Τι είναι το 'Αίτημα Αποκάλυψης Πληροφοριών του Αποστολέα' για τον εντοπισμό του δράστη που έκανε την ανάρτηση;

Σε περίπτωση που γίνουν αναρτήσεις στο διαδίκτυο που αντιστοιχούν σε συκοφαντική δυσφήμιση ή άλλες μορφές φήμης και συκοφαντίας, είναι απαραίτητο να αντιδράσετε γρήγορα, είτε αναθέτοντας την υπόθεση σε δικηγόρο είτε με άλλο τρόπο.

Όταν αναθέτετε σε δικηγόρο την υπόθεση παράνομων αναρτήσεων στο διαδίκτυο, τα βασικά μέτρα που μπορείτε να λάβετε είναι η διαγραφή της ανάρτησης και η ταυτοποίηση του δράστη που την έκανε. Αυτό σημαίνει να ζητήσετε την «αποκάλυψη πληροφοριών του αποστολέα», με άλλα λόγια, να κάνετε αίτηση για την αποκάλυψη των πληροφοριών του ατόμου που έκανε την ανάρτηση.

Η αίτηση για αποκάλυψη πληροφοριών του αποστολέα βασίζεται στο άρθρο 4 του Νόμου για τον Περιορισμό της Ευθύνης των Παρόχων Υπηρεσιών Διαδικτύου (επίσημη ονομασία «Νόμος περί Περιορισμού της Ευθύνης Αποζημίωσης των Ειδικών Παρόχων Ηλεκτρονικών Επικοινωνιών και της Αποκάλυψης Πληροφοριών των Αποστολέων»: εφαρμογή από τις 27 Μαΐου 2002 (Heisei 14)). Αυτή η διαδικασία αφορά την αίτηση για αποκάλυψη πληροφοριών (όπως διεύθυνση, όνομα, καταχωρημένος αριθμός τηλεφώνου κλπ.) του δράστη που έκανε συκοφαντικές αναρτήσεις ή άλλες επιθέσεις στη φήμη κάποιου στο διαδίκτυο, από τον διαχειριστή της ιστοσελίδας που διατηρεί τις πληροφορίες.

Η Αναγκαιότητα Εντοπισμού του Δράστη που Πραγματοποίησε την Ανάρτηση

Σε περίπτωση που υποστείτε ζημιά από δυσφημιστικές αναρτήσεις στο διαδίκτυο, συχνά δεν αρκεί απλώς η διαγραφή των αναρτήσεων ή των άρθρων για να επιλυθεί το πρόβλημα. Αυτό συμβαίνει επειδή ο δράστης που πραγματοποίησε τις αναρτήσεις ή τα άρθρα δεν επηρεάζεται από την απλή διαγραφή τους.

Γενικά, όταν κάποιος υποστεί συκοφαντική δυσφήμιση ή δυσφημιστικές προσβολές μέσω παράνομων αναρτήσεων στο διαδίκτυο, ο δράστης που δημοσίευσε τέτοια άρθρα ή αναρτήσεις, καθώς και αυτός που τα ανήρτησε σε φόρουμ ή άλλες ιστοσελίδες, φέρει αστική ευθύνη για αποζημίωση βάσει παράνομης πράξης σύμφωνα με τον Αστικό Κώδικα. Ο όρος “ζημιά” περιλαμβάνει τα έξοδα που απαιτήθηκαν για τον εντοπισμό του δράστη (όπως τα δικηγορικά έξοδα) και, στην περίπτωση των ατόμων, την αποζημίωση για ηθική βλάβη και άλλα. Με άλλα λόγια, τα θύματα συκοφαντικής δυσφήμισης ή δυσφημιστικών προσβολών μπορούν να απαιτήσουν αποζημίωση από τον δράστη βάσει παράνομης πράξης. Επιπλέον, ανάλογα με το περιεχόμενο της ανάρτησης, μπορεί να συντρέχει και ποινικό αδίκημα, όπως το αδίκημα της συκοφαντικής δυσφήμισης ή της παρεμπόδισης επαγγέλματος. Σε αυτή την περίπτωση, ο δράστης φέρει και ποινικές ευθύνες.

Ωστόσο, πολλές φορές οι αναρτήσεις σε προσωπικές ιστοσελίδες και άλλα μέρη του διαδικτύου γίνονται ανώνυμα, και το ίδιο ισχύει για τις αναρτήσεις σε φόρουμ. Συνήθως είναι αδύνατο να γνωρίζουμε ποιος είναι ο δράστης στον πραγματικό κόσμο. Και αν δεν μπορεί να εντοπιστεί ο δράστης, τα θύματα της συκοφαντικής δυσφήμισης ή των δυσφημιστικών προσβολών δεν μπορούν να απαιτήσουν αποζημίωση από αυτόν.

Επιπρόσθετα, ακόμη και αν μια συκοφαντική ανάρτηση διαγραφεί, συχνά συμβαίνει να επαναδημοσιεύεται η ίδια πληροφορία σε διάφορες άλλες ιστοσελίδες ή φόρουμ. Η απλή διαγραφή των αναρτήσεων δεν αποτελεί λύση και δεν βοηθά στην ανάκτηση των ζημιών που υπέστη το θύμα.

Σε αυτό το σημείο, αν εντοπίσουμε τον δράστη και επιβάλουμε κατάλληλες ποινές, μπορούμε να αποτρέψουμε αποτελεσματικά την επανάληψη του περιστατικού και να εξοικονομήσουμε το κόστος που θα προκύψει από αυτό. Για αυτόν τον λόγο, ο Νόμος για την Περιορισμένη Ευθύνη των Παρόχων (Japanese Provider Liability Limitation Law) στο άρθρο 4 προβλέπει μέτρα που επιτρέπουν τον εντοπισμό του δράστη, δηλαδή του αποστολέα, σε αυτό το περιβάλλον με έντονη ανωνυμία στο διαδίκτυο.

Τι είναι ο Νόμος για τον Περιορισμό της Ευθύνης των Παρόχων Ιντερνετικών Υπηρεσιών;

Ο Νόμος για τον Περιορισμό της Ευθύνης των Παρόχων Ιντερνετικών Υπηρεσιών αφορά την καθορισμένη ευθύνη των παρόχων και των διαχειριστών φόρουμ σε περιπτώσεις που προκύπτουν ζητήματα όπως η δυσφήμιση ή η παραβίαση πνευματικών δικαιωμάτων στο διαδίκτυο. Ο νόμος αυτός προβλέπει το δικαίωμα των παρόχων να αφαιρούν επιβλαβείς αναρτήσεις που παραβιάζουν το νόμο ή διάφορα δικαιώματα και καθορίζει το εύρος της διαχειριστικής ευθύνης τους. Στο πλαίσιο του Νόμου για τον Περιορισμό της Ευθύνης των Παρόχων, ο όρος «πάροχος» δεν περιορίζεται μόνο στους παρόχους ιντερνετικών υπηρεσιών, αλλά χρησιμοποιείται ευρύτερα για να περιλάβει διαχειριστές ηλεκτρονικών φόρουμ (BBS) και άλλους. Μια απλοποιημένη αλλά ανακριβής περιγραφή θα ήταν:

• Εμπλέκονται στη διανομή πληροφοριών της ανάρτησης,
• Δεν είναι οι ίδιοι οι δημοσιευτές της ανάρτησης.

Ο Νόμος για τον Περιορισμό της Ευθύνης των Παρόχων ορίζει αυτούς τους φορείς ως «παρόχους (ειδικούς παρόχους τηλεπικοινωνιακών υπηρεσιών)».

Για παράδειγμα, αν στο τμήμα σχολίων ενός ιστολογίου ενός ιστότοπου γίνει μια ανάρτηση που συκοφαντεί ένα άτομο, πράγμα που αποτελεί δυσφήμιση, ο διαχειριστής του ιστότοπου δεν είναι ο δημοσιευτής. Σε αυτή την έννοια, δεν είναι ο «δράστης». Ωστόσο, ο διαχειριστής του ιστότοπου μπορεί να διαγράψει την ανάρτηση και, λόγω της θέσης του, οφείλει να αποκαλύψει τις πληροφορίες που γνωρίζει για τον δράστη και να διαγράψει την παράνομη ανάρτηση που συνιστά δυσφήμιση. Ο Νόμος για τον Περιορισμό της Ευθύνης των Παρόχων ορίζει αυτούς τους φορείς ως «παρόχους (ειδικούς παρόχους τηλεπικοινωνιακών υπηρεσιών)».

Με την εφαρμογή του Νόμου για τον Περιορισμό της Ευθύνης των Παρόχων, τα θύματα αναρτήσεων που αποτελούν δυσφήμιση μπορούν να ζητήσουν από τους παρόχους, δηλαδή τους διαχειριστές ιστότοπων και άλλους, να αποκαλύψουν πληροφορίες σχετικά με τον δημοσιευτή της ανάρτησης.

(Νόμος για τον Περιορισμό της Ευθύνης των Παρόχων)
Άρθρο 4: Όσοι θεωρούν ότι τα δικαιώματά τους έχουν παραβιαστεί μέσω της διανομής πληροφοριών μέσω ειδικών τηλεπικοινωνιών, μπορούν να ζητήσουν από τους παρόχους τηλεπικοινωνιακών υπηρεσιών (εφεξής αναφερόμενους ως “παρόχους που σχετίζονται με την αποκάλυψη”) να αποκαλύψουν πληροφορίες σχετικά με τον αποστολέα που σχετίζονται με την παραβίαση των δικαιωμάτων τους (όνομα, διεύθυνση και άλλες πληροφορίες που βοηθούν στον εντοπισμό του αποστολέα της πληροφορίας που παραβιάζει τα δικαιώματα, όπως ορίζεται από τον κανονισμό του Υπουργείου Εσωτερικών, και ισχύει το ίδιο για τα εξής). Αυτό είναι δυνατό μόνο όταν ισχύουν τα εξής:
1. Είναι σαφές ότι τα δικαιώματα του αιτούντος έχουν παραβιαστεί λόγω της διανομής της πληροφορίας που παραβιάζει τα δικαιώματα.
2. Οι πληροφορίες σχετικά με τον αποστολέα είναι απαραίτητες για την άσκηση του δικαιώματος αποζημίωσης του αιτούντος ή υπάρχει άλλος νόμιμος λόγος για την αποκάλυψη των πληροφοριών.

Πότε είναι δυνατόν να ταυτοποιηθεί ο δράστης μιας δημοσίευσης

Στον Ιαπωνικό Νόμο για τον Περιορισμό της Ευθύνης των Παρόχων (Provider Liability Limitation Law), υπάρχει μια διάταξη που αναφέρει ότι η αποκάλυψη πληροφοριών του δράστη μιας δημοσίευσης μπορεί να ζητηθεί όταν “είναι σαφές ότι έχει παραβιαστεί κάποιο δικαίωμα”. Αυτή η απαίτηση, γνωστή γενικά ως “σαφήνεια της παραβίασης δικαιωμάτων”, συχνά αποτελεί αντικείμενο διαφωνίας σε πολλές υποθέσεις.

Υπάρχουν διάφοροι τύποι παράνομων πράξεων στο διαδίκτυο που μπορεί να γίνουν αντικείμενο αίτησης για αποκάλυψη πληροφοριών του αποστολέα. Θα τους αναλύσουμε έναν προς έναν.

Πότε ισχύει η Συκοφαντική Δυσφήμιση (Παραβίαση του Δικαιώματος στην Τιμή)

Στην περίπτωση της συκοφαντικής δυσφήμισης (παραβίαση του δικαιώματος στην τιμή), κρίσιμο σημείο αποτελεί το αν υπάρχει αντικειμενικό γεγονός ότι η κοινωνική αξιολόγηση της προσωπικότητας του θύματος, όπως η αξιοπρέπεια, η φήμη και η πίστη, έχει μειωθεί λόγω της αμφισβητούμενης δημοσίευσης ή άλλης πράξης. Επιπλέον, απαιτείται η απουσία περιστάσεων που να υποδηλώνουν την ύπαρξη λόγων αποκλεισμού της παρανομίας (δημοσιότητα, δημόσιο συμφέρον, αλήθεια). Καθώς η ελευθερία της έκφρασης (Άρθρο 21 του Συντάγματος) είναι εγγυημένη και για τις δηλώσεις στο διαδίκτυο, υπάρχουν περιπτώσεις όπου η ελευθερία της έκφρασης υπερισχύει της παρανομίας της εν λόγω πράξης, καθιστώντας την νόμιμη. Ακόμη και αν η εν λόγω πράξη εκφράσεως μειώνει την κοινωνική αξιολόγηση ενός συγκεκριμένου ατόμου, δεν θεωρείται συκοφαντική δυσφήμιση εάν αυτή σχετίζεται με συγκεκριμένα δημόσια συμφέροντα (δημοσιότητα), έχει ως μοναδικό σκοπό το δημόσιο καλό (δημόσιο συμφέρον), και οι παρουσιαζόμενες πληροφορίες είναι αληθείς (αλήθεια) ή υπάρχει σοβαρός λόγος να πιστεύει κανείς ότι είναι αληθείς (εύλογη αλήθεια).

https://monolith.law/φήμη/δυσφήμιση[ja]

Η συκοφαντική δυσφήμιση αποτελεί τον τυπικό λόγο για τον εντοπισμό του δράστη που έκανε τη δημοσίευση. Στην πρακτική, σε περιπτώσεις όπου απαιτείται η ταυτοποίηση του δημοσιογράφου, περίπου το μισό των περιπτώσεων θα οδηγήσει στην επίκληση της συκοφαντικής δυσφήμισης.

Παραβίαση του Απορρήτου

Σε περίπτωση παραβίασης του απορρήτου, απαιτείται η δημοσίευση προσωπικών γεγονότων ή πληροφοριών που δεν είναι γνωστές σε τρίτους και αφορούν το άτομο που έχει υποστεί την ζημιά. Προσωπικά δεδομένα όπως το όνομα, η διεύθυνση, η ημερομηνία γέννησης, ο αριθμός τηλεφώνου, η διεύθυνση email, καθώς και γεγονότα όπως η διάπραξη εγκλήματος στην εφηβεία ή το να είναι κάποιος ετεροθαλής αδελφός, θεωρούνται συνήθως πληροφορίες που οι άνθρωποι δεν επιθυμούν να γίνουν γνωστές σε τρίτους. Επίσης, φωτογραφίες ή βίντεο που είναι διαθέσιμα στο διαδίκτυο και επιτρέπουν την αναγνώριση του ατόμου, μπορεί να θεωρηθούν ως παραβίαση του απορρήτου.

https://monolith.law/reputation/privacy-invasion[ja]

Παραβίαση Πνευματικών Δικαιωμάτων

Μόνο οι κάτοχοι πνευματικών δικαιωμάτων έχουν το δικαίωμα να ζητήσουν την αποκάλυψη πληροφοριών του αποστολέα σε περίπτωση παραβίασης των δικαιωμάτων τους. Επομένως, πριν από την αίτηση αποκάλυψης πληροφοριών, οι κάτοχοι πρέπει πρώτα να αποδείξουν ότι διαθέτουν τα πνευματικά δικαιώματα. Τα πνευματικά δικαιώματα ανήκουν, καταρχήν, στο άτομο που δημιούργησε το κείμενο, τη φωτογραφία, την εικόνα κ.λπ., αλλά υπάρχουν περιπτώσεις όπου τα δικαιώματα ανήκουν στην εταιρεία, όπως στην περίπτωση των “εργασιακών δημιουργιών”.

Επιπλέον, ένα σημαντικό ζήτημα είναι αν η εν λόγω πράξη αποτελεί παραβίαση των πνευματικών δικαιωμάτων. Για παράδειγμα, αν η πράξη αφορά ακριβή αντιγραφή (dead copy) ενός έργου, τότε συνήθως θεωρείται παραβίαση (παραβίαση του δικαιώματος αναπαραγωγής, του δικαιώματος δημόσιας μετάδοσης κ.λπ. όπως ορίζεται από τον Ιαπωνικό Νόμο Πνευματικής Ιδιοκτησίας). Υπάρχουν επίσης ζητήματα όπως η διαφωνία για την ύπαρξη άδειας χρήσης (λίσενς) ή αν ένα έργο έχει τροποποιηθεί και αν αυτό αποτελεί παραβίαση του δικαιώματος διασκευής. Ανάλογα με την πράξη, υπάρχουν διάφορα ζητήματα που πρέπει να εξεταστούν, γι’ αυτό συνιστάται η συμβουλή με δικηγόρο που ειδικεύεται σε αυτόν τον τομέα.

Η παραβίαση πνευματικών δικαιωμάτων μπορεί να αποτελέσει ζήτημα και σε περιπτώσεις λεγόμενης “απομίμησης” ταυτότητας. Για παράδειγμα, αν ένας δράστης που απομιμείται κάποιο άτομο, αναρτά χωρίς άδεια φωτογραφίες που τράβηξε το άτομο αυτό σε κοινωνικά δίκτυα όπως το Instagram, τότε αυτή η ανάρτηση μπορεί να θεωρηθεί παραβίαση πνευματικών δικαιωμάτων. Κατά την ταυτοποίηση του δράστη απομίμησης, η παραβίαση των πνευματικών δικαιωμάτων πρέπει επίσης να ληφθεί υπόψη.

Για την ταυτοποίηση του δράστη σε περιπτώσεις απομίμησης, παρακαλούμε δείτε το ακόλουθο άρθρο για λεπτομερή ανάλυση.

https://monolith.law/reputation/spoofing-identityright[ja]

Παραβίαση του Δικαιώματος στην Εικόνα και άλλων Δικαιωμάτων

Το “δικαίωμα” που αναφέρεται στον Ιαπωνικό Νόμο για τον Περιορισμό της Ευθύνης των Παρόχων Διαδικτύου δεν είναι ιδιαίτερα περιορισμένο, επομένως είναι δυνατόν να διεκδικηθεί παραβίαση δικαιωμάτων όπως το λεγόμενο “δικαίωμα στην εικόνα” και άλλα.

https://monolith.law/reputation/portraitrights-onthe-internet[ja]

Τελικά, εφόσον μπορεί να διεκδικηθεί η παραβίαση κάποιου δικαιώματος, από το δικαίωμα στην τιμή και την ιδιωτικότητα μέχρι το δικαίωμα στην εικόνα και άλλα δικαιώματα, τότε αυτή η απαίτηση θεωρείται ότι έχει ικανοποιηθεί.

Πότε υπάρχει «δίκαιος λόγος» για τον εντοπισμό του δράστη μιας δημοσίευσης

Στον Ιαπωνικό Νόμο για την Περιορισμένη Ευθύνη των Παρόχων (Provider Liability Limitation Law), υπάρχει επίσης η φράση «όταν υπάρχει δίκαιος λόγος για την αποκάλυψη πληροφοριών του αποστολέα». Αυτή η απαίτηση σημαίνει ότι ο αιτών της αποκάλυψης πρέπει να έχει λογική ανάγκη να λάβει πληροφορίες σχετικά με τον δράστη.

• Επειδή είναι απαραίτητο για την αίτηση διαγραφής προς τον αποστολέα
• Επειδή είναι απαραίτητο για την άσκηση του δικαιώματος αξίωσης αποζημίωσης για πολιτικές ζημιές
• Επειδή είναι απαραίτητο για την αίτηση αποκατάστασης της τιμής, όπως με διαφημίσεις συγγνώμης
• Επειδή είναι απαραίτητο για την άσκηση του δικαιώματος αίτησης απαγόρευσης
• Επειδή είναι απαραίτητο για την ταυτοποίηση του προσώπου σε περίπτωση που ληφθούν νομικά μέτρα, όπως ποινική καταγγελία

Σε τέτοιες περιπτώσεις, αναγνωρίζεται ότι υπάρχει «δίκαιος λόγος». Δηλαδή, όταν ο αιτών επιδιώκει να υλοποιήσει τον σκοπό του συστήματος αποκάλυψης πληροφοριών του αποστολέα, ένα τυπικό παράδειγμα είναι όταν απαιτείται η αποκάλυψη πληροφοριών για να διεκδικηθεί αποζημίωση από τον δράστη. Από την άλλη πλευρά, δεν αναγνωρίζεται όταν η αποκάλυψη ζητείται για ανάρμοστους σκοπούς, όπως ιδιωτικές κυρώσεις, ή όταν δεν υπάρχει πλέον ανάγκη για νομικά μέτρα, όπως όταν έχει ήδη καταβληθεί αποζημίωση.

Τι είναι οι “Πληροφορίες Αποστολέα” σχετικά με τις δημοσιεύσεις

Όταν ικανοποιηθούν όλες οι παραπάνω προϋποθέσεις, μπορείτε να λάβετε την αποκάλυψη των πληροφοριών του αποστολέα. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να γίνει η ταυτοποίηση του δράστη που έκανε τη δημοσίευση.

Συγκεκριμένα, “οι πληροφορίες που συμβάλλουν στην ταυτοποίηση του αποστολέα των πληροφοριών παραβίασης που ορίζονται στο Άρθρο 4, Παράγραφος 1 του Νόμου και καθορίζονται με Κανονισμό του Υπουργείου Εσωτερικών” περιλαμβάνουν τα εξής επτά στοιχεία:

• Το επώνυμο του αποστολέα
• Η διεύθυνση του αποστολέα
• Η διεύθυνση email του αποστολέα
• Η διεύθυνση IP που σχετίζεται με τις πληροφορίες παραβίασης
• Ο κωδικός αναγνώρισης χρήστη της υπηρεσίας σύνδεσης στο διαδίκτυο από κινητές συσκευές κ.λπ. που σχετίζεται με τις πληροφορίες παραβίασης
• Ο αριθμός αναγνώρισης της κάρτας SIM που σχετίζεται με τις πληροφορίες παραβίασης
• Η ημερομηνία και ώρα αποστολής των πληροφοριών παραβίασης (timestamp)

Ανάμεσα σε αυτά, η διεύθυνση IP αξίζει ιδιαίτερης μνείας.

Τι είναι η διεύθυνση IP του δράστη που έκανε τη δημοσίευση

Η διεύθυνση IP είναι ένας μοναδικός αναγνωριστικός κωδικός που κατέχουν συνήθως οι υπολογιστές και τα smartphones που συνδέονται στο διαδίκτυο. Αν αποκαλυφθεί αυτή η διεύθυνση IP, μπορεί να ταυτοποιηθεί ο πάροχος διαδικτύου που χρησιμοποιούσε ο δράστης της δημοσίευσης.

Σε περιπτώσεις όπως ανώνυμα φόρουμ, ο δράστης που κάνει τη δημοσίευση δεν χρειάζεται να καταχωρίσει τη διεύθυνση ή το επώνυμό του στον ιστότοπο. Οι διαχειριστές του ιστοτόπου δεν έχουν κατ’ αρχήν ταυτοποιήσει τον δράστη της δημοσίευσης. Επομένως, ακόμα και αν ζητηθεί από τους διαχειριστές να αποκαλύψουν το επώνυμο ή τη διεύθυνση του δράστη, η απάντηση που θα λάβετε θα είναι απλώς ότι “είναι άγνωστα”. Αυτό δεν επαρκεί για την ταυτοποίηση του δράστη.

Ωστόσο, ακόμη και σε αυτή την περίπτωση, οι διαχειριστές του ιστοτόπου συνήθως γνωρίζουν τη διεύθυνση IP του ατόμου που έκανε την ανάρτηση.

Μέθοδοι ταυτοποίησης του δράστη σε ανώνυμα φόρουμ και άλλες πλατφόρμες

Επομένως,

1. Αρχικά ζητάτε από τους διαχειριστές του ανώνυμου φόρουμ ή άλλης πλατφόρμας να αποκαλύψουν τη διεύθυνση IP του δράστη που έκανε τη δημοσίευση
2. Από την αποκαλυφθείσα διεύθυνση IP, ζητάτε από τον πάροχο διαδικτύου που ταυτοποιήθηκε να αποκαλύψει το επώνυμο και τη διεύθυνση του δράστη

Με αυτή τη διαδικασία, μπορείτε να ταυτοποιήσετε τον δράστη ακόμα και σε ανώνυμα φόρουμ. Για περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με αυτή τη διαδικασία, δείτε το παρακάτω άρθρο.

https://monolith.law/reputation/disclosure-of-the-senders-information[ja]

Συνοπτικά

Όπως και η διαγραφή άρθρων συκοφαντικού περιεχομένου, η διαδικασία αίτησης αποκάλυψης των στοιχείων του αποστολέα απαιτεί περίπλοκες και εξειδικευμένες διαδικασίες και αποτελεί έναν τομέα με υψηλή ειδίκευση. Εάν υπάρχει ανάγκη ταυτοποίησης του δημοσιογράφου, η ανάθεση της υπόθεσης σε έναν δικηγόρο με εμπειρία σε θέματα διαδικτύου μπορεί να οδηγήσει σε μια ομαλή και γρήγορη επίλυση.

Επιπλέον, η ταυτοποίηση του δράστη που έκανε την ανάρτηση έχει πάντα ένα χρονικό όριο. Αυτό συμβαίνει επειδή τα σχετικά αρχεία καταγραφής του δράστη μπορεί να διαγραφούν μετά την πάροδο ενός συγκεκριμένου χρονικού διαστήματος. Συνιστούμε να συμβουλευτείτε έναν δικηγόρο το συντομότερο δυνατό. Όσον αφορά τα δικηγορικά έξοδα, έχουμε παράσχει λεπτομερή εξήγηση στο παρακάτω άρθρο.

https://monolith.law/reputation/reputation-lawyers-fee[ja]

Εάν επιθυμείτε να μάθετε το περιεχόμενο αυτού του άρθρου μέσω βίντεο, παρακαλούμε δείτε το βίντεο στο YouTube κανάλι του γραφείου μας.