Η σχέση μεταξύ των SaaS υπηρεσιών με λειτουργίες συνομιλίας και ενημερωτικών δελτίων και του Ιαπωνικού Νόμου για τις Τηλεπικοινωνίες

Παλαιότερα, το λογισμικό διατίθετο κυρίως μέσω πακέτων πώλησης όπως τα CD-ROM, ωστόσο πρόσφατα η παροχή λογισμικού ως υπηρεσίας στο cloud, γνωστή ως SaaS (Software as a Service), έχει εξαπλωθεί ραγδαία.

Με το SaaS, οι πελάτες μπορούν να χρησιμοποιήσουν εύκολα το λογισμικό που χρειάζονται, όποτε το χρειάζονται και στο εύρος που το χρειάζονται.

Επιπλέον, δεδομένου ότι δεν απαιτείται η εγκατάσταση του λογισμικού σε έναν προσωπικό υπολογιστή, είναι εύκολο να αποκτήσετε πρόσβαση στα δεδομένα στο cloud από διαφορετικές συσκευές εκτός γραφείου, αρκεί να έχετε μια διαθέσιμη σύνδεση στο ίντερνετ.

Για αυτόν τον λόγο, εργαλεία υποστήριξης πωλήσεων στο cloud, τα οποία συχνά χρησιμοποιούνται εκτός γραφείου, είναι εμφανή στα παραδείγματα που παρέχονται ως SaaS. Ωστόσο, όταν το SaaS περιλαμβάνει εργαλεία επικοινωνίας όπως λειτουργίες chat ή newsletter, μπορεί να υπόκειται στην εφαρμογή του Νόμου για τις Ηλεκτρονικές Τηλεπικοινωνίες.

Έτσι, θα εξηγήσουμε πότε απαιτείται εγγραφή ή κοινοποίηση σύμφωνα με τον Νόμο για τις Ηλεκτρονικές Τηλεπικοινωνίες για τους επιχειρηματίες που αναπτύσσουν και πωλούν εργαλεία υποστήριξης πωλήσεων στο cloud.

Επισκόπηση του Νόμου για τις Επικοινωνίες

Ο Νόμος για τις Επικοινωνίες εφαρμόστηκε τον Απρίλιο του 1985 (Σόουα 60) και δημιουργήθηκε στο πλαίσιο της ιδιωτικοποίησης του πρώην δημόσιου φορέα τηλεπικοινωνιών (ιδρύση της NTT) και της εισαγωγής του ανταγωνισμού στον τομέα των τηλεπικοινωνιών. Είναι ένας νόμος που στοχεύει στην προστασία του απορρήτου των επικοινωνιών και στην εξασφάλιση των σημαντικών επικοινωνιών.

Σύμφωνα με τον Νόμο για τις Επικοινωνίες, όσοι επιθυμούν να ασκήσουν δραστηριότητες που εμπίπτουν στην κατηγορία των “επικοινωνιακών επιχειρήσεων” (άρθρο 2, παράγραφος 4) πρέπει να καταχωρηθούν (άρθρο 9) ή να υποβάλουν αναφορά (άρθρο 16, παράγραφος 1) και να γίνουν “επικοινωνιακοί φορείς”.

Επομένως, για να καθοριστεί εάν η παροχή ενός εργαλείου υποστήριξης cloud που προσφέρεται ως SaaS υπόκειται στην εφαρμογή του Νόμου για τις Επικοινωνίες, είναι απαραίτητο να εξεταστεί εάν αυτή η δραστηριότητα ανήκει στην κατηγορία των “επικοινωνιακών επιχειρήσεων”.

Τι είναι η “Ηλεκτρονική Επικοινωνιακή Επιχείρηση”

Η “Ηλεκτρονική Επικοινωνιακή Επιχείρηση” αναφέρεται στην “παροχή υπηρεσιών ηλεκτρονικής επικοινωνίας για να ανταποκριθεί στις ανάγκες τρίτων (εξαιρουμένων των επιχειρήσεων που αφορούν την παροχή εγκαταστάσεων μετάδοσης που καθορίζονται στο άρθρο 118, παράγραφος 1 του Νόμου περί Μετάδοσης (Νόμος του έτους 1950 (Showa 25), αριθμός νόμου 132))” (Άρθρο 2, παράγραφος 4).

Επομένως, για να καθοριστεί εάν μια επιχείρηση υπόκειται στον Νόμο Ηλεκτρονικής Επικοινωνιακής Επιχείρησης, πρέπει να εξεταστούν τα εξής δύο κριτήρια:

• Παρέχει υπηρεσίες ηλεκτρονικής επικοινωνίας για να ανταποκριθεί στις ανάγκες τρίτων (Κριτήριο 1)
• Είναι επιχείρηση (Κριτήριο 2)

Τι είναι οι “Υπηρεσίες Ηλεκτρονικής Επικοινωνίας” (Κριτήριο 1)

Οι “Υπηρεσίες Ηλεκτρονικής Επικοινωνίας” που αναφέρονται στον ορισμό της “Ηλεκτρονικής Επικοινωνιακής Επιχείρησης” είναι “η διαμεσολάβηση επικοινωνίας τρίτων μέσω της χρήσης ηλεκτρονικών επικοινωνιακών εγκαταστάσεων και η παροχή αυτών των εγκαταστάσεων για την επικοινωνία τρίτων” (Άρθρο 2, παράγραφος 3).

Ο όρος “τρίτος” εδώ αναφέρεται σε οντότητες που θεωρούνται ανεξάρτητες από την κοινωνική συνείδηση εκτός από τον εαυτό τους. Για παράδειγμα, ακόμη και αν η νομική οντότητα Α είναι θυγατρική της νομικής οντότητας Β, εφόσον είναι διαφορετικές νομικές οντότητες, οι νομικές οντότητες Α και Β θεωρούνται “τρίτοι”.

Επιπλέον, ο όρος “επικοινωνία τρίτων” αναφέρεται σε επικοινωνία που δεν είναι η δική σου, περιλαμβάνοντας επικοινωνία μεταξύ εσένα και τρίτων. Για παράδειγμα, όταν ο Α χρησιμοποιεί τις ηλεκτρονικές επικοινωνιακές εγκαταστάσεις που έχει εγκαταστήσει για να επικοινωνήσει με τον Β, ο Α θεωρείται ότι παρέχει αυτές τις εγκαταστάσεις για την επικοινωνία του τρίτου, δηλαδή του Β.

Παρέχονται οι Υπηρεσίες Ηλεκτρονικής Επικοινωνίας για να ανταποκριθούν στις “ανάγκες τρίτων” (Κριτήριο 1)

Όταν οι υπηρεσίες ηλεκτρονικής επικοινωνίας παρέχονται για τις “δικές σου ανάγκες”, δεν πληρούνται τα κριτήρια του Κριτηρίου 1. Αντίθετα, όταν παρέχονται υπηρεσίες σε “τρίτους”, τότε θεωρείται ότι οι υπηρεσίες παρέχονται για να ανταποκριθούν στις “ανάγκες τρίτων”.

Εάν κάποιος θεωρείται “τρίτος” κρίνεται, όπως εξηγήθηκε παραπάνω, ανάλογα με το αν οι νομικές οντότητες είναι διαφορετικές.

Είναι “επιχείρηση” (Κριτήριο 2)

Ο όρος “επιχείρηση” αναφέρεται στην εκτέλεση παρόμοιων δραστηριοτήτων με συνειδητή και ενεργητική βούληση και σκοπό, με τρόπο επαναλαμβανόμενο και συνεχή. Συνεπώς, θεωρείται ότι δεν αποτελούν “επιχείρηση” οι παρακάτω περιπτώσεις:

• Δράσεις που λαμβάνουν χώρα κατά τη διάρκεια εξαιρετικών καταστάσεων με επείγοντα και προσωρινό τρόπο
• Δράσεις που εκτελούνται προσωρινά
• Δράσεις που πραγματοποιούνται από τον πάροχο για να ανταποκριθεί στα νομικά δικαιώματα του χρήστη

Επιπλέον, η παροχή υπηρεσιών ηλεκτρονικής επικοινωνίας που συνοδεύει άλλες υπηρεσίες δεν θεωρείται “επιχείρηση”. Ωστόσο, εάν η παροχή θεωρείται συνοδευτική ή όχι, κρίνεται βάσει του αν μπορεί να αντιληφθεί κανείς την παροχή ως ανεξάρτητη επιχείρηση ή όχι, και αυτό αποφασίζεται ουσιαστικά.

Εξαίρεση από την Εφαρμογή του Νόμου για τις Τηλεπικοινωνίες

Ακόμη και αν μια επιχείρηση πληροί τα Απαιτούμενα Στοιχεία 1 και 2 και υπάγεται στην κατηγορία των «τηλεπικοινωνιακών επιχειρήσεων», δεν θα υπόκειται στον Νόμο για τις Τηλεπικοινωνίες εφόσον ανήκει σε κάποια από τις κατηγορίες του άρθρου 164, παράγραφος 1, εδάφια 1 έως 3, και κατά συνέπεια δεν απαιτείται εγγραφή ή κοινοποίηση. Συγκεκριμένα, αυτές οι κατηγορίες είναι οι εξής:

Άρθρο 164

Οι διατάξεις αυτού του νόμου δεν εφαρμόζονται στις ακόλουθες τηλεπικοινωνιακές επιχειρήσεις:

1. Επιχειρήσεις που παρέχουν τηλεπικοινωνιακές υπηρεσίες αποκλειστικά σε έναν πελάτη (εξαιρουμένων των υπηρεσιών που παρέχονται για την χρήση της τηλεπικοινωνιακής επιχείρησης του εν λόγω πελάτη).

2. Επιχειρήσεις που παρέχουν τηλεπικοινωνιακές υπηρεσίες μέσω εγκαταστάσεων τοποθετημένων εντός του ίδιου χώρου ή κτιρίου, ή μέσω εγκαταστάσεων που δεν πληρούν τα κριτήρια κλίμακας που ορίζονται από τον αρμόδιο υπουργό.

3. Επιχειρήσεις που παρέχουν τηλεπικοινωνιακές υπηρεσίες διαφορετικές από τη μεσολάβηση στην επικοινωνία τρίτων (εξαιρουμένων των υπηρεσιών που σχετίζονται με ονόματα τομέων), χωρίς την εγκατάσταση τηλεπικοινωνιακών καλωδιακών δικτύων.

Ιαπωνικός Νόμος για τις Τηλεπικοινωνίες[ja]

Στο άρθρο 164, εδάφιο 3, η φράση «μεσολάβηση στην επικοινωνία τρίτων» αναφέρεται στην παροχή υπηρεσιών που περιλαμβάνει την ανάθεση από τρίτους για την μετάδοση ή ανταλλαγή πληροφοριών χωρίς να αλλάζει το περιεχόμενό τους, διευκολύνοντας έτσι την επικοινωνία μεταξύ απομακρυσμένων μερών, λειτουργώντας ως διαμεσολαβητής ή μεσίτης για την ολοκλήρωσή της.

Αξιολόγηση των λειτουργιών ενός εργαλείου υποστήριξης πωλήσεων στο cloud

Με βάση την ερμηνεία του Νόμου για τις Τηλεπικοινωνίες, θα εξετάσουμε συγκεκριμένα παραδείγματα. Εδώ, θα θέλαμε να σκεφτούμε αν οι λειτουργίες σχολιασμού και αποστολής ενημερωτικών δελτίων (newsletter) που συχνά χρησιμοποιούνται σε εργαλεία υποστήριξης πωλήσεων στο cloud υπόκεινται στην εφαρμογή του Νόμου για τις Τηλεπικοινωνίες.

Υπόκειται η λειτουργία σχολιασμού στον Νόμο για τις Τηλεπικοινωνίες;

Όταν ο πάροχος ενός εργαλείου υποστήριξης πωλήσεων στο cloud διαφέρει από τον πραγματικό χρήστη της υπηρεσίας, η επιχείρηση που εισάγει την υπηρεσία θεωρείται “τρίτος”. Επομένως, σε τέτοιες περιπτώσεις, η παροχή ενός εργαλείου υποστήριξης πωλήσεων στο cloud με λειτουργία σχολιασμού θεωρείται ότι “παρέχει τη χρήση της επικοινωνίας τρίτων” και αντιστοιχεί σε “τηλεπικοινωνιακή υπηρεσία”.

Επιπλέον, εφόσον μια επιχείρηση παρέχει το SaaS σε τρίτους ως κανονική επιχειρησιακή της δραστηριότητα και λαμβάνει αντάλλαγμα, δεν υπάρχει πολύς διαπληκτισμός ότι αυτό αντιστοιχεί σε “επιχείρηση”.

Ως εκ τούτου, όταν ένα εργαλείο υποστήριξης πωλήσεων στο cloud που παρέχεται μέσω SaaS διαθέτει λειτουργία σχολιασμού, βασικά θεωρείται “τηλεπικοινωνιακή επιχείρηση”.

Ωστόσο, αν η λειτουργία σχολιασμού περιορίζεται μόνο στους “χρήστες” εντός της επιχείρησης που έχει εισάγει την υπηρεσία (δηλαδή δεν περιλαμβάνει ανταλλαγή με εξωτερικούς, όπως εκπροσώπους πωλήσεων), τότε δεν μπορεί να λεχθεί ότι “μεσολαβεί στην επικοινωνία τρίτων”, οπότε μπορεί να υπάρχει πιθανότητα να εξαιρεθεί από την εφαρμογή (Άρθρο 3).

Υπόκειται η λειτουργία αποστολής ενημερωτικών δελτίων στον Νόμο για τις Τηλεπικοινωνίες;

Γενικά, όταν η λειτουργία αποστολής ενημερωτικών δελτίων αποτελεί μια πρόσθετη λειτουργία ενός κύριου υπηρεσίας και παρέχεται συνοδευτικά στην τηλεπικοινωνιακή υπηρεσία, δεν θεωρείται “επιχείρηση” και μπορεί να υπάρχει περιθώριο να μην απαιτείται εγγραφή ή δήλωση.

Παραδείγματα που δεν αντιστοιχούν σε “επιχείρηση” περιλαμβάνουν τηλεφωνικές υπηρεσίες ή υπηρεσίες διαδικτύου που παρέχονται στο πλαίσιο της υπηρεσίας διαμονής ενός ξενοδοχείου, που δεν είναι παραδείγματα ενημερωτικών δελτίων. Ο λόγος που αυτές δεν αντιστοιχούν σε “επιχείρηση” είναι επειδή η ίδια η επιχείρηση του ξενοδοχείου δεν είναι “τηλεπικοινωνιακή επιχείρηση”, αλλά παρέχει συνοδευτικές υπηρεσίες.

Επομένως, αν η λειτουργία αποστολής ενημερωτικών δελτίων είναι συνοδευτική σε μια υπηρεσία που από μόνη της δεν αντιστοιχεί σε “τηλεπικοινωνιακή υπηρεσία”, τότε δεν αντιστοιχεί σε “επιχείρηση” και μπορεί να μην απαιτείται εγγραφή ή δήλωση.

Ωστόσο, αν η υπηρεσία που παρέχεται εκτός της λειτουργίας αποστολής ενημερωτικών δελτίων αντιστοιχεί σε “τηλεπικοινωνιακή επιχείρηση” που δεν απαιτεί εγγραφή ή δήλωση, τότε δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι η λειτουργία αποστολής ενημερωτικών δελτίων είναι συνοδευτική και μπορεί να αντιστοιχεί σε “επιχείρηση”. Σε αυτή την περίπτωση, θα υπόκειται στην εφαρμογή του Νόμου για τις Τηλεπικοινωνίες.

Συνοπτικά

Ο τομέας της πληροφορικής ήταν αρχικά ένας κλάδος με λιγότερο αυστηρούς νομικούς κανονισμούς σε σύγκριση με τον χρηματοοικονομικό ή τον ακίνητης περιουσίας. Ίσως λόγω αυτού του πλαισίου, υπάρχουν αρκετοί επιχειρηματίες που δεν έχουν συνειδητοποιήσει ότι η παροχή υπηρεσιών SaaS μπορεί να απαιτήσει ειδοποίηση ή εγγραφή σύμφωνα με τον Ιαπωνικό Νόμο για τις Τηλεπικοινωνίες.

Ωστόσο, ενώ οι παραδοσιακές εφαρμογές λογισμικού που χρησιμοποιούνται εκτός σύνδεσης μπορεί να μην απαιτούν τέτοια εξέταση, η παροχή υπηρεσιών cloud συνήθως απαιτεί την εξέταση του Ιαπωνικού Νόμου για τις Τηλεπικοινωνίες.

Σε περίπτωση παράβασης του Ιαπωνικού Νόμου για τις Τηλεπικοινωνίες, μπορεί να επιβληθούν ποινικές κυρώσεις, επομένως είναι σημαντικό για τις εταιρείες που εξετάζουν την παροχή υπηρεσιών cloud να επιβεβαιώσουν εκ των προτέρων την εφαρμογή του νόμου.