Απαραίτητη προσοχή για επιχειρήσεις που επεκτείνονται στην Ευρώπη: Εξηγώντας τα κρίσιμα σημεία του νομικού συστήματος και των νόμων της ΕΕ
Το δίκαιο της ΕΕ αναφέρεται στο νομικό πλαίσιο που έχει καθοριστεί από την ΕΕ για τους τομείς πολιτικής που έχουν μεταβιβαστεί από μέρος των κρατών μελών της ΕΕ. Το δίκαιο της ΕΕ έχει προτεραιότητα έναντι των συνταγμάτων και των νομοθεσιών των κρατών μελών. Μια σημαντική χαρακτηριστική του δικαίου της ΕΕ είναι ότι χρησιμοποιείται ένα κοινό νομικό πλαίσιο σε πολλά κράτη μέλη.
Ανάλογα με τον τύπο του δικαίου της ΕΕ, μπορεί να υπάρχουν περιπτώσεις όπου τα κράτη μέλη αντικαθιστούν το δίκαιο της ΕΕ με το εθνικό τους δίκαιο. Είναι σημαντικό να επιβεβαιώσουμε εάν τα κράτη μέλη χρησιμοποιούν το ίδιο δίκαιο της ΕΕ ή εάν έχουν τις δικές τους εθνικές νομοθεσίες και να αντιμετωπίσουμε κατάλληλα την κάθε περίπτωση.
Εδώ θα παρουσιάσουμε τα βασικά στοιχεία του δικαίου της ΕΕ και του νομικού συστήματος στην ΕΕ.
Η ιστορία της ΕΕ και η εξέλιξη των κρατών μελών
Η ΕΕ αποτελεί μια πολιτική και οικονομική ένωση που βασίζεται στη Συνθήκη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και προωθεί την οικονομική και νομισματική ένωση, την κοινή εξωτερική πολιτική και ασφάλεια, καθώς και τη συνεργασία στην αστυνομική και ποινική δικαιοσύνη.
Τα κεντρικά γραφεία της ΕΕ βρίσκονται στις Βρυξέλλες του Βελγίου. Για τη δημιουργία ενός ενιαίου αγοραστικού συστήματος μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ, η ύπαρξη ενός κοινού νομίσματος είναι απαραίτητη. Το 1999, το ενιαίο νόμισμα της ΕΕ, το ευρώ, τέθηκε σε κυκλοφορία.
Τα κράτη μέλη της ΕΕ ανέρχονται σήμερα σε 27 (Μάρτιος 2024). Τα αρχικά κράτη μέλη ήταν έξι, αλλά μετά από έξι φάσεις διεύρυνσης, τα κράτη μέλη της ΕΕ έφτασαν τα 27.
Δεκαετία | Κράτη μέλη |
Αρχικά κράτη μέλη (1952) | Βέλγιο, Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία, Λουξεμβούργο, Ολλανδία |
Πρώτη διεύρυνση (1973) | Δανία, Ιρλανδία, Ηνωμένο Βασίλειο |
Δεύτερη διεύρυνση (1981) | Ελλάδα |
Τρίτη διεύρυνση (1986) | Πορτογαλία, Ισπανία |
Τέταρτη διεύρυνση (1995) | Αυστρία, Φινλανδία, Σουηδία |
Πέμπτη διεύρυνση (2004, 2007) | Κύπρος, Τσεχία, Εσθονία, Ουγγαρία, Λετονία, Λιθουανία, Μάλτα, Πολωνία, Σλοβακία, Σλοβενία |
Βουλγαρία, Ρουμανία | |
Έκτη διεύρυνση (2013) | Κροατία |
Το 2020, το Ηνωμένο Βασίλειο αποχώρησε από την ΕΕ. Επιπλέον, η Ισλανδία, η Σερβία, η Τουρκία, η Βόρεια Μακεδονία και το Μαυροβούνιο είναι υποψήφια κράτη μέλη. Η σημερινή ΕΕ έχει αναπτυχθεί από την Ευρωπαϊκή Κοινότητα Άνθρακα και Χάλυβα (ΕΚΑΧ), η οποία ιδρύθηκε από το Βέλγιο, τη Γερμανία, τη Γαλλία, την Ιταλία, το Λουξεμβούργο και την Ολλανδία.
Στο παρελθόν, η ΕΕ αποτελούνταν από τρεις πυλώνες: την Ευρωπαϊκή Κοινότητα (ΕΚ), την Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Ασφάλεια (ΚΕΠΑ) και τη Συνεργασία στον τομέα της Αστυνομίας και της Ποινικής Δικαιοσύνης (ΣΑΠΔ). Σήμερα, με τη Συνθήκη για το Σύνταγμα της ΕΕ, αυτές οι τρεις δομές έχουν ενοποιηθεί. Η ΕΚ έχει ενσωματωθεί στην ΕΕ και στην ΕΕ έχει παραχωρηθεί μία μοναδική διεθνής νομική προσωπικότητα. Όλα τα κοινά όργανα που χρησιμοποιούνταν στην ΕΕ έχουν αντικατασταθεί από την Ένωση και η ΕΕ μπορεί πλέον να υπογράφει διεθνείς συνθήκες εξ ονόματος της Ένωσης.
Το διαφορετικό νομικό σύστημα της ΕΕ σε σύγκριση με το Ιαπωνικό
Το νομικό σύστημα της ΕΕ αποτελείται από τρία στοιχεία: το πρωτογενές δίκαιο, το δευτερογενές δίκαιο και τη νομολογία. Ας εξετάσουμε το περιεχόμενο κάθε κατηγορίας δικαίου.
Κατηγορία Δικαίου | Περιεχόμενο |
Πρωτογενές Δίκαιο | Οι βασικές συνθήκες που αφορούν την ίδρυση της ΕΕ και τις τροποποιήσεις τους. |
Δευτερογενές Δίκαιο | Οι νόμοι που έχουν εκδοθεί με βάση τις βασικές συνθήκες του πρωτογενούς δικαίου και αποκαλούνται Ευρωπαϊκό Δίκαιο. |
Νομολογία | Η νομολογία δεν έχει δεσμευτική ισχύ, αλλά συμβάλλει στην εξέλιξη του Ευρωπαϊκού Δικαίου. Το Δικαστήριο της ΕΕ, το οποίο έχει αποκλειστική εξουσία, ερμηνεύει το πρωτογενές και το δευτερογενές δίκαιο. |
Πρωτογενές Δίκαιο: Οι Συνθήκες που θεμελιώνουν την ΕΕ
Το πρωτογενές δίκαιο αναφέρεται στις συνθήκες που θεμελιώνουν την Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως η Συνθήκη της ΕΕ. Συντάσσεται κατά τη διάρκεια διακυβερνητικών διαπραγματεύσεων σε συνέδρια με τη συμμετοχή όλων των κυβερνήσεων των κρατών-μελών και εγκρίνεται και θεσπίζεται με ομοφωνία από όλα τα κράτη-μέλη. Το πρωτογενές δίκαιο αποκτά ισχύ μέσω της διαδικασίας επικύρωσης από όλα τα κράτη-μέλη. Στην Ιαπωνία, το πρωτογενές δίκαιο της ΕΕ θα αντιστοιχούσε στο Σύνταγμα.
Η Συνθήκη της ΕΕ και η Συνθήκη για τη Λειτουργία της ΕΕ αναθεωρήθηκαν με τη Συνθήκη της Λισαβόνας και αποτελούν τις τρέχουσες βασικές συνθήκες. Τα πρωτόκολλα και τα παραρτήματα που συνοδεύουν τη Συνθήκη της ΕΕ και τη Συνθήκη για τη Λειτουργία της ΕΕ είναι επίσης μέρος του πρωτογενούς δικαίου. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ως νομοθετικά όργανα της ΕΕ, πρέπει να συμμορφώνονται με το πρωτογενές δίκαιο. Το πρωτογενές δίκαιο καθορίζει τα εξής:
- Τους σκοπούς, τους στόχους και τις βασικές αρχές της ΕΕ
- Το θεσμικό πλαίσιο
- Τις νομοθετικές διαδικασίες
- Τα κρίσιμα ζητήματα των πολιτικών
- Τα δικαιώματα των πολιτών της ΕΕ
Εκτός από τις παραπάνω βασικές συνθήκες, το πρωτογενές δίκαιο περιλαμβάνει επίσης τον Χάρτη των Βασικών Δικαιωμάτων της ΕΕ, ο οποίος έχει την ίδια νομική αξία με τις συνθήκες, και τις γενικές αρχές του δικαίου που εφαρμόζει το Δικαστήριο της ΕΕ. Το πρωτογενές δίκαιο έχει διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη του δικαίου των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα.
Επιπλέον, όλοι οι διεθνείς οργανισμοί έχουν ιδρυθεί βάσει του διεθνούς δικαίου, επομένως το διεθνές συνήθες δίκαιο αποτελεί επίσης πρωτογενές δίκαιο. Το διεθνές συνήθες δίκαιο αναφέρεται στους κανόνες που πρέπει να τηρούνται στη διεθνή κοινότητα. Στην ΕΕ, καθώς οι περισσότεροι κανόνες είναι καταγεγραμμένοι, μπορεί να μην θεωρείται το διεθνές συνήθες δίκαιο ως πρωτογενές δίκαιο σε ορισμένες περιπτώσεις.
Δευτερογενές Δίκαιο: Το «Ευρωπαϊκό Δίκαιο» που θεσπίζεται βάσει των Βασικών Συνθηκών
Το δευτερογενές δίκαιο αποτελείται από νομοθετήματα που έχουν θεσπιστεί με βάση τις πρωτογενείς συνθήκες και είναι γνωστά ως Ευρωπαϊκό Δίκαιο. Τα δευτερογενή νομοθετήματα που αντιβαίνουν στις πρωτογενείς συνθήκες είναι άκυρα. Κατά τη θέσπιση δευτερογενούς δικαίου, είναι απαραίτητο να αναφέρεται ο νομοθετικός σκοπός.
Εάν δεν αναφέρεται ο νομοθετικός σκοπός ή αν αυτός είναι ανεπαρκής, το νομοθέτημα μπορεί να κηρυχθεί άκυρο λόγω σοβαρής παράβασης των διαδικαστικών απαιτήσεων. Οι εθνικές νομοθεσίες των κρατών έχουν προτεραιότητα και πολλές φορές αφορούν θέματα σχετικά με την επιχειρηματική δραστηριότητα.
Το δευτερογενές δίκαιο περιλαμβάνει πέντε είδη: κανονισμούς, οδηγίες, αποφάσεις, συστάσεις και γνωμοδοτήσεις, τα οποία διακρίνονται με βάση το πεδίο εφαρμογής τους και τη νομική τους δεσμευτικότητα.
Κανονισμοί
Οι κανονισμοί έχουν προτεραιότητα έναντι των εθνικών νομοθεσιών και εφαρμόζονται άμεσα στις κυβερνήσεις, τις επιχειρήσεις και τα άτομα των κρατών μελών. Οι κανονισμοί έχουν άμεση ισχύ σε όλα τα κράτη μέλη από την ημέρα που τίθενται σε ισχύ, χωρίς να απαιτείται εθνική νομοθεσία και ασκούν άμεση νομική επίδραση στις κυβερνήσεις των κρατών μελών. Απαγορεύεται στα κράτη μέλη να εμποδίζουν την άμεση εφαρμογή τους.
Οι κανονισμοί έχουν σχεδόν ίση ισχύ με τους νόμους που θεσπίζονται από τα κοινοβούλια και θεωρούνται ένα από τα πιο ισχυρά νομικά μέσα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ένα παράδειγμα κανονισμού είναι ο κανονισμός REACH, ο οποίος αφορά τη ρύθμιση των χημικών ουσιών στην Ευρώπη. Οι χημικές ουσίες που παράγονται ή χρησιμοποιούνται εντός της ΕΕ υπόκεινται σε υποχρεώσεις εγγραφής, αξιολόγησης, έγκρισης και περιορισμού.
Οδηγίες
Οι οδηγίες ασκούν άμεση νομική επίδραση στις κυβερνήσεις των κρατών μελών. Οι οδηγίες καθορίζουν πολιτικούς στόχους και προθεσμίες για την εφαρμογή τους, και μόλις υιοθετηθούν, τα κράτη μέλη πρέπει να λάβουν τα απαραίτητα μέτρα, όπως εθνική νομοθεσία, για να επιτύχουν αυτούς τους στόχους εντός της προθεσμίας. Η επιλογή των μέτρων παραμένει στην ευχέρεια των κρατών μελών και οι οδηγίες δεν εφαρμόζονται άμεσα σε επιχειρήσεις ή ιδιώτες.
Παραδείγματα οδηγιών είναι η οδηγία WEEE και η οδηγία RoHS. Η οδηγία WEEE, που αφορά τα απόβλητα ηλεκτρικών και ηλεκτρονικών εξοπλισμών, και η οδηγία RoHS, που αφορά τον περιορισμό της χρήσης ορισμένων επικίνδυνων ουσιών, δημοσιεύτηκαν και τέθηκαν σε ισχύ τον Φεβρουάριο του 2003. Η οδηγία WEEE θεσπίστηκε με σκοπό την προώθηση της επαναχρησιμοποίησης και της ανακύκλωσης, με στόχο τη μείωση των αποβλήτων από ηλεκτρικά και ηλεκτρονικά εξοπλισμένα. Η οδηγία RoHS περιορίζει τη χρήση δέκα ειδών επικίνδυνων ουσιών για να μην επηρεάζονται άνθρωποι και περιβάλλον.
Αποφάσεις
Οι αποφάσεις έχουν άμεση νομική επίδραση σε συγκεκριμένες κυβερνήσεις των κρατών μελών, επιχειρήσεις ή ιδιώτες. Οι αποφάσεις αφορούν ατομικά και συγκεκριμένα μέτρα και η διαδικασία έγκρισής τους καθορίζεται από τον πολιτικό τομέα που αντιμετωπίζουν. Οι αποφάσεις συμπεριλαμβάνονται όταν αναθεωρούνται υφιστάμενα Ευρωπαϊκά Δίκαια, κατάλογοι προτύπων ή Ευρωπαϊκά πρότυπα.
Ένα παράδειγμα απόφασης είναι η προσθήκη εξαιρέσεων στην εφαρμογή της οδηγίας RoHS. Η οδηγία RoHS καθορίζει εξαιρέσεις για τη χρήση επικίνδυνων ουσιών σε εφαρμογές όπου δεν υπάρχει τεχνικά εφικτή εναλλακτική λύση.
Συστάσεις
Οι συστάσεις εκφράζουν την προσδοκία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής προς τις κυβερνήσεις των κρατών μελών, τις επιχειρήσεις και τα άτομα να λάβουν συγκεκριμένες πράξεις ή μέτρα. Οι συστάσεις δεν έχουν νομική δεσμευτικότητα, αλλά διαθέτουν πολιτική επιρροή. Οι συστάσεις έχουν έμμεση επίδραση, καθώς στοχεύουν στην προώθηση της θέσπισης απαραίτητων νομοθεσιών μεταξύ των κρατών μελών.
Γνωμοδοτήσεις
Οι γνωμοδοτήσεις διατυπώνουν σαφώς τη θέση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, του Συμβουλίου της Ευρώπης ή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με συγκεκριμένα θέματα. Οι γνωμοδοτήσεις δεν έχουν νομική δεσμευτικότητα.
Συνοπτικά: Για την επέκταση της επιχείρησής σας στα κράτη μέλη της ΕΕ, συμβουλευτείτε έναν δικηγόρο ειδικό στο δίκαιο της ΕΕ
Η Ιαπωνία έχει ένα νομικό σύστημα που αποτελείται από έξι επίπεδα: το Σύνταγμα, τις συνθήκες, τους νόμους, τα διατάγματα, τις υπουργικές εγκυκλίους και τις κανονιστικές πράξεις. Αντίθετα, η ΕΕ έχει ένα απλούστερο νομικό σύστημα που αποτελείται από το πρωτογενές δίκαιο, το δευτερογενές δίκαιο και τη νομολογία.
Η Ιαπωνία εφαρμόζει μόνο το εθνικό δίκαιο. Στην ΕΕ, ωστόσο, υπάρχει το εθνικό δίκαιο των κρατών μελών και το δίκαιο της ΕΕ, το οποίο θεσπίζεται από την ΕΕ και εφαρμόζεται κοινά μεταξύ των κρατών μελών. Το δίκαιο της ΕΕ έχει προτεραιότητα έναντι του εθνικού δικαίου και εφαρμόζεται κοινά στα κράτη μέλη, γεγονός που αποτελεί επίσης ένα χαρακτηριστικό του.
Στο πλαίσιο του δικαίου της ΕΕ, οι οδηγίες απαιτούν από τα κράτη μέλη να θεσπίσουν εθνική νομοθεσία. Επειδή υπάρχουν διαφορές στη νομοθεσία ανά κράτος μέλος, είναι ιδιαίτερα σημαντικό να δίνεται προσοχή όταν αναλύονται οι οδηγίες.
Επειδή το δίκαιο της ΕΕ διαφέρει σε πολλά σημεία από το ιαπωνικό δίκαιο, συνιστάται να απευθύνεστε σε ειδικούς εάν έχετε απορίες. Αν ψάχνετε για έναν επαγγελματικό συνεργάτη στα νομικά θέματα της επιχείρησής σας, επικοινωνήστε με το Νομικό Γραφείο Μονόλιθος. Το Νομικό Γραφείο Μονόλιθος ειδικεύεται στον τομέα της πληροφορικής και παρέχει υπηρεσίες σε θέματα IT, πνευματικής ιδιοκτησίας, διαχείρισης φήμης και άλλα.
Οδηγίες για τα Μέτρα από το Δικηγορικό μας Γραφείο
Το Δικηγορικό Γραφείο Monolith είναι ένα γραφείο με πλούσια εμπειρία στον τομέα της πληροφορικής, και ειδικότερα στο διαδίκτυο και το δίκαιο. Στον σύγχρονο κόσμο, όπου οι παγκόσμιες επιχειρήσεις αναπτύσσονται με αυξανόμενο ρυθμό, η ανάγκη για ειδικευμένο νομικό έλεγχο από επαγγελματίες γίνεται όλο και πιο επιτακτική. Το γραφείο μας προσφέρει λύσεις σχετικά με διεθνείς νομικές υποθέσεις.
Τομείς εξειδίκευσης του Δικηγορικού Γραφείου Monolith: Διεθνές Δίκαιο & Εξωτερικές Επιχειρήσεις[ja]
Category: General Corporate