MONOLITH LAW OFFICE+81-3-6262-3248Καθημερινές 10:00-18:00 JST [English Only]

MONOLITH LAW MAGAZINE

Internet

Αποτελεί η δυσφήμιση της εταιρείας πράξη συκοφαντικής δυσφήμισης; Ανάλυση περιπτώσεων ζημιάς και μεθόδων αντιμετώπισης

Internet

Αποτελεί η δυσφήμιση της εταιρείας πράξη συκοφαντικής δυσφήμισης; Ανάλυση περιπτώσεων ζημιάς και μεθόδων αντιμετώπισης

Το αν οι δυσφημιστικές δηλώσεις κατά μιας εταιρείας αποτελούν πράξη συκοφαντικής δυσφήμισης είναι ένα πρόβλημα με το οποίο αντιμετωπίζονται πολλές επιχειρήσεις. Με την εξάπλωση των κοινωνικών μέσων, έχουμε μπει σε μια εποχή όπου τα άτομα μπορούν εύκολα να εκφράσουν τις απόψεις τους, αυξάνοντας τις δημοσιεύσεις που μπορεί να βλάψουν τη φήμη μιας εταιρείας. Ωστόσο, όχι όλες οι κριτικές απόψεις αποτελούν νομικό πρόβλημα.

Σε αυτό το άρθρο, θα αναλύσουμε με κατανοητό τρόπο τις περιπτώσεις όπου οι δυσφημιστικές δηλώσεις κατά μιας εταιρείας μπορεί να αποτελέσουν συκοφαντική δυσφήμιση, μέσα από παραδείγματα πραγματικών περιστατικών. Επιπλέον, θα παρουσιάσουμε και άλλα εγκλήματα πέρα από τη συκοφαντική δυσφήμιση που μπορεί να σας απασχολούν, καθώς και τρόπους αντιμετώπισης των δημοσιεύσεων. Αναγνώστες αυτού του άρθρου θα κατανοήσετε τις κατάλληλες μεθόδους αντίδρασης που πρέπει να λάβει μια εταιρεία.

Συνιστά δυσφήμιση το να μιλά κανείς άσχημα για μια εταιρεία;

Συνιστά δυσφήμιση το να μιλά κανείς άσχημα για μια εταιρεία;

Η δυσφήμιση μπορεί να αφορά όχι μόνο φυσικά πρόσωπα αλλά και νομικά πρόσωπα.

Άρθρο 230 του Ποινικού Κώδικα (Δυσφήμιση)

Όποιος δημοσίως παρουσιάζει γεγονότα και καταστρατηγεί την τιμή κάποιου ατόμου, ανεξάρτητα από το αν τα γεγονότα είναι αληθή ή όχι, τιμωρείται με φυλάκιση έως τρία χρόνια ή με πρόστιμο έως πενήντα χιλιάδες γιεν.

Πηγή: e-Gov Αναζήτηση Νομοθεσίας|Άρθρο 230 του Ποινικού Κώδικα (Δυσφήμιση)[ja]

Στο άρθρο 230 του Ποινικού Κώδικα, το θύμα της δυσφήμισης ορίζεται ως “άτομο”, αλλά αυτό το “άτομο” ερμηνεύεται ότι περιλαμβάνει και τα νομικά πρόσωπα (Απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου της 15ης χρονιάς της εποχής Ταϊσό (1926)). Αυτό συμβαίνει επειδή τα νομικά πρόσωπα, όπως και οι οργανισμοί, δραστηριοποιούνται στην κοινωνία και έτσι λαμβάνουν κοινωνική αξιολόγηση.

Επομένως, η πράξη του να γράφει κανείς άσχημα σχόλια για μια εταιρεία σε διαδικτυακά φόρουμ ή στα κοινωνικά δίκτυα μπορεί να συνιστά δυσφήμιση. Ωστόσο, εάν οι πληροφορίες για τα παραπτώματα μιας εταιρείας έχουν δημόσιο ενδιαφέρον και ωφελούν το κοινό, τότε η παρανομία μπορεί να αρνηθεί.

【Τι είναι η Δυσφήμιση】
Η δυσφήμιση αναφέρεται στην πράξη του να παρουσιάζει κανείς συγκεκριμένα γεγονότα δημοσίως, μειώνοντας την κοινωνική αξιολόγηση ενός ατόμου, ανεξάρτητα από το αν είναι αληθή ή όχι. Για παράδειγμα, δηλώσεις ή αναρτήσεις όπως “ο κ. X έχει καταχραστεί τα κεφάλαια της εταιρείας”, “ο κ. Y έχει εκτίσει ποινή στη φυλακή στο παρελθόν”, “ο κ. Z έχει σχέση εκτός γάμου” εμπίπτουν σε αυτή την κατηγορία.

Σημείωση 1: Να παρουσιάζει συνοπτικά.

【Προϋποθέσεις για την Εγκυρότητα της Δυσφήμισης】
Για να καταγγελθεί κάποιος για δυσφήμιση, πρέπει να πληρούνται όλες οι τρεις ακόλουθες προϋποθέσεις.

ΔημοσιότηταΑναφέρεται σε κατάσταση που μπορεί να αντιληφθεί ένα απροσδιόριστο πλήθος ατόμων, όπως δηλώσεις στο διαδίκτυο, στα κοινωνικά δίκτυα ή στα μέσα ενημέρωσης. Ακόμη και αν απευθύνεται σε λίγα άτομα, εάν υπάρχει πιθανότητα να φτάσει σε απροσδιόριστο πλήθος, μπορεί να γίνει αποδεκτή.
Παρουσίαση ΓεγονότωνΑναφέρεται στην παρουσίαση συγκεκριμένων γεγονότων, ανεξάρτητα από την αλήθεια του περιεχομένου. Εάν δεν υπάρχει παρουσίαση γεγονότων, τότε μπορεί να υπάρξει κατηγορία για προσβολή.
Δυσφημιστικό ΠεριεχόμενοΑναφέρεται σε περιεχόμενο που μειώνει την κοινωνική αξιολόγηση, όπως συκοφαντίες και διάδοση κακών φημών.
※Για την εγκυρότητα της δυσφήμισης, η αναγνώριση του προσώπου είναι επίσης σημαντική. Ακόμη και αν δεν αναφέρεται το πραγματικό όνομα, εάν ένας τρίτος μπορεί εύκολα να προσδιορίσει ποιος είναι, τότε συνιστά δυσφήμιση.

Περίπτωση που η δυσφήμιση ενός εταιρείας αναγνωρίστηκε ως συκοφαντική δυσφήμιση

Περίπτωση που η δυσφήμιση ενός εταιρείας αναγνωρίστηκε ως συκοφαντική δυσφήμιση

Οι πράξεις που βλάπτουν τη φήμη μιας επιχείρησης ή συναδέλφων αναγνωρίζονται πλέον ως μια νέα και σοβαρή μορφή εσωτερικής παρανομίας. Ειδικά οι δημοσιεύσεις στο διαδίκτυο που συκοφαντούν μια εταιρεία ή ένα άτομο μπορούν να προκαλέσουν σημαντικές απώλειες, γι’ αυτό απαιτείται προσοχή.

Σας παρουσιάζουμε μια αξιοσημείωτη περίπτωση σχετικά με τη δυσφήμιση στο διαδίκτυο (Απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου της 15ης Μαρτίου του έτους Heisei 22 (2010)[ja]). Η υπόθεση ξεκίνησε με την εφαρμογή του εγκλήματος της συκοφαντικής δυσφήμισης σε έναν άνδρα που είχε κάνει δημοσιεύσεις που δυσφήμιζαν μια εταιρεία που διαχειρίζεται αλυσίδα ραμέν.

Η απόφαση πρώτου βαθμού του Δικαστηρίου του Τόκιο

Σύμφωνα με την παραδοσιακή ερμηνεία, οι «συκοφαντικές εκφράσεις που δεν είναι αληθείς» θα μπορούσαν να απαλλάσσουν κάποιον από το έγκλημα της δυσφήμισης μόνο εάν «υπήρχε λανθασμένη πεποίθηση ότι οι πληροφορίες ήταν αληθείς με βάση αξιόπιστα στοιχεία ή αιτιολογία».

Ωστόσο, η απόφαση πρώτου βαθμού του Δικαστηρίου του Τόκιο παρουσίασε μια πιο χαλαρή προσέγγιση σε προσωπικές δημοσιεύσεις στο διαδίκτυο (Απόφαση του Δικαστηρίου του Τόκιο της 29ης Φεβρουαρίου του έτους Heisei 20 (2008)). Συγκεκριμένα, έδειξε ότι το έγκλημα της δυσφήμισης δεν ισχύει εκτός αν «η δημοσίευση έγινε γνωρίζοντας ότι δεν ήταν αληθής» ή «αν ο άτομο αμέλησε να κάνει την έρευνα που ήταν δυνατή στο προσωπικό του επίπεδο», προκαλώντας συζήτηση.

Η αντίλογος στο διαδίκτυο είναι εύκολη και οι πληροφορίες στο διαδίκτυο γενικά θεωρούνται λιγότερο αξιόπιστες, γι’ αυτό το λόγο οι κριτές έκριναν ότι οι προϋποθέσεις θα έπρεπε να είναι πιο χαλαρές.

Η απόφαση δεύτερου βαθμού του Εφετείου του Τόκιο

Το Εφετείο του Τόκιο ανέτρεψε την απόφαση πρώτου βαθμού του Δικαστηρίου του Τόκιο, δείχνοντας ότι τα κριτήρια για την εγκυρότητα του εγκλήματος της δυσφήμισης μέσω διαδικτυακών εκφράσεων δεν έχουν αλλάξει. Ακόμη και αν η δημοσίευση αφορούσε γεγονότα που σχετίζονται με το δημόσιο συμφέρον και είχε σκοπό το κοινό καλό, δεν υπήρχε απόδειξη ότι το περιεχόμενο της δημοσίευσης ήταν αληθινό, και δεν υπήρχε επαρκής λόγος να πιστεύει ο άνδρας που την έκανε ότι ήταν αληθινή, καταδικάζοντάς τον σε ένοχο (Απόφαση του Εφετείου του Τόκιο της 30ης Ιανουαρίου του έτους Heisei 21 (2009)).

Ακόμη και αν η δημοσίευση έγινε στο διαδίκτυο, η πράξη της δυσφήμισης κάποιου χωρίς αξιόπιστα στοιχεία ή αιτιολογία οδηγεί στην εγκυρότητα του εγκλήματος της δυσφήμισης, επιβάλλοντας πρόστιμο 300.000 γιεν.

Η απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου

Τελικά, το Ανώτατο Δικαστήριο απέρριψε την έφεση και η αρχική απόφαση έγινε οριστική.

1. Ακόμη και στην περίπτωση που ένας ιδιώτης χρησιμοποιεί το διαδίκτυο για να εκφράσει την άποψή του, το έγκλημα της δυσφήμισης δεν ισχύει μόνο όταν, με βάση αξιόπιστα στοιχεία και αιτιολογία, υπάρχει επαρκής λόγος να πιστεύει κάποιος ότι τα γεγονότα που αναφέρονται είναι αληθινά. Δεν θα έπρεπε να αρνηθούμε την εγκυρότητα του εγκλήματος με πιο χαλαρές προϋποθέσεις.

Πηγή: Από τη συλλογή αποφάσεων του Ανώτατου Δικαστηρίου[ja]

Επιπλέον, τονίστηκε ότι οι πληροφορίες στο διαδίκτυο μπορούν να διαβαστούν από απροσδιόριστο αριθμό ανθρώπων σε στιγμιαία βάση, και η ζημιά από τη δυσφήμιση μπορεί να είναι σοβαρή, ενώ η αποκατάσταση της φήμης που έχει ήδη βλαφτεί δεν είναι εύκολη, και ακόμη και με αντίλογο, η φήμη δεν είναι βέβαιο ότι θα αποκατασταθεί.

Πότε η δυσφήμιση μιας εταιρείας δεν αποτελεί συκοφαντική δυσφήμιση

Πότε η δυσφήμιση μιας εταιρείας δεν αποτελεί συκοφαντική δυσφήμιση

Ακόμη και όταν πληρούνται τα κριτήρια της δυσφήμισης, οι αρνητικές αναφορές για μια εταιρεία μπορεί να μην θεωρηθούν συκοφαντική δυσφήμιση εάν ανήκουν στις περιπτώσεις αποκλεισμού της παρανομίας (σημείωση 2).

Σημείωση 2: Ειδικές περιστάσεις που καθιστούν μια κατά τα άλλα παράνομη πράξη νόμιμη.

Για να ισχύσει η αποκλειστικότητα της παρανομίας, πρέπει να πληρούνται και οι τρεις ακόλουθες προϋποθέσεις: «δημοσιότητα των γεγονότων», «δημόσιο συμφέρον του σκοπού» και «απόδειξη της αλήθειας».

Δημοσιότητα των γεγονότωνΑναφέρεται σε γεγονότα που αφορούν το δημόσιο συμφέρον, όπως πληροφορίες σχετικά με δημόσιους λειτουργούς, πολιτικούς ή πρόσωπα με κοινωνική επιρροή.
Δημόσιο συμφέρον του σκοπούΟ σκοπός της αποκάλυψης των γεγονότων πρέπει να είναι η προαγωγή του δημοσίου συμφέροντος και δεν πρέπει να είναι κύριος σκοπός η οικονομική απόδοση ή προσωπική κακία.
Απόδειξη της αλήθειαςΠρέπει να αποδειχθεί ότι τα αποκαλυφθέντα γεγονότα είναι αληθινά στο κύριο μέρος τους. Ωστόσο, ακόμη και αν είναι αληθινά, εάν δεν υπάρχει δημοσιότητα ή δημόσιο συμφέρον, τότε δεν αποτελούν περίπτωση αποκλεισμού της παρανομίας. Για παράδειγμα, πληροφορίες για προηγούμενα ποινικά αδικήματα ενός ατόμου δύσκολα θα θεωρηθούν ως δημόσιο συμφέρον ή δημοσιότητα, επομένως μπορεί να αποτελέσουν συκοφαντική δυσφήμιση.

Όταν πληρούνται και οι τρεις αυτές προϋποθέσεις, τότε δεν υφίσταται συκοφαντική δυσφήμιση.

Συγκεκριμένα παραδείγματα περιπτώσεων που αναγνωρίζεται η αποκλειστικότητα της παρανομίας περιλαμβάνουν την καταγγελία παράνομων πράξεων μιας επιχείρησης ή την κριτική εναντίον πολιτικών. Ωστόσο, προσωπικές επιθέσεις εναντίον πολιτικών ή αβάσιμες συκοφαντίες δεν θεωρούνται ως περιπτώσεις αποκλεισμού της παρανομίας.

Είναι δυνατή η απόλυση ενός υπαλλήλου που δημοσιεύει αρνητικά σχόλια για την εταιρεία στο διαδίκτυο;

Είναι δυνατή η απόλυση ενός υπαλλήλου που δημοσιεύει αρνητικά σχόλια για την εταιρεία στο διαδίκτυο;

Η πιο αυστηρή ποινή που μπορεί να επιβάλει μια επιχείρηση σε έναν υπάλληλο είναι η απόλυση. Αυτή η σοβαρή απόφαση απαιτεί επαρκή δικαιολογία.

Για να κρίνουμε τη νομιμότητα μιας απόλυσης, υπάρχει η αρχή της κατάχρησης του δικαιώματος απόλυσης, η οποία απαιτεί «αντικειμενικά λογικούς λόγους» και «κοινωνική αναλογικότητα». Εάν αυτές οι συνθήκες δεν ικανοποιούνται, η απόλυση μπορεί να θεωρηθεί άδικη.

Ιδιαίτερα όταν εξετάζεται η απόλυση ενός υπαλλήλου λόγω δημοσιεύσεων στα κοινωνικά δίκτυα, είναι απαραίτητο να ληφθεί υπόψη με προσοχή το συγκεκριμένο περιεχόμενο των δημοσιεύσεων και οι συνέπειες που προκλήθηκαν. Απαιτείται ανάλυση της κατάστασης από μια αντικειμενική σκοπιά και όχι μόνο με βάση συναισθηματικές κρίσεις.

Σχετικό άρθρο: Μέτρα αντιμετώπισης σε περίπτωση που υπάλληλος προκαλέσει τρομοκρατία μέσω SNS; Είναι δυνατή η απόλυση ή η απαίτηση αποζημίωσης;[ja]

Εγκλήματα πέραν της δυσφήμισης για αρνητικά σχόλια εναντίον μιας εταιρείας

Εγκλήματα πέραν της δυσφήμισης για αρνητικά σχόλια εναντίον μιας εταιρείας

Αρνητικά σχόλια για μια εταιρεία μπορεί να οδηγήσουν σε κατηγορίες πέραν της δυσφήμισης, όπως το έγκλημα της «καταστρατήγησης της εμπιστοσύνης» ή το έγκλημα της «απάτης στην επιχειρηματική διατάραξη».

Ποινικός Κώδικας Άρθρο 233 (Καταστρατήγηση της Εμπιστοσύνης και Επιχειρηματική Διατάραξη)

Όποιος διαδίδει ψευδείς φήμες ή χρησιμοποιεί απάτη για να καταστρατηγήσει την εμπιστοσύνη κάποιου ή να διαταράξει την επιχειρηματική του δραστηριότητα, τιμωρείται με φυλάκιση έως τρία έτη ή με πρόστιμο έως πενήντα χιλιάδες γιεν.

Πηγή: e-Gov Αναζήτηση Νομοθεσίας|「Ποινικός Κώδικας Άρθρο 233 (Καταστρατήγηση της Εμπιστοσύνης και Επιχειρηματική Διατάραξη)[ja]

Έγκλημα Καταστρατήγησης της Εμπιστοσύνης

Το έγκλημα της καταστρατήγησης της εμπιστοσύνης αφορά τη διάδοση εσκεμμένων ψευδών πληροφοριών που βλάπτουν την εμπιστοσύνη κάποιου άλλου. Η «εμπιστοσύνη» περιλαμβάνει όχι μόνο την οικονομική εμπιστοσύνη αλλά και την αξιολόγηση της ποιότητας προϊόντων ή υπηρεσιών. Για να υπάρξει καταστρατήγηση της εμπιστοσύνης πρέπει να υπάρχει ψευδής πληροφορία και δόλος. Η διάδοση αληθινών πληροφοριών ή η εκφραση με καλή πίστη λανθασμένων απόψεων δεν συνιστά έγκλημα, αλλά ανάλογα με την περίπτωση μπορεί να οδηγήσει σε άλλες κατηγορίες όπως δυσφήμιση.

Για παράδειγμα, σε μια περίπτωση όπου μια γυναίκα κατηγορήθηκε για καταστρατήγηση της εμπιστοσύνης επειδή δημοσίευσε ψευδείς αρνητικές κριτικές για ένα συμπλήρωμα διατροφής, η γυναίκα αθωώθηκε, αλλά ο εταιρικός διευθυντής που της ζήτησε να κάνει την ανάρτηση καταδικάστηκε σε πρόστιμο 200.000 γιεν. Σε άλλη περίπτωση, όπου κάποιος πρόσθεσε ξένο σώμα σε χυμό που αγόρασε από ένα κατάστημα και έκανε ψευδή καταγγελία στην αστυνομία, η κοινωνική εμπιστοσύνη στην ποιότητα του προϊόντος θεωρήθηκε επίσης υπόθεση καταστρατήγησης της εμπιστοσύνης.

Έγκλημα Απάτης στην Επιχειρηματική Διατάραξη

Το έγκλημα της απάτης στην επιχειρηματική διατάραξη αφορά τη χρήση απάτης για να διαταράξει κάποιος την επιχειρηματική δραστηριότητα ενός άλλου. Για να υπάρξει αυτό το έγκλημα απαιτούνται τρία στοιχεία: «απάτη», «επιχειρηματική δραστηριότητα» και «διατάραξη». Η απάτη περιλαμβάνει πράξεις που παραπλανούν ή εκμεταλλεύονται παρεξηγήσεις, και μπορεί να περιλαμβάνει απευθείας απάτη ή παράνομες παρεμβάσεις σε μηχανήματα ή προϊόντα. Η επιχειρηματική δραστηριότητα αναφέρεται σε συνεχιζόμενες επιχειρήσεις ή διοικητικές εργασίες, και δεν περιορίζεται μόνο σε επιχειρήσεις με κέρδος αλλά περιλαμβάνει και εθελοντικές ή κοινωνικές δραστηριότητες. Η διατάραξη περιλαμβάνει όχι μόνο την πραγματική εμπόδιση της λειτουργίας της επιχείρησης αλλά και τη δημιουργία καταστάσεων που μπορεί να οδηγήσουν σε διατάραξη.

Για παράδειγμα, περιπτώσεις όπως η κατασκευή φανταστικών παραγγελιών σε εστιατόριο προκαλώντας άσκοπες παραδόσεις, η επαναλαμβανόμενη τηλεφωνική παρενόχληση σε ένα εστιατόριο ραμέν με κακόβουλη σιωπή, ή η προσθήκη βελόνας σε τρόφιμα που πωλούνται, αποτελούν παραδείγματα απάτης στην επιχειρηματική διατάραξη. Επίσης, περιλαμβάνεται η περίπτωση όπου ένας εργαζόμενος σε εστιατόριο αγνοεί τους κανόνες υγιεινής και δημοσιεύει βίντεο των πράξεών του σε ιστότοπο κοινής χρήσης βίντεο.

Και τα δύο εγκλήματα, καταστρατήγηση της εμπιστοσύνης και απάτη στην επιχειρηματική διατάραξη, δεν αποτελούν αδικήματα που απαιτούν καταγγελία από το θύμα για να διωχθούν, αλλά η πιθανότητα να αναληφθεί ποινική δίωξη από την αστυνομία είναι χαμηλή, και στην πράξη συνήθως επιθυμείται η καταγγελία από το θύμα.

Μέθοδοι Αντίδρασης Όταν Γράφονται Αρνητικά Σχόλια για την Εταιρεία στο Διαδίκτυο

Μέθοδοι Αντίδρασης Όταν Γράφονται Αρνητικά Σχόλια για την Εταιρεία στο Διαδίκτυο

Όταν γράφονται αρνητικά σχόλια για την εταιρεία στο διαδίκτυο, η ταχεία και αποτελεσματική αντίδραση είναι κρίσιμη. Παρακάτω, παρουσιάζουμε τις συγκεκριμένες μεθόδους αντίδρασης σε περίπτωση που πέσετε θύμα δυσφήμισης, διαχωρισμένες σε τέσσερα βήματα.

  1. Αίτημα διαγραφής της αρνητικής δημοσίευσης
  2. Εντοπισμός του ατόμου που έκανε τη δημοσίευση
  3. Συμβουλευτείτε έναν δικηγόρο
  4. Υποβολή καταγγελίας ή μήνυσης στην αστυνομία

Ακολουθούν αναλυτικές εξηγήσεις για κάθε ένα από τα παραπάνω βήματα.

Αίτημα Διαγραφής Δημοσιεύσεων που Αποτελούν Συκοφαντία

Όταν συκοφαντικό περιεχόμενο διαδίδεται μέσω κοινωνικών δικτύων ή διαδικτυακών φόρουμ, προτεραιότητα πρέπει να έχει η διαγραφή της σχετικής δημοσίευσης και η πρόληψη περαιτέρω διάδοσης. Οι κύριες μέθοδοι για την επίτευξη αυτού του σκοπού είναι οι εξής:

  • Άμεση προσέγγιση των διαχειριστών της πλατφόρμας
  • Χρήση ειδικών συστημάτων αναφοράς (π.χ.: «λειτουργία αναφοράς» ή «φόρμα επικοινωνίας»)

Ως εταιρεία, μπορείτε να ζητήσετε τη διαγραφή από μόνοι σας, αλλά αναθέτοντας σε δικηγόρο να καταθέσει αίτηση για προσωρινή διαταγή διαγραφής, μπορείτε να επιτύχετε γρηγορότερα και πιο βέβαια αποτελέσματα.

Ωστόσο, όταν οι πληροφορίες έχουν ήδη διαδοθεί ευρέως, η πλήρης διαγραφή δεν είναι πρακτική. Σε τέτοιες περιπτώσεις, είναι επιθυμητή η στρατηγική χρήση επίσημων δηλώσεων ή δελτίων τύπου για να αντικρούσετε τις λανθασμένες πληροφορίες και να μεταδώσετε τα σωστά δεδομένα. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τη διαγραφή δημοσιεύσεων, δείτε το παρακάτω άρθρο.

Σχετικό Άρθρο: Πώς να Διαγράψετε Αρνητικά Tweets στο Twitter;[ja]

Εντοπισμός του Αποστολέα

Για να αντιμετωπίσουμε τη δυσφήμιση στο διαδίκτυο, είναι απαραίτητο να εντοπίσουμε τον αποστολέα. Η διαδικασία εντοπισμού συνήθως πραγματοποιείται μέσω δύο σταδίων αιτήσεων αποκάλυψης. Αρχικά, ζητάμε από τον διαχειριστή της ιστοσελίδας να αποκαλύψει τη διεύθυνση IP και στη συνέχεια από τον πάροχο υπηρεσιών ίντερνετ να παράσχει τα στοιχεία του συνδρομητή.

Κατά τη διαδικασία αίτησης αποκάλυψης των στοιχείων του αποστολέα, είναι απαραίτητο να ελέγξουμε προσεκτικά εάν η συγκεκριμένη δημοσίευση συνιστά νομικά συκοφαντική δυσφήμιση. Απλές εκφράσεις γνώμης, ασαφείς περιεχόμενα ή αληθινές περιγραφές δεν είναι πιθανό να θεωρηθούν συκοφαντική δυσφήμιση.

Επιπλέον, εάν έχει περάσει πολύς χρόνος από τη δημοσίευση, μπορεί να έχουν διαγραφεί τα αρχεία του παρόχου και η εντοπισμός του αποστολέα να γίνει δυσκολότερος. Λαμβάνοντας υπόψη αυτά τα στοιχεία, πρέπει να αξιολογήσουμε την εφικτότητα και την αποτελεσματικότητα της αίτησης αποκάλυψης.

Με τη νομοθετική αναθεώρηση του Ρέιβα 4 (2022), η διαδικασία αποκάλυψης των στοιχείων του αποστολέα απλοποιήθηκε. Με το νέο σύστημα «Εντολή Αποκάλυψης Στοιχείων Αποστολέα», η διαδικασία έχει γίνει πιο γρήγορη και η επιβάρυνση έχει μειωθεί. Ωστόσο, ανάλογα με την περίπτωση, μπορεί να είναι προτιμότερη η παραδοσιακή μέθοδος, οπότε είναι σοφό να επιλέξετε την καλύτερη προσέγγιση με τη συμβουλή ενός δικηγόρου.

Για όσους επιθυμούν να μάθουν περισσότερα για την αίτηση αποκάλυψης των στοιχείων του αποστολέα, παρακαλούμε ανατρέξτε στο παρακάτω άρθρο.

Σχετικό Άρθρο: Τι είναι η Αίτηση Αποκάλυψης Στοιχείων Αποστολέα; Ένας δικηγόρος εξηγεί τη νέα διαδικασία και τη ροή της μετά την αναθεώρηση[ja]

Συμβουλευτείτε έναν Δικηγόρο

Η δυσφήμιση στο διαδίκτυο μπορεί να έχει σοβαρές επιπτώσεις στα θύματα, ενώ η αντιμετώπισή της απαιτεί εξειδικευμένες γνώσεις και ταχεία δράση. Πολλά θύματα αισθάνονται αβέβαια για το πώς πρέπει να αντιδράσουν. Για να αντιμετωπίσετε αποτελεσματικά αυτό το πρόβλημα, η υποστήριξη ενός δικηγόρου, ειδικού στον νομικό τομέα, είναι απαραίτητη.

Οι δικηγόροι μπορούν να προσφέρουν ολοκληρωμένη υποστήριξη, από τις διαπραγματεύσεις με τους διαχειριστές ιστοσελίδων και τους παρόχους υπηρεσιών, μέχρι τις δικαστικές διαδικασίες για τη διατήρηση των αποδείξεων, καθώς και τη συνεργασία με την αστυνομία και την εισαγγελία. Ειδικά στις περιπτώσεις δυσφήμισης στο διαδίκτυο, όπου ο χρόνος είναι κρίσιμος, η γρήγορη και ακριβής κρίση ενός δικηγόρου είναι κλειδί για την προστασία των δικαιωμάτων του θύματος.

Οι δικηγόροι εφαρμόζουν την εμπειρία και τις γνώσεις τους για να διεκπεραιώσουν περίπλοκες αντιδράσεις, όπως η αποτελεσματική συλλογή αποδείξεων, η δημιουργία κατάλληλων μηνύσεων και η ταχεία προώθηση των νομικών διαδικασιών.

Υποβολή Αναφοράς Ζημίας και Καταγγελίας στην Αστυνομία

Εάν επιθυμείτε ποινική δίωξη εναντίον κάποιου, η καταγγελία στην αστυνομία αποτελεί μια αποτελεσματική μέθοδο. Με την υποβολή μιας καταγγελίας, η αστυνομία έχει καταρχήν την υποχρέωση να την δεχτεί. Αυτό διαφέρει από την απλή αναφορά ζημίας, καθώς αυξάνει τη βεβαιότητα για την έναρξη ερευνών.

Όταν μια καταγγελία γίνεται αποδεκτή, η αστυνομία διεξάγει έρευνα και στη συνέχεια αποστέλλει την υπόθεση στο εισαγγελικό γραφείο. Ωστόσο, η απόφαση για την έναρξη δίωξης εξαρτάται από την κρίση της εισαγγελίας και δεν οδηγεί αναγκαστικά σε κατηγορία.

Επιπλέον, η συκοφαντική δυσφήμιση αποτελεί ένα αδίκημα που μπορεί να καταγγελθεί μόνο από το θύμα. Υπάρχει ένας χρονικός περιορισμός τριών ετών από τη στιγμή που το θύμα έγινε ενήμερο για τον δράστη, οπότε είναι σημαντικό να προσέξετε αυτό το χρονικό πλαίσιο, καθώς μετά την πάροδό του μπορεί να μην είναι δυνατή η λήψη νομικών μέτρων.

Συνοπτικά: Τα αρνητικά σχόλια για μια εταιρεία μπορεί επίσης να αποτελούν συκοφαντική δυσφήμιση

Συνοπτικά: Τα αρνητικά σχόλια για μια εταιρεία μπορεί επίσης να αποτελούν συκοφαντική δυσφήμιση

Ως υπεύθυνος μιας επιχείρησης, όταν αρνητικά σχόλια ή συκοφαντίες γράφονται στο διαδίκτυο εναντίον της εταιρείας σας, απαιτείται άμεση και κατάλληλη αντίδραση. Τα αρνητικά σχόλια μπορούν να βλάψουν σημαντικά τη φήμη και την αξιοπιστία μιας εταιρείας, ενώ ενδέχεται επίσης να αποτελέσουν περίπτωση συκοφαντικής δυσφήμισης.

Ειδικότερα, οι συκοφαντίες που δεν βασίζονται σε γεγονότα ή περιεχόμενο που αντιμετωπίζει άδικα την κοινωνική αξιολόγηση της εταιρείας, μπορεί να αποτελέσουν αντικείμενο νομικών μέτρων. Υπάρχουν παραδείγματα από παρελθοντικές αποφάσεις όπου η συκοφαντική δυσφήμιση εναντίον εταιρειών έχει αναγνωριστεί ως δυσφήμιση.

Ωστόσο, η αλήθεια ή η κριτική με δημόσιο συμφέρον μπορεί να αποτελέσει εξαίρεση, επομένως πρέπει να αξιολογήσετε προσεκτικά την κατάσταση. Ως αντίδραση, πρέπει πρώτα να ζητήσετε την αφαίρεση της προβληματικής δημοσίευσης και να προχωρήσετε στην ταυτοποίηση του δημοσιευτή.

Ταυτόχρονα, συνιστούμε ανεπιφύλακτα τη συμβουλή με δικηγόρο. Ένας δικηγόρος μπορεί να αναλύσει την κατάσταση από νομική σκοπιά και να προτείνει την καλύτερη δυνατή στρατηγική αντίδρασης. Εάν χρειαστεί, μπορεί επίσης να εξετάσει την υποβολή μιας καταγγελίας ή μιας μήνυσης στην αστυνομία.

Επιπλέον, σε περίπτωση που οι αρνητικές δημοσιεύσεις προέρχονται από τους δικούς σας υπαλλήλους, πρέπει να εξετάσετε την κατάλληλη πειθαρχική δράση βάσει του κανονισμού εργασίας. Ωστόσο, σε περίπτωση που προχωρήσετε σε πειθαρχικές κυρώσεις όπως η απόλυση, η συμβουλή ενός δικηγόρου είναι απαραίτητη για να εξασφαλίσετε την αυστηρή τήρηση του νόμου.

Πέρα από τη δυσφήμιση, υπάρχει επίσης η πιθανότητα να αντιμετωπίσετε κατηγορίες όπως παρεμπόδιση της επιχείρησης ή ζημία στην αξιοπιστία, γι’ αυτό είναι σοφό να λάβετε συνολική νομική συμβουλή. Για να προστατεύσετε τη φήμη της εταιρείας και να αντιδράσετε κατάλληλα, συνιστούμε τη συμβουλή με έναν ειδικό δικηγόρο.

Οδηγίες Μέτρων από το Δικηγορικό μας Γραφείο

Το Δικηγορικό Γραφείο Monolith είναι ένα γραφείο με πλούσια εμπειρία στον τομέα της πληροφορικής, και ειδικότερα στο διαδίκτυο και το δίκαιο. Στις μέρες μας, η παράβλεψη πληροφοριών που αφορούν φήμες ή δυσφήμιση που διαδίδονται στο διαδίκτυο μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές ζημιές. Το γραφείο μας προσφέρει λύσεις για τη διαχείριση τέτοιων φημών και την αντιμετώπιση κρίσεων. Παρακαλούμε δείτε τα παρακάτω άρθρα για περισσότερες λεπτομέρειες.

Τομείς εξειδίκευσης του Δικηγορικού Γραφείου Monolith: Μέτρα διαχείρισης φήμης για εισηγμένες εταιρείες κ.ά.[ja]

Managing Attorney: Toki Kawase

The Editor in Chief: Managing Attorney: Toki Kawase

An expert in IT-related legal affairs in Japan who established MONOLITH LAW OFFICE and serves as its managing attorney. Formerly an IT engineer, he has been involved in the management of IT companies. Served as legal counsel to more than 100 companies, ranging from top-tier organizations to seed-stage Startups.

Επιστροφή στην κορυφή