Τι είναι η ευθύνη του εργοδότη στα μέτρα αντιμετώπισης της ζημίας από τη φήμη

Όταν ένας εταιρικός υπάλληλος προκαλέσει πρόβλημα κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του, είναι δυνατόν να απαιτηθεί αποζημίωση από την εταιρεία στην οποία ανήκει, βάσει της ευθύνης του εργοδότη. Σε περίπτωση τροχαίου ατυχήματος, όταν ο αντίπαλος είναι επαγγελματίας οδηγός, ακόμη και αν η αμέλεια του οδηγού είναι η άμεση αιτία, η εργασιακή οργάνωση του οδηγού που προκάλεσε το ατύχημα ή ένα κακό εργασιακό περιβάλλον μπορεί να έχει συμβάλει στην πρόκληση του ατυχήματος. Σε τέτοιες περιπτώσεις, είναι λογικό να ερωτηθεί η ευθύνη του εργοδότη της εταιρείας στην οποία ανήκει ο οδηγός, εκτός από την ευθύνη του ίδιου του οδηγού.

Ακόμη και σε περιπτώσεις συκοφαντίας και δυσφήμισης, ενώ ο άμεσος δράστης των επαναλαμβανόμενων προβληματικών συμπεριφορών πρέπει φυσικά να καταδικαστεί, υπάρχουν περιπτώσεις όπου η εταιρεία που ανήκει ο υπάλληλος μπορεί επίσης να φέρει ευθύνη, αν έχει αγνοήσει τέτοιες πράξεις. Σε αυτές τις περιπτώσεις, είναι δυνατόν να απαιτηθεί αποζημίωση από την εταιρεία στην οποία ανήκει ο δράστης, βάσει της ευθύνης του εργοδότη. Δηλαδή, αν ένα θύμα δυσφήμισης στο διαδίκτυο καταφέρει να εντοπίσει τον δράστη μέσω ταυτοποίησης του αναρτητή και αυτός ο δράστης είναι εταιρικός υπάλληλος, τότε είναι δυνατόν να απαιτηθεί αποζημίωση όχι μόνο από τον ίδιο τον δράστη αλλά και από την εταιρεία στην οποία ανήκει, βάσει της ευθύνης του εργοδότη. Περαιτέρω πληροφορίες σχετικά με τις μεθόδους ταυτοποίησης του αναρτητή παρέχονται στο παρακάτω άρθρο.

https://monolith.law/reputation/disclosure-of-the-senders-information[ja]

Στη συνέχεια, θα εξηγήσουμε ποιες προϋποθέσεις πρέπει να πληρούνται ώστε, όταν ένας εταιρικός υπάλληλος επαναλαμβάνει πράξεις δυσφήμισης ή συκοφαντίας που αντιστοιχούν σε συκοφαντική δυσφήμιση ή παραβίαση της ιδιωτικότητας, να είναι δυνατόν να απαιτηθεί αποζημίωση από την εταιρεία στην οποία ανήκει, βάσει της ευθύνης του εργοδότη.

https://monolith.law/reputation/scope-of-privacyinfringement[ja]

Τι είναι η Ευθύνη του Εργοδότη

Ως νομική βάση για την ευθύνη που φέρει μια εταιρεία λόγω των πράξεων των υπαλλήλων της, μπορεί να θεωρηθεί η παραβίαση του καθήκοντος προσοχής και άλλα, αλλά η βασική διάταξη είναι το Άρθρο 715 του Ιαπωνικού Αστικού Κώδικα.

Άρθρο 715 του Ιαπωνικού Αστικού Κώδικα

1. Όποιος χρησιμοποιεί άλλον για την εκτέλεση κάποιας εργασίας, φέρει την ευθύνη αποζημίωσης για τη ζημιά που προκάλεσε ο υπάλληλος σε τρίτους κατά την εκτέλεση της εργασίας. Ωστόσο, αν ο εργοδότης έχει δείξει την απαιτούμενη προσοχή κατά την επιλογή και την επίβλεψη του υπαλλήλου, ή ακόμα και με την απαιτούμενη προσοχή η ζημιά θα ήταν αναπόφευκτη, τότε δεν φέρει ευθύνη.
2. Όσοι επιβλέπουν την εργασία εκ μέρους του εργοδότη φέρουν επίσης την ευθύνη που αναφέρεται στην προηγούμενη παράγραφο.

Γιατί λοιπόν μπορεί μια εταιρεία να καταλογιστεί αποζημιωτική ευθύνη ακόμα και αν δεν έχει διαπράξει η ίδια κάποια παράνομη πράξη;

Η βάση για αυτό είναι η λεγόμενη “νομική θεωρία της αποζημιωτικής ευθύνης”, η οποία στηρίζεται στην αρχή ότι “όποιος αποκομίζει οφέλη οφείλει να αποζημιώσει τις ζημίες που προκάλεσε σε τρίτους κατά τη διαδικασία απόκτησης αυτών των οφελών”, δηλαδή ο εργοδότης που χρησιμοποιεί υπαλλήλους για την εκτέλεση της εργασίας του και αποκομίζει οφέλη από την επιχειρηματική δραστηριότητα, οφείλει να αναλάβει τον κίνδυνο και τις ζημίες που προκαλούνται σε τρίτους από την εργασία των υπαλλήλων του. Ποιες είναι όμως οι συγκεκριμένες προϋποθέσεις υπό τις οποίες αναγνωρίζεται η ευθύνη του εργοδότη και καταλογίζεται η αποζημιωτική ευθύνη στην εταιρεία;

Απαιτήσεις Ευθύνης του Εργοδότη

Για να αναγνωριστεί η ευθύνη του εργοδότη και να υποχρεωθεί σε αποζημίωση ζημιών, πρέπει να ικανοποιηθούν ορισμένες προϋποθέσεις.

Η πράξη του εργαζομένου να αποτελεί παράνομη ενέργεια

Η ευθύνη του εργοδότη αφορά τις παράνομες ενέργειες του εργαζομένου, επομένως, η πράξη του εργαζομένου που εξετάζεται πρέπει να πληροί τα κριτήρια μιας παράνομης ενέργειας. Αν δεν είναι παράνομη, φυσικά, δεν τίθεται θέμα ευθύνης του εργοδότη.

Να υπάρχει σχέση εργασίας

Η ύπαρξη σχέσης εργασίας είναι αυτονόητη προϋπόθεση, αλλά συνήθως βασίζεται σε συμβάσεις εργασίας, ανάθεσης ή άλλες συμβάσεις. Ωστόσο, περιλαμβάνει και περιπτώσεις όπου απλώς επιτρέπεται σε κάποιον να εργαστεί. Δηλαδή, αρκεί να υπάρχει μια πραγματική σχέση εποπτείας και διεύθυνσης μεταξύ του εργοδότη και του εργαζομένου. Για παράδειγμα, ακόμη και για τις παράνομες ενέργειες των υπεργολάβων, ο εργοδότης μπορεί να καταλογιστεί ευθύνη εάν υπάρχει μια πραγματική σχέση εποπτείας και διεύθυνσης μεταξύ του υπεργολάβου και του αναδόχου.

Επιπλέον, η σχέση εργασίας μπορεί να είναι προσωρινή, μη κερδοσκοπική ή ακόμη και παράνομη. Για παράδειγμα, υπάρχει περίπτωση όπου «μεταξύ του αρχηγού μιας ιεραρχικά δομημένης συμμορίας και των μελών των κατώτερων οργανώσεων, υπάρχει σχέση εργοδότη και εργαζομένου σε δραστηριότητες απόκτησης κεφαλαίων με τη χρήση της εκφοβιστικής δύναμης της συμμορίας», σύμφωνα με απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου (12 Νοεμβρίου 2004).

Να γίνεται «στο πλαίσιο της εκτέλεσης της εργασίας τους»

Ο όρος «στο πλαίσιο της εκτέλεσης της εργασίας τους» δεν περιορίζεται μόνο σε ενέργειες που προκύπτουν απευθείας από την εκτέλεση της εργασίας του εργαζομένου, αλλά περιλαμβάνει και περιπτώσεις όπου οι ενέργειες, αν και δεν ανήκουν στις καθήκοντα του εργαζομένου, φαίνεται από την εξωτερική τους μορφή ότι ανήκουν στο πλαίσιο των καθηκόντων του, σύμφωνα με απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου (30 Νοεμβρίου 1965).

Σχετικά με την «Εκτέλεση της Επιχείρησης»

Εάν η πράξη αφορά την «Εκτέλεση της Επιχείρησης» είναι ένα ιδιαίτερα αμφισβητούμενο σημείο στα κριτήρια της εργοδοτικής ευθύνης, ωστόσο, η απόφαση λαμβάνεται με βάση τα συγκεκριμένα γεγονότα της υπόθεσης.

Σε περίπτωση σεξουαλικής παρενόχλησης από διευθυντή προς γυναίκα υπάλληλο κατά τη διάρκεια εκτός εργασίας συνάντησης για ποτό

Παρά το γεγονός ότι η συνάντηση για ποτό διεξήχθη εκτός του χώρου εργασίας και δεν ήταν υποχρεωτική, υπάρχει περίπτωση όπου ένας διευθυντής επαναλαμβάνει σεξουαλική παρενόχληση συνδυάζοντάς την με συζητήσεις για την εργασία. Σε αυτή την περίπτωση, η σεξουαλική παρενόχληση θεωρήθηκε ότι έγινε στο πλαίσιο της εκτέλεσης των καθηκόντων του διευθυντή, χρησιμοποιώντας τη θέση του, και κατά συνέπεια θεωρήθηκε ότι έγινε «Σχετικά με την Εκτέλεση της Επιχείρησης» (Απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου της 12ης Απριλίου 1968).

Σε περίπτωση που ένας υπάλληλος χρησιμοποιεί το αυτοκίνητο της εταιρείας για προσωπική χρήση χωρίς άδεια και προκαλεί τροχαίο ατύχημα

Η χρήση του αυτοκινήτου της εταιρείας από έναν υπάλληλο για προσωπικούς σκοπούς χωρίς άδεια δεν μπορεί να θεωρηθεί ως ορθή εκτέλεση των εργασιών της εταιρείας. Ωστόσο, το αυτοκίνητο της εταιρείας συνήθως οδηγείται εντός της σφαίρας ελέγχου της εταιρείας και, ακόμη και αν η εταιρεία έχει απαγορεύσει την προσωπική χρήση χωρίς άδεια, αυτό αποτελεί εσωτερικό ζήτημα της εταιρείας. Εξωτερικά, η πράξη θεωρείται ότι έγινε «Σχετικά με την Εκτέλεση της Επιχείρησης», σύμφωνα με δικαστική απόφαση (Απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου της 21ης Δεκεμβρίου 1971).

Σε περίπτωση που ένας υπάλληλος επιτίθεται και προκαλεί τραυματισμό σε τρίτο κατά τη διάρκεια της εργασίας

Σε μια εταιρεία που αναλαμβάνει τη γενική εργολαβία φόρτωσης και εκφόρτωσης θαλασσινών προϊόντων στην περιοχή του Tsukiji, ένας κατηγορούμενος που εργαζόταν ως φορτοεκφορτωτής, γνωστός ως “ko-ageru”, ενεπλάκη σε λεκτική διαμάχη και στη συνέχεια σε φυσική σύγκρουση με έναν διανομέα σχετικά με το αν θα βοηθούσε στη διανομή, προκαλώντας τραυματισμό στον διανομέα. Σε αυτή την περίπτωση, η επίθεση θεωρήθηκε ότι έγινε κατά τη διάρκεια της εκτέλεσης των καθηκόντων του φορτοεκφορτωτή και, κατά συνέπεια, η πράξη του κατηγορούμενου θεωρήθηκε ότι έγινε «Σχετικά με την Εκτέλεση της Επιχείρησης» της εταιρείας (Απόφαση του Δικαστηρίου του Τόκιο της 27ης Ιανουαρίου 1994).

Εργοδοτική Ευθύνη Εταιρείας Φροντίδας που Απασχολεί Βοηθούς Φροντίδας

Ας εξετάσουμε αναλυτικά τις περιπτώσεις όπου, όταν κάποιος δυσφημιστεί, μπορεί να απαιτήσει αποζημίωση όχι μόνο από τον κατηγορούμενο αλλά και από την εταιρεία που τον απασχολεί, είτε αυτή αναγνωριστεί είτε όχι. Προσέξτε σε ποια σημεία εστιάζεται η προσοχή όταν αναγνωρίζεται η εργοδοτική ευθύνη. Σε άλλο άρθρο του ιστότοπού μας με τίτλο “Πληροφορίες Ασθενειών και Παραβίαση Ιδιωτικότητας”, παρουσιάζουμε ένα περιστατικό που αφορά έναν ηλικιωμένο πολιτιστικό διανοούμενο με άνοια.

Ένας άνδρας σκηνοθέτης ταινιών στα 90 του χρόνια και η οικογένειά του, κατέθεσαν μήνυση κατά μιας βοηθού φροντίδας και της εταιρείας επισκεπτικής φροντίδας που την απασχολούσε, ζητώντας αποζημίωση για παραβίαση της ιδιωτικότητας και συκοφαντική δυσφήμιση, επειδή η βοηθός είχε κοροϊδέψει δημόσια την κατάσταση φροντίδας του άνδρα σε ένα ιστολόγιο.

Το δικαστήριο αποφάσισε ότι τα άρθρα του ιστολογίου της κατηγορούμενης «αποκάλυπταν την ιδιωτικότητα του ενάγοντα και μείωναν την κοινωνική του αξιολόγηση, προκαλώντας του ψυχικό πόνο», και κατά συνέπεια αναγνώρισε την παραβίαση της ιδιωτικότητας και τη συκοφαντική δυσφήμιση, διατάσσοντας την βοηθό να πληρώσει αποζημίωση ύψους 1.500.000 γιεν για τον ηθικό πόνο που προκάλεσε.

Όσον αφορά την εταιρεία φροντίδας που απασχολούσε την γυναίκα, το δικαστήριο διαπίστωσε ότι το αρχικό άρθρο δημοσιεύτηκε δύο ημέρες μετά την επίσκεψη της κατηγορούμενης στο σπίτι του ενάγοντα ως εργαζόμενη της εταιρείας, και ότι το περιεχόμενο αφορούσε γεγονότα που έμαθε κατά τη διάρκεια της εργασίας της στην επισκεπτική φροντίδα. Η πράξη της κατηγορούμενης ήταν «στενά συνδεδεμένη με την εκτέλεση της εργασίας της στην εταιρεία», και η εταιρεία θα έπρεπε να συνεχίσει να φέρει την ίδια υποχρέωση απορρήτου προς τον ενάγοντα, ακόμη και μετά τη λύση της σύμβασης, λόγω της φύσης της υποχρέωσης εχεμύθειας.

• Η εταιρεία φέρει ευθύνη από παράνομη πράξη (εργοδοτική ευθύνη) για την παραβίαση της ιδιωτικότητας και τη συκοφαντική δυσφήμιση που προκλήθηκε από το άρθρο κατά τη διάρκεια της σύμβασης
• Φέρει ευθύνη για παραβίαση συμβατικών υποχρεώσεων λόγω διαρροής μυστικών μετά την απόλυση

Και διέταξε την εταιρεία να πληρώσει 1.000.000 γιεν (εργοδοτική ευθύνη) + 300.000 γιεν (ευθύνη για παραβίαση συμβατικών υποχρεώσεων), για συνολικό ποσό 1.300.000 γιεν.

Το δικαστήριο δήλωσε:

Λαμβάνοντας υπόψη ότι στις μέρες μας είναι εύκολο για τα άτομα να δημοσιεύουν πληροφορίες στο διαδίκτυο, οι εταιρείες επισκεπτικής φροντίδας οφείλουν να καθοδηγούν και να επιβλέπουν επαρκώς τους εργαζομένους τους, ώστε να μην παραβιάζεται η ιδιωτικότητα ή η τιμή των πελατών τους. Ωστόσο, η εταιρεία κατηγορούμενη δεν έδειξε καμία προσοχή σε αυτό το ζήτημα όσον αφορά την κατηγορούμενη. Επομένως, δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι η εταιρεία έδειξε την απαιτούμενη προσοχή στην επιλογή και επίβλεψη της κατηγορούμενης.

Απόφαση του Δικαστηρίου του Τόκιο, 4 Σεπτεμβρίου 2015 (2015)

Όπως αναφέρεται παραπάνω.

https://monolith.law/reputation/disease-information-and-privacy-infringement[ja]

Εργοδοτική Ευθύνη Εταιρειών που Απασχολούν Εργαζομένους

Σε άλλο άρθρο του ιστότοπού μας με τίτλο «Ποια είναι η κλίμακα και ο τρόπος υπολογισμού αποζημίωσης για αξιώσεις ζημιών από συκοφαντικές δηλώσεις», αναφερθήκαμε σε ένα περιστατικό το οποίο θα αναλύσουμε εδώ λεπτομερώς. Ο ενάγων είναι ατομικός επιχειρηματίας και σύστημα μηχανικός, ο οποίος είχε συνάψει μια συνολική σύμβαση εκτέλεσης εργασιών με την εναγόμενη εταιρεία και εργαζόταν ως υπεύθυνος συστημάτων, ενώ η εναγόμενη εταιρεία ασχολείται με την πώληση, την εγκατάσταση και τη συντήρηση τηλεπικοινωνιακού εξοπλισμού, και ο εναγόμενος ήταν ένας από τους υπαλλήλους της.

Ο εναγόμενος έκανε δημοσιεύσεις στο διαδίκτυο μέσω ενός κινητού τηλεφώνου που είχε συμβόλαιο, στο φόρουμ «2channel», όπου ανέφερε ότι ένας «κοντός άντρας με αλογοουρά» μπήκε σε γυναικεία τουαλέτα κρατώντας μια χάρτινη τσάντα και ότι «υπάρχουν βίντεο κλοπής από γυναικείες τουαλέτες της εταιρείας στο διαδίκτυο, είναι αυτό εντάξει;» και «αυτό που έκανες είναι έγκλημα», συκοφαντώντας προφανώς τον ενάγοντα, ο οποίος έχει ύψος 164 εκατοστά και φοράει τα μαλλιά του αλογοουρά, υπονοώντας ότι διέπραξε πράξεις κλοπής.

Ο ενάγων αντιμετώπισε την επισήμανση των γεγονότων αυτών από τον διευθυντή της εταιρείας και του ειπώθηκε ότι μπορεί να μην ανανεωθεί η σύμβασή του για την επόμενη περίοδο, και έτσι κινδύνευσε να χάσει τη δουλειά του. Ζήτησε αποζημίωση για παράνομη πράξη και ταυτόχρονα ισχυρίστηκε ότι ο εναγόμενος διέπραξε την παράνομη πράξη κατά τις ώρες εργασίας της εναγόμενης εταιρείας, ζητώντας από την εταιρεία να αναλάβει την εργοδοτική ευθύνη.

Το δικαστήριο αρχικά δήλωσε ότι «η δημοσίευση αυτή υπονοεί ότι ο ενάγων διέπραξε το έγκλημα της κλοπής, κάτι που σαφώς μειώνει την κοινωνική του φήμη», και έτσι αναγνώρισε την ύπαρξη συκοφαντικής δυσφήμισης από τον εναγόμενο, επιδικάζοντας αποζημίωση για ηθική βλάβη ύψους 1.000.000 γιεν, δικαστικά έξοδα 100.000 γιεν και έξοδα έρευνας για τον εντοπισμό του εναγόμενου 630.000 γιεν, συνολικά 1.730.000 γιεν.

https://monolith.law/reputation/defamation-and-decline-in-social-reputation[ja]

https://monolith.law/reputation/provider-liability-limitation-law[ja]

Από την άλλη πλευρά, όσον αφορά την ευθύνη της εταιρείας, ο ενάγων ισχυρίστηκε ότι «ο εναγόμενος έκανε τη δημοσίευση κατά τις ώρες εργασίας της εναγόμενης εταιρείας και επιπλέον, η εταιρεία έχει την υποχρέωση να φροντίζει και να επιβλέπει ώστε ο εναγόμενος, ως υπάλληλος, να μην παραβιάζει τα δικαιώματα τρίτων, επομένως η εταιρεία φέρει εργοδοτική ευθύνη. Η δημοσίευση του εναγόμενου έγινε κατά τη διάρκεια της εργασίας της εταιρείας και η εταιρεία έχει την ευθύνη να διαχειρίζεται τα κινητά τηλέφωνα που χρησιμοποιούνται για την εργασία», αλλά

Η δημοσίευση που έγινε κατά τις ώρες εργασίας του εναγόμενου ○○, μόνο για τις αναφορές αριθμός τεσσεράντα εννέα και πενήντα εφτά, δεν αποτελεί παράνομη πράξη εναντίον του ενάγοντα, και κατά τις αναφορές αριθμός πενήντα τρία και πενήντα τέσσερα, όπου υποδεικνύεται η πράξη κλοπής, ο εναγόμενος ○○ ήταν σε άδεια και οι δημοσιεύσεις δεν έγιναν κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του στην εταιρεία, επιπλέον, δεν έγιναν από το κινητό τηλέφωνο που παραχωρήθηκε από την εταιρεία, αλλά από το προσωπικό κινητό του εναγόμενου ○○, επομένως δεν προκύπτει εργοδοτική ευθύνη για την εταιρεία.

Απόφαση του Δικαστηρίου του Τόκιο, 31 Ιανουαρίου 2012

Συνοψίζοντας, η απόφαση αναφέρει ότι:

1. Οι δημοσιεύσεις που έγιναν κατά τις ώρες εργασίας δεν αποτελούν από μόνες τους παράνομη πράξη.
2. Οι δημοσιεύσεις που υποδεικνύουν την πράξη κλοπής έγιναν ενώ ο εναγόμενος ήταν σε άδεια.
3. Οι δημοσιεύσεις έγιναν από το προσωπικό κινητό τηλέφωνο του εναγόμενου και όχι από το κινητό που παραχωρήθηκε από την εταιρεία.

Σε αυτή την περίπτωση, δεν αναγνωρίζεται η εργοδοτική ευθύνη και η εταιρεία δεν φέρει την ευθύνη για αποζημίωση ζημιών.

https://monolith.law/reputation/compensation-for-defamation-damages[ja]

Συνοπτικά

Οι εργοδότες μπορεί να κληθούν να αναλάβουν ευρεία ευθύνη για τις πράξεις των ατόμων που χρησιμοποιούν. Για να αποφύγουν να κατηγορηθούν για εργοδοτική ευθύνη, πρέπει να διασφαλίσουν ότι τα άτομα που χρησιμοποιούν δεν θα προκαλέσουν ζημιά σε τρίτους, επιδεικνύοντας συνεχή προσοχή και επίβλεψη και λαμβάνοντας προληπτικά μέτρα.