Τι σημαίνουν νομικά οι διοικητικοί και ποσοτικοί στόχοι σε ένα έργο ανάπτυξης συστημάτων

Τα έργα ανάπτυξης συστημάτων συχνά συνδέονται άμεσα με μεγάλης κλίμακας βελτιώσεις των επιχειρηματικών ή εργασιακών διαδικασιών. Σε αυτό το πλαίσιο, μπορεί να απαιτηθεί μια στάση που συμβάλλει στην επίλυση των διοικητικών προκλήσεων της εταιρείας που χρησιμοποιεί το σύστημα ή στην επίτευξη συγκεκριμένων αριθμητικών στόχων. Ωστόσο, είναι η δέσμευση σε τέτοιους διοικητικούς στόχους πραγματικά μια νομική υποχρέωση; Το νομικό νόημα των αριθμητικών και διοικητικών στόχων γίνεται ένα ζήτημα προς συζήτηση. Σε αυτό το άρθρο, θα αναλύσουμε τα νομικά ζητήματα που συνδέονται με τους διάφορους «σκοπούς» και «στόχους» που σχετίζονται με την ανάπτυξη συστημάτων.

Γιατί οι στόχοι και οι σκοποί της ανάπτυξης συστημάτων γίνονται αιτία διαφορών;

Επειδή βρίσκονται ανάμεσα στην υποχρέωση συνεργασίας του χρήστη και την ευχέρεια κρίσης του προμηθευτή

Από την άποψη των εμπορικών συναλλαγών, τα έργα ανάπτυξης συστημάτων έχουν μερικά χαρακτηριστικά που θα τα έλεγε κανείς ιδιαίτερα. Ένα από αυτά είναι ότι το έργο ανάπτυξης συστημάτων από τον προμηθευτή δεν μπορεί να εκτελεστεί μόνο από τον προμηθευτή, αλλά απαιτεί τη συνεργασία του χρήστη. Η ύπαρξη αυτής της υποχρέωσης είναι γνωστή ως “υποχρέωση συνεργασίας” και έχει καταστεί σαφής στη νομολογία. Κυρίως στις φάσεις ①ορισμού απαιτήσεων ②βασικού σχεδιασμού ③επιθεώρησης των παραδοτέων, απαιτείται από τον χρήστη να συνεργαστεί στην ανάπτυξη του συστήματος.

https://monolith.law/corporate/user-obligatory-cooporation[ja]

Ένα άλλο σημείο είναι ότι συνήθως απαιτείται από τον προμηθευτή να ασκεί μεγάλη ευχέρεια κρίσης στην εκτέλεση των καθηκόντων του. Υπάρχει ένας νομικός όρος που συνοψίζει τι πρέπει να κάνει ο προμηθευτής σε ένα έργο ανάπτυξης συστημάτων, γνωστός ως “υποχρέωση διαχείρισης έργου”. Αυτό εξηγείται αναλυτικά στο παρακάτω άρθρο.

https://monolith.law/corporate/project-management-duties[ja]

Συνοψίζοντας τα παραπάνω, μπορούμε να επισημάνουμε δύο σημαντικά σημεία:

• Ο χρήστης πρέπει να παρέχει τις απαραίτητες πληροφορίες στον προμηθευτή και να συνεργάζεται στην ανάπτυξη του συστήματος.
• Ο προμηθευτής πρέπει να κατανοεί τους σκοπούς και τους στόχους του έργου για τον χρήστη και να ενεργεί ανάλογα.

Λόγω των παραπάνω δύο συνθηκών, γίνεται ζήτημα κατά πόσο η εκπλήρωση των διοικητικών και αριθμητικών στόχων που έχουν παρουσιαστεί από τον χρήστη μπορεί να αποτελέσει νομική υποχρέωση του προμηθευτή. Δηλαδή, υπάρχει η πλευρά όπου ο χρήστης έχει την υποχρέωση να παρουσιάσει τις προδιαγραφές σε μια σαφή μορφή, αλλά και η πλευρά όπου ο προμηθευτής, ως ειδικός, έχει την υποχρέωση να παρέχει αυτό που ουσιαστικά απαιτεί ο χρήστης, και όχι απλώς να εκτελεί ό,τι του λέγεται. Η σύγκρουση αυτών των αντικρουόμενων απόψεων είναι χαρακτηριστική των διαφορών που περιβάλλουν τους “στόχους” και τους “σκοπούς” της ανάπτυξης συστημάτων. Επιπλέον, από νομικής πλευράς, το να παρέχεται ένας οδηγός για την επίλυση διαφορών που εξυπηρετεί δίκαια και τις δύο πλευρές, αποτελεί πρακτικό ζήτημα.

Συγκεκριμένες περιπτώσεις όπου οι στόχοι του χρήστη επηρεάζουν το έργο

Τα έργα ανάπτυξης συστημάτων συχνά συνδέονται με μεγάλης κλίμακας βελτιώσεις και αυτοματοποιήσεις εργασιών σε επιχειρήσεις ή εργασιακούς χώρους, και στο στάδιο του προγραμματισμού και της πρότασης συχνά γίνονται ακροάσεις σχετικά με διοικητικά ζητήματα και στόχους. Εκεί μπορεί να γίνεται ανταλλαγή πληροφοριών σχετικά με το κόστος-ωφέλεια της ανάπτυξης του συστήματος και διάφορους αριθμητικούς στόχους.

• Μείωση των ατομικών εξόδων λόγω αυτοματοποίησης
• Αύξηση των πωλήσεων ή των κερδών
• Μείωση του χρόνου εργασίας

Για παράδειγμα, σε περιπτώσεις όπου τα παραπάνω στοιχεία αποτελούν τον τελικό στόχο του έργου, ο προμηθευτής μπορεί να προβεί σε εξηγήσεις σχετικά με το αποτέλεσμα της επένδυσης στην ανάπτυξη του συστήματος, όπως ένας σύμβουλος, και να προβεί σε πωλήσεις.

Περιπτώσεις δικαστηρίων όπου τα διοικητικά στόχοι του χρήστη έγιναν αντικείμενο διαφοράς

Ωστόσο, οι προμηθευτές είναι συνήθως απλώς ειδικοί στην ανάπτυξη συστημάτων. Εάν όλη η ευθύνη για τους διοικητικούς στόχους του χρήστη βαρύνει τους προμηθευτές, αυτό θα μπορούσε να καταστεί υπερβολικά αυστηρό.

Στόχος ήταν η βελτίωση της ταχύτητας των εργασιών στην υπόθεση που εξετάζεται

Σε σχέση με αυτή την υπόθεση, στο κείμενο της απόφασης που παραθέτουμε παρακάτω, στο έγγραφο πρότασης που δημιουργήθηκε κατά την έναρξη του προγράμματος, καταγράφηκαν οι σκοποί και οι στόχοι για την έναρξη του έργου ανάπτυξης συστήματος. Ωστόσο, μετά την ολοκλήρωση του συστήματος και την έναρξη λειτουργίας του, διαπιστώθηκε ότι δεν επιτεύχθηκαν οι σκοποί και οι στόχοι, γεγονός που οδήγησε σε διαφωνία. Στο αρχικό έγγραφο πρότασης αναφερόταν ότι, μετά την ολοκλήρωση και την πραγματική χρήση του συστήματος, θα επιδιωχθεί η επίτευξη των εξής καταστάσεων:

• Μείωση του χρόνου χειροκίνητης εισαγωγής δεδομένων κατά 50%
• Ολοκλήρωση της διαχείρισης γραφειοκρατικών εργασιών μέσω του εν λόγω IT συστήματος εντός του προβλεπόμενου χρονικού πλαισίου

Οι χρήστες, καθώς δεν κατάφεραν να πετύχουν αυτά τα αποτελέσματα, επιχείρησαν να καταλογίσουν στον προμηθευτή ευθύνη για παραβίαση συμβατικών υποχρεώσεων και εγγύηση για ελαττώματα. Ωστόσο, το δικαστήριο δεν αποδέχθηκε αυτή την επιχείρηση (οι υπογραμμισμένες και έντονες γραμμές έχουν προστεθεί από τον συγγραφέα).

Και, (μετά από παράλειψη) σύμφωνα με το σύνολο της ουσίας των επιχειρημάτων, ①ο σκοπός της υπόθεσης ήταν “η αύξηση της αποδοτικότητας των εργασιών”, “η δημιουργία βάσης για το CRM” και “η διεξαγωγή διαφανούς διοίκησης”, που είναι αφηρημένα, και οι στόχοι, όπως “η αύξηση των επαφών με τους πελάτες”, “η ανακατανομή της εργασίας των γραφειακών σε εσωτερικό έλεγχο και υποστήριξη πωλήσεων”, “η πιο ακριβής πρόβλεψη των πωλήσεων”, “η περιορισμός των υπερβολικών εκπτώσεων στις πωλήσεις”, είναι επίσης αφηρημένοι, και οι στόχοι όπως “η μείωση του χρόνου εισαγωγής κατά 50%”, “η μείωση του χρόνου δημιουργίας προσφορών κατά 50%”, “η νόμιμη αποκάλυψη εντός των νόμιμων ημερών” εξαρτώνται από την διαχείριση και τις μεθόδους εργασίας του κατηγορούμενου μετά την εισαγωγή του SBO, και δεν είναι φύσεως τέτοιας που η εταιρεία ανάπτυξης συστημάτων, η οποία είναι ο ενάγων, να μπορεί να αναλάβει την εκπλήρωσή τους, ②στα πρακτικά των συναντήσεων μετά την έναρξη του προγράμματος δεν υπάρχει καμία αναφορά σε συγκεκριμένη συζήτηση για την επίτευξη του σκοπού και των στόχων της υπόθεσης, ③στο έγγραφο πρότασης του προγράμματος υπάρχουν φράσεις όπως “για να γίνει μια εισηγμένη εταιρεία”, που δεν έχουν από μόνες τους συμβατική φύση, (μετά από παράλειψη) και λαμβάνοντας υπόψη αυτές τις συνθήκες, αναγνωρίζεται ότι ο ενάγων δημιούργησε την περιγραφή του σκοπού της υπόθεσης στο έγγραφο πρότασης του προγράμματος, βασιζόμενος στις εξηγήσεις του κατηγορούμενου, για να διασφαλίσει ότι το πρόγραμμα δεν θα αποτύχει και για να επιτύχει μια κοινή κατανόηση του σκοπού και των αποτελεσμάτων του προγράμματος, και δεν μπορεί να αναγνωριστεί ότι ο κατηγορούμενος ανέθεσε στον ενάγοντα την ανάπτυξη ενός συστήματος για την επίτευξη του σκοπού της υπόθεσης. (μετά από παράλειψη) Ως εκ τούτου, δεν αναγνωρίζεται ότι ο ενάγων ανέλαβε την ανάπτυξη ενός συστήματος για την επίτευξη του σκοπού της υπόθεσης από τον κατηγορούμενο, και έτσι (μετά από παράλειψη) οι ισχυρισμοί για ευθύνη λόγω παραβίασης συμβατικών υποχρεώσεων και εγγύηση για ελαττώματα δεν έχουν καμία βάση.

Απόφαση του Δικαστηρίου του Τόκιο, 28 Δεκεμβρίου 2010 (Έτος Χεισέι 22)

Τι σημαίνουν νομικά οι διοικητικοί και ποσοτικοί στόχοι που αναγνωρίζονται από τα δικαστικά παραδείγματα

Όπως αναφέρεται και στην παρούσα απόφαση, είναι συνήθως παράγοντες όπως οι διοικητικές προσπάθειες του χρήστη που επηρεάζουν το αν θα επιτευχθούν οι στόχοι που έχουν καθοριστεί με αριθμητικά δεδομένα και το σκοπό της ανάπτυξης ενός συστήματος. Ως εκ τούτου, θα πρέπει να θεωρήσουμε ότι το εμπόδιο για να καταλογιστεί ευθύνη στην πλευρά του προμηθευτή είναι πολύ υψηλό. Αν, πρώτα απ’ όλα, αναγνωριστεί η ευθύνη του προμηθευτή για μη εκπλήρωση των υποχρεώσεων ή για εγγύηση ελαττωμάτων, αυτό θα σήμαινε ότι η επίτευξη του ‘σκοπού’ ή των ‘στόχων’ ήταν ενσωματωμένη στο μέρος του συμβολαίου. Ωστόσο, στην παρούσα υπόθεση, ο ‘σκοπός’ και οι ‘στόχοι’:

• Όσον αφορά τα αφηρημένα και αόριστα στοιχεία, δεν ταιριάζουν με τη φύση των νομικών υποχρεώσεων, και επομένως είναι δύσκολο να θεωρηθούν ως μέρος του συμβολαίου
• Όσον αφορά τα στοιχεία που απαιτούν την προσωπική προσπάθεια του χρήστη, ειδικά από τη διοικητική πλευρά, είναι εκτός του ελέγχου του προμηθευτή, και επομένως είναι ανάρμοστο να καταλογιστεί ευθύνη στον προμηθευτή και δύσκολο να θεωρηθούν ως μέρος των συμβατικών υποχρεώσεων

Έτσι έχουν νομικά αξιολογηθεί αυτά τα ζητήματα.

Τι άλλο μπορούμε να διαβάσουμε από αυτή την απόφαση

Η συγκεκριμένη απόφαση περιλαμβάνει και άλλα σημεία που είναι ιδιαίτερα ενδιαφέροντα.

• Το γεγονός ότι η κοινή αντίληψη των «σκοπών» και «στόχων» ενός έργου ανάπτυξης συστημάτων μεταξύ χρηστών και προμηθευτών μπορεί να αποτελεί απλώς μέρος της προσπάθειας επικοινωνίας για την επίτευξη μιας κοινής κατανόησης, κάτι που έχει λάβει υπόψη και το δικαστήριο.
• Κατά την αξιολόγηση του πόσο ουσιώδεις ήταν οι «σκοποί» και «στόχοι» σε μια σειρά από έργα, το δικαστήριο έχει λάβει υπόψη του και τα πρακτικά των συναντήσεων.

Για τα νομικά ζητήματα που συνοδεύουν ένα έργο ανάπτυξης συστημάτων, και από την οπτική γωνία της σημασίας της διαχείρισης εγγράφων και των πρακτικών, έχουμε αναλύσει το θέμα στο παρακάτω άρθρο.

https://monolith.law/corporate/the-minutes-in-system-development[ja]

Προσοχές στα Νομικά Ζητήματα που Αφορούν τους Διοικητικούς και Ποσοτικούς Στόχους

Ωστόσο, σε σχέση με τα νομικά ζητήματα που περιβάλλουν αυτούς τους «Σκοπούς» και «Στόχους», ας σημειώσουμε επίσης τα ακόλουθα συμπληρωματικά σημεία.

Η συζήτηση αλλάζει ανάλογα με το αν η συμβουλευτική είναι αμειβόμενη ή δωρεάν

Εάν, πέρα από ένα έργο ανάπτυξης συστημάτων, έχει συναφθεί και μια αμειβόμενη συμβουλευτική σύμβαση, τότε οι συνθήκες μπορεί να αλλάξουν σημαντικά. Εάν, για παράδειγμα, έχει καταρτιστεί ένα σχέδιο εκτέλεσης με ελάχιστη βιωσιμότητα χωρίς να ληφθεί υπόψη πόσους διοικητικούς πόρους διαθέτει ο χρήστης, τότε είναι πιθανό να αντιμετωπίσετε ευθύνη για παραβίαση της συμβατικής υποχρέωσης στο πλαίσιο της συγκεκριμένης αμειβόμενης συμβουλευτικής σύμβασης.

Τα ζητήματα των ελαττωμάτων των παραδοτέων ή της ασυμφωνίας λειτουργιών και τεχνικών προδιαγραφών είναι διαφορετικά

Επιπλέον, εάν υπάρχουν ελαττώματα στο ίδιο το έργο «ανάπτυξης», δηλαδή εάν εντοπιστούν προβλήματα ή σφάλματα στα παραδοτέα, τότε αυτά τα ζητήματα πρέπει να κατανοηθούν ξεχωριστά. Σε αυτή την περίπτωση, δεν χρειάζεται καν να συζητήσουμε για τους «Σκοπούς» και «Στόχους» της διοίκησης, αλλά η συμφωνία των παραδοτέων με τις απαιτούμενες λειτουργικές απαιτήσεις και τεχνικές προδιαγραφές είναι αυτή που τίθεται υπό συζήτηση. Για παράδειγμα, τα μέτρα που πρέπει να λάβει ο χρήστης σε περίπτωση που ανακαλυφθούν ελαττώματα στο σύστημα μετά την παραλαβή, εξηγούνται στο παρακάτω άρθρο.

https://monolith.law/corporate/system-flaw-measure-after-acceptance[ja]

Υπάρχουν επίσης σχετικά θέματα, όπως το ότι ο προμηθευτής μπορεί να έχει την υποχρέωση να υλοποιήσει λειτουργίες που δεν έχουν συμπεριληφθεί στις απαιτήσεις, αλλά που κρίνονται απαραίτητες από τη δική του κρίση. Αυτό εξηγείται αναλυτικά στο παρακάτω άρθρο.

https://monolith.law/corporate/system-development-specs-function[ja]

Σε κάθε περίπτωση, τα ζητήματα που αφορούν τους «Σκοπούς» και «Στόχους» πρέπει να κατανοηθούν ως διαφορετικά από τις διαφορές που αφορούν τις διαμάχες γύρω από αυτούς.

Απαιτείται θεμελιώδης κατανόηση θεμάτων όπως η ευθύνη και οι συμβάσεις

Παραπάνω, παρουσιάσαμε μια ανάλυση των νομικών ζητημάτων που αφορούν τον «σκοπό» και τους «στόχους» της ανάπτυξης συστημάτων. Σε διαφορές που αφορούν αυτά τα ζητήματα, συχνά παρατηρείται ότι τα δικαστήρια αναγνωρίζουν τις προσπάθειες επικοινωνίας ως μέρος της προσπάθειας των χρηστών και των προμηθευτών να συντονίσουν τα βήματά τους. Αν και η τελική απόφαση μπορεί να κατανοηθεί επαρκώς από την πρακτική εμπειρία των επαγγελματιών, η διαδικασία που οδηγεί σε αυτήν απαιτεί θεμελιώδη κατανόηση θεμάτων όπως η «ευθύνη» και οι «συμβάσεις». Αυτά τα ζητήματα αναλύονται περαιτέρω στο παρακάτω άρθρο.

https://monolith.law/corporate/responsibility-system-development[ja]

Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε ότι η νομική ευθύνη διαφέρει από την αόριστη ηθική ευθύνη και ότι η σαφής «συμφωνία των βουλών» των δύο μερών είναι αυτή που δημιουργεί την ευθύνη βάσει της σύμβασης. Η απόκτηση μιας πιο ουσιαστικής κατανόησης είναι θεωρούμενη ως κρίσιμη.