Betrokkenheid ook niet goed? Het kruispunt van suggestieve vervuilingsacties en gerechtelijke beslissingen

“Suggest” verwijst naar de functie waarbij automatisch suggesties (weergaven) worden gegeven voor zoekwoorden die vaak samen worden gezocht wanneer een zoekwoord wordt ingevoerd in het zoekvak op de site.
Het handelen om opzettelijk een groot aantal kwaadaardige gerelateerde zoekwoorden te laten verschijnen in het suggestieveld van de zoekmachine, of het resultaat daarvan, wordt suggestievervuiling genoemd.

Het aantal slachtoffers neemt toe, zoals het schrijven van negatieve woorden die je wilt weergeven in suggesties in meerdere threads op het prikbord en het herhaaldelijk zoeken om suggesties te vervuilen, of het gebruik van programma’s om een groot aantal pagina’s op prikborden en dergelijke te maken en de relevantie van zoekwoorden te verhogen.
Bovendien wordt de methode om suggesties op het internet te vervuilen gepubliceerd, en het feit dat iedereen het gemakkelijk kan doen, is ook een factor die bijdraagt aan de toename van het aantal slachtoffers.

In dit artikel leggen we uit hoe dergelijke suggestievervuiling wordt beoordeeld in de rechtbank.

Wanneer de verweerder advies geeft over de methode

Er was een geval waarin een advocaat, die studeerde aan een graduate school terwijl hij werkte, beweerde dat hij door de verweerder was bedreigd door een gepost artikel, en dat een derde partij was aangezet om de eer van de eiser en de betrokken partijen te schaden, en eiste schadevergoeding.

Achtergrond van de rechtszaak

De eiser (X) was in 2014 een advocaat die zowel actief was als hoofd van een advocatenkantoor als studeerde voor informatiebeveiliging aan de graduate school. De gedaagde was een schoolleraar en was toen ingeschreven in een masterprogramma aan de graduate school.

Sinds vóór 2014 werden er voortdurend pesterijen uitgevoerd tegen de eiser, waaronder aankondigingen op het internet om laster en schade te veroorzaken. Op een thread over de eiser op het “Shitaraba Bulletin Board”, werd er op 23 juni van dat jaar om 00:13 uur een bericht geplaatst door een anonieme derde partij:

“Ik wil ‘s nachts suggestieve vervuiling veroorzaken, heeft iemand iets dat ik kan vervuilen?”

Na een bericht met de bedoeling om de eiser (X) als doelwit voor te stellen, plaatste de gedaagde een bericht: “Wees voorzichtig met het vervuilen van X”. Vervolgens, na een bericht van een anonieme derde partij dat zei:

“Als je X gaat vervuilen, is het beter om ook het advocatenkantoor waar hij werkt te vervuilen”,

reageerde de gedaagde met:

“Wat zou er gebeuren als we de onderzoeksgroep van de universiteit waar hij lid van is, beschuldigen van plagiaat en vervalsing?” en “In plaats van X, wat als we X ongemakkelijk maken door overlast te veroorzaken voor de mensen om hem heen?”

De gedaagde plaatste een artikel dat advies gaf over hoe suggestieve vervuiling te veroorzaken.

Als reactie hierop maakte een onbekende derde partij de volgende avond en nacht 44 keer anonieme berichten op “5channel” met behulp van een script (software die wordt gebruikt om automatisch een groot aantal berichten op een elektronisch bulletinboard te plaatsen). Naast de eiser, werden de namen of aanduidingen van het advocatenkantoor waar de eiser werkte, professor A van het onderzoekslaboratorium waar de eiser lid van was, en universitair docent B, samen met lasterlijke woorden zoals “crimineel” en “plagiaat”, herhaaldelijk gepost met het duidelijke doel van suggestieve vervuiling.

Verloop van de rechtszaak

De eiser heeft in 2014 een voorlopige voorziening tot openbaarmaking van de verzenderinformatie aangevraagd tegen Caesar Corporation, de beheerder van “Shitaraba”, met betrekking tot de betreffende artikelen, en heeft op 9 september de openbaarmaking van het IP-adres en de tijdstempel ontvangen. Vervolgens heeft de eiser in 2015 een rechtszaak aangespannen tegen Sonnet Corporation om openbaarmaking van de verzenderinformatie te eisen, en op 26 juni van datzelfde jaar werd de openbaarmaking van de verzenderinformatie toegestaan. Als contractantinformatie van de internetcommunicatielijn die de verzender van de betreffende artikelen gebruikte, werden de naam, het adres en het e-mailadres van de vader van de gedaagde, C, onthuld.

Daarom heeft de eiser op 27 januari 2016 een rechtszaak aangespannen tegen C als gedaagde, maar rond 29 juli van datzelfde jaar werd er een document naar de eiser gestuurd van de gedaagde, waarin stond dat de verzending van de betreffende artikelen door zijn eigen kind was gedaan. Er was ook een soortgelijke bewering en indiening van schriftelijk bewijs van de advocaat van C in de voorgaande rechtszaak. Als reactie hierop heeft de eiser de voorgaande rechtszaak op 22 augustus van datzelfde jaar ingetrokken en ongeveer een jaar later, op 11 mei 2018, de huidige rechtszaak aangespannen.

Daarom is de rechtszaak pas na een aanzienlijke tijd na de “aanzetting” tot suggestieve vervuiling en de plaatsing van de berichten begonnen.

Rechterlijke beslissing

Eerst en vooral heeft de rechtbank geoordeeld dat,

de betreffende artikelen kunnen worden beschouwd als aankondigingen van kwaad dat voldoende is om mensen in het algemeen angst aan te jagen. Bovendien, gezien het feit dat de verweerder heeft verklaard dat hij “Let op de vervuiling van X” heeft geschreven, denkend dat er een hoog risico is op een rechtszaak als hij de eiser tot doelwit van suggestieve vervuiling maakt, kan worden erkend dat er een vooruitziende blik was dat de eiser de betreffende artikelen zou lezen, en dat er ook opzet was om te dreigen. Daarom vormt het feit dat de verweerder de betreffende artikelen heeft gepost, een onrechtmatige daad als een dreiging tegen de eiser.

Rechtbank van Tokyo, 11 januari 2019 (2019)

De rechtbank erkende de dreiging en oordeelde dat de persoon die een bericht plaatste op het prikbord vroeg om suggesties voor doelwitten van suggestieve vervuiling, suggereerde dat hij suggestieve vervuiling zou uitvoeren met behulp van een script, en dat in reactie op dit bericht, andere kijkers suggereerden dat de eiser het doelwit zou zijn van suggestieve vervuiling, en dat het advocatenkantoor waartoe de eiser behoort ook het doelwit zou zijn, en verder, dat de verweerder de betreffende artikelen heeft gepost, suggereerde dat het onderzoekslaboratorium van de graduate school waartoe de eiser behoort, plagiaat en vervalsing zou plegen, en stelde voor om het laboratorium tot doelwit van suggestieve vervuiling te maken.

Hoewel het erkend wordt dat de delen van de tekst die bedoeld zijn om suggestieve vervuiling tegen de eiser uit te voeren, de eer of het gevoel van eer van de eiser schenden, was het niet de verweerder die voorstelde om de eiser tot doelwit van suggestieve vervuiling te maken, en het is niet voldoende om te erkennen dat de verweerder de poster van de betreffende artikelen heeft aangezet om suggestieve vervuiling tegen de eiser uit te voeren en zo een onrechtmatige daad van laster te veroorzaken, en de bewering van de eiser dat het posten van de betreffende artikelen door de verweerder een onrechtmatige daad vormt als aanzetting tegen de poster van de betreffende artikelen, kan niet worden aanvaard.

Gezien de volgende omstandigheden, heeft de rechtbank de verweerder bevolen om 250.000 yen te betalen als compensatie voor emotionele schade.

• De betreffende artikelen waren eenmalige posts, en er is geen bewijs dat de verweerder de eiser voortdurend heeft bedreigd, enz.
• Het kan niet worden erkend dat de verweerder de betreffende artikelen heeft gepost met de actieve bedoeling dat de eiser de betreffende artikelen zou lezen en angst zou voelen, of dat de kijkers van de betreffende artikelen de betreffende artikelen zouden posten.
• Meer dan 4 jaar zijn verstreken sinds de betreffende artikelen werden gepost.

Hoewel in overweging werd genomen dat de verweerder slechts advies gaf over de methode van suggestieve vervuiling en geen artikelen, enz. direct postte die lasterlijk waren, als de verweerder degene was die de suggestieve vervuiling had uitgevoerd, of als er geen tijd was verstreken sinds het posten van de artikelen, zou het resultaat strenger kunnen zijn.

Als de verweerder suggestieve vervuiling heeft uitgevoerd

Er is een rechtszaak waarin dezelfde eiser als in het bovengenoemde voorbeeld, de verweerder heeft aangeklaagd die suggestieve vervuiling heeft uitgevoerd.

Achtergrond van de rechtszaak

De gedaagde heeft op 9 mei 2015, tussen 16:08 en 16:46 uur, gedurende 38 minuten tientallen keren berichten gepost waarin hij valse feiten over de eiser aangaf, zoals “geweld tegen een cliënt”, “kokend water gooien op een te laat komende ondergeschikte”, “een strafblad hebben”, enzovoort. Daarnaast gebruikte hij sterke negatieve woorden of feiten zoals “incompetent”, “shit”, “afval”, “arrestatie”, “crimineel”, “onbekwaam als advocaat”, “doodstraf”, “ontsnapping uit de gevangenis”, “ontslag wegens wangedrag”, “doofpot”, “angst”, “gevaar”, “omkoping”, “kinderporno”, enzovoort. Hij suggereerde dat de eiser deze kenmerken bezat of deze feiten had begaan, waardoor hij de indruk wekte bij de lezers dat dit het geval was. Dit heeft de sociale waardering van de eiser verminderd en zijn werk als advocaat belemmerd. De bovengenoemde advocaat heeft daarom schadevergoeding geëist.

De eisende advocaat benadrukte de kwaadaardigheid van de zaak door te stellen dat, gezien het aantal en de inhoud van de berichten en de tijd van plaatsing, de gedaagde onophoudelijk aanvallen op de eiser heeft voortgezet. De manier waarop de berichten zijn geschreven, is een bekende aanvalstechniek genaamd “suggestieve vervuiling”. In rechtszaken wordt de illegaliteit van deze techniek erkend.

Verloop van de rechtszaak

In juli 2015 diende de eiser een voorlopige voorziening in voor de openbaarmaking van de informatie van de afzender tegen Shitaraba’s beheerder, Caesar Corporation. Op 31 juli van datzelfde jaar ontving hij de openbaarmaking van het IP-adres en de tijdstempel.

Vervolgens spande de eiser in augustus van datzelfde jaar een rechtszaak aan tegen NTT Plala voor de openbaarmaking van de informatie van de afzender. Op 29 oktober van datzelfde jaar werd de informatie van de afzender openbaar gemaakt door NTT Plala, en het werd duidelijk dat de post was gemaakt via de lijn die door de vader van de gedaagde was gecontracteerd, dus de eiser trok de rechtszaak in. Daarna werd door de advocaat van de gedaagde meegedeeld dat de afzender van de betreffende artikelen op dat moment een 13-jarige middelbare scholier was, en de schikkingsonderhandelingen begonnen. Echter, op 25 november, brak de eiser de schikkingsonderhandelingen af omdat hij ontevreden was over de inhoud, en besloot hij het oordeel van de rechtbank in te roepen.

Rechterlijke beslissing

De rechtbank heeft geoordeeld dat,

Er is geen twijfel dat de betreffende schrijfsels verwijzen naar de eiser. Uit de beschrijvingen zoals “geweld tegen cliënt”, “kokend water over een te laat komende ondergeschikte gieten”, “voormalig crimineel”, kan worden geconcludeerd dat ze feiten weergeven. Bovendien, als we de normale aandacht en interpretatie van de gemiddelde lezer als maatstaf nemen, geven deze schrijfsels, samen met andere woorden zoals “gearresteerd”, “incompetent”, de indruk dat de eiser, ondanks dat hij een advocaat is, zich schuldig heeft gemaakt aan mogelijk illegale activiteiten of in het verleden is gearresteerd of veroordeeld. Dit kan de sociale waardering van de eiser verminderen. Daarom kan worden erkend dat de betreffende schrijfsels van de gedaagde een inbreuk vormen op de eer van de eiser en een onrechtmatige daad vormen.

Rechtbank van Tokyo, vonnis van 21 juni 2016 (2016)

en heeft smaad erkend. Daarnaast,

De schrijfsels specificeren geen datum of iets dergelijks, ze zijn slechts een opsomming van vage woorden of zeer korte zinnen die herhaaldelijk worden herhaald, en dit gebeurde vele malen in een korte tijd. Zelfs in deze omstandigheden kan niet worden ontkend dat de sociale waardering is verminderd, maar de mate hiervan kan niet als sterk worden beschouwd.

Rechtbank van Tokyo, vonnis van 21 juni 2016 (2016)

en heeft de gedaagde bevolen 400.000 yen te betalen. Het kan zijn dat het als een grap bedoeld was, maar het resultaat kan streng worden genoemd.

Wat betreft het feit dat de gedaagde 13 jaar oud was,

De gedaagde was een tweedejaars middelbare scholier van 13 jaar oud ten tijde van de betreffende schrijfsels. Hoewel het niet kan worden ontkend dat minderjarigen van deze leeftijd minder in staat zijn om passende beslissingen te nemen dan volwassenen vanwege hun gebrek aan sociale ervaring, kan worden aangenomen dat ze in staat zijn om abstract te begrijpen wat voor soort werk een advocaat doet. Er is geen bewijs dat de gedaagde zelfs dat niveau van begrip niet had in deze zaak. Daarom kan in deze zaak niet worden gezegd dat de leeftijd van de gedaagde significant van invloed is op het bedrag van de schadevergoeding (gezien de aard van de betreffende schrijfsels, kan worden geoordeeld dat het een roekeloze actie was vanwege zijn leeftijd, maar de aard van de betreffende schrijfsels is volledig beoordeeld in het bovenstaande (1), en is in ieder geval niet iets dat gunstiger moet worden beoordeeld voor de gedaagde). Ook de betalingscapaciteit van de dader kan in deze zaak niet worden gezegd dat deze het bedrag van de schadevergoeding beïnvloedt.

Rechtbank van Tokyo, vonnis van 21 juni 2016 (2016)

Het lijkt erop dat er geen milde uitspraak kon worden verwacht alleen omdat het een kind was.

Het oordeel dat “zelfs in deze omstandigheden kan niet worden ontkend dat de sociale waardering is verminderd, maar de mate hiervan kan niet als sterk worden beschouwd”, ondanks het feit dat “het slechts een opsomming van vage woorden of zeer korte zinnen zijn die herhaaldelijk worden herhaald, en dit gebeurde vele malen in een korte tijd”, laat vragen achter, gezien de kwaadaardigheid van suggestieve vervuiling. Het kan echter zijn dat dit het oordeel is voor iemand die slechts eenmalig heeft gehandeld, niet voor degene die suggestieve vervuiling heeft voorgesteld.

Samenvatting

Tegen suggestieve vervuiling is het vanzelfsprekend dat de persoon die de suggestie heeft gedaan verantwoordelijk wordt gehouden, maar ook degenen die advies geven over de methode of deze uitvoeren, worden verantwoordelijk gehouden. Het is niet toegestaan om lichtzinnig deel te nemen.

Individuen of bedrijven die het slachtoffer zijn van suggestieve vervuiling, moeten snel handelen door te overleggen met ervaren advocaten en tegelijkertijd streng de verantwoordelijkheid te achtervolgen.