Μείωση του Βάρους Απόδειξης για Ζημίες από Πειρατικές Εκδόσεις: Εξήγηση της Τροποποίησης του Ιαπωνικού Νόμου περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας που Τέθηκε σε Εφαρμογή τον Ιανουάριο του Έτους Ρέιβα 6 (2024)

Το δικαίωμα πνευματικής ιδιοκτησίας που είναι το πιο οικείο στην καθημερινή μας ζωή είναι το δικαίωμα του συγγραφέα. Αυτό το δικαίωμα υπέστη αλλαγές και τέθηκε σε ισχύ τον Ιανουάριο του 2024.

Στην εν λόγω αναθεώρηση, με στόχο τη δίκαιη χρήση των έργων και την κατάλληλη προστασία των δικαιωμάτων του συγγραφέα, τα εξής τρία σημεία έχουν καθοριστεί ως κύρια:

1. Αναθεώρηση των διατάξεων περιορισμού δικαιωμάτων σχετικά με τη δημόσια μετάδοση των έργων στο πλαίσιο της νομοθεσίας και της διοίκησης.
2. Αναθεώρηση της μεθοδολογίας υπολογισμού των αποζημιώσεων για την αποτελεσματική αντιμετώπιση της ζημιάς από πειρατικές εκδόσεις.
3. Δημιουργία ενός νέου συστήματος διαιτησίας για τη χρήση των έργων.

Πηγή: Πολιτιστικό Υπουργείο Ιαπωνίας｜Αναθεώρηση του Νόμου Πνευματικής Ιδιοκτησίας στην Κανονική Σύνοδο του Έτους Reiwa 5 (2023)[ja]

Από αυτά, τα σημεία 1 και 2 τέθηκαν σε ισχύ στις 1 Ιανουαρίου του έτους Reiwa 6 (2024). Όσον αφορά το σημείο 3, θα τεθεί σε ισχύ μέσα σε τρία χρόνια από τη δημοσίευση, σύμφωνα με το διάταγμα που θα καθοριστεί.

Τι ακριβώς άλλαξε με αυτή την αναθεώρηση; Ας εξετάσουμε αναλυτικά τα τρία αυτά σημεία.

Αναθεώρηση των διατάξεων περιορισμού δικαιωμάτων για τη δημόσια μετάδοση έργων στο πλαίσιο της νομοθεσίας και της διοίκησης

Μέχρι σήμερα, η νομοθεσία και η διοίκηση βασίζονταν στην «κουλτούρα του χαρτιού». Ωστόσο, με την προώθηση της απεργασίας χωρίς χαρτί και της ψηφιακής μετάβασης (DX), οι ανάγκες για ανταλλαγή υλικού μέσω ψηφιακών δικτυακών περιβαλλόντων έχουν αυξηθεί.

Πριν από την τροποποίηση, το Άρθρο 42 του Νόμου περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας επέτρεπε την αναπαραγωγή έργων χωρίς την άδεια του δικαιούχου, εφόσον κρίνονταν απαραίτητο για δικαστικές διαδικασίες ή για εσωτερική χρήση στο πλαίσιο της νομοθεσίας και της διοίκησης. Ωστόσο, για τη δημόσια μετάδοση μέσω αποθήκευσης σε cloud ή μέσω email, απαιτούνταν η άδεια του δικαιούχου.

Σε αυτό το πλαίσιο, με την οπτική της δημιουργίας της ψηφιακής κοινωνίας, η ίδια ευρύτητα που επιτρέπεται για την αναπαραγωγή στο παραπάνω άρθρο, υπό την προϋπόθεση ότι δεν θα προκαλείται άδικη βλάβη στα συμφέροντα του δικαιούχου, θα επιτρέπεται πλέον και η δημόσια μετάδοση χωρίς την άδεια του δικαιούχου για:

1. Δημόσια μετάδοση ως εσωτερικό υλικό στο πλαίσιο της νομοθεσίας και της διοίκησης
2. Δημόσια μετάδοση για διοικητικές διαδικασίες όπως οι εξετάσεις πατεντών, που προβλέπονται από τον νόμο

Αυτό έχει καταστεί πλέον δυνατό.

Δημόσια Μετάδοση Εσωτερικών Εγγράφων για Νομοθετικούς και Διοικητικούς Σκοπούς

Όταν κρίνεται απαραίτητο για νομοθετικούς ή διοικητικούς σκοπούς, επιτρέπεται η δημόσια μετάδοση έργων περιορισμένα στους χρήστες των εσωτερικών εγγράφων, στο βαθμό που είναι αναγκαίο (σχετικά με το Άρθρο 42 του Ιαπωνικού Νόμου περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας).

Για παράδειγμα, σε περιπτώσεις όπως η εξέταση νομοσχεδίων, η συζήτηση προϋπολογισμών, η εθνική έρευνα πολιτικής, ή όταν το κοινοβούλιο ή οι συνελεύσεις χρειάζονται να εκπληρώσουν τις λειτουργίες τους, καθώς και όταν οι εθνικές ή τοπικές διοικητικές αρχές σχεδιάζουν ή καταρτίζουν πολιτικές για τα αντίστοιχα θέματα που εποπτεύουν, είναι δυνατή η χρήση των έργων τρίτων μέσω σάρωσης ή λήψης, αποθήκευσης σε cloud προσβάσιμο από το προσωπικό του τμήματος, ή διεξαγωγής online συναντήσεων με τα σχετικά τμήματα.

Πριν από την τροποποίηση του Ιαπωνικού Νόμου περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας, το Άρθρο 42 επέτρεπε την αναπαραγωγή έργων για νομοθετικούς ή διοικητικούς σκοπούς χωρίς την άδεια του δημιουργού. Ωστόσο, δεν ήταν επιτρεπτή η αναπαραγωγή που θα έβλαπτε αδίκως τα συμφέροντα του δημιουργού, λαμβάνοντας υπόψη τον τύπο και τη χρήση του έργου, τον αριθμό των αντιγράφων και την αντίστοιχη χρήση.

Επιπλέον, όσον αφορά τα “εσωτερικά έγγραφα”, αυτά περιλαμβάνουν υλικό που είναι απαραίτητο για την εκπλήρωση των λειτουργιών του κοινοβουλίου ή των συνελεύσεων, όπως η εξέταση νομοσχεδίων, η συζήτηση προϋπολογισμών, η εθνική έρευνα πολιτικής, καθώς και η σχεδίαση και κατάρτιση πολιτικών από εθνικές ή τοπικές διοικητικές αρχές. Η χρήση τους επιτρέπεται μόνο όταν οι βουλευτές ή το προσωπικό που ασκούν τη νομοθετική ή διοικητική εξουσία κρίνουν ότι είναι απαραίτητα για την εσωτερική συζήτηση και ανάλυση με κατάλληλο σκοπό.

Δημόσια μετάδοση για διαδικασίες ελέγχου πατεντών και άλλες διοικητικές διαδικασίες όπως ορίζεται από το νόμο και άλλα

Στις διαδικασίες ελέγχου πατεντών και στις διοικητικές δικαστικές διαδικασίες, έχει γίνει δυνατή η δημόσια μετάδοση έργων, όπως έργα πνευματικής ιδιοκτησίας, στο βαθμό που κρίνεται απαραίτητο, σε ανταπόκριση στην ψηφιοποίηση (σχετικά με τα άρθρα 41-2 και 42-2 του Ιαπωνικού Νόμου περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας).

Κατά τη διαδικασία των online αιτήσεων και ελέγχων, προβλέπεται η χρήση υλικού που περιλαμβάνει το σκανάρισμα ή τη λήψη έργων τρίτων, καθώς και η αποθήκευση αυτού του υλικού στο σύστημα online αιτήσεων και ελέγχων ή η αποστολή του μέσω email.

Ωστόσο, η δημόσια μετάδοση έργων επιτρέπεται μόνο “στο βαθμό που κρίνεται απαραίτητο”. Η κοινοποίηση ή μετάδοση ολόκληρου του έργου, όταν απαιτείται μόνο ένα μέρος του, θεωρείται υπέρβαση αυτού του ορίου και δεν επιτρέπεται.

Επιπλέον, σε περιπτώσεις όπου η δημόσια μετάδοση μπορεί να βλάψει αδικαιολόγητα τα συμφέροντα του δημιουργού, όπως η παρεμπόδιση υφιστάμενων επιχειρήσεων κλιπινγκ, δεν επιτρέπεται η δημόσια μετάδοση βάσει αυτού του άρθρου και απαιτείται η άδεια του δημιουργού, όπως ορίζεται από τον κανόνα.

Η αναθεώρηση των διατάξεων περιορισμού των δικαιωμάτων δημόσιας μετάδοσης έργων στο πλαίσιο της νομοθεσίας και της διοίκησης τέθηκε σε ισχύ στις 1 Ιανουαρίου 2024.

Σχετικό άρθρο: Πότε επιτρέπεται η αναφορά σε βίντεο; Εξήγηση των απαιτήσεων και των παραδειγμάτων από το Ιαπωνικό Νόμο περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας[ja]

Αναθεώρηση της Μεθόδου Υπολογισμού Αποζημίωσης για την Αποτελεσματική Αντιμετώπιση Ζημιών από Πειρατικές Εκδόσεις και Σχετικά Θέματα

Στις αξιώσεις αποζημίωσης για παραβίαση πνευματικών δικαιωμάτων, ορίζεται μια μέθοδος υπολογισμού του ποσού της ζημίας για να μειωθεί το βάρος απόδειξης της ζημίας για τους δικαιούχους.

Ωστόσο, υπήρξαν επισημάνσεις ότι οι αξιώσεις αποζημίωσης για ζημίες από πειρατικές ιστοσελίδες είναι δύσκολο να αποδειχθούν από την πλευρά των θυμάτων και συχνά δεν αναγνωρίζεται επαρκής αποζημίωση.

Έτσι, προκειμένου να επιτευχθεί περαιτέρω μείωση του βάρους απόδειξης για τους δικαιούχους σε δίκες αξιώσεων αποζημίωσης για παραβίαση πνευματικών δικαιωμάτων, όπως συμβαίνει με τον Νόμο Πατεντών, και για την αποτελεσματική αντιμετώπιση ζημιών από πειρατικές εκδόσεις, έγινε αναθεώρηση της μεθόδου υπολογισμού του ποσού της αποζημίωσης:

1. Αναγνώριση του αντίστοιχου ποσού των τελών αδειοδότησης βάσει της ποσότητας των παραβατικών προϊόντων που μεταβιβάστηκαν κ.λπ.
2. Διασαφήνιση των παραγόντων που πρέπει να ληφθούν υπόψη για τον υπολογισμό του αντίστοιχου ποσού των τελών αδειοδότησης

έχουν πραγματοποιηθεί.

Αναγνώριση Αντιστοίχου Ποσού Δικαιωμάτων Χρήσης Βάσει του Αριθμού των Παραβατικών Προϊόντων

Στη βάση της υπέρβασης της ικανότητας πώλησης του δικαιούχου, προστίθεται στον υπολογισμό της ζημίας το αντίστοιχο ποσό των δικαιωμάτων χρήσης, επιτρέποντας την αναγνώριση της ζημίας από την απώλεια ευκαιριών για άδεια χρήσης, ακόμα και όταν οι πωλήσεις του παραβάτη υπερβαίνουν την ικανότητα πώλησης του δικαιούχου (σχετικά με το Άρθρο 114).

Σύμφωνα με την πρόβλεψη για τον υπολογισμό της ζημίας βάσει του αριθμού των παράνομα πωληθέντων προϊόντων, πλέον είναι δυνατόν να υπολογίζεται η ζημία λαμβάνοντας υπόψη και το μέρος που υπερβαίνει την ικανότητα πώλησης του δικαιούχου, ως ζημία αντίστοιχη με το ποσό των δικαιωμάτων χρήσης.

Διευκρίνιση των παραγόντων που λαμβάνονται υπόψη για το ποσό ισοδύναμο με τα δικαιώματα άδειας χρήσης

Κατά τον υπολογισμό του ποσού που αντιστοιχεί στα δικαιώματα άδειας χρήσης και αναγνωρίζεται ως ζημιά, έχει καταστεί σαφές ότι μπορεί να ληφθεί υπόψη το ποσό που θα καθοριζόταν μέσω διαπραγματεύσεων υπό την προϋπόθεση ότι έχει συμβεί παραβίαση του δικαιώματος πνευματικής ιδιοκτησίας (σχετικά με το Άρθρο 114).

Επιπλέον, κατά την αναγνώριση του ποσού ισοδύναμου με τα δικαιώματα άδειας χρήσης από τα δικαστήρια, έχει καταστεί σαφές ότι μπορούν να ληφθούν υπόψη ως παράγοντες αύξησης το γεγονός ότι η παραβίαση του δικαιώματος επιτρέπει την ανεμπόδιστη χρήση, καθώς και άλλα σημεία σε σύγκριση με τα γενικά δικαιώματα άδειας χρήσης που συνάπτονται υπό συγκεκριμένους όρους (όπως περίοδος χρήσης και εύρος χρήσης).

Σύμφωνα με τον Νόμο περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας, σε περίπτωση παραβίασης των δικαιωμάτων, όπως με τη χρήση πειρατικών εκδόσεων, είναι δυνατή η παροχή ανακούφισης τόσο μέσω ποινικών όσο και μέσω αστικών διαδικασιών.

Όσον αφορά τις ποινικές κυρώσεις για τους παραβάτες των δικαιωμάτων, προβλέπονται “κάθειρξη έως 10 έτη ή πρόστιμο έως 10 εκατομμύρια γιεν, ή και τα δύο” (για τις εταιρείες πρόστιμο έως 300 εκατομμύρια γιεν), με την τροποποίηση του 2006 (Heisei 18) να αυξάνει την ποινή από “έως 5 έτη” σε “έως 10 έτη”, καθιστώντας την πιο αυστηρή.

Από την άλλη πλευρά, στον αστικό τομέα, οι ισχύοντες νόμοι προβλέπουν ειδικές διατάξεις για τον υπολογισμό του ποσού της ζημιάς, αλλά έχει επισημανθεί ότι τα ποσά αποζημίωσης μπορεί να μην είναι επαρκή, καθώς αφαιρούνται από τη βάση υπολογισμού τα μέρη που υπερβαίνουν την ικανότητα πώλησης του δικαιούχου.

Έτσι, με την τρέχουσα τροποποίηση, η μέθοδος υπολογισμού του ποσού αποζημίωσης αναθεωρήθηκε και έγινε σαφής η προσθήκη στο ποσό αποζημίωσης του ποσού ισοδύναμου με τα δικαιώματα άδειας χρήσης που αφορούν το μέρος που υπερβαίνει την ικανότητα πώλησης του δικαιούχου, το οποίο δεν ήταν καθορισμένο στον προηγούμενο νόμο, επιτρέποντας έτσι την αύξηση του ποσού αποζημίωσης.

Η αναθεώρηση αυτής της μεθόδου υπολογισμού του ποσού αποζημίωσης για την αποτελεσματική ανακούφιση από τη ζημιά των πειρατικών εκδόσεων και άλλων τέτοιων περιπτώσεων τέθηκε σε ισχύ στις 1 Ιανουαρίου 2024.

Σχετικό άρθρο: Ποια είναι τα νομικά μέτρα σε περίπτωση παραβίασης του δικαιώματος πνευματικής ιδιοκτησίας με την ανάρτηση ‘Γρήγορων Ταινιών’ στο YouTube;[ja]

Σχετικό άρθρο: Αποζημίωση 500 εκατομμυρίων γιεν σε απόφαση δικαστηρίου… Ποια είναι η νομική ευθύνη των ‘Γρήγορων Ταινιών’; Ένας δικηγόρος εξηγεί τις ποινικές και αστικές ευθύνες[ja]

Δημιουργία νέου διαιτητικού συστήματος για τη χρήση έργων και παρόμοιων

Είναι αυτονόητο ότι όταν χρησιμοποιούμε τα έργα τρίτων, απαιτείται καταρχήν η άδεια των κατόχων των δικαιωμάτων, όπως οι δημιουργοί. Ωστόσο, είναι γεγονός ότι υπάρχουν πολλά έργα για τα οποία οι κάτοχοι των δικαιωμάτων είναι άγνωστοι ή δεν μπορεί να επιβεβαιωθεί η θέλησή τους σχετικά με τη χρήση τους.

Για να επιλύσουμε αυτά τα προβλήματα και να διευκολύνουμε την ομαλή χρήση παλαιότερων έργων και περιεχομένου που δημιουργήθηκε από τον γενικό πληθυσμό, θα πραγματοποιηθούν οι εξής ενέργειες:

1. Ευκολότερη χρήση έργων για τα οποία δεν μπορεί να επιβεβαιωθεί η θέληση των κατόχων των δικαιωμάτων.
2. Απλοποίηση των διαδικασιών μέσω ενός νέου διαιτητικού συστήματος και άλλων διαδικασιών από τον αρμόδιο οργανισμό.

Αυτό θα πραγματοποιηθεί.

Για παράδειγμα, προβλέπονται οι εξής περιπτώσεις:

1. Όταν ψηφιοποιούνται παλαιότερα έργα για να ενταχθούν σε ψηφιακά αρχεία και ορισμένοι κάτοχοι δικαιωμάτων είναι άγνωστοι ή δεν είναι δυνατή η επικοινωνία μαζί τους.
2. Όταν κάποιος θέλει να χρησιμοποιήσει περιεχόμενο που δημιούργησε ένας ερασιτέχνης συγγραφέας και αναρτήθηκε σε ιστοσελίδα, αλλά δεν υπάρχει τρόπος να υποβάλει αίτηση χρήσης στον δημιουργό ή δεν λαμβάνει απάντηση από αυτόν.
3. Όταν ένα έργο έχει πολλούς κατόχους δικαιωμάτων και δεν είναι δυνατή η επικοινωνία με μερικούς από αυτούς.

Η δημιουργία αυτού του νέου διαιτητικού συστήματος θα λάβει χώρα εντός τριών ετών από την ημερομηνία δημοσίευσης (26 Μαΐου 2023) και θα εφαρμοστεί από την ημερομηνία που θα οριστεί με κυβερνητικό διάταγμα, λαμβάνοντας υπόψη τον απαιτούμενο χρόνο για την ευρεία γνωστοποίηση.

Ευκολότερη Χρήση Έργων Όταν η Βούληση του Δημιουργού Δεν Μπορεί να Επιβεβαιωθεί

Με την ψηφιοποίηση, η δημιουργία, η διάδοση και η χρήση περιεχομένου έχουν γίνει πιο εύκολες, και όχι μόνο οι επαγγελματίες αλλά και οι απλοί άνθρωποι δημιουργούν και αναρτούν περιεχόμενο στο διαδίκτυο, ενώ αυξάνονται και οι νέες ανάγκες χρήσης παλαιότερων έργων. Ωστόσο, υπάρχουν προκλήσεις, καθώς πολλά από αυτά τα περιεχόμενα δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν ομαλά λόγω της αδυναμίας επικοινωνίας με τους δημιουργούς τους.

Όταν κάποιος επιθυμεί να χρησιμοποιήσει έργα για τα οποία δεν υπάρχει συγκεντρωτική διαχείριση και δεν μπορεί να επιβεβαιώσει εύκολα τη βούληση του δημιουργού (όπως έργα που δεν έχουν διαχειριστεί και δεν έχουν δημοσιευτεί πληροφορίες για τη χρήση τους), μπορεί να λάβει απόφαση από τον Επικεφαλής της Ιαπωνικής Υπηρεσίας Πολιτισμού και να καταθέσει αποζημίωση, ώστε να χρησιμοποιήσει το έργο για έναν προκαθορισμένο χρόνο (σύμφωνα με το Άρθρο 67 του 3).

Αυτό αποτελεί ένα νέο σύστημα αποφάσεων που επιτρέπει την ταχύτερη χρήση μέσω απλούστερων διαδικασιών σε σύγκριση με το υφιστάμενο σύστημα. Επικεντρώνεται στην ύπαρξη ή μη της βούλησης του δημιουργού, επιτρέποντας τη χρήση του έργου μέχρι να υπάρξει δήλωση από τον δημιουργό, ενώ παράλληλα διασφαλίζει την ευκαιρία επιβεβαίωσης της βούλησης του δημιουργού, ορίζοντας νομικά τη μέγιστη περίοδο χρήσης στα τρία έτη (με δυνατότητα ανανέωσης μετά την πάροδο των τριών ετών).

Οι δημιουργοί έχουν το δικαίωμα να ζητήσουν από τον Επικεφαλής της Ιαπωνικής Υπηρεσίας Πολιτισμού την ακύρωση αυτής της απόφασης, και ο Επικεφαλής μπορεί να την ακυρώσει, οπότε δεν θα είναι δυνατή η χρήση του έργου με βάση αυτό το σύστημα, ενώ οι δημιουργοί θα μπορούν να λάβουν την αποζημίωση.

Ωστόσο, κατά την ακύρωση της απόφασης, θα πρέπει να επιβεβαιωθεί ότι οι διαδικασίες διαπραγμάτευσης αδειοδότησης μεταξύ των μερών είναι εφικτές, έτσι αν ο χρήστης επιθυμεί να συνεχίσει τη χρήση του έργου μετά την ακύρωση, θα πρέπει να διαπραγματευτεί μια άδεια με τον δημιουργό. Μετά την αίτηση, είναι δυνατή η συνέχιση της χρήσης μέσω διαπραγμάτευσης αδειοδότησης.

Απλοποίηση Διαδικασιών μέσω του Νέου Συστήματος Αποφάσεων από Οργανισμούς Εξυπηρέτησης

Με τη δημιουργία του νέου συστήματος αποφάσεων, έχει γίνει δυνατή η επίτευξη ταχύτητας και απλοποίησης των διαδικασιών, καθώς και η διασφάλιση της καταλληλότητας αυτών, μέσω της ανάθεσης σε ιδιωτικούς φορείς που έχουν οριστεί και καταχωρηθεί από τον Επικεφαλής του Ιαπωνικού Πολιτιστικού Οργανισμού (Bunkacho), να λειτουργούν ως σημεία εξυπηρέτησης για τους χρήστες.

Οι οργανισμοί που λειτουργούν ως σημεία εξυπηρέτησης χωρίζονται σε δύο κατηγορίες, ανάλογα με τις λειτουργίες και τα καθήκοντα που εκτελούν: τα «Ορισμένα Οργανισμούς Διαχείρισης Αποζημιώσεων» και τα «Καταχωρημένα Οργανισμούς Επιβεβαίωσης».

Οι Ορισμένοι Οργανισμούς Διαχείρισης Αποζημιώσεων θα αναλάβουν τα εξής καθήκοντα:

1. Λήψη αποζημιώσεων και εγγυήσεων κατά τη χρήση έργων μέσω του συστήματος αποφάσεων όταν ο δημιουργός είναι άγνωστος κ.λπ. (Άρθρο 67), χρήση κατά τη διάρκεια αίτησης για απόφαση (Άρθρο 67-2), και το νέο σύστημα αποφάσεων (Άρθρο 67-3).
2. Διαχείριση των ληφθέντων αποζημιώσεων και εγγυήσεων.
3. Καταβολή των αποζημιώσεων και εγγυήσεων στους δημιουργούς και άλλους δικαιούχους.
4. Εργασίες που σχετίζονται με την προώθηση της προστασίας των έργων και την ευκολία χρήσης τους, καθώς και την προώθηση της δημιουργίας (Επιχειρήσεις για την Ευκολία Χρήσης και Προστασία των Έργων).

Οι Καταχωρημένοι Οργανισμούς Επιβεβαίωσης θα αναλάβουν τα εξής καθήκοντα:

1. Διαχείριση της διαδικασίας υποδοχής αιτήσεων για το νέο σύστημα αποφάσεων.
2. Επιβεβαίωση εάν οι αιτήσεις πληρούν τα κριτήρια του νέου συστήματος αποφάσεων (Επιβεβαίωση Κριτηρίων).
3. Υπολογισμός του ποσού που αντιστοιχεί στο κανονικό τέλος χρήσης (Υπολογισμός Αντίστοιχου Ποσού Τέλους Χρήσης).

Όταν η θέληση των δημιουργών ή άλλων δικαιούχων δεν μπορεί να επιβεβαιωθεί σχετικά με τη χρήση ενός έργου, οι χρήστες υποβάλλουν αίτηση για νέα απόφαση σε έναν Καταχωρημένο Οργανισμό Επιβεβαίωσης που έχει καταχωρηθεί από τον Επικεφαλής του Ιαπωνικού Πολιτιστικού Οργανισμού. Ο Καταχωρημένος Οργανισμός Επιβεβαίωσης που έχει δεχθεί την αίτηση, διεκπεραιώνει την επιβεβαίωση των κριτηρίων και τον υπολογισμό του τέλους χρήσης, και στη συνέχεια προωθεί την αίτηση στον Επικεφαλής του Ιαπωνικού Πολιτιστικού Οργανισμού.

Βάσει των επιβεβαιώσεων του Καταχωρημένου Οργανισμού Επιβεβαίωσης, όταν ο Επικεφαλής του Ιαπωνικού Πολιτιστικού Οργανισμού αποφασίσει για μια νέα απόφαση, θα καθοριστεί και το ποσό της αποζημίωσης που πρέπει να πληρώσει ο χρήστης. Ο χρήστης θα μπορεί να χρησιμοποιήσει το έργο που έχει αιτηθεί, καταβάλλοντας την αποζημίωση στον Ορισμένο Οργανισμό Διαχείρισης Αποζημιώσεων που έχει οριστεί από τον Επικεφαλής του Ιαπωνικού Πολιτιστικού Οργανισμού.

Συνοπτικά: Συμβουλευτείτε δικηγόρο για ζημιές από πειρατικές εκδόσεις και άλλα παρόμοια θέματα

Στην τροποποίηση του Νόμου περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας της εποχής Reiwa 6 (2024), αυτό που κεντρίζει την προσοχή είναι η αναθεώρηση της μεθόδου υπολογισμού των αποζημιώσεων για την αποτελεσματική αντιμετώπιση των ζημιών από πειρατικές εκδόσεις και άλλα. Η σαφής καθιέρωση της μεθόδου υπολογισμού σημαίνει ότι τώρα, οι απώλειες που προηγουμένως δεν λαμβάνονταν υπόψη επειδή υπερέβαιναν την ικανότητα πώλησης του δικαιούχου, θα συμπεριλαμβάνονται στις αποζημιώσεις ως χαμένα κέρδη.

Σε περίπτωση που τα πνευματικά σας δικαιώματα παραβιάζονται από ιστοσελίδες με πειρατικές εκδόσεις, συνιστούμε να συμβουλευτείτε έγκαιρα έναν δικηγόρο για την ανάκτηση των ζημιών σας.

Οδηγίες για τα Μέτρα από το Δικηγορικό μας Γραφείο

Το Δικηγορικό Γραφείο Monolith είναι ένα γραφείο με υψηλή εξειδίκευση στον τομέα της πληροφορικής, και ειδικότερα στο δίκαιο του διαδικτύου και της νομοθεσίας. Στις μέρες μας, τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας και ειδικά τα πνευματικά δικαιώματα έχουν αποκτήσει μεγάλη προσοχή. Το γραφείο μας προσφέρει λύσεις σχετικά με θέματα πνευματικής ιδιοκτησίας. Παρακαλώ δείτε το παρακάτω άρθρο για περισσότερες λεπτομέρειες.

Τομείς εξειδίκευσης του Δικηγορικού Γραφείου Monolith: Νομικές Υπηρεσίες Πληροφορικής και Πνευματικής Ιδιοκτησίας για διάφορες επιχειρήσεις[ja]