Σημεία προσοχής στη διαφήμιση συμπληρωμάτων διατροφής

Τα συμπληρώματα διατροφής δεν είναι φάρμακα, αλλά υγιεινά τρόφιμα. Ωστόσο, από την πλευρά του καταναλωτή, διαφέρουν από τα κανονικά τρόφιμα που καταναλώνονται για τη διατροφή, καθώς αγοράζονται με ορισμένες προσδοκίες για την υγεία ή την ομορφιά, και λόγω της μορφής τους, συχνά συνοδεύονται από υψηλότερες προσδοκίες σε σύγκριση με τα κανονικά τρόφιμα. Ο νόμος επιβάλλει αυστηρούς κανόνες διαφήμισης για τα φάρμακα, σε αντίθεση με τα κανονικά τρόφιμα. Επιπλέον, αυτοί οι αυστηροί κανόνες διαφήμισης εφαρμόζονται επίσης σε προϊόντα όπως τα υγιεινά τρόφιμα, τα οποία δεν είναι φάρμακα, αλλά διαφημίζονται με ισχυρισμούς όπως η θεραπεία της ακμής ή της δυσκοιλιότητας.
Τα συμπληρώματα διατροφής δεν είναι φάρμακα, αλλά αναγνωρίζονται ως κάτι παρόμοιο και πρέπει να πωλούνται και να διαφημίζονται με συνεχή επίγνωση των κανόνων διαφήμισης. Αυτό είναι το πεδίο των συμπληρωμάτων διατροφής. Σε αυτό το άρθρο, θα εξηγήσουμε τους κανόνες διαφήμισης που αφορούν τα συμπληρώματα διατροφής, τα οποία δεν είναι ούτε κανονικά τρόφιμα ούτε φάρμακα.

Ο Ορισμός των Συμπληρωμάτων Διατροφής

Τα “συμπληρώματα διατροφής” δεν έχουν νομικό ορισμό και γενικά αναφέρονται σε προϊόντα σε μορφή δισκίων ή καψουλών με συγκεκριμένα συστατικά σε συμπυκνωμένη μορφή. Λόγω της έλλειψης σαφούς ορισμού, οι καταναλωτές συχνά έχουν την εντύπωση ότι τα συμπληρώματα διατροφής είναι παρόμοια με τα φάρμακα, είτε σε μορφή δισκίων είτε καψουλών, και η αντίληψη αυτή είναι εξαιρετικά ποικίλη.

Από την άλλη πλευρά, τα φάρμακα, δηλαδή τα “ιατρικά προϊόντα” ως νομική κατηγορία, έχουν σαφή ορισμό σύμφωνα με τον νόμο για την εξασφάλιση της ποιότητας, της αποτελεσματικότητας και της ασφάλειας των φαρμάκων και των ιατρικών συσκευών (Νόμος του έτους 1960 (1960) Αριθμός 145), γνωστός ως προηγούμενος Νόμος για τα Φαρμακευτικά Προϊόντα (εφεξής αναφερόμενος ως “Νόμος για τα Φαρμακευτικά και Ιατρικά Προϊόντα”), σύμφωνα με το Άρθρο 2, Παράγραφος 1. Έτσι, ανεξάρτητα από τη μορφή τους, τα προϊόντα που δεν ταιριάζουν με τον ορισμό των φαρμάκων σύμφωνα με τον Νόμο για τα Φαρμακευτικά και Ιατρικά Προϊόντα, κατατάσσονται ως εντελώς διαφορετικά από τα φάρμακα. Επιπλέον, ο Νόμος για τα Φαρμακευτικά και Ιατρικά Προϊόντα περιορίζει τα ρυθμιζόμενα αντικείμενα σε φάρμακα, παραφαρμακευτικά προϊόντα, καλλυντικά και ιατρικές συσκευές, σύμφωνα με το Άρθρο 1.

Ως εκ τούτου, τα προϊόντα που δεν εμπίπτουν σε αυτούς τους ορισμούς δεν υπόκεινται στη ρύθμιση του Νόμου για τα Φαρμακευτικά και Ιατρικά Προϊόντα. Με άλλα λόγια, τα συμπληρώματα διατροφής, ακόμη και αν παρουσιάζονται σε μορφές παρόμοιες με τα φάρμακα, όπως δισκία ή κάψουλες, δεν θεωρούνται “ιατρικά προϊόντα” από νομικής πλευράς.

Στο παρακάτω άρθρο αναφέρονται οι διακρίσεις μεταξύ “φαρμάκων”, “παραφαρμακευτικών προϊόντων” και “καλλυντικών”.

https://monolith.law/corporate/pharmaceutical-affairs-law[ja]

Οι ρυθμίσεις του Νόμου για τα Φάρμακα και τις Ιατρικές Συσκευές για προϊόντα που δεν θεωρούνται «φάρμακα»

Έτσι, η θέση των συμπληρωμάτων διατροφής δεν αντιμετωπίζεται νομικά ως «φάρμακα». Ωστόσο, επειδή δεν θεωρούνται «φάρμακα», τα συμπληρώματα διατροφής και άλλα προϊόντα υγείας υπόκεινται σε αυστηρούς κανονισμούς διαφήμισης. Αν και δεν θα επεκταθούμε σε αυτό το θέμα, είναι σημαντικό να αναφέρουμε ότι προϊόντα που καταναλώνονται από το στόμα, ανεξάρτητα από το αν αποκαλούνται συμπληρώματα ή όχι, και που βάσει της ουσίας τους, της μορφής, των διαφημιζόμενων ιδιοτήτων, της χρήσης και της δοσολογίας θα έπρεπε να θεωρούνται «φάρμακα», αν αυτά παρασκευάζονται (συμπεριλαμβανομένης της εισαγωγής) και πωλούνται χωρίς έγκριση, τότε αναγνωρίζονται ως «φάρμακα χωρίς έγκριση και άδεια» και υπόκεινται σε εποπτεία και ρύθμιση από τους κυβερνήτες των περιφερειών, σύμφωνα με την ειδοποίηση «Οδηγίες για την εποπτεία και τον έλεγχο των φαρμάκων χωρίς έγκριση και άδεια» (Ειδοποίηση του Υπουργείου Υγείας και Εργασίας αριθ. 476, 1η Ιουνίου 1971 (Έτος Showa 46)).

Στην παραπάνω ειδοποίηση, υπάρχουν αναφορές στη σχέση με τη διαφήμιση και στην ερμηνεία των φαρμακευτικών ιδιοτήτων. Σύμφωνα με αυτήν την ερμηνεία, αν για παράδειγμα ένα προϊόν διαφημίζεται ως κατάλληλο «για ανθρώπους με διαβήτη», «βελτιώνει τον καρκίνο», «ανακουφίζει από την κούραση» ή «βελτιώνει τη σωματική διάπλαση», τότε τα συμπληρώματα διατροφής και άλλα προϊόντα υγείας μπορεί να θεωρηθούν ως «φάρμακα χωρίς έγκριση και άδεια» και να υπόκεινται στην εποπτεία και τον έλεγχο που προβλέπεται από την παραπάνω ειδοποίηση.

Οι εκφράσεις που θεωρούνται ότι αντιστοιχούν σε φαρμακευτικές ιδιότητες είναι πολλές και η ειδοποίηση καθορίζει συγκεκριμένες φράσεις. Κατά τη διαφήμιση συμπληρωμάτων διατροφής και άλλων προϊόντων υγείας, είναι σημαντικό να εξασφαλίσετε ότι τα συνθήματα δεν αποδίδουν φαρμακευτικές ιδιότητες. Για περισσότερες πληροφορίες, επισκεφθείτε την ιστοσελίδα του Υπουργείου Υγείας και Εργασίας, Πληροφορίες για την υγειονομική βλάβη & Πληροφορίες για φάρμακα χωρίς έγκριση και άδεια.

Ρύθμιση διαφημίσεων βάσει του Νόμου για την Προαγωγή της Υγείας

Σύμφωνα με τον Νόμο για την Προαγωγή της Υγείας (Νόμος Αριθ. 103 του έτους 2002 (Χεισέι 14)) (εφεξής αναφερόμενος ως “Νόμος Προαγωγής Υγείας”), ο όρος “τρόφιμα” περιλαμβάνει όλα τα είδη τροφής και ποτών, εξαιρουμένων των “φαρμάκων” όπως ορίζονται από τον Ιατρικό Νόμο Εξοπλισμού. Ως εκ τούτου, προϊόντα που διαφημίζονται με ιατρικές ιδιότητες, ακόμη και αν πωλούνται ως τρόφιμα, θεωρούνται “φάρμακα” σύμφωνα με τον Ιατρικό Νόμο Εξοπλισμού και δεν εμπίπτουν στην κατηγορία των “τροφίμων” του Νόμου Προαγωγής Υγείας. Ωστόσο, καθώς υπάρχει ανάγκη να απαγορευτούν οι ψευδείς και υπερβολικές διαφημίσεις σχετικά με τα οφέλη για την υγεία και την προαγωγή της, το άρθρο 31, παράγραφος 1 του Νόμου Προαγωγής Υγείας δεν περιορίζεται μόνο στα “τρόφιμα που προορίζονται για πώληση”, αλλά επεκτείνεται και σε “προϊόντα που πωλούνται ως τρόφιμα”.

Σχετικά με τον Νόμο Προαγωγής Υγείας

Νόμος Προαγωγής Υγείας
（Σκοπός）
Άρθρο 1　Ο παρών νόμος έχει ως σκοπό, λαμβάνοντας υπόψη την ταχεία γήρανση του πληθυσμού και τις αλλαγές στη δομή των ασθενειών στη χώρα μας, να καθορίσει τα βασικά θέματα σχετικά με την συνολική προαγωγή της υγείας των πολιτών, καθώς και να λάβει μέτρα για τη βελτίωση της διατροφής των πολιτών και άλλες δράσεις για την προαγωγή της υγείας τους, με στόχο την αναβάθμιση της δημόσιας υγείας.

Ο Νόμος Προαγωγής Υγείας αποσκοπεί στη βελτίωση της δημόσιας υγείας. Ο λόγος που υιοθετήθηκε αυτός ο νόμος είναι η αυξανόμενη σημασία της προαγωγής της υγείας των πολιτών, λόγω της ταχείας γήρανσης του πληθυσμού και των αλλαγών στη δομή των ασθενειών στην Ιαπωνία. Ως εκ τούτου, ο νόμος καθορίζει τα βασικά θέματα για την προαγωγή της υγείας των πολιτών και προβλέπει μέτρα για τη βελτίωση της διατροφής τους και άλλες δράσεις για την προαγωγή της υγείας. Ενώ ο Νόμος Προαγωγής Υγείας εστιάζεται στην προαγωγή της υγείας, ο Ιαπωνικός Νόμος για τα Φάρμακα και τις Ιατρικές Συσκευές αποσκοπεί στη βελτίωση της υγειονομικής προστασίας μέσω της ρύθμισης και της προώθησης της έρευνας και ανάπτυξης φαρμάκων και άλλων προϊόντων.

Σχετικά με τα διατροφικά συμπληρώματα, ο Νόμος Προαγωγής Υγείας στο άρθρο 31, παράγραφος 1 απαγορεύει συγκεκριμένες ενδείξεις, όπως ορίζεται στο έγγραφο «Σχετικά με τα θέματα προσοχής στην επισήμανση διατροφικών συμπληρωμάτων και τον Νόμο Προαγωγής Υγείας» («Καθιερώθηκε στις 30 Ιουνίου 2016 (Έτος Heisei 28) από την Ιαπωνική Υπηρεσία Καταναλωτών», που αναφέρεται παρακάτω ως «Θέματα Προσοχής»).

Υγιεινά Τρόφιμα

(Απαγόρευση Υπερβολικών Διαφημίσεων)
Άρθρο 31: Κανείς δεν πρέπει, κατά τη διαφήμιση ή άλλη παρουσίαση ενός προϊόντος που προορίζεται για πώληση ως τρόφιμο, να κάνει σημαντικά ανακριβείς δηλώσεις ή δηλώσεις που παραπλανούν σημαντικά το κοινό σχετικά με τα αποτελέσματα στη διατήρηση και την προαγωγή της υγείας ή άλλα θέματα που καθορίζονται από τον Κανονισμό του Υπουργείου Εσωτερικών (αναφέρεται στο επόμενο άρθρο, παράγραφος 3, ως “αποτελέσματα στη διατήρηση και την προαγωγή της υγείας κ.λπ.”).
2. Ο Πρωθυπουργός, πριν εκδώσει ή τροποποιήσει τον Κανονισμό του Υπουργείου Εσωτερικών που αναφέρεται στην προηγούμενη παράγραφο, πρέπει να διαβουλευτεί εκ των προτέρων με τον Υπουργό Υγείας, Εργασίας και Πρόνοιας.

Το Άρθρο 31, παράγραφος 1 του Νόμου για την Προαγωγή της Υγείας απαγορεύει τις ψευδείς και υπερβολικές δηλώσεις σχετικά με τα αποτελέσματα στη διατήρηση και την προαγωγή της υγείας σε προϊόντα που προορίζονται για πώληση ως τρόφιμα. Σύμφωνα με αυτό, τα προϊόντα που παρουσιάζονται με δηλώσεις για τα αποτελέσματα στη διατήρηση και την προαγωγή της υγείας και προορίζονται για πώληση ως τρόφιμα, ονομάζονται “Υγιεινά Τρόφιμα”. Τα υγιεινά τρόφιμα δεν είναι φάρμακα, και ως εκ τούτου, δεν μπορούν να παρουσιάζουν φαρμακευτικές ιδιότητες σύμφωνα με τον Νόμο για τα Φάρμακα και τις Ιατρικές Συσκευές, όπως αναφέρθηκε παραπάνω. Πέραν αυτού, ο Νόμος για την Προαγωγή της Υγείας απαγορεύει επίσης τις σημαντικά ανακριβείς δηλώσεις σχετικά με τα αποτελέσματα στη διατήρηση και την προαγωγή της υγείας. Η απαγόρευση των ψευδών και υπερβολικών διαφημίσεων βασίζεται στο γεγονός ότι, με την αύξηση της υγειονομικής συνείδησης του πληθυσμού και την ανάγκη για βελτίωση της εθνικής υγείας, όπως ορίζεται στο Άρθρο 1 του Νόμου, η χρήση των υγιεινών τροφίμων έχει αυξηθεί, και συνιστάται η μακροχρόνια και συνεχής κατανάλωσή τους, πράγμα που μπορεί να οδηγήσει τους πολίτες που τα εμπιστεύονται να χάσουν την ευκαιρία για κατάλληλη ιατρική φροντίδα, προκαλώντας σοβαρά εμπόδια στη διατήρηση και την προαγωγή της υγείας του πληθυσμού.

Είδη Υγιεινών Τροφίμων

Τα υγιεινά τρόφιμα αναφέρονται γενικά σε όλα τα τρόφιμα που πωλούνται και χρησιμοποιούνται για τη διατήρηση και την προαγωγή της υγείας. Επιπλέον, υπάρχει το σύστημα «Ιαπωνικών Τροφίμων με Υγειονομική Λειτουργία», το οποίο είναι ένα εθνικό σύστημα που επιτρέπει την επίδειξη των ευεργετικών αποτελεσμάτων στη διατήρηση και την προαγωγή της υγείας, εφόσον τα προϊόντα πληρούν τα κριτήρια ασφάλειας και αποτελεσματικότητας που έχει ορίσει η χώρα.

1. Ειδικά Τρόφιμα για την Υγεία (Σύστημα Ατομικής Άδειας)
2. Τρόφιμα με Θρεπτική Λειτουργία (Σύστημα Αυτοπιστοποίησης)
3. Τρόφιμα με Λειτουργική Ενδειξη (Σύστημα Καταχώρησης)
4. Τα λεγόμενα υγιεινά τρόφιμα που δεν ανήκουν στις κατηγορίες 1 έως 3.

Τα συμπληρώματα διατροφής θεωρούνται βασικά ως «τα λεγόμενα υγιεινά τρόφιμα» και χειρίζονται όπως τα κανονικά τρόφιμα, ωστόσο, τα «Ειδικά Τρόφιμα για την Υγεία» που έχουν λάβει άδεια, τα «Τρόφιμα με Θρεπτική Λειτουργία» που βασίζονται σε αυτοπιστοποίηση, και τα «Τρόφιμα με Λειτουργική Ενδειξη» που έχουν καταχωρηθεί, μπορούν να εμφανίσουν τα αποτελέσματα για τη διατήρηση και την προαγωγή της υγείας με τον τρόπο που έχει καθοριστεί.

Η επίδειξη ως Ειδικά Τρόφιμα για την Υγεία δεν είναι δυνατή χωρίς την άδεια του Επιτρόπου της Ιαπωνικής Υπηρεσίας Καταναλωτών, ανεξάρτητα από το αν αυτή αποτελεί ψευδή ή υπερβολική διαφήμιση (Άρθρο 26, Παράγραφος 1 του Ιαπωνικού Νόμου για την Προαγωγή της Υγείας), και η επίδειξη ως Τρόφιμα με Υγειονομική Λειτουργία πρέπει να γίνεται σύμφωνα με τα πρότυπα επισήμανσης τροφίμων, ανεξάρτητα από το αν αυτή αποτελεί ψευδή ή υπερβολική διαφήμιση (Άρθρο 9, Παράγραφος 1, Σημείο 10 και Άρθρο 23, Παράγραφος 1, Σημείο 8 των Ιαπωνικών Προτύπων Επισήμανσης Τροφίμων). Ταυτόχρονα, οι επισημάνσεις που δεν συμμορφώνονται με αυτά τα πρότυπα επισήμανσης τροφίμων μπορεί να θεωρηθούν ως ψευδείς ή υπερβολικές διαφημίσεις σύμφωνα με τον Ιαπωνικό Νόμο για την Προαγωγή της Υγείας.

Ρυθμίσεις Διαφήμισης Συμπληρωμάτων Διατροφής (Υγειονομικών Τροφίμων)

Ποιοι είναι λοιπόν οι κανονισμοί διαφήμισης που εφαρμόζονται στα συμπληρώματα διατροφής, τα οποία κατατάσσονται ως υγειονομικά τρόφιμα, βάσει του Νόμου για την Προαγωγή της Υγείας;

(Απαγόρευση Υπερβολικών Δηλώσεων)
Άρθρο 32-2
Κανείς δεν πρέπει να κάνει διαφημίσεις ή άλλες ενδείξεις σχετικά με προϊόντα που προορίζονται για πώληση ως τρόφιμα, που παρουσιάζουν σημαντικά διαφορετικά από την πραγματικότητα ή παραπλανούν σημαντικά τους ανθρώπους σχετικά με τα αποτελέσματα στη διατήρηση και την προαγωγή της υγείας ή άλλα θέματα που καθορίζονται από τον Κανονισμό του Υπουργείου Υγείας, Εργασίας και Πρόνοιας (εφεξής αναφερόμενα ως “αποτελέσματα στη διατήρηση και την προαγωγή της υγείας κ.λπ.”).

Η υπερβολική δήλωση που απαγορεύεται σαφώς σε αυτό το άρθρο αναφέρεται σε διαφημίσεις ή άλλες ενδείξεις για προϊόντα που πωλούνται ως τρόφιμα, που παρουσιάζουν ① σημαντικά διαφορετικά από την πραγματικότητα ή ② παραπλανούν σημαντικά τους ανθρώπους σχετικά με τα αποτελέσματα στη διατήρηση και την προαγωγή της υγείας κ.λπ. Η αξιολόγηση εάν μια ενδεικτική δήλωση είναι σημαντικά διαφορετική από την πραγματικότητα ή παραπλανητική βασίζεται στην εντύπωση και την αντίληψη που λαμβάνει ο καταναλωτής από το σύνολο του περιεχομένου της δήλωσης.

Αρχικά, η αξιολόγηση του τι θεωρείται “σημαντικό” γίνεται ανάλογα με την εκάστοτε διαφήμιση ή ένδειξη. Για παράδειγμα, εάν οι καταναλωτές γνωρίζουν τη διαφορά μεταξύ του περιεχομένου της διαφήμισης και των πραγματικών αποτελεσμάτων που λαμβάνουν από την κατανάλωση του τροφίμου, τότε μπορεί να κριθεί ότι δεν “παρασύρονται” να αγοράσουν το προϊόν και επομένως η δήλωση θεωρείται “σημαντική”. Επιπλέον, οι δηλώσεις που διαφέρουν από την πραγματικότητα αναφέρονται σε περιπτώσεις όπου οι ενισχυμένες δηλώσεις στις διαφημίσεις διαφέρουν από τα πραγματικά αποτελέσματα που μπορούν να επιτευχθούν. Για παράδειγμα, μια δήλωση όπως “έχει αποδειχθεί ότι χάνετε Χ κιλά σε 3 μήνες” χωρίς επαρκή εμπειρικά δεδομένα θα θεωρηθεί ως τέτοια.

Από την άλλη πλευρά, “παραπλανητικές” δηλώσεις αναφέρονται σε περιπτώσεις όπου υπάρχει διαφορά μεταξύ της εντύπωσης και των προσδοκιών για τα αποτελέσματα στη διατήρηση και την προαγωγή της υγείας που δημιουργούνται από τις διαφημίσεις και τα πραγματικά αποτελέσματα που λαμβάνονται. Για παράδειγμα, η παράλειψη αναφοράς σε δεδομένα που είναι αντίθετα με τα συμφέροντα του προϊόντος και η αποκλειστική αναφορά σε δεδομένα που το ευνοούν θα θεωρηθεί ως τέτοια. Συγκεκριμένα, δηλώσεις όπως “θεραπεύει τον καρκίνο” ή δηλώσεις που αφορούν τρόφιμα με αδυνατιστική δράση, όπως “περικλείει και αποβάλλει τα περιττά λιπίδια και τους υδατάνθρακες με τα κόπρανα”, που υπονοούν ότι μπορούν να εμποδίσουν την απορρόφηση και να εκκρίνουν τα λιπίδια και τους υδατάνθρακες που καταναλώνονται με τη διατροφή, θα απαιτηθεί να αφαιρεθούν (εκδόθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 2004 (2004)). Επιπλέον, αυτά τα συγκεκριμένα παραδείγματα, ανεξάρτητα από το αν είναι ψευδή ή υπερβολικά, μπορεί να θεωρηθούν ως παραβιάσεις των νομικών ειδοποιήσεων επειδή προβάλλουν φαρμακευτικές ιδιότητες ή δεν συμμορφώνονται με τα πρότυπα επισήμανσης τροφίμων, και επομένως μπορεί να θεωρηθούν ως επικίνδυνες εκφράσεις.

Στο παρακάτω άρθρο, εξηγούμε αναλυτικά τους κανονισμούς διαφήμισης για τα καλλυντικά.

https://monolith.law/corporate/regulations-on-hyperbole[ja]

Συνέπειες της Παράβασης των Κανονισμών Απαγόρευσης της Υπερβολικής Διαφήμισης

Ο Νόμος για την Προαγωγή της Υγείας (Japanese Health Promotion Law), σύμφωνα με το άρθρο 32-2, καθορίζει τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν σε περίπτωση που η επισήμανση ενός προϊόντος που πωλείται ως τρόφιμο, παρουσιάζει σημαντικά διαφορετικά ή παραπλανητικά στοιχεία σχετικά με τη διατήρηση ή την προαγωγή της υγείας.

(Σύσταση κ.λπ.)
Άρθρο 32-3
Ο Υπουργός Υγείας, Εργασίας και Πρόνοιας μπορεί να εκδώσει σύσταση για τη λήψη των απαραίτητων μέτρων σε περίπτωση που κάποιος παραβιάσει τις διατάξεις του προηγούμενου άρθρου και αυτό θεωρείται ότι μπορεί να έχει σημαντικό αντίκτυπο στη διατήρηση και προαγωγή της υγείας των πολιτών.
2. Ο Υπουργός Υγείας, Εργασίας και Πρόνοιας μπορεί να δώσει εντολή για τη λήψη των απαραίτητων μέτρων σε περίπτωση που ο παραβάτης, χωρίς έγκυρο λόγο, δεν συμμορφώνεται με τη σύσταση.
3. (Παράλειψη)

Έτσι, εάν κριθεί ότι η υπερβολική διαφήμιση μπορεί να έχει σημαντικό αντίκτυπο στη διατήρηση και προαγωγή της υγείας των πολιτών, ο Υπουργός Υγείας, Εργασίας και Πρόνοιας μπορεί αρχικά να εκδώσει σύσταση για τη λήψη των απαραίτητων μέτρων (Άρθρο 32-3, παράγραφος 1 του Νόμου για την Προαγωγή της Υγείας). Στη συνέχεια, εάν ο παραβάτης δεν λάβει τα μέτρα που προτείνονται από τη σύσταση χωρίς έγκυρο λόγο, ο Υπουργός μπορεί να δώσει εντολή για τη λήψη των απαραίτητων μέτρων (Άρθρο 32-3, παράγραφος 2 του Νόμου για την Προαγωγή της Υγείας).

Άρθρο 36-2
Όποιος παραβιάσει την εντολή που εκδόθηκε βάσει του άρθρου 32-3, παράγραφος 2, υπόκειται σε ποινή φυλάκισης έως έξι μήνες ή σε πρόστιμο έως 1.000.000 γιεν.

Εάν δεν συμμορφωθεί κάποιος με την εντολή, τότε αντιμετωπίζει ποινή φυλάκισης έως έξι μήνες ή πρόστιμο έως 1.000.000 γιεν. Επιπλέον, υπάρχουν και άλλοι νόμοι που ρυθμίζουν την επισήμανση των «υγιεινών τροφίμων», όπως ο Νόμος για την Προαγωγή της Υγείας, ο Νόμος για τα Φάρμακα και τις Ιατρικές Συσκευές (Japanese Pharmaceuticals and Medical Devices Law), ο Νόμος για την Επισήμανση Τροφίμων (Japanese Food Labeling Law), ο Νόμος για την Προστασία από Άδικες Εμπορικές Πρακτικές και Παραπλανητικές Διαφημίσεις (Japanese Unfair Competition Prevention and Misleading Advertising Law), ο Νόμος για την Υγιεινή των Τροφίμων (Japanese Food Sanitation Law), ο Νόμος JAS (Japanese Agricultural Standards Law) και ο Νόμος για τις Ειδικές Εμπορικές Συναλλαγές (Japanese Special Commercial Transactions Law). Η παραβίαση αυτών των κανονισμών μπορεί να οδηγήσει σε πρόσθετα διοικητικά μέτρα.

Συνοπτικά

Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, τα «υγιεινά τρόφιμα» που πωλούνται ως τρόφιμα που προκαλούν ορισμένες προσδοκίες για την υγεία και την ομορφιά, όπως τα συμπληρώματα, υπόκεινται σε αυστηρούς περιορισμούς στην διαφήμιση λόγω του Νόμου για την Προαγωγή της Υγείας (Japanese Health Promotion Act) και του Νόμου για τα Φάρμακα και τα Ιατρικά Συσκευαστικά (Japanese Pharmaceuticals and Medical Devices Act), καθώς και λόγω των ειδοποιήσεων που βασίζονται σε αυτούς τους νόμους, του Νόμου για την Επισήμανση Τροφίμων (Japanese Food Labeling Act) και άλλων. Απαγορεύονται οι υπερβολικές διαφημίσεις, οι δηλώσεις ιατρικής αποτελεσματικότητας και οι εκφράσεις που αντιβαίνουν στα πρότυπα επισήμανσης τροφίμων. Βασικά, όσοι διαφημίζουν, ανεξάρτητα από το αν είναι πωλητές ή όχι, υπόκεινται σε αυτούς τους κανονισμούς, επομένως είναι απαραίτητη η μέγιστη προσοχή στη διατύπωση που χρησιμοποιείται στις διαφημίσεις.