Ποιοι νομικοί κανονισμοί διέπουν τα NFT; Εξηγεί ένας δικηγόρος

Στον τομέα της ψηφιακής τέχνης, των παιχνιδιών με χρήση blockchain και των συλλεκτικών καρτών, τα NFT (Non-Fungible Token – Μη Ανταλλάξιμα Διακριτικά) χρησιμοποιούνται για τη δημιουργία αξίας “μοναδικών αντικειμένων”. Εκτός από τα παιχνίδια, τα NFT εφαρμόζονται επίσης ως αποδείξεις κατοχής πραγματικών περιουσιακών στοιχείων, όπως ακίνητα, καθώς και για την αναπαράσταση δικαιωμάτων μελών που επιτρέπουν τη λήψη υπηρεσιών στον πραγματικό κόσμο.

Τα NFT υπόκεινται σε περίπλοκες νομικές ρυθμίσεις ανάλογα με τον τρόπο έκδοσής τους, εάν μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως μέσο πληρωμής, την δυνατότητα ανταλλαγής τους με άλλα διακριτικά ή τοκενς, και το τι ακριβώς αναπαριστούν. Αυτό σημαίνει ότι, ακόμη και για τα ίδια NFT, οι ειδικές περιστάσεις μπορεί να καθορίζουν διαφορετικούς νόμους και κανονισμούς που ενδέχεται να εφαρμοστούν.

Εδώ θα αναλύσουμε τη φύση των NFT και τους νόμους που μπορεί να αποτελέσουν αντικείμενο προβλημάτων.

Χαρακτηριστικά του NFT (Non-Fungible Token)

Το NFT είναι το ακρωνύμιο για το “Non-Fungible Token”, το οποίο κατασκευάζεται κυρίως πάνω στο blockchain του Ethereum και αναφέρεται σε ένα token που δεν είναι αντικαταστάσιμο (Non-Fungible).

Για παράδειγμα, υπάρχει ο όρος “κρυπτονόμισμα”, αλλά το “νόμισμα” είναι κάτι που μπορεί να αντικατασταθεί. Στα πραγματικά νομίσματα, όπως τα χαρτονομίσματα, αν και υπάρχουν μοναδικοί αριθμοί, δεν διακρίνουμε μεταξύ “ενός χαρτονομίσματος των 10.000 γιεν” και “ενός άλλου χαρτονομίσματος των 10.000 γιεν”. Για παράδειγμα, αν ο κ. Α δανείσει στον κ. Β ένα χαρτονόμισμα των 10.000 γιεν και ο κ. Β το χρησιμοποιήσει για φαγητό και την επόμενη μέρα επιστρέψει στον κ. Α ένα διαφορετικό χαρτονόμισμα των 10.000 γιεν, απλώς λέμε ότι “ο κ. Α δανείστηκε και επέστρεψε 10.000 γιεν στον κ. Β”. Το αρχικό και το τελικό χαρτονόμισμα έχουν την ίδια αξία και είναι ανταλλάξιμα.

“Μη αντικαταστάσιμο” σημαίνει κάτι σαν το πρωτότυπο ενός πίνακα ζωγραφικής ή ένα περιορισμένο προϊόν με σειριακό αριθμό που το διακρίνει από άλλα.

Τα NFT είναι μοναδικά tokens που εκδίδονται μέσω blockchain και διαθέτουν την ιδιότητα της μη αντικαταστασιμότητας. Κάθε token είναι μοναδικό και διακρίνεται από τα άλλα, γεγονός που τα καθιστά ιδανικά για την αναπαράσταση ψηφιακών δεδομένων. Για παράδειγμα, ένα κοινό ψηφιακό σχέδιο μπορεί να αντιγραφεί εύκολα χωρίς να διακρίνουμε το πρωτότυπο από τα αντίγραφα, αλλά με τα NFT, είναι δυνατόν να διαχειριστούμε το πρωτότυπο διακρίνοντάς το από τα αντίγραφα, προσδίδοντας στο πρωτότυπο ψηφιακό έργο τέχνης (που αναπαριστά το token) σπανιότητα.

Παρόλο που τα NFT είναι μη αντικαταστάσιμα, οι ακόλουθες ιδιότητες δεν διαφέρουν από τις γενικές αρχές του blockchain:

• Διαχειρίζονται από ένα αποκεντρωμένο blockchain
• Είναι δυνατή η ελεύθερη μεταφορά και συναλλαγή τους

Λόγω αυτών των ιδιοτήτων, αναμένεται ότι τα NFT θα χρησιμοποιηθούν σε εφαρμογές όπως blockchain παιχνίδια, ψηφιακή τέχνη, ακίνητα και μέλη συλλόγων.

Πώς όμως τα NFT χειρίζονται νομικά και ποιοι κανονισμοί τα επηρεάζουν; Η σχεδίαση του συγκεκριμένου NFT παίζει μεγάλο ρόλο σε αυτό το περίπλοκο ζήτημα, αλλά θα αναλύσουμε τη σχέση μεταξύ των σχετικών νόμων και των NFT.

Εμπίπτουν τα NFT στην κατηγορία των κρυπτονομισμάτων;

Ο Νομικός Ορισμός των «Κρυπτονομισμάτων»

Στο νομικό πεδίο, τα κρυπτονομίσματα χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: τα λεγόμενα «Κρυπτονομίσματα τύπου 1» και «Κρυπτονομίσματα τύπου 2». Ένα νόμισμα που ανήκει σε οποιαδήποτε από αυτές τις κατηγορίες θεωρείται νομικά κρυπτονόμισμα.

Πρώτον, τα Κρυπτονομίσματα τύπου 1 είναι εκείνα που:

1. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως μέσο πληρωμής για την αγορά αγαθών ή την παροχή υπηρεσιών σε απροσδιόριστο αριθμό ατόμων
2. Έχουν οικονομική αξία και μπορούν να αγοραστούν ή να πωληθούν σε απροσδιόριστο αριθμό ατόμων
3. Μπορούν να μεταφερθούν μέσω ηλεκτρονικών συστημάτων επεξεργασίας πληροφοριών

Ένα τυπικό παράδειγμα είναι το Bitcoin, το οποίο:

1. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως «νόμισμα» για συναλλαγές και ως μέσο πληρωμής σε διάφορα καταστήματα (δηλαδή, σε απροσδιόριστο αριθμό ατόμων)
2. Μπορεί να αγοραστεί ή να πωληθεί σε ανταλλακτήρια, αντιμετωπίζοντας χρήστες από όλο τον κόσμο (δηλαδή, σε απροσδιόριστο αριθμό ατόμων)
3. Μπορεί να μεταφερθεί μέσω της τεχνολογίας blockchain

Για τους παραπάνω λόγους, το Bitcoin ανήκει στα Κρυπτονομίσματα τύπου 1.

Επιπλέον, τα tokens που δεν πληρούν κάποια από τις παραπάνω τρεις συνθήκες αλλά μπορούν να ανταλλαγούν με Κρυπτονομίσματα τύπου 1, θεωρούνται «Κρυπτονομίσματα τύπου 2».

Όταν τα NFT θεωρούνται «κρυπτονομίσματα», οι εταιρείες που φυλάσσουν αυτά σε ψηφιακά πορτοφόλια ή παρέχουν πλατφόρμες συναλλαγών, χρειάζονται εγγραφή ως επιχειρήσεις ανταλλαγής κρυπτονομισμάτων και υπόκεινται σε διάφορους κανονισμούς. Αυτό το θέμα αναλύεται εκτενώς στο παρακάτω άρθρο.

https://monolith.law/corporate/cryptocurrency-custody[ja]

Η άποψη της Ιαπωνικής Χρηματοπιστωτικής Υπηρεσίας στις δημόσιες παρατηρήσεις της 3ης Σεπτεμβρίου του πρώτου έτους της εποχής Reiwa (2019)

Τα NFT, όταν δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν από μόνα τους ως μέσο πληρωμής, δεν ανήκουν στην κατηγορία των κρυπτονομισμάτων τύπου 1. Επιπλέον, σχετικά με τη σχέση τους με τα κρυπτονομίσματα τύπου 2, η Ιαπωνική Χρηματοπιστωτική Υπηρεσία δημοσίευσε την άποψή της στις δημόσιες παρατηρήσεις της 3ης Σεπτεμβρίου του πρώτου έτους της εποχής Reiwa (2019) στο έγγραφο «Σχετικά με τα αποτελέσματα των δημόσιων σχολίων για την μερική τροποποίηση των οδηγιών γραφείου (Τρίτος τόμος: Σχέσεις με τις χρηματοοικονομικές εταιρείες)», όπου αναφέρει ότι τα NFT που δεν διαθέτουν οικονομική λειτουργία ως μέσο πληρωμής δεν ανήκουν στην κατηγορία των κρυπτονομισμάτων τύπου 2.

Η Ιαπωνική Χρηματοπιστωτική Υπηρεσία αναφέρει στο ίδιο σχόλιο:

Ακόμη και αν δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν απευθείας για την αγορά αγαθών ή να ανταλλαχθούν με νόμιμο νόμισμα, εάν μπορούν να ανταλλαχθούν αμοιβαία με κρυπτονομίσματα τύπου 1 και μέσω αυτής της ανταλλαγής να αποκτήσουν οικονομική λειτουργία ως μέσο πληρωμής, τότε θεωρείται ότι χρειάζονται ρυθμίσεις όπως τα κρυπτονομίσματα τύπου 1. Έτσι, για παράδειγμα, τα κάρτες που καταγράφονται στο blockchain ή τα αντικείμενα εντός παιχνιδιών, ακόμη και αν μπορούν να ανταλλαχθούν με κρυπτονομίσματα τύπου 1, δεν θεωρείται ότι διαθέτουν οικονομική λειτουργία ως μέσο πληρωμής και επομένως δεν ανήκουν στην κατηγορία των κρυπτονομισμάτων τύπου 2.

PDF：Σχόλια και η άποψη της Ιαπωνικής Χρηματοπιστωτικής Υπηρεσίας

Αυτό συνοψίζεται στην ακόλουθη λογική:

1. Οι ρυθμίσεις για τα «κρυπτονομίσματα» έχουν θεσπιστεί επειδή τα tokens που διαθέτουν οικονομική λειτουργία ως μέσο πληρωμής χρειάζονται ρυθμίσεις λόγω της φύσης τους.
2. Ακόμη και τα tokens που δεν διαθέτουν από μόνα τους οικονομική λειτουργία ως μέσο πληρωμής, αν μπορούν να αποκτήσουν τέτοια λειτουργία μέσω άλλων tokens, τότε χρειάζονται ρυθμίσεις παρόμοιες με αυτές του σημείου 1.
3. Τα tokens που διαθέτουν τέτοιες λειτουργίες ορίζονται και ρυθμίζονται ως κρυπτονομίσματα τύπου 2, κάτι που αποτελεί τον σκοπό της νομοθεσίας για τα κρυπτονομίσματα τύπου 2.
4. Επομένως, τα «κάρτες που καταγράφονται στο blockchain ή τα αντικείμενα εντός παιχνιδιών» δεν ανήκουν στην κατηγορία των κρυπτονομισμάτων τύπου 2, εκτός αν διαθέτουν οικονομική λειτουργία.

Αυτή θα μπορούσε να θεωρηθεί η λογική που ακολουθείται.

Η σχέση μεταξύ NFT και των «κρυπτονομισμάτων» στο νομικό πλαίσιο

Ωστόσο, εάν ένα συγκεκριμένο NFT διαθέτει «οικονομική λειτουργία ως μέσο πληρωμής» εξαρτάται από τη φύση του αντικειμένου που αντιπροσωπεύει και το επιχειρηματικό σχήμα της εταιρείας που το έχει εκδώσει, καθώς και από άλλες συγκεκριμένες περιστάσεις.

Για παράδειγμα, για ένα NFT που αντιπροσωπεύει ένα σπάνιο αντικείμενο σε ένα παιχνίδι blockchain A, μπορεί να υπάρχουν περιπτώσεις όπου:

• Μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως νόμισμα σε ένα άλλο παιχνίδι blockchain B
• Μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως νόμισμα σε ένα διαφορετικό marketplace C

Αυτό συμβαίνει επειδή υπάρχουν τέτοιες περιπτώσεις.

Επιπλέον, εάν η εταιρεία που διαχειρίζεται το παιχνίδι A και έχει εκδώσει το NFT του αντικειμένου συμμετέχει επίσης στην παροχή των B ή C, τότε η A πρέπει να διαχειριστεί το NFT ως κρυπτονόμισμα.

Αντίθετα, εάν ένας τρίτος ανεξάρτητος από την εταιρεία που έχει εκδώσει το NFT του παιχνιδιού διαχειρίζεται τα B ή C, τότε η A δεν χρειάζεται να διαχειριστεί το NFT ως κρυπτονόμισμα. Ωστόσο, σε αυτή την περίπτωση, υπάρχει το ζήτημα εάν ο τρίτος αυτός θα πρέπει να διαχειριστεί το NFT ως κρυπτονόμισμα.

Αποτελούν τα NFT μέσο προπληρωμένης πληρωμής;

Τι είναι το “μέσο προπληρωμένης πληρωμής” σύμφωνα με τον Νόμο για τις Συναλλαγές Κεφαλαίων

Είναι πιθανό ορισμένα NFT, ακόμη και αν δεν θεωρούνται κρυπτονομίσματα, να αποτελούν μέσο προπληρωμένης πληρωμής.

Το μέσο προπληρωμένης πληρωμής αναφέρεται σε:

1. Ένα μέσο στο οποίο έχει καταγραφεί ή αναγράφεται η αξία σε χρήματα ή άλλη περιουσιακή αξία
2. Εκδίδεται έναντι αντιτίμου
3. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την αγορά αγαθών ή την παροχή υπηρεσιών

και, καταρχήν, απαγορεύεται η επιστροφή του αντιτίμου σε μετρητά. Ένα τυπικό παράδειγμα είναι τα εμπορικά κουπόνια που εκδίδονται από πολυκαταστήματα.

Όσον αφορά τα κοινά και τα διαφορετικά σημεία με τα κρυπτονομίσματα, στην περίπτωση των NFT, και τα δύο μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την αγορά αγαθών ή την παροχή υπηρεσιών, αλλά

• Κρυπτονομίσματα: Μπορούν να χρησιμοποιηθούν από απροσδιόριστο αριθμό ατόμων
• Μέσο προπληρωμένης πληρωμής: Μπορούν να χρησιμοποιηθούν μόνο από συγκεκριμένα άτομα

είναι μια σημαντική διάκριση.

Η σχέση μεταξύ NFT και “μέσου προπληρωμένης πληρωμής”

Τα NFT είναι μη αντικαταστάσιμα και, κατά κανόνα, δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την αγορά αγαθών ή την παροχή υπηρεσιών ως μέσο προπληρωμένης πληρωμής.

Ωστόσο, για παράδειγμα, στην περίπτωση των NFT που αντιστοιχούν σε αντικείμενα ενός παιχνιδιού blockchain, μπορεί να υπάρχουν περιπτώσεις όπου τα NFT μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως μέσο πληρωμής για την αγορά άλλων αντικειμένων σε άλλα παιχνίδια blockchain ή σε εξωτερικές αγορές. Σε αυτή την περίπτωση, προκύπτει το ίδιο ζήτημα με τα κρυπτονομίσματα, δηλαδή αν οι τρίτοι που διαχειρίζονται τα άλλα παιχνίδια ή τις εξωτερικές αγορές πρέπει να διαχειρίζονται τα NFT ως μέσο προπληρωμένης πληρωμής.

Εμπίπτουν οι συναλλαγές NFT στις συναλλαγές συναλλάγματος;

Τι είναι οι συναλλαγές συναλλάγματος σύμφωνα με τον Τραπεζικό Νόμο

Οι συναλλαγές συναλλάγματος αναφέρονται σε δραστηριότητες που θεωρούνται τραπεζικές και απαιτούν εγγραφή από τον Πρωθυπουργό, υπόκεινται σε αυστηρή νομοθεσία, όπως οι κανονισμοί για την καθυστέρηση, την κατάθεση εγγυητικών ποσών και άλλες υποχρεώσεις διαφύλαξης της περιουσίας των χρηστών. Η οριστική τους διατύπωση δεν έχει διευκρινιστεί στον Τραπεζικό Νόμο, τον Νόμο για τις Πληρωμές και άλλες νομοθεσίες, ωστόσο,

“Η διενέργεια συναλλαγών συναλλάγματος” σημαίνει την ανάληψη εντολής από πελάτη για τη μεταφορά κεφαλαίων χωρίς την άμεση μεταφορά μετρητών μεταξύ διαφορετικών τοποθεσιών, χρησιμοποιώντας ένα σύστημα που επιτρέπει τη μεταφορά κεφαλαίων, ή την ανάληψη και εκτέλεση τέτοιας εντολής.

Απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου της 12ης Μαρτίου του έτους Heisei 13 (2001)

Υπάρχει απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου που αναφέρεται σε αυτόν τον ορισμό και ο οποίος χρησιμοποιείται ακόμα και σήμερα.

Όσον αφορά τα κοινά και τα διαφορετικά σημεία μεταξύ των “συναλλαγών συναλλάγματος (και των tokens που χρησιμοποιούνται ως μέσα για αυτές)” και των “προπληρωμένων μέσων πληρωμής”, στην περίπτωση των NFT, και τα δύο χρησιμοποιούνται για την πληρωμή αγαθών ή υπηρεσιών, αλλά

• Προπληρωμένα μέσα πληρωμής: Η επιστροφή χρημάτων είναι απαγορευμένη
• Συναλλαγές συναλλάγματος (και τα tokens που χρησιμοποιούνται ως μέσα για αυτές): Η επιστροφή χρημάτων είναι δυνατή (μάλιστα, αναμένεται να γίνεται επιστροφή)

Αυτή η διάκριση είναι σημαντική.

Η σχέση μεταξύ των συναλλαγών NFT και των “συναλλαγών συναλλάγματος”

Στην περίπτωση των συναλλαγών NFT, εφόσον είναι δυνατή η ελεύθερη μεταβίβαση των tokens και η ελεύθερη επιστροφή χρημάτων, τότε μπορεί να χρησιμοποιηθούν για τη μεταφορά κεφαλαίων μεταξύ διαφορετικών τοποθεσιών χωρίς την άμεση μεταφορά μετρητών, μεσολαβώντας τα ίδια τα tokens.

Κανονικά, τα NFT που αντιπροσωπεύουν ψηφιακή τέχνη δεν έχουν σταθερή τιμή, και η δημιουργία τέτοιου είδους συστημάτων είναι δύσκολη, αλλά ανάλογα με τον σχεδιασμό, μπορεί να καταλήξουν να πληρούν τον παραπάνω ορισμό. Επομένως, απαιτείται μια προσεκτική εξέταση με βάση τις συγκεκριμένες περιστάσεις κάθε περίπτωσης.

Η σχέση μεταξύ των NFT που εκδίδονται δωρεάν και των «Πόντων»

Όσον αφορά τα NFT που εκδίδονται δωρεάν, θα πρέπει να εξετάσουμε τη δυνατότητα να τα χειριστούμε ως «πόντους».

Οι «πόντοι» που παρέχονται δωρεάν κατά την αγορά ενός προϊόντος, ακόμη και αν μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως μέρος της πληρωμής σε μελλοντικές αγορές, δεν θεωρούνται προπληρωμένα μέσα πληρωμής, καθώς δεν πληρούν το κριτήριο της «έκδοσης με αντάλλαγμα». Και για αυτούς τους «πόντους», δεν υπάρχει ειδική νομοθεσία. Ένα τυπικό παράδειγμα είναι οι πόντοι που προσφέρονται από καταστήματα ηλεκτρονικών ειδών.

Ωστόσο, όσον αφορά την έννοια του «δωρεάν», εάν η έκδοση πόντων γίνεται μέσω ανταλλαγής με προπληρωμένα μέσα πληρωμής που έχουν εκδοθεί με αντίτιμο, όπως τα tokens, τότε τα tokens που αποκτώνται μετά την ανταλλαγή θεωρούνται επίσης εκδοθέντα με αντίτιμο και κατατάσσονται ως προπληρωμένα μέσα πληρωμής.

Σε σχέση με τα NFT, υπάρχουν περιπτώσεις όπου μπορούν να χειριστούν ως «πόντοι» όταν παρέχονται δωρεάν ως «επιπλέον δώρο» κατά την αγορά άλλων προϊόντων.

Παρ’ όλα αυτά, εάν τα tokens που εκδίδονται κατ’ αυτόν τον τρόπο μπορούν να ανταλλαγούν αμοιβαία σε μια αγορά με κρυπτονομίσματα όπως το Bitcoin, τότε τα δωρεάν εκδοθέντα tokens μπορεί να θεωρηθούν ως δεύτερης κατηγορίας κρυπτονομίσματα, ακόμη και αν έχουν εκδοθεί δωρεάν.

Επιπλέον, σε περιπτώσεις όπου tokens εκδίδονται δωρεάν ως «δώρα» σε χρήστες που πληρούν ορισμένες προϋποθέσεις μέσα σε παιχνίδια βασισμένα σε blockchain, μπορεί να προκύψουν ζητήματα σχετικά με την εφαρμογή των κανονισμών για τα «δώρα» που ρυθμίζονται από τον νόμο περί εμπορικής προβολής δώρων.

Αντιστοιχούν τα NFT σε δικαιώματα μεταβίβασης ηλεκτρονικών εγγράφων;

Σε αντίθεση με τη χρήση των NFT ως σύμβολα για ψηφιακή τέχνη ή αντικείμενα εντός παιχνιδιών blockchain, όταν τα NFT χειρίζονται ως δικαιώματα που επιτρέπουν την απόκτηση μερίδιου από τα έσοδα μιας επιχείρησης, τίθεται το ζήτημα της συμμόρφωσής τους με τον Ιαπωνικό Νόμο για τις Συναλλαγές Χρηματοπιστωτικών Προϊόντων, ως αξιόγραφα, δηλαδή ως δικαιώματα μεταβίβασης ηλεκτρονικών εγγράφων.

Τα δικαιώματα μεταβίβασης ηλεκτρονικών εγγράφων αναφέρονται σε εκείνα τα σχεδιασμένα να διανέμουν τα έσοδα μιας επιχείρησης στους κατόχους τους και που «εκφράζονται σε οικονομική αξία μεταβιβάσιμη μέσω ηλεκτρονικών συστημάτων επεξεργασίας πληροφοριών». Παραδοσιακά αξιόγραφα, όπως μετοχές ή ομόλογα, δεν θεωρούνται δικαιώματα μεταβίβασης ηλεκτρονικών εγγράφων, αλλά τοκενισμένα αξιόγραφα και υπόκεινται επίσης στη ρύθμιση του Ιαπωνικού Νόμου για τις Συναλλαγές Χρηματοπιστωτικών Προϊόντων.

Όταν τα NFT αντιστοιχούν σε δικαιώματα μεταβίβασης ηλεκτρονικών εγγράφων (τοκενισμένα αξιόγραφα), η πώληση ή η έκδοσή τους απαιτεί την εγγραφή στις χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες και την τήρηση καθηκόντων αποκάλυψης, μεταξύ άλλων σχετικά αυστηρών νομικών ρυθμίσεων.

Τέτοια NFT δεν σχεδιάζονται συνήθως στο πλαίσιο της ψηφιακής τέχνης ή των αντικειμένων παιχνιδιών blockchain. Ωστόσο, εάν για παράδειγμα, ένα NFT σε ένα παιχνίδι blockchain παρέχει στον κάτοχο το δικαίωμα να λάβει ένα άλλο token ως κίνητρο, τότε πρέπει να εξετάσουμε αν το αρχικό NFT μπορεί να αντιστοιχεί σε αξιόγραφο.

Λογικά, η σειρά είναι ότι «εάν δεν αντιστοιχεί σε αξιόγραφο (δικαίωμα μεταβίβασης ηλεκτρονικών εγγράφων), τότε εξετάζεται η συμμόρφωση με τα κρυπτονομίσματα».

Επομένως, τα NFT που αντιστοιχούν σε δικαιώματα μεταβίβασης ηλεκτρονικών εγγράφων, ανεξάρτητα από το αν πληρούν τον ορισμό των κρυπτονομισμάτων, θεωρούνται ως τέτοια.

Συνοπτικά: Οι Νόμοι και οι Ρυθμίσεις στο Επιχειρείν με NFTs

Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, τα NFTs διαφέρουν ανάλογα με:

• τη δυνατότητα χρήσης τους ως μέσο πληρωμής
• τη δυνατότητα επιστροφής χρημάτων μέσω χρηματικών συναλλαγών
• το αν έχουν εκδοθεί με αντίτιμο
• το αν η κατοχή τους επιτρέπει τη λήψη μερίσματος από τα έσοδα μιας επιχείρησης

Αυτά τα στοιχεία καθορίζουν ποιος νόμος είναι εφαρμοστέος σε κάθε περίπτωση. Για να διεξάγετε νόμιμα μια επιχείρηση που χρησιμοποιεί NFTs, πρέπει να κατανοήσετε πλήρως το σχήμα της επιχείρησης, να αναλύσετε σωστά τα νομικά ζητήματα και να εξετάσετε τα ειδικά ζητήματα που αφορούν την περίπτωσή σας. Θα ήταν συνετό να συμβουλευτείτε έναν δικηγόρο που κατανοεί και τις δύο πλευρές: την τεχνολογία blockchain και τον συνδυασμό της με τον νόμο.

Οδηγίες για τα Μέτρα από το Δικηγορικό μας Γραφείο

Το Δικηγορικό Γραφείο Monolith ασχολείται με τα νομικά ζητήματα των κρυπτονομισμάτων και της τεχνολογίας blockchain από την ίδρυσή του το 2017. Για παράδειγμα, αναλύουμε ξένα white papers για να κατανοήσουμε τα σχήματα που περιγράφουν, ερευνούμε τη νομιμότητα της εφαρμογής τους στην Ιαπωνία, προτείνουμε βελτιώσεις για τη νόμιμη υλοποίησή τους και δημιουργούμε τα αντίστοιχα white papers και συμβόλαια που θα χρησιμοποιηθούν σε αυτά τα σχήματα. Αυτές οι εργασίες απαιτούν γνώσεις και εμπειρία σε IT, αγγλικά, επιχειρήσεις και το νομικό πλαίσιο των χρηματοοικονομικών. Παρέχουμε πλήρη υποστήριξη σε επιχειρήσεις που ασχολούνται με κρυπτονομίσματα και blockchain μέσω της συνεργασίας δικηγόρων και IT συμβούλων. Παρακαλούμε ανατρέξτε στο παρακάτω άρθρο για περισσότερες λεπτομέρειες.