν την ισχύ της κληρονομικότητας. Επιπλέον, υπό ορισμένες προϋποθέσεις, επιτρέπεται η απλοποίηση των διαδικασιών μέσω της απλής ή συνοπτικής διάσπασης, επιτρέποντας την ταχεία επαναδιάρθρωση της οργάνωσης.

Τα Ιαπωνικά δικαστικά παραδείγματα σχετικά με την εταιρική διάσπαση φωτίζουν περίπλοκα ζητήματα της πρακτικής, όπως τις εξαιρέσεις στην αρχή της ολικής κληρονομικότητας και τη σημασία των διαβουλεύσεων στην κληρονομικότητα των εργασιακών συμβάσεων. Αυτές οι αποφάσεις υπογραμμίζουν τη σημασία της κατάλληλης αξιολόγησης των νομικών κινδύνων και της προσεκτικής διαχείρισης των σχέσεων με τους ενδιαφερόμενους κατά τον σχεδιασμό και την εκτέλεση της εταιρικής διάσπασης.

Το νομικό γραφείο Monolith διαθέτει εκτεταμένη εμπειρία στην παροχή νομικών υπηρεσιών σε πλήθος πελατών στην Ιαπωνία σχετικά με το θέμα αυτό. Πολλοί από τους δικηγόρους μας έχουν ξένα πτυχία δικηγορίας και μιλούν άπταιστα τα Αγγλικά, προσφέροντας εξειδικευμένη υποστήριξη από πολλαπλές προοπτικές στα περίπλοκα νομικά ζητήματα που σχετίζονται με την εταιρική διάσπαση στο Ιαπωνικό Εταιρικό Δίκαιο. Από την αρχική εξέταση της διάσπασης μέχρι την εκτέλεση των διαδικασιών και την αντιμετώπιση των μετέπειτα νομικών ζητημάτων, παρέχουμε ολοκληρωμένες νομικές υπηρεσίες για να υποστηρίξουμε την ομαλή επαναδιάρθρωση των επιχειρήσεων σας.