Είναι δυνατή η διαγραφή αποτελεσμάτων αναζήτησης αναφορών σύλληψης μετά από απαλλαγή λόγω ανεπαρκών υποψιών;

Η σύλληψη συχνά συνδέεται με την ένοχη κατάσταση, αλλά αυτό δεν είναι πάντα αλήθεια. Μετά τη σύλληψη, μπορεί να αποδειχθεί ότι ο κατηγορούμενος είναι αθώος ή ότι η υπόθεση είναι βασισμένη σε ανεπαρκείς υποψίες, οδηγώντας σε μη καταδίκη. Είναι φυσικό για κάποιον που έχει συλληφθεί να επιθυμεί την αφαίρεση των άρθρων σχετικά με τη σύλληψή του από τα αποτελέσματα αναζήτησης. Στην Ιαπωνία, όταν κάποιος συλλαμβάνεται, τα μέσα ενημέρωσης συχνά καλύπτουν εκτενώς το γεγονός, αλλά αναφορές για μη καταδίκη είναι λιγότερο συχνές, με αποτέλεσμα τα άρθρα σύλληψης να παραμένουν συχνά στα αποτελέσματα αναζήτησης.

Σχετικά με την αφαίρεση αποτελεσμάτων αναζήτησης, η Ανώτατη Δικαστική Αρχή της Ιαπωνίας αποφάσισε στις 31 Ιανουαρίου 2017 (Heisei 29) τα εξής: “Σε περιπτώσεις όπου είναι σαφές ότι το νομικό συμφέρον του να μην δημοσιοποιηθεί η συγκεκριμένη πληροφορία υπερισχύει, μπορεί να ζητηθεί από τους φορείς αναζήτησης η αφαίρεση της συγκεκριμένης διεύθυνσης URL και άλλων πληροφοριών από τα αποτελέσματα αναζήτησης.” Μετά από αυτή την απόφαση, πολλοί ισχυρίζονται ότι έγινε πιο δύσκολο να διαγραφούν από τα αποτελέσματα αναζήτησης άρθρα σχετικά με συλλήψεις και ποινικά μητρώα. Πώς όμως κρίνεται η διαγραφή αποτελεσμάτων αναζήτησης για άρθρα που αναφέρουν μη καταδίκη λόγω ανεπαρκών υποψιών;

https://monolith.law/reputation/deletion-arrest-article[ja]

Διαγραφή Αποτελεσμάτων Αναζήτησης Άρθρων για Μη Καταδίκη

Το γεγονός ότι κάποιος συλλαμβάνεται δεν σημαίνει αυτομάτως ότι έχει καταδικαστεί ένοχος. Μπορεί να αποδειχθεί αθώος ή να υπάρχει περίπτωση πλάνης, ενώ επίσης μπορεί να μην ασκηθεί κατηγορία.

Μη Καταδίκη και Ανεπαρκής Ύποπτος

Υπάρχουν κυρίως τρεις τύποι μη καταδίκης. Εκτός από αυτούς, υπάρχουν διάφοροι άλλοι λόγοι, όπως περιπτώσεις που δεν αποτελούν παράπτωμα, ο θάνατος του υπόπτου, η απόσυρση μηνύσεων σε προσωπικά αδικήματα κ.ά.

• Αναστολή Κατηγορίας (όταν υπάρχει ύποπτος αλλά το έγκλημα είναι ελαφρύ, έχει επιτευχθεί συμβιβασμός κ.λπ., και ο εισαγγελέας αποφασίζει να μην προχωρήσει σε κατηγορία λαμβάνοντας υπόψη διάφορες συνθήκες)
• Χωρίς Ύποπτο (μετά από έρευνα, δεν υπάρχει υποψία εγκληματικής πράξης)
• Ανεπαρκής Ύποπτος (ακόμη και αν η υποψία δεν έχει εκκαθαριστεί πλήρως, δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία για κατηγορία)

Ανάμεσα σε αυτές τις περιπτώσεις μη καταδίκης, υπάρχουν περιστατικά όπου οι προσφεύγοντες που δεν καταδικάστηκαν λόγω ανεπαρκούς ύποπτου έχουν ζητήσει τη διαγραφή των αποτελεσμάτων αναζήτησης.

https://monolith.law/reputation/delete-false-positive-arrest[ja]

Δίκη για την Αίτηση Διαγραφής Αποτελεσμάτων Αναζήτησης

Ο ενάγων κατέθεσε αγωγή κατά της Google LLC, εταιρείας που παρέχει υπηρεσίες αναζήτησης στο διαδίκτυο, ισχυριζόμενος ότι η προβολή των URL, των τίτλων και των αποσπασμάτων ιστοσελίδων που περιέχουν πληροφορίες για τη σύλληψή του κατά την αναζήτηση με συγκεκριμένες λέξεις-κλειδιά στην μηχανή αναζήτησης Google, παραβιάζει το απόρρητό του. Ο ενάγων ζήτησε τη διαγραφή των πληροφοριών URL κλπ., βασιζόμενος στα δικαιώματα της προσωπικότητας, και ισχυρίστηκε ότι, παρά το γεγονός ότι η Google LLC έχει την υποχρέωση να διαγράψει τις εν λόγω πληροφορίες, η εταιρεία δεν ανταποκρίθηκε στο αίτημα διαγραφής, συνεχίζοντας έτσι αδικαιολόγητα την παραβίαση του απορρήτου του. Επικαλούμενος παράνομη πράξη, ο ενάγων ζήτησε αποζημίωση για τη ζημιά που υπέστη.

Ο ενάγων συνελήφθη το 2012 για υποψία βιασμού και κρατήθηκε, αλλά αφέθηκε ελεύθερος χωρίς να ασκηθεί δίωξη και η εισαγγελία αποφάσισε να μην τον κατηγορήσει λόγω ανεπαρκών στοιχείων.

Στις 2 Ιουνίου 2017 (Heisei 29), ο ενάγων, μέσω του δικηγόρου του, ζήτησε από την Google LLC να διαγράψει τις πληροφορίες URL κλπ. Σε απάντηση, η Google LLC ζήτησε από τον ενάγοντα να παράσχει αποδεικτικά στοιχεία που να υποστηρίζουν το αίτημά του, και ο δικηγόρος του ενάγοντα απέστειλε ένα έγγραφο που ενημέρωνε για την απόφαση μη κατηγορίας (χωρίς να αναφέρει τους λόγους για την απόφαση αυτή). Παρά τις συνεχιζόμενες διαπραγματεύσεις, η Google LLC αποφάσισε στις 23 Ιουνίου του ίδιου έτους να μην διαγράψει τις πληροφορίες και ενημέρωσε τον ενάγοντα για την απόφασή της. Ο ενάγων, υποστηρίζοντας ότι το απόρρητό του συνεχίζει να παραβιάζεται, ζήτησε τη διαγραφή των αποτελεσμάτων αναζήτησης βάσει των δικαιωμάτων της προσωπικότητας και κατέθεσε αγωγή ζητώντας αποζημίωση 1.000.000 γιεν για ηθική βλάβη και 300.000 γιεν για δικηγορικά έξοδα, συνολικά 1.300.000 γιεν.

Απόδειξη Μη Καταδίκης

Για να αποδείξετε μια “μη καταδίκη λόγω ανεπαρκών στοιχείων”, μπορείτε να αναζητήσετε ένα “Έγγραφο Ειδοποίησης Μη Καταδίκης” που περιέχει τους λόγους για τη μη καταδίκη. Η απόφαση για το αν ένα συγκεκριμένο ύποπτο περιστατικό θα οδηγηθεί σε καταδίκη ή θα αποφασιστεί μη καταδίκη είναι στην κρίση του εισαγγελέα. Ωστόσο, ακόμη και αν καταλήξει σε μη καταδίκη, δεν σημαίνει ότι ο ύποπτος θα λάβει αυτόματα ένα “Έγγραφο Ειδοποίησης Μη Καταδίκης” που να αναφέρει “Έχετε απαλλαγεί από την καταδίκη”. Για να λάβετε ένα τέτοιο έγγραφο, ο ύποπτος πρέπει να ζητήσει από τον εισαγγελέα την έκδοσή του, βάσει του άρθρου 259 του Ποινικού Δικονομικού Κώδικα.

Ο εισαγγελέας, όταν αποφασίσει να μην προχωρήσει σε δίωξη για ένα περιστατικό, πρέπει να ενημερώσει άμεσα τον ύποπτο, εφόσον αυτός το ζητήσει.

Άρθρο 259 του Ποινικού Δικονομικού Κώδικα

Συνήθως, το “Έγγραφο Ειδοποίησης Μη Καταδίκης” δεν περιλαμβάνει τους λόγους για τη μη καταδίκη, επομένως είναι απαραίτητο να υποβάλετε αίτηση για ένα έγγραφο που περιέχει αυτούς τους λόγους. Ακόμη και αν ο ύποπτος λάβει ειδοποίηση για τη μη καταδίκη του μετά από αίτημα προς τον εισαγγελέα, ο εισαγγελέας δεν έχει την υποχρέωση να αποκαλύψει τους λόγους της μη καταδίκης. Ωστόσο, αν κατά την αίτηση για το “Έγγραφο Ειδοποίησης Μη Καταδίκης” ζητηθεί και η αποκάλυψη των λόγων, φαίνεται ότι συχνά ο εισαγγελέας θα παράσχει τους λόγους γραπτώς.

Οι ισχυρισμοί του ενάγοντος και του εναγομένου

Ο ενάγων υποστηρίζει ότι η υπόθεση για την οποία κατηγορείται είναι πλαστή και ότι από τη στιγμή της σύλληψής του έχει συνεχώς αρνηθεί τα γεγονότα για τα οποία κατηγορείται. Πράγματι, έχει λάβει απόφαση μη παραπομπής λόγω ανεπαρκών ενδείξεων. Επιπλέον, έχουν περάσει πάνω από επτά χρόνια από τη σύλληψή του και η πιθανότητα να κατηγορηθεί για την υπόθεση αυτή στο μέλλον είναι εξαιρετικά χαμηλή. Ο ενάγων, που δεν είναι δημόσιο πρόσωπο αλλά ένας απλός πολίτης, υποστηρίζει ότι η δημοσίευση των γεγονότων της σύλληψής του στο διαδίκτυο δεν έχει καμία κοινωνική σημασία και ότι αυτά τα γεγονότα αποτελούν μέρος της ιδιωτικής του ζωής, την οποία δεν επιθυμεί να γνωρίζουν άλλοι. Παρ’ όλα αυτά, έχει υποστεί σημαντικές κοινωνικές συνέπειες, καθώς συνάδελφοι και γνωστοί τον έχουν ρωτήσει για τα γεγονότα που εμφανίζονται στα αποτελέσματα αναζήτησης. Εάν οι πληροφορίες της συγκεκριμένης URL συνεχίσουν να εμφανίζονται, υπάρχει κίνδυνος φίλοι και παιδιά του ενάγοντα να έρθουν σε επαφή με τα γεγονότα αυτά, προκαλώντας συνεχιζόμενες κοινωνικές συνέπειες στο μέλλον, όπως ισχυρίζεται.

Από την άλλη πλευρά, ο εναγόμενος υποστηρίζει ότι πολλές από τις πληροφορίες της URL αναφέρουν όχι μόνο τα γεγονότα της σύλληψης αλλά και το γεγονός ότι ο ενάγων αφέθηκε ελεύθερος με αναστολή της ποινής και ότι δεν παραπέμφθηκε σε δίκη λόγω ανεπαρκών ενδείξεων, γεγονός που δεν θεωρείται ουσιαστικά επιζήμιο για τον ενάγοντα. Ωστόσο, ο ενάγων υποστηρίζει ότι η απλή αναφορά στη σύλληψή του δημιουργεί την εντύπωση ότι έχει διαπράξει έγκλημα, και ότι πολλές από τις πληροφορίες της URL δεν αναφέρουν ότι έχει βρεθεί ο πραγματικός δράστης και ότι η υπόθεση είναι πλαστή, γεγονός που προκαλεί στον ενάγοντα σημαντικές κοινωνικές συνέπειες.

Επιπλέον, ο εναγόμενος υποστηρίζει ότι η ανεπαρκής υποψία απλώς σημαίνει ότι ο εισαγγελέας, μετά από εξαντλητική έρευνα, δεν βρήκε επαρκείς αποδείξεις για να καταλήξει στην εγκληματική ενέργεια και ότι δεν αποκλείεται η πιθανότητα μελλοντικής κατηγορίας. Επιπρόσθετα, παρόλο που έχουν περάσει πάνω από επτά χρόνια από τη σύλληψη, η παραγραφή του εγκλήματος του βιασμού είναι δέκα χρόνια, οπότε τα γεγονότα της σύλληψης και τα συναφή παραμένουν θέματα δημόσιου ενδιαφέροντος, όπως ισχυρίζεται.

Η Απόφαση του Δικαστηρίου

Το δικαστήριο εξέτασε την υπόθεση βάσει των κανόνων συγκριτικής αξιολόγησης που καθορίστηκαν από την απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου στις 31 Ιανουαρίου 2017 (2017) και κατέληξε ότι τα γεγονότα της υπόθεσης, που αφορούν την υποψία βιασμού, αποτελούν γενικά ένα θέμα δικαιολογημένου κοινωνικού ενδιαφέροντος. Ωστόσο,

λόγω ανεπαρκούς υποψίας, η υπόθεση κατέληξε σε μη άσκηση ποινικής δίωξης (συντομογραφία) και μετά την απελευθέρωση του κατηγορούμενου, πέρασαν πάνω από επτά χρόνια χωρίς να διεξαχθεί άλλη ανάκριση (συντομογραφία). Λαμβάνοντας υπόψη την πορεία της έρευνας για τα υπό αμφισβήτηση γεγονότα, είναι εξαιρετικά απίθανο να υπάρχουν επαρκείς αποδείξεις που να αποδεικνύουν ότι ο ενάγων πραγματοποίησε τις πράξεις που αφορούν τα υπό αμφισβήτηση γεγονότα, και παρόλο που η ποινική δίωξη δεν έχει παραγραφεί ακόμα (Άρθρο 250, Παράγραφος 2, Εδάφιο 3 του Ιαπωνικού Ποινικού Δικονομικού Κώδικα), η πραγματική πιθανότητα μιας μελλοντικής κατηγορίας σχετικά με τα υπό αμφισβήτηση γεγονότα έχει πλέον ουσιαστικά εξαφανιστεί.

Απόφαση του Περιφερειακού Δικαστηρίου του Σαπόρο, 12 Δεκεμβρίου 2019 (2019)

Κατέληξε λοιπόν ότι «είναι σαφές ότι το νομικό συμφέρον του ενάγοντος να μην δημοσιοποιηθούν τα γεγονότα της υπόθεσης υπερισχύει της ανάγκης διατήρησης της εμφάνισης των αποτελεσμάτων αναζήτησης», και έτσι διέταξε τον κατηγορούμενο να διαγράψει τα αποτελέσματα αναζήτησης.

Στην απόφαση αυτή, το δικαστήριο επισήμανε επίσης ότι οι πράξεις που αφορούν τα υπό αμφισβήτηση γεγονότα δεν έγιναν στο πλαίσιο της εκτέλεσης καθηκόντων ούτε με τη χρήση κάποιας θέσης εξουσίας, γεγονός που μειώνει την κοινωνική ανάγκη διατήρησης της εμφάνισης των αποτελεσμάτων αναζήτησης.

Επιπλέον, το δικαστήριο αναγνώρισε ότι «παρόλο που κάποιος μπορεί να έχει απαλλαγεί από την κατηγορία λόγω ανεπαρκούς υποψίας, συχνά η σύλληψη ενός ατόμου οδηγεί στην πραγματικότητα στην πεποίθηση ότι το άτομο έχει διαπράξει τα γεγονότα που σχετίζονται με τη σύλληψη», και ότι «είναι πολύ πιθανό ότι όσοι διαβάζουν τα αποτελέσματα αναζήτησης ή επισκέπτονται ιστοσελίδες που περιέχουν τα γεγονότα της υπόθεσης, θα υποθέσουν εναντίον της αρχής της νομικής αθωότητας ότι ο ενάγων έχει διαπράξει τα γεγονότα». Ωστόσο, στην Ιαπωνία, η πραγματικότητα είναι ότι η «σύλληψη» συχνά εκλαμβάνεται ως συνώνυμη της «ένοχης», γεγονός που καθιστά αυτή την παρατήρηση σωστή.

Ωστόσο, μαζί με τη διαγραφή των αποτελεσμάτων αναζήτησης, το δικαστήριο δεν αποδέχτηκε το αίτημα του ενάγοντος για αποζημίωση ύψους 1.300.000 γιεν λόγω της συνεχιζόμενης παραβίασης της ιδιωτικότητας και του ψυχικού πόνου που υφίσταται, καθώς δεν μπορούσε να γίνει άμεση κρίση για την αποδοχή της διαγραφής των αποτελεσμάτων αναζήτησης στην παρούσα υπόθεση, ακόμα και αναφερόμενος στην απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου του 2017, και επειδή ο ενάγων δεν μπορούσε να παρουσιάσει αντικειμενικά στοιχεία (όπως έγγραφο ανακοίνωσης της απόφασης μη άσκησης ποινικής δίωξης) που να υποστηρίζουν ότι η απόφαση μη άσκησης ποινικής δίωξης οφειλόταν σε ανεπαρκή υποψία, ο κατηγορούμενος δεν μπορούσε να κρίνει αν ο ενάγων είχε πραγματικά απαλλαγεί από την κατηγορία για αυτόν τον λόγο.

Η «μη άσκηση ποινικής δίωξης λόγω ανεπαρκούς υποψίας» θεωρήθηκε ότι πληροί το κριτήριο της «προφανούς περίπτωσης» της απόφασης του Ανώτατου Δικαστηρίου, αλλά το «έγγραφο ανακοίνωσης της απόφασης μη άσκησης ποινικής δίωξης (χωρίς αναφορά στον λόγο της απόφασης)» δεν φαίνεται να αποτελεί το «αντικειμενικό στοιχείο που υποστηρίζει ότι η απόφαση μη άσκησης ποινικής δίωξης οφειλόταν σε ανεπαρκή υποψία» που αναφέρει το δικαστήριο.

Συνοπτικά

Μετά την απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου, έχει γίνει δυσκολότερο για τα δικαστήρια να εγκρίνουν τη διαγραφή αποτελεσμάτων αναζήτησης που αφορούν άρθρα σχετικά με συλλήψεις ή ποινικά μητρώα. Ωστόσο, όταν πρόκειται για περιπτώσεις αθώωσης λόγω ανεπαρκών ενδείξεων, η διαγραφή αποτελεσμάτων αναζήτησης εξακολουθεί να είναι θέμα συγκριτικής αξιολόγησης και, ανάλογα με άλλες συνθήκες, είναι πιθανότερο να εγκριθεί.

Οδηγίες για τα Μέτρα από το Δικηγορικό μας Γραφείο

Το δικηγορικό γραφείο Monolith είναι εξειδικευμένο στον τομέα της πληροφορικής, και ειδικότερα στο δίκαιο του διαδικτύου και της νομοθεσίας. Στις μέρες μας, η διάδοση ειδήσεων συλλήψεων στο διαδίκτυο μπορεί να οδηγήσει σε συκοφαντικές επιθέσεις και άλλες μορφές δυσφήμισης. Τέτοιου είδους δυσφήμιση μπορεί να προκαλέσει σοβαρές ζημιές, όπως ένα “ψηφιακό τατουάζ”. Το γραφείο μας προσφέρει λύσεις για την αντιμετώπιση του “ψηφιακού τατουάζ”. Παρακαλούμε διαβάστε το παρακάτω άρθρο για περισσότερες λεπτομέρειες.