Ποια είναι η συνολική εικόνα των προβλημάτων πνευματικών δικαιωμάτων του Ιαπωνικού IT συστήματος;

Πολλά από τα νομικά ζητήματα που σχετίζονται με την ανάπτυξη συστημάτων IT, συνδέονται με την «κατάρρευση» ενός έργου. Σε αυτό το πλαίσιο, τα κύρια ζητήματα που προκύπτουν συχνά είναι τι πρέπει να κάνουν και οι δύο πλευρές για την ομαλή εξέλιξη του έργου, είτε αυτό αφορά την «υποχρέωση διαχείρισης του έργου» είτε την «υποχρέωση συνεργασίας του χρήστη».

Ωστόσο, δεν πρέπει να ξεχνάμε τα ζητήματα που σχετίζονται με την πνευματική ιδιοκτησία, όπως τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας. Σε αυτό το άρθρο, εξηγούμε τα ζητήματα πνευματικής ιδιοκτησίας που σχετίζονται με κάθε στάδιο και κάθε εξάρτημα του συστήματος IT σε ένα έργο ανάπτυξης, και ταυτόχρονα διενεργούμε μια συνολική οργάνωση του σχετικού τομέα.

Πώς σχετίζονται τα IT συστήματα με τα πνευματικά δικαιώματα;

Τι είναι ο νόμος περί πνευματικών δικαιωμάτων

Αρχικά, για να κατανοήσουμε τον σκοπό του νομικού τομέα που αφορά τον νόμο περί πνευματικών δικαιωμάτων, μπορούμε να ανατρέξουμε στο άρθρο 1 του Ιαπωνικού νόμου περί πνευματικών δικαιωμάτων, το οποίο περιγράφει ιδεολογικά τον σκοπό του νόμου.

Άρθρο 1: Ο παρών νόμος ορίζει τα δικαιώματα του δημιουργού σχετικά με τα έργα του, καθώς και τις ζωντανές εκτελέσεις, τις ηχογραφήσεις, τις ραδιοφωνικές και καλωδιακές μεταδόσεις, και ταυτόχρονα προστατεύει τα δικαιώματα που συνδέονται με αυτά, με σκοπό να συμβάλει στην ανάπτυξη του πολιτισμού, λαμβάνοντας υπόψη τη δίκαιη χρήση αυτών των πολιτιστικών παραγωγών.

Συνεπώς, ο νόμος περί πνευματικών δικαιωμάτων αναγνωρίζει στον δημιουργό ενός έργου ορισμένα δικαιώματα, προστατεύοντας τα δικαιώματα των ατόμων, ενώ παράλληλα προωθεί τη δημιουργικότητα σε κοινωνικό επίπεδο, με στόχο την “ανάπτυξη του πολιτισμού”. Με άλλα λόγια, ο σκοπός του είναι να διατηρήσει μια κατάλληλη ισορροπία μεταξύ της προστασίας των δικαιωμάτων του δημιουργού και της προώθησης της χρήσης των έργων σε κοινωνικό επίπεδο.

Επιπλέον, τα αντικείμενα που μπορούν να αναγνωριστούν ως πνευματικά δικαιώματα περιλαμβάνουν τα εξής παραδείγματα. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι το άρθρο 9 αναφέρει ρητά τα “έργα προγραμματισμού”. Στην ανάπτυξη συστημάτων IT, τα πνευματικά δικαιώματα αναγνωρίζονται φυσικά, και γι’ αυτό τα ζητήματα που σχετίζονται με τα πνευματικά δικαιώματα μπορούν φυσικά να προκύψουν.

Άρθρο 10, παράγραφος 1

Για να δώσουμε παραδείγματα των έργων που αναφέρονται σε αυτόν τον νόμο, αυτά περιλαμβάνουν γενικά τα εξής: έργα λογοτεχνίας, σεναρίων, δοκιμίων, ομιλιών και άλλων γλωσσικών έργων
έργα μουσικής
έργα χορού ή μιμικής
έργα ζωγραφικής, χαρακτικής, γλυπτικής και άλλων εικαστικών τεχνών
έργα αρχιτεκτονικής
έργα χαρτών ή επιστημονικών σχεδίων, διαγραμμάτων, μοντέλων και άλλων γραφικών έργων
έργα κινηματογράφου
φωτογραφικά έργα
έργα προγραμματισμού

Τι σημαίνει όταν τα δικαιώματα επεκτείνονται σε ένα έργο;

Ακόμη και αν έχετε κατανοήσει τον σκοπό του Ιαπωνικού Νόμου περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας και τις επιπτώσεις του, το σημαντικότερο ερώτημα παραμένει: “Τι σημαίνει όταν αναγνωρίζεται το δικαίωμα της πνευματικής ιδιοκτησίας;”. Όταν κατέχετε το δικαίωμα της πνευματικής ιδιοκτησίας, σας αναγνωρίζονται δικαιώματα όπως η αναπαραγωγή (άρθρο 21 του ίδιου νόμου), η δημόσια μετάδοση μέσω διαδικτύου (άρθρο 23, παράγραφος 1 του ίδιου νόμου), και η μεταβίβαση (άρθρο 27 του ίδιου νόμου).

Αντίθετα, αν κάποιος που δεν κατέχει το δικαίωμα της πνευματικής ιδιοκτησίας πραγματοποιήσει αυτές τις ενέργειες, επιτρέπεται να ασκήσει αίτηση για απαγόρευση (άρθρο 112 του ίδιου νόμου) και να αναζητήσει ευθύνη για παράνομη πράξη στο πολιτικό δίκαιο (άρθρο 709 του Ιαπωνικού Πολιτικού Κώδικα). Αυτό ακριβώς αποτελεί το ζήτημα της “παραβίασης της πνευματικής ιδιοκτησίας”.

Επιπλέον, το δικαίωμα της πνευματικής ιδιοκτησίας, όπως και άλλα κοινά δικαιώματα και υποχρεώσεις, προϋποθέτει φυσικά τη μεταβίβαση και την παραχώρηση.

1. Υπάρχει νομικό ζήτημα σχετικά με την ύπαρξη ή τη μεταβίβαση του δικαιώματος της πνευματικής ιδιοκτησίας.
2. Υπάρχει νομικό ζήτημα σχετικά με το αν έχει παραβιαστεί το δικαίωμα της πνευματικής ιδιοκτησίας του κατόχου.

Ας κατανοήσουμε αυτά τα δύο σημεία εδώ.

Η δομή των Πληροφοριακών Συστημάτων ως Έργα Πνευματικής Ιδιοκτησίας

Σε σχέση με τον νόμο περί πνευματικής ιδιοκτησίας, είναι χρήσιμο να διευκρινίσουμε την δομή των πληροφοριακών συστημάτων και τη διαδικασία ανάπτυξής τους. Ένα πληροφοριακό σύστημα, από μια οπτική γωνία, είναι η συνολική έννοια των γλωσσών προγραμματισμού και άλλων γλωσσών υπολογιστών.

Από μια διαφορετική οπτική γωνία, αν διαχωρίσουμε τα στοιχεία που το αποτελούν, μπορούμε να πούμε ότι είναι χωρισμένο σε τρία επίπεδα: την “οθόνη”, την “βάση δεδομένων” και το “πρόγραμμα” που διευθύνει την συνολική δομή μέσω της λειτουργίας του στην πλευρά του διακομιστή. Τα ζητήματα πνευματικής ιδιοκτησίας των πληροφοριακών συστημάτων αναπτύσσονται σε σχέση με αυτά τα τρία επίπεδα.

Νομικά ζητήματα πνευματικών δικαιωμάτων σχετικά με τα IT συστήματα

Λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω, θα οργανώσουμε την εικόνα των πνευματικών δικαιωμάτων που αφορούν τα IT συστήματα.

Θέματα που αφορούν ολόκληρο το Σύστημα Πληροφορικής

Διαμάχη σχετικά με την ύπαρξη δικαιωμάτων

Ένα θέμα είναι η διαμάχη σχετικά με την “ύπαρξη” των δικαιωμάτων. Δηλαδή, πρόκειται για το είδος της διαμάχης που αφορά την ύπαρξη ή μη του δικαιώματος πνευματικής ιδιοκτησίας και την πραγματικότητα της μεταβίβασης. Αυτό εξηγείται λεπτομερώς στο παρακάτω άρθρο.

https://monolith.law/corporate/copyright-for-the-program-source-code[ja]

Σε αυτό το άρθρο, εξηγούμε ποιος είναι ο πρώτος που αποκτά το δικαίωμα πνευματικής ιδιοκτησίας (στη νομική γλώσσα, “αρχική απόκτηση”) και πώς πρέπει να αποφασίσουμε για την επιτυχία ή αποτυχία της μεταβίβασης.

Διαμάχη για το τι αποτελεί παραβίαση του δικαιώματος πνευματικής ιδιοκτησίας

Υπάρχει επίσης διαμάχη για το τι μπορεί να γίνει (ή τι απαγορεύεται) με βάση την ύπαρξη ή μη του δικαιώματος πνευματικής ιδιοκτησίας. Για παράδειγμα, αν δύο “πολύ παρόμοια” έργα είναι απλώς “αναφορά” ή αν μπορούμε να πούμε ότι “αντιγράφουν”. Αυτό εξηγείται λεπτομερώς στο παρακάτω άρθρο.

https://monolith.law/corporate/copyright-infringement-relatedtothe-program[ja]

Σε αυτό το άρθρο, εξηγούμε πώς τα δικαστήρια προσπαθούν να αποφασίσουν για την επιτυχία ή αποτυχία της παραβίασης του δικαιώματος πνευματικής ιδιοκτησίας, με βάση τον πηγαίο κώδικα ενός προγράμματος.

Τα παραπάνω γενικά ζητήματα του δικαιώματος πνευματικής ιδιοκτησίας εξελίσσονται σε τρία επίπεδα: “οθόνη”, “πρόγραμμα” και “βάση δεδομένων”. Αφήνοντας το “πρόγραμμα” στα παραπάνω άρθρα, μπορούμε να κατανοήσουμε το σύνολο του τομέα με την οργάνωση των χαρακτηριστικών της “οθόνης” και της “βάσης δεδομένων” σύμφωνα με τον νόμο περί πνευματικής ιδιοκτησίας.

Προστασία πνευματικών δικαιωμάτων για οθόνες και διεπαφές χρήστη

Τα πνευματικά δικαιώματα μπορούν να αναγνωριστούν και για τις διατάξεις οθόνης και τις διεπαφές χρήστη. Ωστόσο, δεν είναι πολύ συχνό να αναγνωρίζεται η παραβίαση των πνευματικών δικαιωμάτων σχετικά με την εμφάνιση των IT συστημάτων. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι είναι φυσικό να υπάρχουν ομοιότητες όταν προσπαθούμε να οργανώσουμε την εμφάνιση και τη διάταξη που είναι απαραίτητες για την επίτευξη συγκεκριμένης λειτουργικότητας και αίσθησης λειτουργίας.

Το εμπόδιο για να κατηγορηθεί κάποιος ότι “αντιγράφει το έργο κάποιου άλλου” είναι εξαιρετικά υψηλό, και στις περισσότερες περιπτώσεις, η κατάσταση καταλήγει στο ότι “κοινές εκφράσεις έχουν υιοθετηθεί ατομικά”. Εκτός και αν υπάρχει μια ομοιότητα που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ακριβής αντιγραφή, θα έπρεπε να θεωρηθεί ότι τα δικαστήρια σπάνια αναγνωρίζουν την παραβίαση των πνευματικών δικαιωμάτων.

Προστασία των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας σε βάσεις δεδομένων

Επιπλέον, τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας μπορούν να αναγνωριστούν και στη δομή των πινάκων μιας βάσης δεδομένων. Ωστόσο, η αναγνώριση της παραβίασης των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας γίνεται μόνο με πολύ επιφυλακτικό τρόπο. Η δομή μιας βάσης δεδομένων είναι, για να το θέσουμε απλά, “ένα πλαίσιο για την οργάνωση των πληροφοριών”. Για να θεωρηθεί αυτό το απλό “πλαίσιο” ως “έργο δημιουργίας”, απαιτείται λεπτομερής συστηματικότητα. Με απλά λόγια, αν δεν αναφερόμαστε σε μια βάση δεδομένων με συγκεκριμένη κλίμακα και λεπτομερώς σχεδιασμένη, δεν μπορεί να υπάρξει καμία συζήτηση για “αντιγραφή” από τον έναν στον άλλον, αλλά μόνο για “απλές και κοινές εκφράσεις που έχουν υιοθετηθεί από κάθε έναν”.

Ωστόσο, το σημαντικό να σημειωθεί σε σχέση με αυτό το θέμα είναι ότι τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας δεν αναγνωρίζονται στα “δεδομένα” που αποθηκεύονται σε μια βάση δεδομένων. Τα δεδομένα δεν είναι ανθρώπινα έργα, αλλά τίποτα περισσότερο από αφηρημένες “πληροφορίες”. Επομένως, ανεξάρτητα από το πόσο σπάνια και χρήσιμα είναι τα δεδομένα, δεν μπορούν να προστατευτούν με τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας.

Αν κάποιος προκαλέσει ζημιά σε κάποιον άλλον κλέβοντας τα δεδομένα του, αυτό δεν αποτελεί ζήτημα παραβίασης των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας, αλλά αποτελεί ζήτημα πολιτικής παράνομης πράξης.

Περίληψη

Αυτή είναι μια γενική επισκόπηση των ζητημάτων πνευματικών δικαιωμάτων με βάση την συνολική εικόνα των ΙΤ συστημάτων. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η ύπαρξη ή όχι πνευματικών δικαιωμάτων και η επιτυχία ή αποτυχία της παραβίασης αυτών, δεν εξαρτάται από το εάν έχει “καλλιτεχνική αξία” ή “πόσο υψηλό είναι το επίπεδο ολοκλήρωσης ως προϊόν”. Επομένως, είναι σημαντικό να κατανοήσουμε ότι η ομοιότητα, συμπεριλαμβανομένων των σφαλμάτων και των λαθών στις προδιαγραφές, μπορεί επίσης να καθορίσει την επιτυχία ή αποτυχία της παραβίασης των πνευματικών δικαιωμάτων.

Η δυσκολία στην συζήτηση για το τι σημαίνει να είναι “δημιουργικός” από μια διαφορετική οπτική γωνία από αυτήν των δημιουργών και των τεχνικών, φαίνεται να είναι ένα χαρακτηριστικό των ζητημάτων πνευματικών δικαιωμάτων ως νομικού τομέα.