Τι είναι το Έγκλημα Προσβολής; Παραδείγματα Συγκεκριμένων Φράσεων και η Διαφορά από το Έγκλημα Δυσφήμισης

Μια απλή φράση στην καθημερινή ζωή ή ένα ανάρτηση που γίνεται ελαφρά τη καρδία στα κοινωνικά δίκτυα μπορεί να οδηγήσει σε απρόβλεπτα προβλήματα λόγω του εγκλήματος της προσβολής. Το έγκλημα της προσβολής και το έγκλημα της δυσφήμισης συχνά συγχέονται. Πού βρίσκεται όμως η διαφορά μεταξύ τους;

Σε αυτό το άρθρο, θα εξηγήσουμε αναλυτικά τη διαφορά μεταξύ του εγκλήματος της προσβολής και της δυσφήμισης, παραθέτοντας συγκεκριμένα παραδείγματα για να κατανοήσετε ποιες λέξεις ή περιπτώσεις συνιστούν προσβολή. Επιπλέον, θα παρουσιάσουμε τρόπους αντίδρασης σε περίπτωση που κάποιος προσβληθεί.

Τα Στοιχεία Σύστασης του Εγκλήματος της Προσβολής

Το έγκλημα της προσβολής (Ιαπωνικός Ποινικός Κώδικας άρθρο 231) διαπράττεται όταν κάποιος προσβάλλει δημόσια ένα άτομο χωρίς να αναφέρει συγκεκριμένα γεγονότα. Τα στοιχεία σύστασης του εγκλήματος της προσβολής είναι τα εξής τρία: (Σημείωση: Ο όρος “αναφορά” σημαίνει την συνοπτική παρουσίαση.)

• Χωρίς αναφορά συγκεκριμένων γεγονότων
• Δημόσια διάπραξη
• Προσβλητική συμπεριφορά ή λόγος

Παρακάτω θα αναλύσουμε κάθε ένα από αυτά τα στοιχεία.

Χωρίς αναφορά συγκεκριμένων γεγονότων

Ένα από τα στοιχεία σύστασης του εγκλήματος της προσβολής είναι ότι το περιεχόμενο της προσβολής δεν πρέπει να αναφέρει συγκεκριμένα γεγονότα ή λόγους. Για παράδειγμα, αφηρημένες εκφράσεις όπως «ανίκανος», «βλάκας», «χαζός» δεν θεωρούνται γεγονότα και βασίζονται σε μονομερείς αξιολογήσεις. Αυτές οι εκφράσεις δεν αναφέρουν συγκεκριμένα γεγονότα και επομένως αποτελούν ένα από τα στοιχεία που μπορεί να οδηγήσουν σε προσβολή.

Αντίθετα, εκφράσεις όπως «ο κ. Α έχει κακές πωλήσεις και είναι ανίκανος» ή «η κ. Β έχει σχέση εκτός γάμου», που περιλαμβάνουν συγκεκριμένο περιεχόμενο (ανεξάρτητα από την αλήθεια των γεγονότων), μπορεί να αποτελέσουν όχι προσβολή αλλά το έγκλημα της συκοφαντικής δυσφήμισης, το οποίο θα αναλύσουμε αργότερα.

Δημόσια διάπραξη

Το δεύτερο στοιχείο του εγκλήματος της προσβολής είναι η δημόσια διάπραξη. Όταν κάποιος προσβάλλει ένα άτομο σε έναν δημόσιο χώρο που είναι προσβάσιμος σε αόριστο αριθμό ανθρώπων, όπως λέγοντας «ο κ. Α είναι άσχημος» ή «η κ. Β είναι χαζή», τότε το έγκλημα της προσβολής έχει διαπραχθεί.

Με τον όρο «δημόσια» εννοούμε συγκεκριμένα δημόσιους χώρους όπου συγκεντρώνονται πολλοί άνθρωποι, καθώς και μέσα κοινωνικής δικτύωσης ή διαδικτυακά φόρουμ που είναι προσβάσιμα σε όλους. Αντιθέτως, η προσβολή μέσω «γράμματος», «ιδιωτικού email» ή «προσωπικού μηνύματος» δεν θεωρείται δημόσια και επομένως δεν συνιστά το έγκλημα της προσβολής.

Προσβλητική συμπεριφορά ή λόγος

Το τρίτο στοιχείο του εγκλήματος της προσβολής είναι η πράξη της προσβολής κάποιου άλλου ατόμου. Όταν κάποιος δημόσια εκφράζει περιεχόμενο που μειώνει την κοινωνική αξιολόγηση ενός ατόμου, τότε το έγκλημα της προσβολής έχει διαπραχθεί.

Για παράδειγμα, λέξεις όπως «σκουπίδι», «αποβράσματα» ή πράξεις που κοροϊδεύουν τα σωματικά χαρακτηριστικά κάποιου, όπως «χοντρός», «φαλακρός», μπορεί να θεωρηθούν προσβλητικές. Επιπλέον, η ανάρτηση εξτρεμιστικών σχολίων σε διασημότητες, όπως «πέθανε», «εξαφανίσου», μπορεί επίσης να συνιστά προσβολή, γι’ αυτό απαιτείται προσοχή.

Η διαφορά μεταξύ του εγκλήματος της προσβολής και του εγκλήματος της συκοφαντικής δυσφήμισης

Το έγκλημα της συκοφαντικής δυσφήμισης (名誉毀損罪) συντελείται όταν αποκαλύπτονται γεγονότα δημόσια και μειώνεται η κοινωνική εκτίμηση ενός ατόμου (Άρθρο 230 του Ποινικού Κώδικα). Η κύρια διαφορά μεταξύ του εγκλήματος της προσβολής και της συκοφαντικής δυσφήμισης είναι η αποκάλυψη γεγονότων.

Εδώ θα αναλύσουμε αναλυτικά τις διαφορές μεταξύ των δύο, το πλαίσιο υπό το οποίο το έγκλημα της προσβολής έγινε πιο αυστηρά τιμωρημένο το έτος Reiwa 4 (2022), καθώς και τις λέξεις και τα παραδείγματα που οδηγούν στη διαπίστωση του εγκλήματος της προσβολής ή της συκοφαντικής δυσφήμισης.

Οι διαφορές μεταξύ του εγκλήματος προσβολής και του εγκλήματος συκοφαντικής δυσφήμισης

Οι κύριες διαφορές μεταξύ του εγκλήματος προσβολής και του εγκλήματος συκοφαντικής δυσφήμισης είναι οι εξής:

• Φυλάκιση: Η ποινή που περιλαμβάνει την κράτηση του εγκληματία σε σωφρονιστικό ίδρυμα με υποχρέωση εργασίας
• Κράτηση: Ποινή σωματικής καταναγκαστικής κράτησης χωρίς υποχρέωση εργασίας, γενικά θεωρείται ελαφρύτερη από τη φυλάκιση
• Προσωρινή κράτηση: Ποινή παρόμοια με την κράτηση, περιορισμένη σε διάρκεια κάτω των 30 ημερών
• Πρόστιμο: Ποινή προστίμου από 10.000 γιεν και άνω
• Πρόστιμο: Ποινή προστίμου από 1.000 έως 10.000 γιεν

Διακρίνοντας με βάση την «αναφορά συγκεκριμένων γεγονότων»

Η «αναφορά συγκεκριμένων γεγονότων» είναι ένα κριτήριο που διαχωρίζει τα εγκλήματα της προσβολής από τα εγκλήματα της δυσφήμισης. Το έγκλημα της δυσφήμισης συντελείται με την αναφορά συγκεκριμένων γεγονότων, ενώ το έγκλημα της προσβολής δεν απαιτεί κάτι τέτοιο.

【Παραδείγματα του εγκλήματος της προσβολής που δεν απαιτούν αναφορά συγκεκριμένων γεγονότων】

• «Κοντός» «Φαλακρός»
• «Άσχημος» «Άσχημη»
• «Αποβράσμα» «Χαμηλής νοημοσύνης»

【Παραδείγματα του εγκλήματος της δυσφήμισης με αναφορά συγκεκριμένων γεγονότων】

• Ο κ. Α έχει καταχραστεί παράνομα τα κεφάλαια της εταιρείας
• Ο κ. Β έχει εκτίσει ποινή φυλάκισης στο παρελθόν
• Ο κ. Γ διαπράττει μοιχεία

Οι ποινές για το έγκλημα της δυσφήμισης είναι πιο βαριές

Οι ποινικές κυρώσεις για το έγκλημα της προσβολής προβλέπουν «κάθειρξη έως ένα έτος ή πρόστιμο έως 300.000 γιεν ή κράτηση ή ποινή προστίμου», ενώ οι κυρώσεις για το έγκλημα της δυσφήμισης είναι «κάθειρξη έως τρία έτη ή πρόστιμο έως 500.000 γιεν». Παρόλο που οι ποινές για το έγκλημα της προσβολής έχουν αυστηροποιηθεί με την τροποποίηση του έτους Reiwa 4 (2022), οι ποινές για το έγκλημα της δυσφήμισης παραμένουν ακόμη βαρύτερες. Επιπλέον, ο χρόνος παραγραφής για την άσκηση δημόσιας αγωγής και για τα δύο εγκλήματα είναι τρία έτη.

Η ποινή για το αδίκημα της προσβολής αυστηροποιήθηκε το έτος Reiwa 4 (2022)

Πριν από την τροποποίηση του Ποινικού Κώδικα το έτος Reiwa 4 (2022), η νομοθετικά προβλεπόμενη ποινή για το αδίκημα της προσβολής περιοριζόταν μόνο σε κράτηση ή πρόστιμο και ήταν ελαφρύτερη σε σύγκριση με το αδίκημα της δυσφήμισης. Ο λόγος ήταν ότι η βαρύτητα της προσβολής της τιμής διαφοροποιούνταν ανάλογα με το αν υπήρχε αναφορά σε συγκεκριμένα γεγονότα.

Ωστόσο, λαμβάνοντας υπόψη την τρέχουσα κατάσταση των διαδικτυακών συκοφαντικών διασπορών, άρχισαν να εκφράζονται απόψεις ότι η διαφοροποίηση της ποινής ανάλογα με την αναφορά σε γεγονότα δεν ήταν πλέον κατάλληλη. Για αυτόν τον λόγο, η νομοθετικά προβλεπόμενη ποινή για το αδίκημα της προσβολής αυξήθηκε, ιδιαίτερα για την αντιμετώπιση των ιδιαίτερα κακόβουλων πράξεων προσβολής.

Παρ’ όλα αυτά, η ποινή της κράτησης ή του προστίμου διατηρήθηκε, και δεν έχει επιβληθεί μια ενιαία αυστηρότερη ποινή για όλες τις πράξεις προσβολής. Επιπλέον, παρά την αύξηση της ποινής, οι προϋποθέσεις για την εγκληματική ευθύνη του αδικήματος της προσβολής δεν έχουν αλλάξει. Επομένως, πράξεις που προηγουμένως δεν μπορούσαν να τιμωρηθούν ως προσβολή, δεν έχουν γίνει τώρα τιμωρητέες.

Σχετικό Άρθρο: Πώς άλλαξε ο Ποινικός Κώδικας το έτος Reiwa 4 (2022); Ένας δικηγόρος εξηγεί την αυστηροποίηση της ποινής για το αδίκημα της προσβολής[ja]

Παρουσίαση λέξεων και περιπτώσεων που αποτελούν προσβολή

Στα έγγραφα που διανεμήθηκαν στην πρώτη συνεδρίαση της Επιτροπής Ποινικού Δικαίου για τα θέματα των ποινών σχετικά με το έγκλημα της προσβολής[ja], που διεξήχθη από το Υπουργείο Δικαιοσύνης, παρουσιάζονται περιπτώσεις που κατά τη διάρκεια του έτους Reiwa 2 (2020) κρίθηκαν αποκλειστικά ως προσβολή στην πρώτη δίκη και με απλοποιημένη διαδικασία.

※Απόσπασμα από τη συλλογή περιπτώσεων προσβολής (Υπουργείο Δικαιοσύνης)[ja]

Στα κοινωνικά δίκτυα και τις διαδικτυακές πίνακες ανακοινώσεων δημοσιεύονται προσβλητικές αναρτήσεις και σχόλια. Το ποσό της ποινής στις περισσότερες περιπτώσεις κυμαίνεται από 9,000 έως 9,900 γιεν.

Πηγή: Υπουργείο Δικαιοσύνης | Επιτροπή Ποινικού Δικαίου για τα θέματα των ποινών σχετικά με το έγκλημα της προσβολής – Πρώτη συνεδρίαση[ja]

Παρουσίαση λέξεων και παραδειγμάτων που αποτελούν συκοφαντική δυσφήμιση

Το έγκλημα της συκοφαντικής δυσφήμισης αφορά τη δημόσια αποκάλυψη γεγονότων που βλάπτουν την τιμή κάποιου ατόμου, και διώκεται ανεξάρτητα από το αν τα γεγονότα είναι αληθινά ή όχι (Άρθρο 230 του Ποινικού Κώδικα). Ωστόσο, δεν υπόκειται σε τιμωρία όταν η πράξη αφορά γεγονότα που σχετίζονται με το δημόσιο συμφέρον και έχει σκοπό την προαγωγή του κοινού καλού, εφόσον υπάρχει απόδειξη της αλήθειας (Άρθρο 230-2 του Ποινικού Κώδικα).

Εδώ θα παρουσιάσουμε λέξεις και παραδείγματα που αποτελούν συκοφαντική δυσφήμιση.

Κριτική ότι “το φαγητό του εστιατορίου ΧΧ είναι κακό”

Οι κριτικές στο Google Maps ή σε ιστοσελίδες e-commerce δεν αποτελούν συνήθως συκοφαντική δυσφήμιση, αλλά αν περιέχουν συναισθηματικά φορτισμένες και επιθετικές εκφράσεις ή ψέματα, τότε μπορεί να υπάρξει κίνδυνος δυσφήμισης.

Μια κριτική όπως “το φαγητό του εστιατορίου ΧΧ είναι κακό” δεν θεωρείται συκοφαντική δυσφήμιση εφόσον βασίζεται στην προσωπική εμπειρία του αξιολογητή. Ωστόσο, αν κάποιος γράψει κάτι χωρίς βάση, όπως “πώς είναι δυνατόν να έχει τόσο καλές κριτικές όταν το φαγητό είναι τόσο κακό”, τότε υπάρχει κίνδυνος να κατηγορηθεί για δυσφήμιση.

Έτσι, όταν γράφετε μια κριτική, είναι σημαντικό να μην γίνεστε υπερβολικά συναισθηματικοί και να βασίζεστε τα σχόλιά σας σε γεγονότα. Επιπλέον, η δικαιολογία ότι “απλώς μετέφερα μια φήμη” δεν είναι αποδεκτή, οπότε πρέπει να είστε προσεκτικοί.

Διαδίδοντας φήμες για εξωσυζυγική σχέση

Η διάδοση φημών για την εξωσυζυγική σχέση ενός συναδέλφου μπορεί να αποτελέσει συκοφαντική δυσφήμιση.

Η συκοφαντική δυσφήμιση αφορά τη δημόσια πράξη που βλάπτει τη φήμη κάποιου άλλου και όταν τα γεγονότα που αποκαλύπτονται είναι πιθανό να γίνουν γνωστά σε άλλους, τότε οι προϋποθέσεις για δυσφήμιση είναι εκπληρωμένες. Επιπλέον, η εξωσυζυγική σχέση είναι ένα γεγονός που μπορεί να μειώσει την κοινωνική αξιολόγηση ενός ατόμου και μπορεί να οδηγήσει σε δυσφήμιση ακόμα και αν είναι αληθινό.

Αν κάποιος δημοσιεύσει γεγονότα για μια εξωσυζυγική σχέση σε κοινωνικά δίκτυα ή ιστολόγια, οι πληροφορίες στο διαδίκτυο είναι προσβάσιμες από όλους, οπότε η προϋπόθεση της “δημοσιότητας” εκπληρώνεται και η δυσφήμιση μπορεί να θεωρηθεί ως τεκμηριωμένη. Ακόμα και αν τα ονόματα είναι κρυμμένα, αν δημοσιευτούν πληροφορίες που μπορούν να ταυτοποιήσουν το άτομο (όπως το όνομα της εταιρείας, η θέση εργασίας, τα αρχικά κ.λπ.), τότε υπάρχει πιθανότητα να καταλογιστεί δυσφήμιση.

Επομένως, όταν δημοσιεύετε πληροφορίες που αφορούν την ιδιωτική ζωή κάποιου άλλου, πρέπει να λάβετε υπόψη την πιθανότητα συκοφαντικής δυσφήμισης.

Κριτική ότι μια εταιρεία είναι “μαύρη εταιρεία”

Η απλή χρήση της ετικέτας “μαύρη εταιρεία” δεν αποτελεί απαραίτητα συκοφαντική δυσφήμιση, καθώς ο όρος είναι αφηρημένος και δεν βασίζεται σε συγκεκριμένα γεγονότα.

Ένα παράδειγμα κριτικής που μπορεί να οδηγήσει σε δυσφήμιση είναι η δημοσίευση “η εταιρεία ΧΧ είναι μαύρη εταιρεία επειδή κάνει ΥΥ”. Αν η δημοσίευση είναι ψευδής, τότε η δυσφήμιση είναι πιο πιθανή. Από την άλλη πλευρά, αν είναι αληθινή, δεν θεωρείται δυσφήμιση. Η καταγγελία παράνομων πρακτικών μιας εταιρείας θεωρείται πληροφορία που αφορά το δημόσιο συμφέρον.

Για παράδειγμα, μια δημοσίευση που λέει “στην εταιρεία ΧΧ υπάρχει καθημερινός εκφοβισμός” αν είναι αληθινή, μπορεί να είναι χρήσιμη ως προειδοποίηση για άλλους υποψήφιους εργαζόμενους και επομένως δεν αποτελεί συκοφαντική δυσφήμιση.

Μέθοδοι Αντίδρασης σε Περίπτωση Προσβολής

Εάν δεχτείτε προσβολή, πρώτα απ’ όλα φροντίστε να διατηρήσετε αποδείξεις. Χωρίς αποδείξεις, είναι δύσκολο να καταγγείλετε το έγκλημα της προσβολής. Επιπλέον, το έγκλημα της προσβολής αφορά τη δημόσια και εμφανή προσβολή ενός ατόμου, οπότε πρέπει να κατανοήσετε καλά τον ορισμό και τις απαιτήσεις του.

Το κρίσιμο σημείο για το έγκλημα της προσβολής είναι αν η προσβολή είναι «δημόσια». Δημόσια σημαίνει ότι η προσβολή είναι αντιληπτή από απροσδιόριστο αριθμό ατόμων ή από πολλούς. Οι προσβολές μέσω διαδικτυακών φόρουμ ή κοινωνικών δικτύων πληρούν αυτή την απαίτηση, αλλά οι προσβολές μέσω προσωπικών μηνυμάτων ή ιδιωτικών συνομιλιών, ή σε καταστάσεις ένας προς έναν, μπορεί να μην πληρούν την απαίτηση του «δημόσιου». Επίσης, ακόμα και δηλώσεις προς συγκεκριμένο μικρό αριθμό ατόμων μπορεί να θεωρηθούν «δημόσιες» εάν υπάρχει πιθανότητα οι δηλώσεις να διαδοθούν προς τα έξω.

Συμβουλευτείτε την Αστυνομία

Η προσβολή είναι ένα έγκλημα που απαιτεί καταγγελία, οπότε για να ενεργήσει η αστυνομία, απαιτείται μια επίσημη καταγγελία. Επιπλέον, υπάρχει ένας χρονικός περιορισμός, καθώς πρέπει να γίνει η καταγγελία εντός έξι μηνών από την ημέρα που μάθατε τον δράστη (Άρθρο 235 του Ποινικού Δικονομικού Κώδικα).

Σε περίπτωση προσβολής στο διαδίκτυο, πρέπει να εντοπίσετε τον δράστη. Για αυτό, μπορεί να χρειαστεί να ζητήσετε από τον διαχειριστή του ιστότοπου ή τον πάροχο υπηρεσιών διαδικτύου να αποκαλύψουν τα στοιχεία του ατόμου που έκανε την ανάρτηση.

Ωστόσο, η διαδικασία αποκάλυψης πληροφοριών απαιτεί ειδικές γνώσεις, οπότε συνιστάται να συμβουλευτείτε έναν δικηγόρο σε συνδυασμό με την καταγγελία.

Συμβουλευτείτε έναν Δικηγόρο

Όταν δεχτείτε προσβολή, ένας δικηγόρος μπορεί να αναλάβει την υπόθεση όχι μόνο σε ποινικό επίπεδο με καταγγελία, αλλά και σε αστικό επίπεδο. Αυτό περιλαμβάνει αιτήματα για «αποζημίωση ζημιών» ή «αίτημα διαγραφής».

Όσον αφορά την αποζημίωση για προσβολή, τα δικαστήρια συνήθως καταδικάζουν σε ποσά κάτω από 100.000 γιεν, τα οποία είναι σχετικά μικρά, αλλά αποτελούν επίσης ένα αποτελεσματικό μέσο για να προτρέψετε τον αντίπαλο σε αναστοχασμό και να αποτρέψετε την επανάληψη της ίδιας συμπεριφοράς.

Επιπλέον, σε περίπτωση προσβολής στο διαδίκτυο, ο δικηγόρος μπορεί να εκπροσωπήσει το θύμα και να απαιτήσει από τον δημοσιευτή ή τον διαχειριστή του ιστότοπου να διαγράψει τα προσβλητικά σχόλια. Εάν οι διαπραγματεύσεις αποτύχουν και η διαγραφή δεν επιτευχθεί, ο δικηγόρος μπορεί να προχωρήσει σε δικαστικές διαδικασίες εκ μέρους του θύματος για να απαιτήσει τη διαγραφή.

Συνοπτικά: Κατανοώντας τη Διαφορά μεταξύ του Εγκλήματος Προσβολής και του Εγκλήματος Δυσφήμισης για Κατάλληλη Αντιμετώπιση

Είναι δύσκολο να κρίνουμε αν η συκοφαντία αποτελεί περίπτωση του εγκλήματος προσβολής. Ακόμη και αν το θύμα επιθυμεί να υποβάλει μήνυση για προσβολή, η νομική εγκυρότητα της προσβολής απαιτεί αντικειμενική κρίση.

Επιπλέον, για να απαιτήσετε αποζημίωση από κάποιον που σας έχει προσβάλει, πρέπει πρώτα να αποκαλύψετε την ταυτότητα του δράστη. Για παράδειγμα, για να λάβετε νομικά μέτρα ενάντια σε διαδικτυακή συκοφαντία, απαιτείται αρχικά η αίτηση αποκάλυψης των στοιχείων του αποστολέα.

Η διεκπεραίωση αυτών των διαδικασιών από μόνος σας είναι δύσκολη και υπάρχει επίσης ο κίνδυνος να εξαφανιστούν τα αρχεία καταγραφής των δημοσιεύσεων με την πάροδο του χρόνου, κάτι που μπορεί να καταστήσει δυσκολότερη την αγωγή εναντίον του δράστη. Συνιστούμε να αποθηκεύσετε αμέσως τα στοιχεία απόδειξης, όπως στιγμιότυπα οθόνης, και να συμβουλευτείτε έναν δικηγόρο το συντομότερο δυνατόν.

Οδηγίες για τα Μέτρα από το Δικηγορικό μας Γραφείο

Το Δικηγορικό Γραφείο Monolith διαθέτει πλούσια εμπειρία στον τομέα της πληροφορικής και ειδικότερα στον συνδυασμό του διαδικτύου και του νόμου. Στις μέρες μας, η διασπορά πληροφοριών που προκαλούν φήμες ή συκοφαντίες στο διαδίκτυο μπορεί να προκαλέσει σοβαρές ζημιές, γνωστές ως “ψηφιακά τατουάζ”. Το γραφείο μας προσφέρει λύσεις για την αντιμετώπιση των “ψηφιακών τατουάζ”. Παρακαλούμε διαβάστε το παρακάτω άρθρο για περισσότερες λεπτομέρειες.

Τομείς εξειδίκευσης του Δικηγορικού Γραφείου Monolith: Digital Tattoo[ja]