Είναι δυνατή η ταυτοποίηση του αρθρογράφου μετά τη διαγραφή άρθρου για ζημία από φήμες;

Οι δράσεις που αναλαμβάνει ένας δικηγόρος για την αντιμετώπιση της βλάβης από την κακή φήμη, χωρίζονται κυρίως σε δύο είδη: την διαγραφή των άρθρων που προκαλούν κακή φήμη και τον εντοπισμό του ατόμου που δημοσίευσε το άρθρο.

Από αυτά τα δύο, το πιο απλό είναι η διαγραφή. Στην περίπτωση της διαγραφής, είναι συχνά δυνατόν να επιτευχθεί επιτυχία μέσω εξωδικαστικών διαπραγματεύσεων, όπως η αίτηση για μέτρα πρόληψης αποστολής, προς τους διαχειριστές των ιστοσελίδων όπου δημοσιεύτηκε το άρθρο, τους διαχειριστές των υπηρεσιών και τους διαχειριστές των διακομιστών που φιλοξενούν την ιστοσελίδα. Ωστόσο, από την άλλη πλευρά, ο εντοπισμός του δημοσιευτή είναι δύσκολος, καθώς οι διαχειριστές των ιστοσελίδων και των διακομιστών συχνά δεν είναι πρόθυμοι να αποκαλύψουν προσωπικές πληροφορίες (όπως η διεύθυνση IP) των χρηστών που χρησιμοποιούν τις υπηρεσίες ή τους διακομιστές τους εκτός δικαστηρίου.

Στην περίπτωση εντοπισμού του δημοσιευτή, η “τυπική” διαδικασία είναι πρώτα να αποκαλυφθεί η διεύθυνση IP του δημοσιευτή μέσω μιας “προσωρινής διαδικασίας”, και στη συνέχεια να αποκαλυφθεί το όνομα και η διεύθυνση του δημοσιευτή μέσω δικαστικής διαδικασίας. Ωστόσο, παρόλο που η προσωρινή διαδικασία είναι γρηγορότερη από τη δικαστική διαδικασία, συχνά χρειάζονται 1-3 μήνες από τη στιγμή που ζητείται η βοήθεια ενός δικηγόρου μέχρι να αποκαλυφθεί η διεύθυνση IP. Η δικαστική διαδικασία είναι ακόμη πιο μακρά, απαιτώντας 3-6 μήνες, και ακόμη περισσότερο σε περιπτώσεις που υπάρχουν πολλές διαφωνίες.

Αν αποκαλυφθεί το όνομα και η διεύθυνση, είναι δυνατόν να απαιτηθεί αποζημίωση από τον δημοσιευτή.

https://monolith.law/reputation/disclosure-of-the-senders-information[ja]

Είναι ένα σοβαρό πρόβλημα το γεγονός ότι κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, οι δημοσιεύσεις που προκαλούν βλάβη στη φήμη συνεχίζουν να υπάρχουν στο διαδίκτυο. Επομένως, θα ήταν καλό αν μπορούσαμε να προχωρήσουμε με την εξής διαδικασία:

1. Πρώτα, διαγράφουμε τις δημοσιεύσεις που προκαλούν βλάβη στη φήμη μέσω εξωδικαστικών διαπραγματεύσεων
2. Στη συνέχεια, αποκαλύπτουμε τη διεύθυνση IP του δημοσιευτή μέσω μιας προσωρινής διαδικασίας
3. Στη συνέχεια, αποκαλύπτουμε το όνομα και τη διεύθυνση του δημοσιευτή μέσω δικαστικής διαδικασίας
4. (Τέλος, απαιτούμε αποζημίωση από τον δημοσιευτή που έχει αποκαλυφθεί το όνομα και η διεύθυνση του)

Αλλά είναι αυτό δυνατόν;

Αποκάλυψη διεύθυνσης IP μετά την αφαίρεση άρθρων που προκαλούν ζημιά στη φήμη

Αρχικά, θα αναφερθούμε στο εάν είναι δυνατόν να ζητηθεί η αποκάλυψη της διεύθυνσης IP του ατόμου που δημοσίευσε ένα άρθρο που προκαλεί ζημιά στη φήμη, μετά την αφαίρεση αυτού του άρθρου.

Για να προχωρήσουμε αμέσως στο συμπέρασμα, αυτό είναι δυνατόν στις περισσότερες περιπτώσεις. Ωστόσο, υπάρχουν δύο σημεία που πρέπει να ληφθούν υπόψη.

Σημείο προσοχής 1: Η διατήρηση της απόδειξης ότι “το άρθρο υπήρχε αναμφισβήτητα” είναι απαραίτητη

Στην προσωρινή διαδικασία για τον εντοπισμό του δημοσιευτή, πρέπει να υποστηρίξετε και να αποδείξετε μεγάλα τρία σημεία με βάση τα στοιχεία.

• Το άρθρο υπήρχε αναμφισβήτητα στον συγκεκριμένο ιστότοπο
• Το άρθρο αυτό γράφτηκε για εμένα και όχι για κανέναν άλλον
• Το άρθρο αυτό παραβιάζει τα δικαιώματά μου (όπως το δικαίωμα στην τιμή ή την ιδιωτικότητα) και είναι παράνομο

Τα δεύτερο και τρίτο σημεία αφορούν την υποστήριξη και την απόδειξη ότι “το άρθρο είναι παράνομο σε σχέση με εμένα”, ένα θέμα που πάντα προκύπτει στην γενική διαχείριση της φήμης. Ωστόσο, το πρόβλημα είναι το πρώτο σημείο. Αν διαγράψετε το άρθρο εκ των προτέρων, δεν θα μπορείτε να αποδείξετε ότι “το άρθρο υπήρχε αναμφισβήτητα στον συγκεκριμένο ιστότοπο” μετά την διαγραφή του άρθρου.

Μέθοδοι Διατήρησης Αποδείξεων Ιστοσελίδας

Πώς μπορούμε να διατηρήσουμε την απόδειξη ότι “το συγκεκριμένο άρθρο υπήρχε αναμφισβήτητα στην ιστοσελίδα”; Αυτό είναι ένα θέμα νομικής συζήτησης και υπάρχουν προηγούμενα από το Ανώτατο Δικαστήριο Πνευματικής Ιδιοκτησίας της Ιαπωνίας.

Όταν παρουσιάζεται μια ιστοσελίδα στο δικαστήριο ως απόδειξη, είναι κοινή γνώση για τους επαγγελματίες της δικαστικής πρακτικής ότι το URL στο περιθώριο είναι σημαντική πληροφορία για την ειδική ιστοσελίδα.

Απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου Πνευματικής Ιδιοκτησίας, 29 Ιουνίου 2010 (Έτος Heisei 22)

Αυτή η δήλωση έχει γίνει. Σε αυτήν την υπόθεση, ο δικηγόρος του αγωγού αποθήκευσε πρώτα την ιστοσελίδα στον υπολογιστή του και στη συνέχεια δημιούργησε αποδείξεις εμφανίζοντας την ιστοσελίδα από τον υπολογιστή του (δηλαδή τοπικά), αλλά το δικαστήριο είπε για αυτήν την απόδειξη:

“Από την περιγραφή ‘file://C:¥DOCUME~1…AE9E3~1.KAR¥LOCALS~1¥Temp¥4LVDJ3A8.htm’ (κλπ.), δεν μπορεί να αναγνωριστεί ως URL του διαδικτύου, αλλά αντίθετα, από την περιγραφή ‘file://C:¥DOCUME~’ στο πρώτο μέρος, μπορεί να αναγνωριστεί ως δεδομένα ιστοσελίδας που έχουν καταγραφεί σε συγκεκριμένο υπολογιστή. Σε αυτό το σημείο, ο αγωγός υποστηρίζει ότι ο δικηγόρος του είχε πρώτα αποθηκεύσει την ιστοσελίδα στην οθόνη εκτύπωσης του υπολογιστή του για να την εκτυπώσει χωρίς ελαττώματα. Ωστόσο, η παραπάνω ισχυρισμός του αγωγού δεν μπορεί να γίνει αποδεκτός.”

Απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου Πνευματικής Ιδιοκτησίας, 29 Ιουνίου 2010 (Έτος Heisei 22)

Δηλαδή, το δικαστήριο επικρίνει το γεγονός ότι “το URL δεν είναι ενσωματωμένο στο PDF” και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι αυτή η απόδειξη δεν μπορεί να αποδείξει “ότι η σελίδα ήταν αναμφισβήτητα δημοσιευμένη στο διαδίκτυο”.

Επιπλέον, στη δίκη, είναι απαραίτητο να αναφέρεται η ημερομηνία δημιουργίας για κάθε απόδειξη.

Επομένως, ένα έγγραφο που διατηρεί το περιεχόμενο μιας ιστοσελίδας, με το URL της σελίδας και την ημερομηνία διατήρησης ενσωματωμένη στη σελίδα με έναν τρόπο που είναι γενικά δύσκολο να παραποιηθεί, θα είναι μια απόδειξη με αρκετή αξία για τη δίκη.

Μέθοδος διασφάλισης αποδείξεων μέσω του Chrome

Για παράδειγμα, αν ο browser σας είναι ο Chrome, η πιο απλή μέθοδος είναι να χρησιμοποιήσετε τη λειτουργία εκτύπωσης, να επιλέξετε “Αποθήκευση ως PDF” με την επιλογή “Προηγμένες ρυθμίσεις” και να ενεργοποιήσετε την επιλογή “Κεφαλίδα και υποσέλιδο”.

Ωστόσο, ανάλογα με τη σελίδα ή τον ιστότοπο, αυτή η μέθοδος μπορεί να προκαλέσει διαταραχές στη διάταξη. Είναι σημαντικό να προσέξετε, καθώς αν δεν διασφαλίσει τις αποδείξεις κάποιος με γνώσεις στη διασφάλιση αποδείξεων και νομικές γνώσεις σχετικά με αυτό, μπορεί να καταλήξετε σε μια κατάσταση όπου “δεν υπάρχουν αποδείξεις που μπορούν να παρουσιαστούν στο δικαστήριο”.

Είναι σημαντικό να είναι σαφής η ημερομηνία και η ώρα δημοσίευσης στην οθόνη

Επιπλέον, είναι σημαντικό σε αυτή τη φάση, να είναι όσο το δυνατόν πιο σαφής η ημερομηνία και η ώρα δημοσίευσης του συγκεκριμένου άρθρου για την απόδειξη. Στο στάδιο της “αποκάλυψης της διεύθυνσης και του ονόματος του δημοσιευτή στο δικαστήριο”, όπως θα αναφέρουμε παρακάτω, θα ζητήσετε την αποκάλυψη των αρχείων καταγραφής για τον εντοπισμό του δημοσιευτή από τον πάροχο που διατηρεί πληροφορίες καταγραφής όπως “Χρήστης που χρησιμοποιούσε τη διεύθυνση IP ●●● στις ● έτος ● μήνας ● ημέρα ● ώρα ● λεπτό ● δευτερόλεπτο, και τη διεύθυνση και το όνομά του”. Δηλαδή, αν δεν γνωρίζουμε πότε δημοσιεύτηκε το άρθρο, ακόμη και αν το άρθρο είναι παράνομο, ο πάροχος θα πει, “Με αυτές τις πληροφορίες μόνο, δεν είναι σαφές ποιες πληροφορίες πρέπει να αποκαλύψω και δεν μπορώ να τις αποκαλύψω”.

Έτσι, για τη διατήρηση των αποδείξεων, χρειάζονται τα εξής:

• Μια οθόνη που εμφανίζει όλες τις απαραίτητες πληροφορίες (συμπεριλαμβανομένης της ημερομηνίας και της ώρας δημοσίευσης)
• Η διατήρηση με νομικά έγκυρο τρόπο

Σημείο προσοχής 2: Υπάρχουν ιστότοποι που διαγράφουν τα αρχεία καταγραφής των διευθύνσεων IP όταν διαγράφεται ένα άρθρο

Το πρώτο σημείο προσοχής αφορά ένα πρόβλημα που είναι κοινό σε όλους τους ιστότοπους, αλλά αυτό εξαρτάται από τον ιστότοπο. Οι ιστότοποι δεν καταγράφουν πάντα τις διευθύνσεις IP των ανθρώπων που προσπελαύνουν τον ιστότοπο και δημοσιεύουν άρθρα. Γενικά, δεν υπάρχουν νομικοί κανονισμοί που λένε ότι “όταν διαχειρίζεστε έναν ιστότοπο όπως ένα φόρουμ, πρέπει να καταγράφετε τη διεύθυνση IP του ατόμου που δημοσίευσε στον ιστότοπό σας”. Οι διαχειριστές φόρουμ καταγράφουν τις διευθύνσεις IP μόνο από δική τους πρωτοβουλία, για να αντιμετωπίσουν προβλήματα όπως τα ανεπιθύμητα σχόλια που επαναλαμβάνονται.

Επιπλέον, υπάρχουν ιστότοποι που “καταγράφουν τη διεύθυνση IP του ατόμου που δημοσίευσε στο φόρουμ στα αρχεία καταγραφής, αλλά όταν ο διαχειριστής διαγράφει τη δημοσίευση, τα αρχεία καταγραφής της διεύθυνσης IP του ατόμου που δημοσίευσε διαγράφονται επίσης”. Σε αυτήν την περίπτωση, αν διαγράψετε το άρθρο πρώτα, ο διαχειριστής του φόρουμ δεν θα μπορεί να αποκαλύψει τη διεύθυνση IP του ατόμου που δημοσίευσε, επειδή δεν την έχει καταγράψει στα αρχεία καταγραφής.

Εάν είναι καλό να διαγράψουμε άρθρα εξαρτάται από τον ιστότοπο

Αυτό είναι εντελώς θέμα που “εξαρτάται από τον ιστότοπο”. Κατά τη διάρκεια της διαχείρισης της φήμης σε διάφορους ιστότοπους στο διαδίκτυο, δεν μπορείτε να κάνετε κρίση εάν δεν έχετε αποκτήσει γνώσεις όπως “αυτός ο ιστότοπος μπορεί να αποκαλύψει την IP διεύθυνση ακόμη και αν διαγράψει άρθρα πρώτα” ή “αυτός ο ιστότοπος δεν μπορεί να αποκαλύψει την IP διεύθυνση αν διαγράψει άρθρα πρώτα”.

Όταν ζητάτε τη διαγραφή ενός άρθρου, αν ζητήσετε “Επιπλέον, μπορεί να υπάρξει η πιθανότητα να υποβάλουμε προσωρινά μέτρα για την αποκάλυψη των πληροφοριών του αποστολέα, οπότε θα θέλαμε να αποθηκεύσετε την IP διεύθυνση του συγγραφέα του άρθρου εκτός από τη διαγραφή αυτού του άρθρου”, υπάρχουν περιπτώσεις που θα συμφωνήσουν να διατηρήσουν την IP διεύθυνση. Ωστόσο, ειλικρινά, η παραπάνω δήλωση φαίνεται να είναι “καλύτερο να μην το κάνετε” σε περιπτώσεις διαγραφής μέσω εξωδικαστικών διαπραγματεύσεων. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι μπορεί να γίνει λόγος για τον διαχειριστή του ιστότοπου να σκεφτεί “Ακόμη και αν συμφωνήσω να διαγράψω, τελικά θα υποβάλω προσωρινά μέτρα για την αποκάλυψη της IP διεύθυνσης, οπότε είναι καλύτερο να χάσω μόνο σε περίπτωση προσωρινών μέτρων”.

Αποκάλυψη ονόματος και διεύθυνσης μετά την αφαίρεση άρθρων που προκαλούν ζημιά στη φήμη

Στην περίπτωση της αποκάλυψης του ονόματος και της διεύθυνσης, τα πράγματα είναι λίγο πιο απλά. Δεν υπάρχει το πρόβλημα που αναφέρθηκε στο σημείο 2. Δηλαδή, στην περίπτωση της αποκάλυψης του ονόματος και της διεύθυνσης, ο αντίπαλος δεν είναι ο ιστότοπος ή ο διακομιστής που δημοσιεύτηκε το άρθρο που προκαλεί ζημιά στη φήμη, αλλά ο πάροχος της επικοινωνίας που χρησιμοποιήθηκε κατά τη δημοσίευση, όπως το docomo ή το Softbank για κινητές γραμμές, ή το Nifty ή το so-net για σταθερές γραμμές. Ο πάροχος δεν έχει καμία σχέση με το άρθρο καθαυτό, δεν κατέχει πληροφορίες όπως “το άρθρο και το όνομα και η διεύθυνση του ατόμου που το δημοσίευσε”. Ο πάροχος κατέχει πληροφορίες όπως “ο χρήστης που χρησιμοποίησε την IP διεύθυνση ●●● στις ●●● ώρα ●●● λεπτά ●●● δευτερόλεπτα της ημέρας ●●● του μήνα ●●● του έτους, και το όνομα και η διεύθυνσή του”. Εάν αυτές οι πληροφορίες είναι ακόμα διαθέσιμες ή όχι εξαρτάται αποκλειστικά από την “περίοδο αποθήκευσης των αρχείων καταγραφής” και δεν έχει καμία σχέση με το “εάν το άρθρο έχει αφαιρεθεί ή όχι”.

Η ανάγκη για αποτελεσματική διατήρηση των αρχείων καταγραφής είναι η ίδια με την προσωρινή διαδικασία

Ωστόσο, το σημείο 1 είναι εξίσου σημαντικό σε αυτήν την περίπτωση. Ο πάροχος δεν γνωρίζει βασικά “εάν το άρθρο υπήρχε σίγουρα” ή όχι. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι κατέχει μόνο τα παραπάνω αρχεία καταγραφής. Για να καταθέσετε μια αγωγή εναντίον ενός παρόχου που δεν γνωρίζει αυτό και να κερδίσετε, πρέπει να παράσχετε αποδείξεις για τα εξής δύο σημεία:

• Το άρθρο υπήρχε σίγουρα στον συγκεκριμένο ιστότοπο
• Η IP διεύθυνση του ατόμου που δημοσίευσε το άρθρο ήταν ●●● (πληροφορίες που αποκαλύφθηκαν στην προσωρινή διαδικασία εναντίον του διαχειριστή του ιστότοπου)

Και το πρώτο πρέπει να είναι αποδείξεις που έχουν διατηρηθεί σωστά, όπως αναφέρθηκε παραπάνω.

https://monolith.law/reputation/reputation-lawyers-fee[ja]

Αν θέλετε να μάθετε το περιεχόμενο αυτού του άρθρου μέσω βίντεο, παρακαλώ δείτε το βίντεο στο κανάλι YouTube του γραφείου μας.