MONOLITH LAW OFFICE+81-3-6262-3248Καθημερινές 10:00-18:00 JST [English Only]

MONOLITH LAW MAGAZINE

Internet

Ποια είναι η συνήθης αποζημίωση για παραβίαση του δικαιώματος στην εικόνα; Εξήγηση με βάση δύο παραδείγματα αποφάσεων

Internet

Ποια είναι η συνήθης αποζημίωση για παραβίαση του δικαιώματος στην εικόνα; Εξήγηση με βάση δύο παραδείγματα αποφάσεων

Σε περίπτωση που το πρόσωπο ή η εμφάνιση κάποιου ατόμου φωτογραφηθεί και δημοσιευθεί χωρίς άδεια, μπορεί να υπάρξει περίπτωση αξίωσης αποζημίωσης για παραβίαση του δικαιώματος στην εικόνα, το οποίο αποτελεί μέρος του δικαιώματος στην ιδιωτικότητα.

Το δικαίωμα στην εικόνα, γενικά, θεωρείται ως το δικαίωμα κάποιου να μην φωτογραφίζεται το πρόσωπό του ή η εμφάνισή του χωρίς τη συγκατάθεσή του και να μην δημοσιεύεται αυτή η φωτογραφία.

Στο παρόν άρθρο, θα αναλύσουμε με βάση πραγματικά παραδείγματα πότε μπορεί να θεωρηθεί ότι υπάρχει παραβίαση του δικαιώματος στην εικόνα και ποια είναι η κατά προσέγγιση αγορά τιμή για την αποζημίωση και τον ηθικό βλάβη που μπορεί να απαιτηθεί.

Για τη σχέση μεταξύ του δικαιώματος στην εικόνα και του δικαιώματος στην ιδιωτικότητα, καθώς και για τη διαδικασία αξίωσης αποζημίωσης λόγω παραβίασης του δικαιώματος στην εικόνα, μπορείτε να ανατρέξετε στο παρακάτω άρθρο.

https://monolith.law/reputation/portraitrights-onthe-internet[ja]

Περίπτωση Δημοσίευσης Φωτογραφίας με Ρόμπα σε Ιδιωτικό Χώρο

Υπήρξε περίπτωση όπου ένας φωτογράφος περιοδικού απαθανάτισε τον πρόεδρο μιας εφημερίδας, ο οποίος ήταν ο ενάγων, φορώντας ρόμπα μέσα στον ιδιωτικό του χώρο και δημοσίευσε τη φωτογραφία στο περιοδικό.

Ο ενάγων ισχυρίστηκε ότι η φωτογράφιση και δημοσίευση της εικόνας του χωρίς τη συγκατάθεσή του αποτελούσε παραβίαση της ιδιωτικότητάς του και απευθύνθηκε στον εκδότη και τον αρχισυντάκτη του περιοδικού, αξιώνοντας βάσει του παράνομου πράγματος τη διακοπή της δημοσίευσης της φωτογραφίας, την ανάρτηση μιας δημόσιας συγγνώμης και την καταβολή αποζημίωσης για τον ηθικό του πόνο.

Η Πορεία της Δίκης

Αποκαλύφθηκε ότι ένας σκάουτερ της ομάδας μπέιζμπολ, της οποίας ο ενάγων ήταν ιδιοκτήτης, είχε δώσει περίπου 2 εκατομμύρια γιεν σε έναν πιτσερ του πανεπιστημιακού μπέιζμπολ με στόχο την απόκτησή του κατά τη διάρκεια του σχεδίου ανακατανομής παικτών. Αυτό το γεγονός οδήγησε τον ενάγοντα να παραιτηθεί από τη θέση του ιδιοκτήτη της ομάδας.

Ωστόσο, ο ενάγων δεν παρευρέθηκε στη συνέντευξη τύπου για την παραίτησή του και δεν πραγματοποίησε ο ίδιος συνέντευξη τύπου για να εξηγήσει τους λόγους της παραίτησής του. Επιπλέον, δεν δέχτηκε καμία συνέντευξη, κάτι που έκανε τις κινήσεις του να γίνουν θέμα εθνικού ενδιαφέροντος.

Σε αυτό το πλαίσιο, δημοσιεύτηκαν τρεις φωτογραφίες σε εβδομαδιαίο περιοδικό. Δύο από αυτές τις φωτογραφίες είχαν ληφθεί με τηλεφακό από το πεζόδρομο δίπλα στο διαμέρισμα όπου διέμενε ο ενάγων, και τον απεικόνιζαν μέσα στο διαμέρισμά του ντυμένο με ρόμπα.

Στις φωτογραφίες συνοδεύονταν από σχόλια όπως «Ο κύριος ΧΧ σε κατάσταση κατάθλιψης μετά την παραίτηση από την ιδιοκτησία» και εικόνες του ενάγοντα από το πλάι με τον τίτλο «Το τέλος ενός αυταρχικού».

Οι Ισχυρισμοί του Ενάγοντα

Ο ενάγων υποστήριξε ότι οι φωτογραφίες του να χαλαρώνει μέσα στο διαμέρισμά του φορώντας ρόμπα είναι κάτι που κανείς δεν θα επιθυμούσε να δημοσιευτεί και ότι η δημοσίευσή τους θα απειλούσε την ικανότητά του να διατηρήσει μια ήρεμη προσωπική ζωή, ισχυριζόμενος ότι τα δικαιώματα της προσωπικής του ιδιωτικότητας έχουν παραβιαστεί.

Η Αντίλογος του Κατηγορούμενου

«Ο ενάγων, ως πρόεδρος μιας εταιρείας που διαθέτει πολλά συνδεδεμένα μέσα ενημέρωσης, όπως τηλεοπτικά και ραδιοφωνικά δίκτυα, γνωρίζει καλά τον κόσμο των μέσων ενημέρωσης και είναι εξαιρετικά δημόσια φιγούρα με υψηλό βαθμό προσοχής, γνωρίζοντας πλήρως τι είδους κάλυψη μπορεί να περιμένει και ότι υπήρχε πιθανότητα να φωτογραφηθεί μέσα στο σπίτι του.

Επιπλέον, παρά την πλήρη γνώση ότι το διαμέρισμά του με τα πανοραμικά γυάλινα παράθυρα ήταν ορατό από τους δημοσιογράφους και ότι θα μπορούσε να φωτογραφηθεί, δεν ζήτησε ποτέ από τους δημοσιογράφους να φύγουν ή να διαμαρτυρηθεί για τη φωτογράφηση, και την ημέρα της φωτογράφησης δεν έκλεισε τις κουρτίνες, περπατώντας πολλές φορές κοντά στα παράθυρα και στέκοντας στο παράθυρο κοιτάζοντας τους δημοσιογράφους.

Βάσει των παραπάνω, ο κατηγορούμενος αντέκρουσε ότι ο ενάγων, ως δημόσια φιγούρα, έχει χάσει ένα μέρος των δικαιωμάτων του στην ιδιωτικότητα και ότι η παραβίαση της ιδιωτικότητας δεν ισχύει ή, ακόμα και αν ισχύει, ο ενάγων έχει σιωπηρά συναινέσει ή αποποιηθεί την ιδιωτικότητά του σε περιπτώσεις όπως αυτή, εξαλείφοντας έτσι την παρανομία».

Η Απόφαση του Δικαστηρίου

Δεν έχει οριστεί alt attribute για την εικόνα. Όνομα αρχείου: infringement-of-portrait-rights-consolation-money2-1.jpg

Το δικαστήριο αρχικά εξέφρασε τη γενική άποψη ότι η φωτογράφιση και δημοσίευση της εμφάνισης και στάσης ενός ατόμου χωρίς τη συγκατάθεσή του αποτελεί παραβίαση του προσωπικού χαρακτήρα, η οποία πρέπει να προστατεύεται νομικά, και στη συνέχεια διατύπωσε την ακόλουθη απόφαση:

Ειδικότερα, στο εσωτερικό του σπιτιού, όπου κάποιος είναι αποκομμένος από τα βλέμματα τρίτων και απελευθερωμένος από την κοινωνική ένταση, βρίσκεται σε μια ανυπεράσπιστη κατάσταση, και η εμφάνιση και στάση σε αυτή την κατάσταση είναι κάτι που κανείς δεν επιθυμεί να δημοσιοποιηθεί. Η μη φωτογράφιση και δημοσίευση αυτής της εμφάνισης και στάσης πρέπει να σέβεται στο μέγιστο βαθμό ως προσωπικό δικαίωμα και να προστατεύεται νομικά ως ιδιωτικότητα.

Τόκιο Περιφερειακό Δικαστήριο, 27 Οκτωβρίου 2005 (Heisei 17)

Μετά από αυτή την επιβεβαίωση της παραβίασης της ιδιωτικότητας, το ζήτημα που τέθηκε σε αυτή την υπόθεση ήταν αν ο ενάγων είχε δώσει τη σιωπηρή συγκατάθεσή του στην παραβίαση της ιδιωτικότητας ή αν είχε παραιτηθεί από αυτή, και εάν υπήρχε κάποιος λόγος που θα απέκλειε την παρανομία.

Σε αυτό το σημείο, το δικαστήριο διαπίστωσε ότι, ακόμη και αν κάποιος είναι δημόσιο πρόσωπο, η εμφάνιση και στάση του μέσα στο σπίτι του αφορά αποκλειστικά τον ιδιωτικό τομέα και δεν αποτελεί θέμα δικαιολογημένου δημόσιου ενδιαφέροντος. Επομένως, δεν μπορεί να λεχθεί ότι ο ενάγων έδωσε σιωπηρή συγκατάθεση για τη φωτογράφιση των φωτογραφιών της υπόθεσης απλώς και μόνο επειδή είναι δημόσιο πρόσωπο.

Επιπλέον, το δικαστήριο δήλωσε ότι, ακόμη και αν ο ενάγων γνώριζε ότι βρισκόταν σε θέση όπου θα μπορούσε εύκολα να φωτογραφηθεί από τους δημοσιογράφους, είναι δύσκολο να προβλέψει ότι η εμφάνιση και στάση του μέσα στο σπίτι του θα φωτογραφηθεί και θα δημοσιοποιηθεί χωρίς τη συγκατάθεσή του, και είναι λογικό να περιμένει ότι αυτό δεν θα συμβεί εύκολα. Έτσι, δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι υπήρξε παραίτηση από την ιδιωτικότητα.

Βάσει των παραπάνω, το δικαστήριο κατέληξε ότι η φωτογράφιση των φωτογραφιών της υπόθεσης αποτελεί παραβίαση της ιδιωτικότητας και δεν υπήρχε λόγος που να αποκλείει την παρανομία, επομένως διέταξε τους κατηγορούμενους να πληρώσουν αποζημίωση ύψους 2 εκατομμυρίων γιεν (περίπου 20.000 ευρώ) ως παρηγορητικά.

Σε άλλη περίπτωση που παρουσιάζεται σε διαφορετικό άρθρο, το δικαστήριο δεν αναγνώρισε παραβίαση του δικαιώματος στην εικόνα, καθώς οι φωτογραφίες που τέθηκαν υπό αμφισβήτηση ήταν του ενάγοντα ντυμένου με κοστούμι και δεν προκάλεσαν ιδιαίτερη ντροπή ή σύγχυση, ενώ η φωτογράφιση έγινε σε μέρος με υψηλή δημόσια προσβασιμότητα, όπως η είσοδος του κτιρίου όπου διέμενε ο ενάγων, και δεν θεωρήθηκε κοινωνικά ακατάλληλη.

https://monolith.law/reputation/photos-videos-infringement-of-portrait-rights[ja]

Όσον αφορά τη δημοσίευση μιας διαφήμισης συγγνώμης που ζήτησε ο ενάγων, το δικαστήριο ανέφερε:

Η δημοσίευση της φωτογραφίας στο περιοδικό προκάλεσε παραβίαση της ιδιωτικότητας του ενάγοντα, αλλά διαφορετικά από την περίπτωση της συκοφαντίας, μόλις παραβιαστεί η ιδιωτικότητα, δεν είναι δυνατόν να αποκατασταθεί με τη δημοσίευση μιας διαφήμισης συγγνώμης.
Επομένως, δεν είναι δυνατόν να διαταχθεί η εταιρεία κατηγορούμενη να δημοσιεύσει μια τέτοια διαφήμιση.

Ίδιο

Εδώ υπάρχει ένα κοινό πρόβλημα σχετικά με την παραβίαση της ιδιωτικότητας. Μόλις παραβιαστεί η ιδιωτικότητα, είναι δύσκολο να αποκατασταθεί η ζημιά, και η δημοσίευση ενός άρθρου ή διαφήμισης συγγνώμης μπορεί να επεκτείνει τη ζημιά. Συχνά, οι συνέπειες είναι πιο σοβαρές από τη συκοφαντία.

https://monolith.law/reputation/personal-information-and-privacy-violation[ja]

Περίπτωση μετάδοσης τηλεοπτικών εικόνων χωρίς άδεια

Στη συνέχεια, θα αναφερθούμε σε μια περίπτωση όπου η εναγόμενη τηλεοπτική εταιρεία μετέδωσε εικόνες του ενάγοντος χωρίς τη συγκατάθεσή του, σε ένα ζωντανό πρωινό ειδησεογραφικό πρόγραμμα που παράγεται από την εταιρεία και μεταδίδεται σε εθνικό δίκτυο από τις 5:30 έως τις 8:30 το πρωί κατά τις καθημερινές.

Στο πλαίσιο του προγράμματος, ο ενάγων ισχυρίστηκε ότι η μετάδοση της εικόνας του χωρίς τη συγκατάθεσή του παραβίασε την τιμή και το απόρρητό του και απαίτησε από την εναγόμενη τηλεοπτική εταιρεία αποζημίωση για την πράξη αυτή της παράνομης πράξης.

Η Πορεία της Δίκης

Τον Δεκέμβριο του 2006 (Χεισέι 18), ένας υπάλληλος εταιρείας χρηματιστηριακών υπηρεσιών δολοφονήθηκε και το διαμελισμένο σώμα του εγκαταλείφθηκε σε ένα περιστατικό που έγινε γνωστό ως “Η δολοφονία του ελίτ υπαλλήλου από διαμελισμό”.

Την επόμενη χρονιά, στις 10 Ιανουαρίου, η σύζυγος συνελήφθη και στις 11 του ίδιου μήνα, έγινε μια ζωντανή μετάδοση από τον δημοσιογράφο μπροστά από το διαμέρισμα του υπαλλήλου στο Σιμπούγια του Τόκιο, όπου φέρεται να έλαβε χώρα η δολοφονία.

Κατά τη διάρκεια της μετάδοσης, ο δημοσιογράφος ανακάλυψε ένα φορτηγό αποκομιδής απορριμμάτων που είχε σταματήσει και, γνωρίζοντας ότι μέρος του σώματος είχε εγκαταλειφθεί στο σημείο συλλογής απορριμμάτων του διαμερίσματος μαζί με τα οργανικά απόβλητα, πλησίασε τον οδηγό, που ήταν ο ενάγων, και τον ρώτησε για τον τόπο απόρριψης των απορριμμάτων του διαμερίσματος, και αυτή η σκηνή μεταδόθηκε ζωντανά.

Εκείνη τη στιγμή, ο ενάγων ρώτησε “Θα εμφανιστώ στην τηλεόραση;” και ο δημοσιογράφος απάντησε “Θα προσέξουμε να μην σε δείξουμε, ναι, θα το λάβουμε υπόψη”. Ωστόσο, πραγματικά, η εικόνα του ενάγοντα να οδηγεί το φορτηγό και το πρόσωπό του καθώς κατέβαινε από αυτό μεταδόθηκε για πάνω από δύο λεπτά.

Μετά την εκπομπή, ο ενάγων δέχθηκε πολλές επικριτικές και περιφρονητικές επικοινωνίες από γνωστούς και συγγενείς που παρεξηγήθηκαν πως είχε συλλέξει μέρος του σώματος του θύματος, με σχόλια όπως “Άκουσα ότι δουλεύεις στα σκουπίδια, όλοι έμειναν έκπληκτοι”, “Στο φορτηγό που μετέφερε τον καρπό θα έπρεπε να ρίξεις αλάτι” και “Άκουσα ότι συνέλεξες μέρος του διαμελισμένου σώματος”.

Επιπλέον, ο ενάγων δέχθηκε παρόμοια σχόλια από συναδέλφους στη δουλειά και ο γιος του, που τότε ήταν μαθητής δευτέρας δημοτικού, άρχισε να δέχεται εκφοβισμό από φίλους του με λόγια όπως “Ο πατέρας σου δουλεύει στα σκουπίδια, μετέφερε σώματα και καρπούς;” και “Μυρίζει”, κάτι που τον οδήγησε τελικά σε άρνηση προσέλευσης στο σχολείο.

Οι Ισχυρισμοί του Ενάγοντα

Με αυτόν τον τρόπο, ο ενάγων υπέστη σημαντικό ψυχικό πόνο λόγω της εκπομπής και απαίτησε αποζημίωση για την παραβίαση της ιδιωτικότητας, τη συκοφαντική δυσφήμιση και την παραβίαση του δικαιώματος στην εικόνα από τις τηλεοπτικές εταιρείες.

Η Αντίλογος των Κατηγορουμένων

Από την πλευρά τους, οι κατηγορούμενοι τηλεοπτικοί σταθμοί υποστήριξαν ότι κατά την ώρα της εκπομπής, ο ενάγων δεν είχε καλύψει το πρόσωπό του και εργαζόταν σε δημόσιο δρόμο, ενώ η εργασία του οδηγού φορτηγού αποκομιδής απορριμμάτων είναι μια αξιοπρεπής επαγγελματική δραστηριότητα που δεν θεωρείται συνήθως ως πληροφορία που δεν επιθυμείται να δημοσιοποιηθεί, και έτσι δεν παραβίασαν την ιδιωτικότητα του ενάγοντα, αντικρούοντας τις κατηγορίες.

Η Απόφαση του Δικαστηρίου

Το δικαστήριο αναγνώρισε ότι η συγκεκριμένη μετάδοση παραβίασε το δικαίωμα στην εικόνα και την ιδιωτικότητα του ενάγοντα.

Γενικά, κάθε άτομο έχει το νομικά προστατευόμενο προσωπικό συμφέρον να μην φωτογραφίζεται ή να αποκαλύπτονται προσωπικές πληροφορίες όπως η επαγγελματική του ταυτότητα από τρίτους χωρίς τη συγκατάθεσή του. Σε αντίθεση με αυτό, η εν λόγω μετάδοση παρουσίασε ζωντανά το πρόσωπο του ενάγοντα ενώ οδηγούσε το όχημα συλλογής απορριμμάτων και εξηγούσε κάτι μπροστά από αυτό, αποκαλύπτοντας ευρέως στο κοινό ότι ο ενάγων ήταν ο οδηγός του οχήματος. Εκτός και αν υπήρχε η συγκατάθεση του ενάγοντα ή άλλες ειδικές περιστάσεις, η μετάδοση αυτή παραβίασε όχι μόνο το δικαίωμα στην εικόνα του ενάγοντα αλλά και την ιδιωτικότητά του.

Τόκιο Πρωτοδικείο (Heisei 21) 2009 Απρίλιος 14

Επιπλέον, απέρριψε το επιχείρημα των κατηγορουμένων τηλεοπτικών σταθμών ότι “ο οδηγός του οχήματος συλλογής απορριμμάτων είναι ένας αξιοπρεπής επαγγελματίας και ως εκ τούτου δεν είναι πληροφορία που συνήθως δεν θα ήθελε να δημοσιοποιηθεί”, λέγοντας:

Πράγματι, η συλλογή και επεξεργασία απορριμμάτων είναι μια κοινωνικά ωφέλιμη και αξιοπρεπής εργασία, και δεν θα έπρεπε να υπάρχει κανένα πρόβλημα. Ωστόσο, λαμβάνοντας υπόψη την πραγματικότητα της κοινωνίας, δεν έχουν εξαλειφθεί πλήρως οι προκαταλήψεις ή η αδυναμία κατανόησης για ορισμένα επαγγέλματα, και μπορεί να υπάρξουν διακριτικές δηλώσεις ή ακόμα και να γίνουν αφορμή για εκφοβισμό παιδιών. Έτσι, είναι λογικό για τον ενάγοντα να μην θέλει να γνωρίζουν οι άλλοι ότι εργάζεται στη συλλογή απορριμμάτων, και αυτό πρέπει να θεωρηθεί ως μέρος της ιδιωτικότητάς του.

Ίδιο

Και έτσι απέρριψε τα επιχειρήματα των κατηγορουμένων.

Το Ποσό της Αποζημίωσης για Ηθική Βλάβη

Το δικαστήριο διέταξε τους κατηγορούμενους τηλεοπτικούς σταθμούς να πληρώσουν αποζημίωση για ηθική βλάβη ύψους 1.000.000 γιεν και δικηγορικά έξοδα 200.000 γιεν, συνολικά 1.200.000 γιεν.

Κατά τον υπολογισμό του ποσού της αποζημίωσης, λήφθηκε υπόψη ότι οι ζημιές που ισχυρίστηκε ο ενάγων δεν προκλήθηκαν από τους συντελεστές της εκπομπής, αλλά από ανεύθυνους τηλεθεατές και γνωστούς του ενάγοντα που είδαν τη μετάδοση, και ότι αυτοί που έκαναν διακριτικές δηλώσεις ή συμπεριφορές που διακρίνουν το επάγγελμα του ενάγοντα είναι αυτοί που πρέπει να καταδικαστούν.

Οι τηλεοπτικοί σταθμοί, για την αποφυγή επανάληψης τέτοιων περιστατικών, έχουν λάβει μέτρα πρόληψης, όπως η εφαρμογή διαδικασιών για να μην αναγνωρίζονται τα πρόσωπα των ανθρώπων κατά τη διάρκεια ζωντανών μεταδόσεων χωρίς τη συγκατάθεσή τους και η τοποθέτηση πινακίδων που αναγράφουν «Ζωντανή Μετάδοση» για να ενημερώνονται οι συμμετέχοντες στην εκπομπή, όπως αποκαλύφθηκε κατά τη διάρκεια της δίκης.

https://monolith.law/reputation/personal-information-and-privacy-violation[ja]

Συνοπτικά: Συμβουλευτείτε δικηγόρο για αξιώσεις αποζημίωσης λόγω παραβίασης του δικαιώματος στην εικόνα

Πολλοί είναι αυτοί που μπορεί να έχουν βιώσει παραβίαση του δικαιώματος στην εικόνα τους ή της οικογένειάς τους και να επιθυμούν να διεκδικήσουν αποζημίωση.

Για την πραγματική διεκδίκηση αποζημίωσης, όπως αναφέρθηκε στα παραδείγματα αποφάσεων που παρουσιάστηκαν, είναι σημαντικό να εξετάσετε διάφορα θέματα και να προβείτε σε επιχειρήματα από μια ευρεία οπτική γωνία. Για αυτό το λόγο, απαιτείται εκτεταμένη νομική γνώση.
Σας συνιστούμε ανεπιφύλακτα να συμβουλευτείτε έναν δικηγόρο με υψηλή εξειδίκευση.

Managing Attorney: Toki Kawase

The Editor in Chief: Managing Attorney: Toki Kawase

An expert in IT-related legal affairs in Japan who established MONOLITH LAW OFFICE and serves as its managing attorney. Formerly an IT engineer, he has been involved in the management of IT companies. Served as legal counsel to more than 100 companies, ranging from top-tier organizations to seed-stage Startups.

Επιστροφή στην κορυφή