Groeiend gebruik van e-learning materiaal: Waar moet je op letten volgens de Japanse Auteursrechtwet?

Het gebruik van netwerken voor schoollessen en werknemerstrainingen neemt toe, evenals het aantal gevallen waarin leveranciers van afstandsonderwijs betaalde lessen en trainingen aanbieden via netwerken. In dergelijke gevallen, welke wettelijke verantwoordelijkheid dragen scholen, bedrijven en serviceleveranciers dan met betrekking tot auteursrechten?

Hier zullen we e-learningmateriaal en auteursrechten bespreken.

Geval van onderwijsinstellingen die niet gericht zijn op winst

Volgens artikel 35, paragraaf 1 en 2 van de Japanse Auteurswet, kunnen onderwijsinstellingen die niet gericht zijn op winst, zonder toestemming van de rechthebbende, werken gebruiken in het kader van hun onderwijs, op voorwaarde dat zij aan bepaalde eisen voldoen en dat de oprichters van de school een vergoeding betalen aan een beheersorganisatie aangewezen door de directeur van het Japanse Agentschap voor Culturele Zaken.

Deze “vergoedingsregeling voor openbare uitzendingen voor onderwijsdoeleinden”, die nieuw is opgericht door de herziening van de Japanse Auteurswet in 2018 (Gregoriaanse kalenderjaar), zou binnen drie jaar na de datum van afkondiging (tot mei 2021) in werking treden. Gezien de situatie in het onderwijsveld als gevolg van de uitbraak van het nieuwe coronavirus, is de regeling vervroegd en is deze sinds 28 april 2020 van kracht. Deze “vergoedingsregeling voor openbare uitzendingen voor onderwijsdoeleinden” is ook van toepassing op naburige rechten.

Personen die onderwijs geven en ontvangen in scholen en andere onderwijsinstellingen (met uitzondering van die welke zijn opgericht met het oog op winst) mogen, voor zover nodig voor het gebruik in het kader van hun onderwijs, gepubliceerde werken reproduceren of openbaar uitzenden (inclusief het mogelijk maken van uitzending in het geval van automatische openbare uitzending. Hetzelfde geldt in dit artikel.) of gepubliceerde werken die openbaar worden uitgezonden, openbaar overbrengen met behulp van een ontvangstapparaat. Echter, dit is niet het geval als het soort en het gebruik van het betreffende werk en het aantal en de manier van reproductie, openbare uitzending of overdracht de belangen van de auteur onrechtmatig zouden schaden.

2 In het geval van openbare uitzending volgens de bepalingen van het vorige lid, moet de persoon die de onderwijsinstelling opricht, een redelijke vergoeding betalen aan de auteur.

Artikel 35 van de Japanse Auteurswet

Om het samen te vatten, om ongeautoriseerde reproductie of openbare uitzending toe te staan, moet aan de volgende voorwaarden worden voldaan:

1. Het is een school of andere onderwijsinstelling die niet gericht is op winst
2. De personen die onderwijs geven en ontvangen zijn de hoofdrolspelers
3. Het is binnen de grenzen die nodig zijn voor gebruik in het kader van het onderwijs
4. Het is een gepubliceerd werk
5. Het schaadt de belangen van de auteur niet onrechtmatig

Deze voorwaarden moeten worden vervuld.

Overigens, in het geval dat de lessen in de hoofdlocatie tegelijkertijd worden uitgezonden naar de secundaire locatie, is de openbare uitzending van het lesmateriaal dat wordt gebruikt in de hoofdlocatie naar de secundaire locatie uitgesloten van de betaling van de vergoeding (Artikel 35, paragraaf 3 van dezelfde wet), en volgens Artikel 36 van dezelfde wet, kunnen examens die worden uitgevoerd met behulp van een netwerk, onder bepaalde voorwaarden, werken als examenvragen openbaar uitzenden zonder toestemming van de rechthebbende.

Wat zijn scholen en andere onderwijsinstellingen?

Volgens artikel 35 van de Japanse Auteurswet zijn scholen en andere onderwijsinstellingen (met uitzondering van die welke zijn opgericht met het oog op winst) non-profit onderwijsinstellingen die op een georganiseerde en continue manier onderwijsactiviteiten uitvoeren. Dit zijn instellingen die zijn opgericht op basis van de Japanse Schoolonderwijswet en andere relevante wetten en verordeningen (inclusief verordeningen en regels vastgesteld door lokale overheden), en instellingen die hiermee vergelijkbaar zijn.

Onderwijsinstellingen zoals gedefinieerd in de Japanse Schoolonderwijswet omvatten kleuterscholen, basisscholen, middelbare scholen, verplichte onderwijsscholen, middelbare scholen, middelbaar onderwijs scholen, speciale ondersteuningsscholen, hogere beroepsscholen, diverse scholen, gespecialiseerde scholen, universiteiten, enzovoort.

Onderwijsinstellingen zoals gedefinieerd in de Japanse Kinderwelzijnswet en de Wet ter bevordering van de algehele levering van onderwijs en kinderopvang voor kinderen vóór de schoolleeftijd omvatten kinderdagverblijven, gecertificeerde kinderdagverblijven en naschoolse opvang.

Onderwijsinstellingen zoals gedefinieerd in de Japanse Wet op het Sociaal Onderwijs, de Museumwet, de Bibliotheekwet, enzovoort, omvatten gemeenschapscentra, musea, kunstgalerijen, bibliotheken, jeugdcentra, levenslang leren centra, enzovoort.

Daarnaast zijn er onderwijsinstellingen zoals de Defensie Universiteit en de Belasting Universiteit, die zijn vastgesteld in wetten en regelgeving zoals de oprichtingswetten van elk ministerie en organisatieverordeningen, en scholen die worden beheerd door bedrijven die zijn opgericht voor winst, die zijn erkend onder de Wet op Speciale Zones voor Structurele Hervorming, en die uitzonderlijk worden beschouwd als onderwijsinstellingen.

Wat is een les?

Volgens artikel 35 van de Japanse Auteurswet (Copyright Law) wordt onder ‘onderwijs’ verstaan de educatieve activiteiten die worden uitgevoerd door degenen die verantwoordelijk zijn voor het onderwijs onder het beheer van een school of andere onderwijsinstelling.

Dus,

• Lezingen, praktijklessen, oefeningen, seminars, enz.
• Speciale activiteiten in het basis- en voortgezet onderwijs (klasactiviteiten, homeroom-activiteiten, clubactiviteiten, studentenraadactiviteiten, schoolactiviteiten, enz.), buitenschoolse activiteiten, buitenschoolse lessen, enz.
• Face-to-face lessen in afstandsonderwijs, correspondentielessen, medialessen, enz.
• Openbare cursussen georganiseerd door scholen en andere onderwijsinstellingen als hun eigen projecten
• Cursussen en lezingen georganiseerd door maatschappelijke onderwijsinstellingen als hun eigen projecten

worden als zodanig beschouwd, maar

• Schoolinformatiesessies en proeflessen op open dagen voor aspirant-studenten
• Docentenvergaderingen
• Buitenschoolse activiteiten in het hoger onderwijs (clubactiviteiten, enz.)
• Vrijwilligersactiviteiten op eigen initiatief (die geen studiepunten krijgen)
• Oudervergaderingen
• Lezingen georganiseerd door de studentenraad en ouder-kind cursussen georganiseerd door de PTA in de faciliteiten van scholen en andere onderwijsinstellingen

worden niet als zodanig beschouwd. Bovendien, als je hand-outs (werken van anderen) die worden uitgedeeld in schoollessen uploadt naar een webserver zodat studenten die niet voor de les zijn ingeschreven ze ook kunnen zien, overschrijdt dit de grenzen van het noodzakelijke gebruik in het onderwijsproces en kan dit niet zonder toestemming worden gedaan.

Wat is reproductie?

In artikel 35 van de Japanse Auteurswet wordt ‘reproductie’ gedefinieerd als ‘het fysiek opnieuw creëren van een deel of het geheel van een bestaand werk’ (artikel 2, paragraaf 1, subparagraaf 15 van de Japanse Auteurswet), met behulp van methoden zoals handschrift, toetsenbordinvoer, afdrukken, fotografie, kopiëren, opnemen, filmen, enzovoort.

Dus, de volgende handelingen worden beschouwd als reproductie:

• Het schrijven van een literair werk op een schoolbord
• Het schrijven van een literair werk in een notitieboek
• Het kopiëren van een werk dat op papier is afgedrukt
• Het opslaan van een PDF-bestand dat is gescand van een afgedrukt werk op een opslagmedium
• Het opslaan van een bestand waarin een werk is ingevoerd met behulp van een toetsenbord of iets dergelijks op een computer of smartphone
• Het opslaan van een bestand van een werk dat is opgeslagen op een computer of iets dergelijks op een USB-stick
• Het opslaan van een bestand van een werk op een server door middel van data (inclusief back-ups)
• Het opnemen van een televisieprogramma op een harde schijf
• Het kopiëren van een schilderij op tekenpapier
• Het nabootsen van een sculptuur met papierklei

Daarnaast worden de volgende handelingen beschouwd als handelingen die plaatsvinden in het kader van een les:

• De reproductie van een verzonden werk door studenten, enz.
• De reproductie door docenten, enz. in de voorbereidingsfase voor het maken van lesmateriaal of in de post-les review
• De reproductie door docenten, enz. of studenten, enz. om het als hun eigen record te bewaren

https://monolith.law/corporate/government-office-document-copyright[ja]

Wat is openbare uitzending

Volgens artikel 35 van de Japanse Auteurswet wordt met ‘openbare uitzending’ bedoeld: het uitzenden naar een onbepaald of groot aantal personen via radio, kabeltelevisie, internet (inclusief ‘het mogelijk maken van uitzending’) en andere methoden (artikel 2, paragraaf 1, nummer 7-2 en artikel 2, paragraaf 5 van de Japanse Auteurswet).

Dus,

• het plaatsen van auteursrechtelijk beschermd materiaal op de website van een school
• het verzenden van auteursrechtelijk beschermd materiaal dat is opgeslagen op een server buiten de school, op verzoek van studenten en anderen
• het verzenden van auteursrechtelijk beschermd materiaal via e-mail naar een groot aantal studenten en anderen (het publiek)
• televisie-uitzendingen
• radio-uitzendingen

worden beschouwd als voorbeelden hiervan. Echter, uitzendingen binnen de school, zoals interne uitzendingen die worden uitgevoerd met behulp van uitzendapparatuur of servers die zich binnen hetzelfde schoolterrein (binnen dezelfde structuur) bevinden (met uitzondering van die welke toegankelijk zijn van buiten de school), vallen niet onder de definitie van openbare uitzending.

Wat betekent het om de belangen van de auteursrechthebbende onrechtmatig te schaden?

Volgens artikel 35 van de Japanse Auteurswet betekent “het onrechtmatig schaden van de belangen van de auteursrechthebbende” dat de verkoop van commerciële producten daadwerkelijk afneemt of dat de potentiële markt voor auteursrechtelijk beschermde werken in de toekomst wordt belemmerd door het gebruik van reproductie en openbare transmissie in onderwijsinstellingen zoals scholen.

Dit hangt ook samen met “de mate die als noodzakelijk wordt beschouwd”, maar het gebruik is beperkt tot het aantal gebruikers per klas of per les (inclusief lezingen in grote collegezalen aan universiteiten, lessen die buiten het kader van de klas worden gegeven, het aantal studenten dat de betreffende les volgt). Bovendien is het niet toegestaan om werken die zijn opgenomen in materialen zoals instructieboeken voor docenten, naslagwerken, verzamelingen van materialen, bladmuziek die als lesmateriaal wordt gebruikt, bladmuziek die wordt gebruikt in clubactiviteiten zoals koren en blaasorkesten, en oefenboeken, boorboeken, werkboeken, testpapieren (inclusief verzamelingen van vorige vragen) die iedereen gebruikt voor studie, te reproduceren of openbaar te zenden op een manier die de aankoop van de materialen waarin ze zijn opgenomen vervangt.

Met name het aanbieden van kunstwerken, foto’s, bladmuziek, enz. in een kwaliteit of vorm die de verkoop van commerciële producten beïnvloedt, of het gebruik van een groot aantal van deze werken uit één publicatie, moet worden vermeden.

Als het gebruik van auteursrechtelijk beschermde werken in de les de belangen van de auteursrechthebbende onrechtmatig schaadt, is het noodzakelijk om toestemming te krijgen van de auteursrechthebbende, omdat het gebruik buiten het bereik valt dat zonder toestemming en zonder vergoeding, of zonder toestemming maar met vergoeding (schadevergoeding) kan worden gebruikt.

Wanneer winst het doel is

De uitzonderingsbepalingen voor openbare uitzendingen die plaatsvinden in het kader van schoollessen zijn niet van toepassing op diegenen die een e-learning bedrijf runnen met winstoogmerk. Met andere woorden, openbare uitzendingen die plaatsvinden in het kader van schoollessen zijn in principe niet toegestaan als ze worden uitgevoerd met winstoogmerk, en de toestemming van de rechthebbende is vereist. Bijvoorbeeld, het algemeen uitzenden van lesmateriaal voor werknemerstrainingen in bedrijven kan niet zonder toestemming worden uitgevoerd.

In e-learning is het noodzakelijk om voorzichtig te zijn, omdat het bereik van het gebruik van het werk van anderen aanzienlijk is uitgebreid als gevolg van de digitalisering en multimedia-inhoud van lesmateriaal, met de toevoeging van programmeurs, voice-overs en muziek.

Openbare uitzending van examenvragen

Volgens artikel 36 van de Japanse Auteurswet (Copyright Law) is het toegestaan om gepubliceerde werken zonder toestemming uit te zenden als examenvragen voor toelatingsexamens en examens over kennis en vaardigheden, onder de volgende voorwaarden:

• Het moet noodzakelijk zijn voor het doel van het examen
• Het moet een reeds gepubliceerd werk zijn
• Het mag de belangen van de rechthebbende niet onrechtmatig schaden
• In het geval van winstoogmerk, moet er een vergoeding worden betaald aan de rechthebbende

Met andere woorden, zelfs particuliere e-learning leveranciers met winstoogmerk kunnen openbare uitzendingen uitvoeren zonder toestemming als ze worden gebruikt als examenvragen. Echter, als er examengeld wordt geïnd voor het uitvoeren van een proefexamen, wordt dit beschouwd als een typisch voorbeeld van winstoogmerk, en ontstaat er een verplichting om een vergoeding te betalen.

Hoewel een e-learning leverancier gepubliceerde werken als examenvragen op hun website kan plaatsen en deze zonder toestemming kan uitzenden naar kandidaten die een ID en wachtwoord hebben ingevoerd, kunnen ze geen ongepubliceerde werken als examenvragen plaatsen en uitzenden naar kandidaten die een ID en wachtwoord hebben ingevoerd zonder toestemming. Bovendien, het plaatsen van deze examenvragen op een homepage of iets dergelijks na het examen wordt beschouwd als “het overschrijden van de noodzakelijke grenzen voor het doel van het examen”, dus wees voorzichtig.

Samenvatting

Scholen en e-learning aanbieders die informatie over individuele prestaties bewaren in een vorm waarin individuen kunnen worden geïdentificeerd, in plaats van in de vorm van statistische gegevens, kunnen aansprakelijk worden gesteld voor contractuele aansprakelijkheid (Artikel 415 van het Japanse Burgerlijk Wetboek) of onrechtmatige daad (Artikel 709 van het Japanse Burgerlijk Wetboek) als zij deze informatie lekken. Daarom is het belangrijk om niet alleen aandacht te besteden aan de verantwoordelijkheid voor auteursrechten bij de implementatie van e-learning, maar ook aan de verantwoordelijkheid voor persoonlijke informatie.

https://monolith.law/corporate/act-on-the-protection-of-personal-information-privacy-issues[ja]

https://monolith.law/corporate/information-leak-crisis-management[ja]

Informatie over de maatregelen van ons kantoor

Monolith Law Office is een advocatenkantoor met hoge expertise in IT, met name internet en recht. In recente jaren heeft intellectueel eigendom rond auteursrechten steeds meer aandacht gekregen, en de noodzaak van juridische controles neemt steeds meer toe. Ons kantoor biedt oplossingen met betrekking tot intellectueel eigendom. De details worden beschreven in het onderstaande artikel.

https://monolith.law/practices/corporate[ja]