Przypadki, w których adwokat nie może podjąć się sprawy dotyczącej zniesławienia w internecie, oraz reprezentowanie obu stron

W innym artykule na naszej stronie pt. “Przypadki i powody odmowy przyjęcia zlecenia przez prawnika” (japoński: 弁護士が受任を拒否するケースとその理由とは), omówiliśmy sytuacje, w których prawnik może odmówić przyjęcia zlecenia, takie jak:

• Nie jest to w zakresie jego działalności
• Obawia się niewypłacalności
• Nie ma szans na wygraną
• Występuje konflikt interesów
• Brak zaufania ze strony klienta

Wymieniliśmy te sytuacje jako najczęstsze.

W tym miejscu chcielibyśmy dokładniej omówić kwestię “konfliktu interesów” i wyjaśnić pojęcie “reprezentacji obu stron”.

Konflikt interesów i umowy samodzielne / podwójne pełnomocnictwo

“Konflikt interesów” odnosi się do sytuacji, w której korzyści stron są ze sobą sprzeczne. Innymi słowy, gdy jedna strona zyskuje, druga strona traci.

“Umowy samodzielne” i “podwójne pełnomocnictwo” są pewnym rodzajem działań prowadzących do konfliktu interesów w szerszym sensie. W związku z tym, artykuł 108 Japońskiego Kodeksu Cywilnego (japońskie: 民法) stanowi następująco:

(Umowy samodzielne i podwójne pełnomocnictwo)
Artykuł 108 Japońskiego Kodeksu Cywilnego
1 Działania podjęte jako pełnomocnik drugiej strony lub jako pełnomocnik obu stron w ramach tego samego aktu prawnego są traktowane jak działania podjęte przez osobę nieposiadającą pełnomocnictwa. Jednakże, nie dotyczy to wykonania zobowiązań oraz działań, na które osoba ta wcześniej wyraziła zgodę.
2 Oprócz przypadków określonych w poprzednim punkcie, działania, w których interesy pełnomocnika i osoby, którą reprezentuje, są sprzeczne, są traktowane jak działania podjęte przez osobę nieposiadającą pełnomocnictwa. Jednakże, nie dotyczy to działań, na które osoba ta wcześniej wyraziła zgodę.

O umowie samodzielnej

W tekście artykułu 108 Kodeksu Cywilnego (japońskiego Kodeksu Cywilnego) mówi się o “działaniu jako pełnomocnik drugiej strony”, co odnosi się do “umowy samodzielnej”. “Umowa samodzielna” oznacza sytuację, w której ta sama osoba, korzystając z różnych uprawnień, jako pełnomocnik jednej strony i pełnomocnik drugiej strony, zawiera umowę samodzielnie w ramach tego samego aktu prawnego (na przykład umowy). Na przykład, załóżmy, że ja i pan A zawieramy umowę kupna-sprzedaży używanego samochodu, który jest własnością pana A. W tym przypadku, ja, jako kupujący, staję się pełnomocnikiem sprzedającego, pana A, i w jego imieniu wyrażam zamiar sprzedaży tego samochodu mnie. To jest “umowa samodzielna”. Jeśli zawrę umowę na sprzedaż samochodu, który mógłby być sprzedany za około 2 miliony do firmy zajmującej się skupem samochodów, za 1 milion do mnie, to ja na tym zyskam, ale korzyści pana A zostaną niesprawiedliwie naruszone. Z tego powodu, zasada mówi, że nie jest dozwolone działanie jako pełnomocnik drugiej strony. Takie działania są uważane za “działania podjęte przez osobę, która nie ma pełnomocnictwa”, więc nie są uznawane jako umowa pełnomocnictwa.

Jednakże, możliwe jest działanie jako pełnomocnik drugiej strony, jeśli ① jest to tylko kwestia wykonania zobowiązania, lub ② jeśli osoba, której dotyczy, wyraziła z góry zgodę. “Zobowiązanie” w punkcie ① odnosi się do zobowiązań, które są już wymagalne i nie są kwestionowane przez strony, ale wykonanie zobowiązania jest tylko rozliczeniem już ustalonego stosunku wierzytelności i długu, więc nie ma negocjacji i nie powstaje nowa sytuacja, która mogłaby naruszyć korzyści osoby, której to dotyczy.

Co to jest podwójne pełnomocnictwo?

Podobnie, w artykule 108 Kodeksu Cywilnego (japońskiego Kodeksu Cywilnego) mówi się o “staniu się pełnomocnikiem obu stron”, co nazywamy “podwójnym pełnomocnictwem”. Na przykład, pan A i pan B zamierzają zawrzeć umowę kupna-sprzedaży używanego samochodu, który jest własnością pana A. W tym przypadku, zarówno pan A, jak i pan B, chcieli zlecić sprawę panu C, co skutkowało tym, że pan C stał się pełnomocnikiem zarówno sprzedającego, pana A, jak i kupującego, pana B. Pan C, nie chcąc prowadzić wielokrotnych negocjacji, powiedział panu A, który jest łatwy do przekonania, coś na odczepnego, a następnie zakończył negocjacje za stosunkowo niską cenę, za co był wdzięczny pan B, z którym prawdopodobnie będzie kontynuował współpracę.

Jeśli pozwolimy na “podwójne pełnomocnictwo” bez ograniczeń, istnieje ryzyko, że interesy jednej ze stron mogą zostać niesprawiedliwie naruszone. Dlatego zasada mówi, że takie podwójne pełnomocnictwo nie jest dozwolone. Takie działania są uważane za “działania podjęte przez osobę, która nie ma prawa do reprezentacji”, więc nie są uznawane jako umowa pełnomocnictwa.

Jednak, podobnie jak w przypadku “umowy na własny rachunek”, istnieją wyjątki, które pozwalają na stanie się pełnomocnikiem obu stron, jeśli ① jest to tylko kwestia wykonania zobowiązań, lub ② obie strony wyraziły zgodę.

Artykuł 108, ustęp 2 Kodeksu Cywilnego (japońskiego Kodeksu Cywilnego) rozszerza zasady na “działania sprzeczne z interesem”, które nie pasują do “umowy na własny rachunek” ani “podwójnego pełnomocnictwa”. Jak widać z treści artykułu, “umowa na własny rachunek” i “podwójne pełnomocnictwo” dotyczą “tego samego aktu prawnego”, podczas gdy “działania sprzeczne z interesem” mogą dotyczyć różnych aktów prawnych.

Na przykład, jeśli prowadzisz lub prowadziłeś sprawę pana A, nie możesz przyjąć sprawy pana B przeciwko panu A. Jeśli pan A zna twoje sekrety i wykorzystuje je do wniesienia pozwu, pan A będzie miał problem.

Adwokat i podwójne pełnomocnictwo

Artykuł 108 Kodeksu Cywilnego (japońskiego Kodeksu Cywilnego) dotyczy szerokiego zakresu osób, takich jak doradcy podatkowi czy agenci nieruchomości, jednak zarówno Prawo Adwokackie (japońskie Prawo Adwokackie) jak i Podstawowe Zasady Wykonywania Zawodu Adwokata (japońskie Podstawowe Zasady Wykonywania Zawodu Adwokata) zakazują adwokatom “podwójnego pełnomocnictwa”.

Artykuł 25 Prawa Adwokackiego (Sprawy, w których adwokat nie może wykonywać swoich obowiązków)
Adwokat nie może wykonywać swoich obowiązków w następujących sprawach. Jednakże, nie dotyczy to spraw wymienionych w punktach trzecim i dziewiątym, jeżeli klient, który zlecił sprawę, wyraził zgodę.
1. Sprawy, w których adwokat przyjął do rozpatrzenia i poparł stanowisko strony przeciwnej, lub zgodził się na jej prośbę.
Artykuł 27 Podstawowych Zasad Wykonywania Zawodu Adwokata (Sprawy, w których adwokat nie może wykonywać swoich obowiązków)
Adwokat nie może wykonywać swoich obowiązków w następujących sprawach. Jednakże, nie dotyczy to spraw wymienionych w punkcie trzecim, jeżeli klient, który zlecił sprawę, wyraził zgodę.
1. Sprawy, w których adwokat przyjął do rozpatrzenia i poparł stanowisko strony przeciwnej, lub zgodził się na jej prośbę.

Zakaz jest sformułowany prawie identycznie, a “przyjęcie do rozpatrzenia i poparcie stanowiska strony przeciwnej” w tekście prawa oznacza, że adwokat udziela konkretnej odpowiedzi na konsultacje prawne ze strony klienta. W takich przypadkach, lub gdy adwokat już przyjął sprawę strony przeciwnej, nie może on przyjąć sprawy.

Sąd Najwyższy (japoński Sąd Najwyższy) stwierdził w tej sprawie:

Gdy adwokat otrzymuje od klienta konsultację prawną dotyczącą sprawy prawnej, nie jest to uważane za “przyjęcie do rozpatrzenia i poparcie stanowiska strony przeciwnej” w sensie tego artykułu prawa, jeżeli adwokat odmówił dalszego udzielania konsultacji z jakiegokolwiek powodu, lub udzielił konsultacji do końca, ale nie wyraził żadnej opinii na ten temat. Jednakże, jeżeli, jak wskazano powyżej (w punkcie drugim), adwokat osiągnie etap udzielania konkretnej porady prawnej po wysłuchaniu okoliczności sprawy prawnej, zazwyczaj uważa się, że jest to “poparcie” w sensie tego artykułu prawa. Dlatego, że zazwyczaj udzielenie przez adwokata konkretnej porady prawnej klientowi oznacza wyrażenie opinii, że sprawa powinna być rozwiązana korzystnie poprzez zastosowanie tej metody prawnej jako środka zaradczego.

Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 14 czerwca 1958 roku (1958)

W ten sposób wyraził swoje stanowisko.

I ten zakaz podwójnego pełnomocnictwa, jak widać w “Przypadkach, w których adwokat odmawia przyjęcia sprawy i powodach takiej odmowy”, dotyczy również adwokatów pracujących w tej samej kancelarii (Artykuł 57 Podstawowych Zasad Wykonywania Zawodu Adwokata). Na przykład, jeśli adwokat z naszej kancelarii prawnej Monolith już przyjął konsultację od pana A, to adwokat reprezentujący, adwokat Kawase, nie może przyjąć konsultacji od pana B, który jest w sporze z panem A, ponieważ prowadzi to do konfliktu interesów i jest zakazane przez prawo.

https://monolith.law/corporate/refused-request-by-lawyer[ja]

Kancelaria Prawna Monolith i reprezentacja obu stron

Każdy adwokat i kancelaria prawna ma swoje specjalizacje i obszary prawa, w których się specjalizuje. Prawie nie ma adwokatów czy kancelarii prawnych, które mogłyby poradzić sobie z każdym problemem prawnym. Dlatego każdy adwokat i kancelaria prawna mogą odmówić przyjęcia sprawy w obszarze, w którym mają mało doświadczenia. Może to prowadzić do bardziej odpowiedniego rozwiązania. Na przykład, nasza Kancelaria Prawna Monolith specjalizuje się w prawie IT i biznesie internetowym, więc nawet jeśli zostaniemy poproszeni o konsultacje w sprawach rozwodowych czy wypadków drogowych, najprawdopodobniej będziemy mogli zaoferować tylko ogólne porady. Zwrócenie się do adwokata czy kancelarii prawnej specjalizującej się w sprawach rozwodowych czy wypadków drogowych może przynieść klientowi bardziej pożądane rezultaty.

Odnośnik: https://monolith.law/practices[ja]

W ten sposób, każdy adwokat i kancelaria prawna mają swoje specjalizacje i obszary prawa, dlatego starannie zwracamy uwagę na to, aby nie reprezentować obu stron w przypadku nakładania się zleceń.

Na przykład, adwokaci i kancelarie prawne, które często otrzymują zlecenia dotyczące rozwodów i problemów między mężczyznami i kobietami, najpierw sprawdzą “nazwisko drugiej strony (małżonka) lub drugiej strony konfliktu”. W przypadku rozwodów, nie można przyjąć konsultacji od żony będącej w konflikcie z mężem, ani reprezentować żony, jednocześnie przyjmując konsultacje rozwodowe od męża. Podobnie, nie można przyjąć konsultacji od kobiety, która otrzymała roszczenie o odszkodowanie za zdradę od żony, ani reprezentować tej kobiety, jednocześnie będąc reprezentantem żony, która zgłasza roszczenie o odszkodowanie.

Obrona sprawcy zniesławienia i reprezentacja obu stron

Nasza kancelaria, jako prawnicza firma specjalizująca się w zarządzaniu ryzykiem reputacyjnym w Internecie, otrzymuje wiele zleceń od firm i osób prywatnych dotyczących usuwania artykułów zniesławiających i identyfikacji autorów. Dlatego obsługujemy również sprawy obrony sprawców zniesławienia, ale w przypadku sprawców, na przykład, jeśli otrzymamy zapytanie za pośrednictwem formularza e-mail, istnieje możliwość, że już otrzymaliśmy zlecenie od strony poszkodowanej. W takim przypadku stajemy się reprezentantami obu stron, co może uniemożliwić nam przyjęcie sprawy.

W związku z tym, w przypadku sprawców, prosimy o podanie “nazwy firmy lub nazwiska poszkodowanego” podczas wysyłania e-maila z zapytaniem lub dzwonienia, bez podawania swojego prawdziwego imienia i nazwiska. Dopiero gdy poszkodowany nie jest firmą lub osobą, od której już otrzymaliśmy zlecenie, rozważamy przyjęcie “konsultacji prawnej”.

Nawet jeśli na chwilę obecną nie otrzymaliśmy jeszcze zlecenia w danej sprawie, istnieje możliwość, że w przyszłości otrzymamy zlecenie od strony poszkodowanej. Dla naszej kancelarii, przyjęcie konsultacji prawnej od strony sprawcy oznacza, że nie będziemy mogli w przyszłości przyjąć zlecenia od strony poszkodowanej w tej samej sprawie. Dlatego, z przykrością informujemy, że w przypadku obrony sprawcy zniesławienia, nie możemy przyjąć nieformalnej “konsultacji prawnej”.

Prosimy o zapoznanie się z tym zagadnieniem, klikając na “Obrona sprawcy zniesławienia” w sekcji “Inne informacje” naszej strony internetowej i przeczytając “Specyfika obrony sprawcy i ograniczenia adwokata” oraz “Dwa punkty do zwrócenia uwagi w obronie sprawcy”.