Uitleg over de 'Zaak van de Bevel tot Openbaarmaking van de Afzenderinformatie' die begint op 1 oktober 2022 (Reiwa 4): Versnelling van de Identificatie van de Poster

Op 1 oktober van het 4e jaar van Reiwa (2022), wordt een nieuw systeem genaamd “Bevel tot openbaarmaking van de informatie van de afzender” geïntroduceerd als een procedure om de poster te identificeren voor laster en reputatieschade op het internet. In het kort, dit betekent:

• Voorheen moest de openbaarmaking van namen en adressen worden goedgekeurd na meerdere gerechtelijke procedures (voorlopige maatregelen, rechtszaken)
• Het is een nieuw systeem dat gebruik maakt van het “niet-geschil” systeem om snel openbaarmaking te realiseren met één procedure

Dit is het geval.

Dit is een nieuw systeem dat is opgezet door de wijziging van de zogenaamde “Provider Liability Limitation Law” (Japanse Wet op de Beperking van de Aansprakelijkheid van Providers), maar wat is de specifieke procedure en wat verandert er in vergelijking met het verleden? We zullen een uitleg geven over het “Bevel tot openbaarmaking van de informatie van de afzender”.

Overzicht en problemen van de voormalige procedure voor het identificeren van posters

Voorheen was een groot probleem van de zogenaamde procedure voor het identificeren van posters dat er tijd voor nodig was. In dit artikel zullen we de details overslaan, maar in grote lijnen was het als volgt:

Eerst waren er grofweg twee soorten procedures voor het identificeren van posters.

Methode die begint met een verzoek om openbaarmaking van het IP-adres

De eerste is het geval waarin de beheerder van de dienst waarop lasterlijke of reputatieschadelijke berichten zijn geplaatst, zoals de beheerder van een SNS (Content Provider, CP), geen adres- of naamgegevens van de poster heeft. Bijvoorbeeld, de beheerder van Twitter heeft normaal gesproken geen adres- of naamgegevens van de poster, en in het geval van zogenaamde anonieme bulletinboards hebben ze deze zeker niet. In dergelijke gevallen is de procedure over het algemeen als volgt:

1. Eerst wordt de CP gevraagd om openbaarmaking van het IP-adres van de poster door middel van een ‘voorlopige maatregel’, een procedure die meestal binnen ongeveer een maand wordt afgerond.
2. Vanuit het IP-adres wordt duidelijk welke provider (Internet Service Provider, ISP) de poster heeft gebruikt, zoals een mobiele provider, en dan wordt de ISP gevraagd om openbaarmaking van het adres en de naam van de poster door middel van een ‘rechtszaak’, een procedure die vaak ongeveer een half jaar duurt.
3. Voorafgaand hieraan wordt de ISP gevraagd om ervoor te zorgen dat de logs niet worden gewist tijdens de voortgang van de rechtszaak, door middel van onderhandelingen of een voorlopige maatregel.

Dit is de procedure. Het is voornamelijk in het deel van de rechtszaak in 2 dat een periode van ongeveer een half jaar nodig is.

Methode die begint met een verzoek om openbaarmaking van adres, naam of telefoonnummer

De tweede is het geval waarin de CP, zoals een betaalde huurserver, de adres-, naam- of telefoonnummerinformatie van de poster heeft. In dit geval is het voldoende om vanaf het begin de CP te vragen om openbaarmaking van het adres en de naam, maar deze procedure vereist een rechtszaak. Dat wil zeggen:

1. De CP wordt gevraagd om openbaarmaking van het adres, de naam of het telefoonnummer van de poster door middel van een rechtszaak.
2. Voorafgaand hieraan kan het in sommige gevallen nodig zijn om de CP te vragen om ervoor te zorgen dat de logs niet worden gewist tijdens de voortgang van de rechtszaak, door middel van onderhandelingen of een voorlopige maatregel.
3. Als het telefoonnummer is vrijgegeven, wordt de mobiele provider, enz., gevraagd om openbaarmaking van het adres en de naam door middel van een procedure die ‘artikel 23 raadpleging’ wordt genoemd.

Dit is de procedure. Uiteindelijk wordt een deel van de procedure een rechtszaak, dus er is nog steeds ongeveer een half jaar nodig.

Wat is de “Order for Disclosure of Sender Information” die begint op 1 oktober 2024 (Reiwa 4)?

De “Order for Disclosure of Sender Information”, die begint op 1 oktober 2024 (Reiwa 4), heeft de volgende kenmerken in vergelijking met de vorige procedure:

• In het geval van de “eerste” situatie waarin de CP geen adres- en naamgegevens heeft, kan de openbaarmaking van adres- en naamgegevens in één procedure worden gerealiseerd.
• Omdat deze “één procedure” een “niet-geschilprocedure” is, die net zo snel is als een “voorlopige maatregel”, wordt de benodigde tijd verkort.

De algemene stroom van de procedure is zoals weergegeven in de onderstaande afbeelding.

Aanvraag voor “Order for Disclosure of Sender Information” en “Order for Provision”

Eerst dient het slachtoffer van lasterlijke en geruchtmakende berichten een aanvraag in voor een “Order for Disclosure of Sender Information” en een “Order for Provision” tegen de CP. Zelfs in gevallen waarin de CP geen adres- en naamgegevens heeft, zoals bij Twitter of anonieme berichtenborden, is deze aanvraag altijd mogelijk omdat het bekend is wie de CP is.

Net als bij de vorige procedure, als er sprake is van inbreuk op het recht op eer of privacy, of om het eenvoudig te zeggen, “als de post illegaal is”, wordt deze aanvraag goedgekeurd.

Om in detail te treden, in de vorige “voorlopige maatregel”, moest naast de illegaliteit van de post ook de “noodzaak van behoud” worden erkend om openbaarmaking toe te staan, maar in deze aanvraag is de “noodzaak van behoud” niet nodig.

Informatievoorziening

Als de aanvraag wordt goedgekeurd, zal de CP de aanvrager “informatie over de naam, enz. van andere openbaarmakingsgerelateerde dienstverleners” verstrekken. Simpel gezegd, dit betreft de informatie van de ISP, dat wil zeggen de ondernemer die betrokken is bij de betreffende lasterlijke post, anders dan de CP.

Met andere woorden, vanuit het oogpunt van de aanvrager, als deze voorziening wordt gedaan, wordt duidelijk via welke ISP de betreffende post is gedaan, wat bijna dezelfde situatie is als wanneer men de IP-adres openbaarmakingsvoorziening in de “eerste” procedure wint.

Aanvraag voor “Order for Disclosure of Sender Information” en “Order for Erasure Prohibition”

Na ontvangst van deze informatievoorziening, zal de aanvrager binnen dezelfde procedure een “Order for Disclosure of Sender Information” en een “Order for Erasure Prohibition” aanvragen tegen de ISP.

Dit betreft:

• Order for Disclosure of Sender Information: Vraagt de ISP om openbaarmaking van de naam en het adres van de poster.
• Order for Erasure Prohibition: Vraagt de ISP om ervoor te zorgen dat de logs niet worden gewist tijdens de voortgang van de procedure.

Dit is vergelijkbaar met het aanvragen van een rechtszaak voor openbaarmaking van naam en adres en onderhandelingen buiten de rechtbank of voorlopige maatregelen voor logbehoud in de “eerste” procedure.

Notificatie

Tegelijkertijd zal de aanvrager de CP informeren dat hij/zij een aanvraag heeft ingediend voor een “Order for Disclosure of Sender Information” tegen de ISP.

Informatievoorziening

Na ontvangst van deze kennisgeving zal de CP het IP-adres van de poster aan de ISP verstrekken. De ISP kan de poster identificeren door te vragen “Wie was de gebruiker die IP-adres ●●.●●.●●.●● gebruikte op ● jaar ● maand ● dag ● uur ● minuut ● seconde?”, dus op dit punt kan de ISP intern bepalen wie de poster van de betreffende lasterlijke post is.

Om in detail te treden, op dit punt zal de ISP de betreffende poster een zogenaamde hoorzitting geven. Met andere woorden, als er bijvoorbeeld een grote kans is dat de post inbreuk maakt op het recht op eer, zal de ISP de poster vragen of er omstandigheden zijn die de inbreuk op het recht op eer ontkennen, zoals “Hoewel de post op het eerste gezicht een ongegronde roddel lijkt, is de poster kritiek aan het leveren op basis van bewijs, dus het is een legale post die geen inbreuk maakt op het recht op eer”, en dit zal worden overwogen.

Openbaarmaking van naam en adres

Als de aanvraag voor een “Order for Disclosure of Sender Information” tegen de ISP wordt goedgekeurd, zal de ISP de aanvrager de naam en het adres van de poster verstrekken. Met andere woorden, op dit punt wordt de identificatie van de poster gerealiseerd.

Om in detail te treden, op dit punt zal de ISP de poster informeren dat hij/zij de openbaarmaking heeft gedaan.

De voordelen van een bevel tot openbaarmaking van de afzenderinformatie

Zoals hierboven vermeld, is het kenmerkend voor een bevel tot openbaarmaking van de afzenderinformatie dat het de openbaarmaking van de naam en het adres van de poster mogelijk maakt binnen één procedure. Dit gebeurt via een procedure genaamd “niet-geschilprocedure”, die relatief snel kan worden afgerond, in plaats van een rechtszaak.

“Niet-geschilprocedure” is misschien een onbekende term, maar bijvoorbeeld de aanvang van een voogdij of de goedkeuring van een adoptie zijn altijd geregeld door middel van een “niet-geschilprocedure”. Dergelijke procedures worden gebruikt omdat ze niet passen in een “rechtszaak”, een procedure die veel tijd kost, en daarom wordt de snelle “niet-geschilprocedure” gebruikt.

Hoeveel tijd is er daadwerkelijk nodig voor de procedure van een bevel tot openbaarmaking van de afzenderinformatie? Het systeem is nog niet geïmplementeerd en er zijn onduidelijkheden over de praktijk na de implementatie. Echter, bijvoorbeeld, wordt gezegd dat de beoordeling van volwassen voogdij vaak binnen 1-2 maanden kan worden afgerond als het een relatief eenvoudige zaak is. Het bevel tot openbaarmaking van de afzenderinformatie kan iets meer tijd nodig hebben in vergelijking met dit. Echter, in vergelijking met de vorige procedure, die normaal gesproken meer dan een half jaar duurde, is het waarschijnlijk dat het in ongeveer de helft van de tijd, of een paar maanden, kan worden afgerond.

Samenvatting: Snelle identificatie van de auteur door een bevel tot openbaarmaking van de afzenderinformatie

Het bevel tot openbaarmaking van de afzenderinformatie is op het moment van schrijven van dit artikel nog niet van start gegaan, en er blijven onduidelijkheden over de fijne kneepjes van de praktijk. Als een advocatenkantoor dat veel reputatieschadebeheersingsmaatregelen, inclusief het identificeren van de auteur, onderneemt, zijn we vooral geïnteresseerd in hoe snel we in de praktijk de openbaarmaking van namen en adressen kunnen realiseren.

Desalniettemin, het lijkt onbetwistbaar dat de tijd die het slachtoffer van reputatieschade nodig heeft om de auteur te identificeren en schadeclaims in te dienen of toekomstige schade-uitbreiding te voorkomen, korter zal zijn dan voorheen. Het is te hopen dat dit systeem effectief zal worden gebruikt voor snelle verlichting van slachtoffers.

Bovendien, niet alleen beperkt tot het bevel tot openbaarmaking van de afzenderinformatie, wanneer een nieuwe juridische procedure die tot nu toe niet bestond wordt ingesteld, is er in de praktijk een risico dat er problemen ontstaan op onverwachte plaatsen in het begin, omdat noch de advocaten noch de rechtbank ervaring hebben met die procedure. Het antwoord op dergelijke problemen is een oordeel gebaseerd op diepgaande kennis en knowhow in het betreffende veld. Het is waarschijnlijk dat er een trend is dat, vooral in de beginfase na de start van dit systeem, de procedure soepeler zal verlopen als u een advocatenkantoor inschakelt dat ervaring en knowhow heeft in reputatieschadebeheersing vanaf het begin.

Informatie over onze maatregelen

Monolis Law Firm is een advocatenkantoor met hoge expertise in IT, met name internet en recht. In recente jaren kan het negeren van informatie over reputatieschade en laster die zich op het internet verspreidt, ernstige schade veroorzaken. Ons kantoor biedt oplossingen voor reputatieschade en brandbeheersing. Details worden beschreven in het onderstaande artikel.

https://monolith.law/identificationofslander[ja]