Αγωγή αμφισβήτησης της ισχύος της έκδοσης μετοχών ή της διάθεσης ιδίων μετοχών

Η έκδοση νέων μετοχών από μια ανώνυμη εταιρεία ως μέσο άντλησης κεφαλαίων για επιχειρηματικές δραστηριότητες αποτελεί μία από τις πιο βασικές και σημαντικές μεθόδους. Αυτή η διαδικασία είναι απαραίτητη για την ανάπτυξη και την εξέλιξη της εταιρείας, αλλά ταυτόχρονα μπορεί να προκαλέσει διαμάχες για τον έλεγχο της εταιρείας ή συγκρούσεις απόψεων μεταξύ των υφιστάμενων μετόχων και της διοίκησης. Ιδιαίτερα, όταν υπάρχει υποψία ότι οι νέες μετοχές εκδόθηκαν με σκοπό την αραίωση του ποσοστού συμμετοχής συγκεκριμένων μετόχων ή για τη διατήρηση της θέσης της διοίκησης, μπορεί να προκύψουν σοβαρές διαμάχες σχετικά με την εγκυρότητα της έκδοσης. Ο Ιαπωνικός Εταιρικός Νόμος (Japanese Corporate Law) έχει θεσπίσει σαφείς διαδικασίες αγωγών για την αντιμετώπιση τέτοιων καταστάσεων, επιτρέποντας τη νομική αμφισβήτηση της ισχύος της ήδη πραγματοποιηθείσας έκδοσης μετοχών ή της διάθεσης ιδίων μετοχών. Στο επίκεντρο αυτών των διαδικασιών βρίσκονται οι αγωγές για την “ακύρωση της έκδοσης νέων μετοχών” και την “επιβεβαίωση της ανυπαρξίας της έκδοσης νέων μετοχών”. Αυτές οι αγωγές εφαρμόζονται επίσης στη διάθεση ιδίων μετοχών. Στο παρόν άρθρο, θα αναλύσουμε λεπτομερώς αυτές τις νομικές διαδικασίες από επαγγελματική σκοπιά, εξετάζοντας τη νομική τους βάση, τις απαιτήσεις για την υποβολή αγωγής, τους συγκεκριμένους λόγους που λαμβάνει υπόψη το δικαστήριο για την απόφασή του, καθώς και τις νομικές συνέπειες της απόφασης, ενσωματώνοντας σημαντικές ιαπωνικές δικαστικές υποθέσεις.
Η Συνολική Εικόνα της Αγωγής για την Αμφισβήτηση της Ισχύος Έκδοσης Νέων Μετοχών στην Ιαπωνία
Ο Ιαπωνικός Εταιρικός Νόμος παρέχει ένα ειδικό σύστημα αγωγών για την αμφισβήτηση της εγκυρότητας βασικών πράξεων που αφορούν την οργάνωση εταιρειών, όπως η ίδρυση, η συγχώνευση και η έκδοση μετοχών. Αυτό ονομάζεται “Αγωγή που Αφορά την Οργάνωση της Εταιρείας” και στοχεύει στην σταθερή και ομοιόμορφη καθορισμό των νομικών σχέσεων μιας εταιρείας, στην οποία εμπλέκονται πολλοί ενδιαφερόμενοι. Όταν οι μετοχές εκδοθούν, κυκλοφορούν στην αγορά και πολλοί τρίτοι μπορούν να τις αποκτήσουν. Εάν η εγκυρότητα της έκδοσης μπορούσε να αμφισβητηθεί από οποιονδήποτε, οποτεδήποτε και ατομικά, η ασφάλεια των συναλλαγών θα επηρεαζόταν σοβαρά και οι νομικές σχέσεις γύρω από την εταιρεία θα γίνονταν εξαιρετικά ασταθείς.
Για την επίλυση αυτού του ζητήματος, ο Ιαπωνικός Εταιρικός Νόμος περιορίζει τον τρόπο αμφισβήτησης της ισχύος της έκδοσης μετοχών σε συγκεκριμένες αγωγές, καθορίζοντας ότι η ισχύς της απόφασης επεκτείνεται όχι μόνο στους διαδίκους της αγωγής αλλά και σε όλους τους τρίτους. Αυτή η ισχύς ονομάζεται “ισχύς έναντι όλων”. Το σύστημα αυτό επιδιώκει μια προσεκτική ισορροπία μεταξύ της ανάγκης προστασίας των δικαιωμάτων των υφιστάμενων μετόχων και της ανάγκης προστασίας των τρίτων που εμπιστεύτηκαν και συναλλάχθηκαν με τις εκδοθείσες μετοχές, διατηρώντας τη σταθερότητα των νομικών σχέσεων. Αυτή η νομοθετική ισορροπία εκφράζεται σαφώς στις δύο διαφορετικές κατηγορίες αγωγών που παρέχει ο Εταιρικός Νόμος, δηλαδή την “Αγωγή Ακυρότητας” και την “Αγωγή Επιβεβαίωσης Μη Υπαρξης”. Η πρώτη χρησιμοποιείται όταν υπάρχουν διαδικαστικά ελαττώματα που δεν είναι αμελητέα, με αυστηρούς χρονικούς περιορισμούς και αποφάσεις που ισχύουν μόνο για το μέλλον, προτάσσοντας τη νομική σταθερότητα. Η δεύτερη αναγνωρίζεται μόνο σε εξαιρετικά περιπτώσεις όπου η πράξη έκδοσης θεωρείται ότι δεν έχει ουσιαστική ύπαρξη, λειτουργώντας ως ισχυρό μέσο αποκατάστασης χωρίς χρονικούς περιορισμούς και με ισχύ που ανατρέχει στο παρελθόν. Επομένως, όσοι αμφισβητούν την εγκυρότητα της έκδοσης μετοχών πρέπει να κρίνουν προσεκτικά ποια διαδικασία αγωγής να επιλέξουν, ανάλογα με τη φύση και την έκταση του ελαττώματος.
Αγωγή Ακύρωσης Έκδοσης Νέων Μετοχών και Διάθεσης Ιδίων Μετοχών στην Ιαπωνία
Η αγωγή ακύρωσης έκδοσης νέων μετοχών είναι η πιο συνηθισμένη νομική διαδικασία στην Ιαπωνία, η οποία στοχεύει στην εκ των υστέρων άρνηση της ισχύος της έκδοσης μετοχών όταν υπάρχουν νομικές ατέλειες στη διαδικασία έκδοσης.
Νομική Βάση και Απαιτήσεις Υποβολής Αγωγής στην Ιαπωνία
Η άμεση νομική βάση για αυτήν την αγωγή βρίσκεται στο Άρθρο 828, Παράγραφος 1, Σημείο 2 (έκδοση νέων μετοχών) και Σημείο 3 (διάθεση ιδίων μετοχών) του Ιαπωνικού Εταιρικού Δικαίου. Αυτές οι διατάξεις ορίζουν ότι η ακύρωση της έκδοσης μετοχών κ.λπ. μπορεί να διεκδικηθεί μόνο μέσω αγωγής, κάτι που ονομάζεται “αρχή της υποβολής αγωγής”.
Για να υποβληθεί αυτή η αγωγή, πρέπει να πληρούνται αυστηρές απαιτήσεις. Πρώτον, έχει καθοριστεί περίοδος υποβολής αγωγής. Στην περίπτωση δημόσιων εταιρειών (εταιρείες που δεν απαιτούν έγκριση από την εταιρεία για την απόκτηση μετοχών μέσω μεταβίβασης), η αγωγή πρέπει να υποβληθεί εντός 6 μηνών από την ημερομηνία που τέθηκε σε ισχύ η έκδοση των μετοχών. Στην περίπτωση μη δημόσιων εταιρειών (εταιρείες που δεν είναι δημόσιες), η αγωγή πρέπει να υποβληθεί εντός 1 έτους. Αυτή η περίοδος είναι αμετάβλητη και, μόλις παρέλθει, η ακύρωση δεν μπορεί να διεκδικηθεί ποτέ ξανά.
Επιπλέον, τα άτομα που μπορούν να υποβάλουν αγωγή (ενάγοντες) είναι περιορισμένα. Σύμφωνα με το Άρθρο 828, Παράγραφος 2, Σημείο 2 του Ιαπωνικού Εταιρικού Δικαίου, το δικαίωμα υποβολής αγωγής έχουν μόνο εκείνοι που ήταν μέτοχοι, διευθυντές, ελεγκτές, εκτελεστικά στελέχη ή εκκαθαριστές της εταιρείας την ημέρα που τέθηκε σε ισχύ η έκδοση των μετοχών. Άλλα άτομα δεν επιτρέπεται να υποβάλουν αγωγή. Ο αντίδικος (κατηγορούμενος) είναι η εν λόγω εταιρεία.
Λόγοι Ακυρότητας
Ο Ιαπωνικός Εταιρικός Νόμος δεν απαριθμεί συγκεκριμένα τι συνιστά λόγο ακυρότητας (αιτία ακυρότητας) για την έκδοση νέων μετοχών. Επομένως, το ποια ελαττώματα εμπίπτουν στους λόγους ακυρότητας εναπόκειται στην ερμηνεία των δικαστηρίων. Η νομολογία, λαμβάνοντας υπόψη τη σοβαρότητα της ανατροπής της ισχύος μιας ήδη πραγματοποιηθείσας έκδοσης, περιορίζει τους λόγους ακυρότητας σε “σοβαρές παραβιάσεις νόμων ή καταστατικών” από την άποψη της νομικής σταθερότητας.
Συγκεκριμένα παραδείγματα λόγων ακυρότητας που αναγνωρίστηκαν από τη νομολογία ως “σοβαρές παραβιάσεις νόμων ή καταστατικών” περιλαμβάνουν τα εξής:
- Όταν εκδίδονται νέες μετοχές υπερβαίνοντας το συνολικό αριθμό μετοχών που μπορεί να εκδοθεί, όπως ορίζεται στο καταστατικό της εταιρείας.
- Όταν εκδίδονται μετοχές τύπου που δεν προβλέπονται στο καταστατικό.
- Σε μη εισηγμένες εταιρείες, όταν εκδίδονται μετοχές μέσω μεθόδων άλλων από την κατανομή στους μετόχους, χωρίς να έχει ληφθεί ειδική απόφαση της γενικής συνέλευσης των μετόχων, όπως απαιτείται από το άρθρο 199, παράγραφος 2 και το άρθρο 309, παράγραφος 2, σημείο 5 του Ιαπωνικού Εταιρικού Νόμου. Το Ανώτατο Δικαστήριο της Ιαπωνίας, σε απόφαση της 24ης Απριλίου 2012, έκρινε ότι το συμφέρον διατήρησης του ποσοστού συμμετοχής των μετόχων σε μη εισηγμένες εταιρείες πρέπει να προστατεύεται ιδιαίτερα και αναγνώρισε αυτή την παραβίαση διαδικασίας ως λόγο ακυρότητας.
- Όταν η εταιρεία εκδίδει μετοχές παρά την ύπαρξη προσωρινής διαταγής από το δικαστήριο για την αναστολή της έκδοσης. Το Ανώτατο Δικαστήριο της Ιαπωνίας, σε απόφαση της 16ης Δεκεμβρίου 1993, αναγνώρισε την παραβίαση της προσωρινής διαταγής ως λόγο ακυρότητας, καθώς η αναγνώριση της ισχύος της έκδοσης θα αναιρούσε το σκοπό του συστήματος δικαιώματος αναστολής.
Αντίθετα, μικρές διαδικαστικές ατέλειες, η έκδοση χωρίς απόφαση του διοικητικού συμβουλίου σε εισηγμένες εταιρείες, ή η έκδοση σε εξαιρετικά άδικη τιμή (ευνοϊκή έκδοση) δεν θεωρούνται, κατά κανόνα, λόγοι ακυρότητας. Για την ευνοϊκή έκδοση, η διόρθωση επιδιώκεται μέσω άλλων συστημάτων, όπως η ευθύνη αποζημίωσης των διευθυντών προς την εταιρεία (άρθρο 212 του Ιαπωνικού Εταιρικού Νόμου).
Η Σχέση Μεταξύ “Εξαιρετικά Άδικων Μεθόδων” και Λόγων Ακυρότητας
Στις δικαστικές διαμάχες που αφορούν τον Ιαπωνικό Εταιρικό Νόμο, ένα από τα πιο περίπλοκα και συχνά αμφισβητούμενα ζητήματα είναι η διαχείριση της έκδοσης νέων μετοχών μέσω “εξαιρετικά άδικων μεθόδων”. Το άρθρο 210, παράγραφος 2 του Ιαπωνικού Εταιρικού Νόμου ορίζει ότι, εάν η έκδοση μετοχών πραγματοποιείται με “εξαιρετικά άδικες μεθόδους” και υπάρχει κίνδυνος να υποστούν ζημία οι μέτοχοι, οι μέτοχοι μπορούν να απαιτήσουν από την εταιρεία να σταματήσει την έκδοση (αίτηση αναστολής).
Το ζήτημα είναι αν αυτές οι “εξαιρετικά άδικες μέθοδοι” μπορούν να αποτελέσουν λόγο ακυρότητας όταν η ακυρότητα προβάλλεται μετά την ολοκλήρωση της έκδοσης. Σχετικά με αυτό, το Ανώτατο Δικαστήριο της Ιαπωνίας, σε μια ιστορική απόφαση στις 14 Ιουλίου 1994, έκρινε ότι, ακόμη και αν η έκδοση πραγματοποιήθηκε με “εξαιρετικά άδικες μεθόδους”, αυτό από μόνο του δεν αποτελεί, κατά κανόνα, λόγο ακυρότητας. Η απόφαση αυτή βασίστηκε στην πολιτική προστασίας της ασφάλειας των συναλλαγών, λαμβάνοντας υπόψη την πιθανότητα ότι οι εκδοθείσες μετοχές έχουν ήδη μεταβιβαστεί σε τρίτους. Δηλαδή, οι μέτοχοι που επιθυμούν να σταματήσουν μια άδικη έκδοση πρέπει να δράσουν γρήγορα μέσω αίτησης αναστολής πριν από την εκτέλεση της έκδοσης, καθώς, μόλις ολοκληρωθεί, είναι εξαιρετικά δύσκολο να ανατραπεί η ισχύς της.
Το δικαστήριο έχει αναπτύξει το πλαίσιο αξιολόγησης που ονομάζεται “κανόνας κύριου σκοπού” για να καθορίσει τι συνιστά “εξαιρετικά άδικη μέθοδο”. Αυτό συγκρίνει αν ο κύριος σκοπός της έκδοσης νέων μετοχών είναι μια νόμιμη επιχειρηματική ανάγκη, όπως η άντληση κεφαλαίων, ή αν είναι ένας αθέμιτος σκοπός, όπως η διατήρηση του ελέγχου από την τρέχουσα διοίκηση ή η μείωση του ποσοστού ψήφων συγκεκριμένων μετόχων.
Μια αντιπροσωπευτική δικαστική απόφαση που εφάρμοσε αυτόν τον κανόνα είναι η απόφαση του Πρωτοδικείου του Τόκιο στις 25 Ιουλίου 1989. Σε αυτή την υπόθεση, κρίθηκε ότι, όταν η έκδοση νέων μετοχών που επηρεάζει σημαντικά το ποσοστό συμμετοχής των υφιστάμενων μετόχων πραγματοποιείται με κύριο σκοπό τη διατήρηση του ελέγχου από την τρέχουσα διοίκηση, αυτό συνιστά “εξαιρετικά άδικη μέθοδο”.
Επιπλέον, η απόφαση του Εφετείου του Τόκιο στις 23 Μαρτίου 2005 (υπόθεση Nippon Broadcasting) πρόσθεσε μια σημαντική εξαίρεση σε αυτόν τον κανόνα. Η απόφαση έκρινε ότι, ακόμη και αν η διατήρηση του ελέγχου είναι ο κύριος σκοπός, η έκδοση μπορεί να επιτραπεί κατ’ εξαίρεση εάν είναι απαραίτητη και κατάλληλη ως αντίμετρο για την προστασία της εταιρείας και των μετόχων από καταχρηστικούς αγοραστές, όπως εκείνοι που επιδιώκουν να εκμεταλλευτούν αθέμιτα τα περιουσιακά στοιχεία της εταιρείας ή να υποβαθμίσουν την αξία της εταιρείας. Αυτές οι δικαστικές αποφάσεις δείχνουν ότι τα δικαστήρια πραγματοποιούν εξαιρετικά λεπτομερείς αξιολογήσεις ανάλογα με τις συγκεκριμένες συνθήκες της υπόθεσης.
Η Ισχύς μιας Απόφασης Ακύρωσης στην Ιαπωνία
Όταν μια αγωγή για την ακύρωση της έκδοσης νέων μετοχών γίνεται δεκτή και η απόφαση καθίσταται οριστική, αυτή η απόφαση έχει ισχύ και έναντι τρίτων που δεν είναι διάδικοι στη δίκη (αποτελέσματα έναντι τρίτων, Ιαπωνικός Εταιρικός Νόμος, Άρθρο 838 (2006)). Με αυτόν τον τρόπο, οι νομικές σχέσεις καθορίζονται με ενιαίο τρόπο.
Ωστόσο, το πιο σημαντικό σημείο είναι ότι αυτή η απόφαση έχει ισχύ μόνο για το μέλλον (μελλοντική ισχύς). Ο Ιαπωνικός Εταιρικός Νόμος, Άρθρο 839 (2006), ορίζει ότι η απόφαση ακύρωσης δεν έχει αναδρομική ισχύ. Αυτό σημαίνει ότι η άσκηση δικαιωμάτων ψήφου ή οι καταβληθέντες μερίσματα που βασίζονται στις ακυρωθείσες μετοχές πριν από την οριστικοποίηση της απόφασης δεν μπορούν να ανατραπούν εκ των υστέρων. Αυτή είναι μια εξαιρετικά σημαντική διάταξη για τη διασφάλιση της νομικής σταθερότητας.
Μετά την οριστικοποίηση της απόφασης, η εταιρεία έχει την υποχρέωση να επιστρέψει τα χρήματα που καταβλήθηκαν από τα άτομα που ήταν μέτοχοι κατά την οριστικοποίηση της απόφασης για την απόκτηση των μετοχών. Αυτό το σημείο ρυθμίζεται από το Άρθρο 840 (2006) του Ιαπωνικού Εταιρικού Νόμου για την έκδοση νέων μετοχών και από το Άρθρο 841 (2006) του ίδιου νόμου για τη διάθεση ιδίων μετοχών. Επιπλέον, η εταιρεία πρέπει να πραγματοποιήσει τροποποίηση της εγγραφής για να δηλώσει τη μείωση του συνολικού αριθμού των εκδομένων μετοχών.
Αγωγή για Επιβεβαίωση της Μη Ύπαρξης Έκδοσης Νέων Μετοχών και Διάθεσης Ιδίων Μετοχών στην Ιαπωνία
Η αγωγή για επιβεβαίωση της μη ύπαρξης έκδοσης νέων μετοχών είναι μια πιο εξαιρετική νομική διαδικασία από την αγωγή ακυρότητας, καθώς αφορά θεμελιώδη ελαττώματα, δηλαδή περιπτώσεις όπου η πράξη της έκδοσης μετοχών θεωρείται ότι δεν υπήρξε καθόλου από νομική άποψη.
Νομική Βάση και Λόγοι Μη Ύπαρξης
Αυτή η αγωγή βασίζεται στο Άρθρο 829 του Ιαπωνικού Εταιρικού Δικαίου (2005). Η επιβεβαίωση της μη ύπαρξης αναγνωρίζεται μόνο σε περιπτώσεις όπου υπάρχει εξαιρετικά σοβαρό ελάττωμα που κρίνεται ότι λείπει η “ουσία” της πράξης έκδοσης, και όχι απλώς παραβίαση διαδικασίας. Τα δικαστήρια στην Ιαπωνία είναι προσεκτικά στο να επιτρέπουν την υποβολή αυτής της αγωγής μετά την παρέλευση της προθεσμίας για την αγωγή ακυρότητας, και θέτουν υψηλά κριτήρια για την αναγνώριση των λόγων μη ύπαρξης.
Πιθανές περιπτώσεις που μπορεί να αναγνωριστούν ως λόγοι μη ύπαρξης στις δικαστικές αποφάσεις περιλαμβάνουν:
- Όταν δεν έχει γίνει καμία καταβολή χρημάτων ως αντάλλαγμα για τις μετοχές, ή όταν φαίνεται ότι έχει γίνει καταβολή στα λογιστικά βιβλία, αλλά στην πραγματικότητα τα κεφάλαια δεν έχουν διατεθεί στην εταιρεία, δηλαδή πρόκειται για “εικονικά χρήματα”.
- Όταν ο εκπρόσωπος διευθύνων σύμβουλος, που έχει την εξουσία να εκπροσωπεί την εταιρεία, δεν έχει εμπλακεί καθόλου στη διαδικασία έκδοσης μετοχών, και νομικά δεν μπορεί να θεωρηθεί πράξη της εταιρείας.
Αντίθετα, η απουσία απόφασης του διοικητικού συμβουλίου ή της γενικής συνέλευσης των μετόχων, ή άλλες παραβάσεις της νομοθεσίας, δεν θεωρούνται κατά κανόνα ως μη ύπαρξη, και η έκδοση θεωρείται έγκυρη.
Το κύριο χαρακτηριστικό της αγωγής για επιβεβαίωση της μη ύπαρξης είναι ότι, σε αντίθεση με την αγωγή ακυρότητας, δεν υπάρχει περιορισμός στην προθεσμία υποβολής της.
Ισχύς της Απόφασης για Επιβεβαίωση Μη Ύπαρξης
Ακόμη και όταν η απόφαση για επιβεβαίωση της μη ύπαρξης καταστεί τελεσίδικη, αναγνωρίζεται η ισχύς της έναντι τρίτων (erga omnes) όπως και στην περίπτωση της απόφασης ακυρότητας (Άρθρο 838 του Ιαπωνικού Εταιρικού Δικαίου).
Ωστόσο, η καθοριστική διαφορά με την απόφαση ακυρότητας είναι ότι η ισχύς της αναδρομεί στο παρελθόν. Δηλαδή, η έκδοση μετοχών που επιβεβαιώθηκε ως μη υπάρχουσα θεωρείται ότι δεν υπήρξε ποτέ. Ως αποτέλεσμα, όλες οι νομικές συνέπειες, όπως η άσκηση δικαιωμάτων ψήφου και η καταβολή μερισμάτων που βασίζονται σε αυτές τις μετοχές, ανατρέπονται ριζικά. Λόγω αυτής της ισχυρής επίδρασης, τα δικαστήρια είναι εξαιρετικά προσεκτικά στην αναγνώριση της μη ύπαρξης.
Σύγκριση μεταξύ Αγωγής Ακύρωσης και Αγωγής Επιβεβαίωσης Ανυπαρξίας
Όπως έχουμε δει μέχρι τώρα, οι δύο διαδικασίες αγωγής που ορίζει ο Ιαπωνικός Εταιρικός Νόμος διακρίνονται σαφώς ως προς τον σκοπό και την επίδρασή τους. Η επιλογή της κατάλληλης αγωγής εξαρτάται πλήρως από τη φύση και τη σοβαρότητα των ελαττωμάτων που υπάρχουν στη διαδικασία έκδοσης μετοχών. Η αγωγή ακύρωσης αφορά περιπτώσεις όπου υπάρχουν διαδικαστικά ελαττώματα, αλλά η πράξη έκδοσης υφίσταται ουσιαστικά. Αντίθετα, η αγωγή επιβεβαίωσης ανυπαρξίας περιορίζεται σε περιπτώσεις όπου η πράξη έκδοσης θεωρείται νομικά ως φάντασμα, δηλαδή στερείται ουσίας. Η ύπαρξη ή μη προθεσμίας για την υποβολή της αγωγής, καθώς και το αν η απόφαση θα έχει ισχύ μόνο στο μέλλον ή θα ανατρέχει στο παρελθόν, αποτελούν τις πιο σημαντικές παραμέτρους για τη στρατηγική της αγωγής.
Συνοψίζοντας αυτές τις διαφορές, παρουσιάζονται στον παρακάτω πίνακα.
Στοιχείο Σύγκρισης | Αγωγή Ακύρωσης Νέας Έκδοσης Μετοχών | Αγωγή Επιβεβαίωσης Ανυπαρξίας Νέας Έκδοσης Μετοχών |
Νομική Βάση | Άρθρο 828 του Εταιρικού Νόμου | Άρθρο 829 του Εταιρικού Νόμου |
Βαθμός Ελαττώματος | Σοβαρή παραβίαση νόμων ή καταστατικού | Έλλειψη ουσίας στην πράξη έκδοσης |
Προθεσμία Υποβολής | 6 μήνες για δημόσιες εταιρείες / 1 έτος για μη δημόσιες εταιρείες | Χωρίς χρονικό περιορισμό |
Ισχύς Απόφασης | Ισχύς στο μέλλον (χωρίς αναδρομική ισχύ) | Αναδρομική ισχύς |
Σύνοψη
Ο Ιαπωνικός Εταιρικός Νόμος παρέχει δύο σαφώς διακριτά νομικά συστήματα για την αμφισβήτηση της ισχύος της έκδοσης μετοχών με ελαττώματα: την “αγωγή ακυρότητας” και την “αγωγή επιβεβαίωσης ανυπαρξίας”. Η επιλογή του κατάλληλου μέσου εξαρτάται από τη σοβαρότητα του ελαττώματος. Ιδιαίτερα, η αυστηρή προθεσμία υποβολής της αγωγής ακυρότητας και οι νομικές διαφορές μεταξύ της προληπτικής αίτησης για απαγόρευση άδικης έκδοσης και της εκ των υστέρων αγωγής ακυρότητας υποδεικνύουν ότι οι μέτοχοι πρέπει να παρακολουθούν προσεκτικά την κατάσταση και να ενεργούν γρήγορα με στρατηγική προοπτική για να προστατεύσουν τα δικαιώματά τους. Αυτά τα συστήματα αποτελούν ένα εξελιγμένο νομικό πλαίσιο που ισορροπεί μεταξύ της προστασίας των δικαιωμάτων των μετόχων και της ασφάλειας των συναλλαγών.
Η δικηγορική εταιρεία Monolith διαθέτει πλούσια εμπειρία και βαθιά εξειδίκευση σε υποθέσεις που αφορούν τον Ιαπωνικό Εταιρικό Νόμο, συμπεριλαμβανομένων των διαφορών σχετικά με την εγκυρότητα της έκδοσης μετοχών που αναλύθηκαν σε αυτό το άρθρο. Στην εταιρεία μας εργάζονται πολλοί αγγλόφωνοι δικηγόροι με ξένη δικηγορική άδεια, οι οποίοι μπορούν να παρέχουν ομαλή και επαγγελματική νομική υποστήριξη σε διεθνείς πελάτες που αντιμετωπίζουν το περίπλοκο νομικό σύστημα της Ιαπωνίας. Εάν χρειάζεστε εξειδικευμένη υποστήριξη για ζητήματα όπως αυτά που αναφέρθηκαν στο άρθρο, μη διστάσετε να επικοινωνήσετε με την εταιρεία μας.
Category: General Corporate