Η διαγραφή άρθρων συκοφαντικής δυσφήμισης. Πώς χρησιμοποιείται η πιο απλή «προσωρινή διαταγή» από μια δίκη;

Ανακαλύπτοντας ένα άρθρο στο διαδίκτυο που περιέχει συκοφαντικές δηλώσεις εναντίον σας, είναι φυσικό να θέλετε να το διαγράψετε αμέσως. Ωστόσο, η διαδικασία της συμβουλής με δικηγόρο, της έναρξης δίκης και της αναμονής για απόφαση μπορεί να είναι χρονοβόρα. Φυσικά, μέχρι να επιλυθεί η διαμάχη, το επίμαχο άρθρο θα συνεχίσει να δημοσιεύεται, προκαλώντας συνεχείς οικονομικές και ψυχολογικές ζημιές.

Σε τέτοιες περιπτώσεις, μπορεί να αποδειχθεί χρήσιμη η διαδικασία της «προσωρινής διαταγής». Η προσωρινή διαταγή είναι μια διαδικασία που γίνεται μέσω του δικαστηρίου, αλλά ολοκληρώνεται σε μικρότερο χρονικό διάστημα από μια δίκη.

Σε αυτό το άρθρο, θα παρουσιάσουμε μια επισκόπηση της διαδικασίας της προσωρινής διαταγής για τη διαγραφή συκοφαντικών άρθρων, τη ροή της διαδικασίας και τα κριτήρια με βάση τα οποία γίνονται δεκτές οι αιτήσεις, με αναφορά σε πραγματικές δικαστικές αποφάσεις.

Τι είναι η Προσωρινή Διαταγή

Η προσωρινή διαταγή είναι μια διαδικασία που επιτρέπει τη διασφάλιση μιας κατάστασης παρόμοιας με αυτή που θα επικρατούσε εάν κερδίζαμε την επίσημη δίκη.

Στην περίπτωση της προσωρινής διαταγής για μέτρα κατά της δυσφήμισης, η διαδικασία λειτουργεί ως εξής: “Αν και η απόφαση για το αν ένα άρθρο είναι παράνομο ή όχι θα ληφθεί στην κύρια δίκη, η συνεχιζόμενη δημοσίευση του άρθρου κατά τη διάρκεια της δίκης μπορεί να προκαλέσει επέκταση της ζημιάς. Επομένως, προσωρινά θεωρούμε το άρθρο ως παράνομο.” Εάν εγκριθεί η προσωρινή διαταγή, το άρθρο θα αφαιρεθεί ως “προσωρινά παράνομο”.

Θεωρητικά, μετά από αυτό, θα πρέπει να διεξαχθεί η κύρια δίκη. Εάν χάσουμε στην κύρια δίκη και αποφασιστεί ότι “το άρθρο δεν ήταν παράνομο” ή αν δεν κινηθεί δικαστική διαδικασία, τότε δεν μπορούμε να παραπονεθούμε εάν το άρθρο επαναδημοσιευτεί. Ωστόσο, ένα άρθρο που κρίνεται “παράνομο” με προσωρινή διαταγή έχει υψηλές πιθανότητες να κριθεί “παράνομο” και στην κύρια δίκη, γι’ αυτό στις περισσότερες περιπτώσεις οι εναγόμενοι αφαιρούν το άρθρο μόλις κριθεί παράνομο με προσωρινή διαταγή και δεν το επαναφέρουν ακόμη και αν δεν κινηθεί δικαστική διαδικασία. Επομένως, δεν είναι ιδιαίτερα απαραίτητο να καταφύγουμε στη δικαστική διαδικασία, καθώς η διαδικασία της προσωρινής διαταγής που ορίζεται από τον Νόμο Πολιτικής Προστασίας μπορεί να λειτουργήσει ως μια “γρήγορη δίκη”.

Προϋποθέσεις για την Έκδοση Διαταγής Προσωρινής Διαταγής Αφαίρεσης

Για να είναι δυνατή η έκδοση μιας προσωρινής διαταγής αφαίρεσης, βάσει του άρθρου 13 του Νόμου Πολιτικής Διαφύλαξης (民事保全法), πρέπει να καταστούν σαφείς δύο προϋποθέσεις:

• Το δικαίωμα που πρέπει να διαφυλαχθεί
• Η αναγκαιότητα διαφύλαξης

Προϋπόθεση ①: Το δικαίωμα που πρέπει να διαφυλαχθεί

Το “δικαίωμα που πρέπει να διαφυλαχθεί” αναφέρεται στο δικαίωμα που πρέπει να προστατευθεί μέσω της έκδοσης μιας προσωρινής διαταγής, όπως στην περίπτωση αφαίρεσης δυσφημιστικών άρθρων στο διαδίκτυο, όπου αναγνωρίζονται δικαιώματα όπως το “δικαίωμα στην τιμή”, το “δικαίωμα στην ιδιωτικότητα”, καθώς και “εμπορικά δικαιώματα”, “πνευματικά δικαιώματα”, “δικαιώματα εμπορικών σημάτων” και άλλα.

Δηλαδή, για να ζητήσει κανείς την αφαίρεση ενός δυσφημιστικού άρθρου, δεν αρκεί απλώς να ισχυριστεί ότι “αυτό το άρθρο με ενοχλεί”, αλλά πρέπει να υποστηρίξει ότι “αυτό το άρθρο παραβιάζει το δικαίωμά μου στο ΧΧ”, και να εξετάσει ποιες προϋποθέσεις πρέπει να πληρούνται για να θεωρηθεί ότι “το δικαίωμα έχει παραβιαστεί”, κατασκευάζοντας το επιχείρημά του σε σχέση με το περιεχόμενο του άρθρου. Αυτό είναι ένα ειδικό πεδίο για δικηγόρους με εκτεταμένη εμπειρία στην αντιμετώπιση δυσφημιστικών δημοσιεύσεων.

Για παράδειγμα, όσον αφορά την πιθανότητα έκδοσης προσωρινής διαταγής για την αφαίρεση ενός άρθρου που βασίζεται σε συκοφαντική δυσφήμιση, δεν αρκεί η απλή παρουσίαση του γεγονότος ότι το άρθρο συκοφαντεί κάποιον, αλλά πρέπει επίσης να είναι παράνομο. Και η παράνομη φύση της δημοσίευσης ενός τέτοιου άρθρου δεν υφίσταται όταν η πράξη:

1. Αφορά σε γεγονότα που σχετίζονται με το δημόσιο συμφέρον
2. Έχει ως αποκλειστικό σκοπό την προώθηση του δημοσίου καλού
3. Τα παρουσιαζόμενα γεγονότα είναι αληθινά

Όταν ζητείται η αφαίρεση ενός άρθρου, είναι απαραίτητο να υποστηριχθεί ότι δεν υπάρχουν τέτοιες περιστάσεις που να αποκλείουν την παρανομία και να εξηγηθεί ότι η δημοσίευση είναι παράνομη.

Προϋπόθεση ②: Η αναγκαιότητα διαφύλαξης

Η αναγκαιότητα διαφύλαξης αναφέρεται στους λόγους για τους οποίους ένα ζήτημα πρέπει να επιλυθεί μέσω της διαδικασίας της προσωρινής διαταγής και όχι μέσω δίκης.

Η προσωρινή διαταγή είναι μια πιο γρήγορη διαδικασία σε σύγκριση με τη δίκη. Αυτό μπορεί να σημαίνει για τον αντίδικο ότι “αν είχαμε πάει σε δίκη, ίσως να είχαμε κερδίσει, αλλά λόγω της γρήγορης διαδικασίας, αναγκαστήκαμε να αφαιρέσουμε το άρθρο αδικαιολόγητα”. Έτσι, η αναγκαιότητα διαφύλαξης σημαίνει ότι, παρά την ύπαρξη αυτής της πιθανότητας, υπάρχουν λόγοι που δικαιολογούν την άμεση αφαίρεση του δυσφημιστικού άρθρου μέσω προσωρινής διαταγής.

Ωστόσο, όταν ένα δυσφημιστικό άρθρο δημοσιεύεται στο διαδίκτυο, η ύπαρξή του μπορεί να προκαλέσει στο θύμα καθημερινή κοινωνική ζημιά ή συνεχιζόμενη ψυχική βλάβη λόγω της δημοσίευσης προσωπικών πληροφοριών. Επιπλέον, δεδομένου ότι οι πληροφορίες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης διαδίδονται εύκολα, η δημοσίευση ενός δυσφημιστικού άρθρου στο διαδίκτυο συχνά θεωρείται ως κατάσταση υψηλής επείγουσας ανάγκης από την πλευρά του θύματος. Επομένως, συνήθως δεν αποτελεί πρόβλημα η απόδειξη της αναγκαιότητας διαφύλαξης όταν ζητείται η αφαίρεση ενός δυσφημιστικού άρθρου από το διαδίκτυο.

Η Διαδικασία της Προσωρινής Διαταγής Αφαίρεσης

Θα εξηγήσουμε τη διαδικασία της προσωρινής διαταγής αφαίρεσης.

Υποβολή Αίτησης για Προσωρινή Διαταγή

Για να ζητήσετε την αφαίρεση ενός άρθρου που περιέχει συκοφαντικές δηλώσεις μέσω διαδικασίας προσωρινής διαταγής, πρέπει πρώτα να υποβάλετε μια «Αίτηση για Προσωρινή Διαταγή Αφαίρεσης Άρθρου» στο δικαστήριο (Ιαπωνικός Νόμος Πολιτικής Προστασίας Άρθρο 23, Παράγραφος 2).

Ο παθών πρέπει να υποβάλει μια αίτηση που διευκρινίζει το περιεχόμενο του δικαιώματος που πρέπει να προστατευτεί, τα γεγονότα της παραβίασης του δικαιώματος και την ανάγκη προστασίας, αλλά «το δικαίωμα ή η σχέση δικαιωμάτων που πρέπει να προστατευτούν και η ανάγκη προστασίας πρέπει να αποδειχθούν» (Ιαπωνικός Νόμος Πολιτικής Προστασίας Άρθρο 13, Παράγραφος 2).

Τόσο στη δίκη όσο και στην προσωρινή διαταγή, οι ισχυρισμοί πρέπει να βασίζονται σε αποδείξεις, αλλά στην περίπτωση της προσωρινής διαταγής, αντί για «απόδειξη» όπως στη δίκη, αρκεί η «επαρκής απόδειξη». Η «απόδειξη» σημαίνει να πείσεις τον δικαστή χωρίς λογικές αμφιβολίες για την αλήθεια, ενώ λόγω της ανάγκης για ταχύτητα, αρκεί να παρουσιάσεις αποδείξεις που να κάνουν τον δικαστή να πιστέψει ότι είναι «πιθανόν αληθινές».

Ακρόαση

Όταν υποβάλλετε αίτηση για προσωρινή διαταγή στο δικαστήριο, διεξάγεται μια διαδικασία που ονομάζεται «ακρόαση», παρόμοια με την προφορική διαδικασία σε μια δίκη. Σε αντίθεση με τη δίκη, η διαδικασία περιλαμβάνει συζητήσεις μεταξύ του δικαστή και του δικηγόρου, και συνήθως ορίζεται μια ημερομηνία ακρόασης όπου μπορεί να παρευρεθεί και η αντίδικη πλευρά.

Ωστόσο, όταν η αντίδικη πλευρά είναι ένα ξένο νομικό πρόσωπο, μπορεί να διεξαχθεί ακρόαση μόνο με την παρουσία του αιτούντος, και μπορεί να υπάρχουν περιπτώσεις όπου οι διαχειριστές του ιστότοπου δεν παρευρίσκονται.

Η ημερομηνία της ακρόασης ορίζεται για να αξιολογήσει ο δικαστής τα επιχειρήματα και τις αποδείξεις της αντίδικης πλευράς, και ακόμη και αν διεξαχθούν πολλαπλές συνεδριάσεις, συνήθως ορίζονται με διάστημα μίας έως δύο εβδομάδων, ώστε η διαδικασία να μην καθυστερεί αδικαιολόγητα και να ολοκληρωθεί γρήγορα, απαιτώντας έτσι την ταχεία και προσεκτική προετοιμασία κάθε φορά.

Καταβολή Εγγύησης

Αν από την ακρόαση προκύψει ότι υπάρχει παραβίαση δικαιωμάτων και ανάγκη προστασίας, τότε εκδίδεται μια «απόφαση» και η κατάσταση γίνεται «απόφαση εγγύησης». Αν το συγκρίνουμε με μια δίκη, είναι σαν να σου λέει το δικαστήριο: «Θα εκδώσω απόφαση υπέρ σου, οπότε παρακαλώ καταθέστε την εγγύηση». Πρέπει να καταθέσετε την εγγύηση που έχει ορίσει το δικαστήριο στο Κτηματολόγιο (Ιαπωνικός Νόμος Πολιτικής Προστασίας Άρθρο 23, Παράγραφος 2).

Γενικά, αν κερδίσετε μια προσωρινή διαταγή, πρέπει να καταθέσετε ένα συγκεκριμένο ποσό ως «εγγύηση» (Ιαπωνικός Νόμος Πολιτικής Προστασίας Άρθρο 14, Παράγραφος 1). Η προσωρινή διαταγή είναι μια ταχεία διαδικασία, οπότε από την πλευρά του αντιδίκου, μπορεί να φαίνεται ότι «αν είχαμε περισσότερο χρόνο για δίκη, ίσως να κερδίζαμε, αλλά λόγω της προτεραιότητας στην ταχύτητα, χάσαμε».

Η αίτηση για αφαίρεση ενός άρθρου στο διαδίκτυο μπορεί επίσης να οδηγήσει σε μια επίσημη δίκη αργότερα, όπου μπορεί να κριθεί ότι τελικά το άρθρο δεν ήταν παράνομο. Σε αυτή την περίπτωση, μπορεί να χρειαστεί να πληρώσετε αποζημίωση για την αφαίρεση του άρθρου, και γι’ αυτό το λόγο πρέπει να καταθέσετε την «εγγύηση» ως προκαταβολή. Στην περίπτωση αφαίρεσης ενός άρθρου, το ποσό της εγγύησης κυμαίνεται συνήθως από 300.000 έως 500.000 γιεν, και συνήθως επιστρέφεται μετά από ορισμένες διαδικασίες.

Έκδοση της Προσωρινής Διαταγής

Μόλις κατατεθεί η εγγύηση, το δικαστήριο εκδίδει την προσωρινή διαταγή αφαίρεσης του άρθρου. Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, όταν εκδίδεται μια προσωρινή διαταγή αφαίρεσης, συνήθως η αντίδικη πλευρά συμμορφώνεται με την αφαίρεση χωρίς να χρειαστεί να περάσει από μια επίσημη δίκη, επιτυγχάνοντας έτσι τον στόχο της αφαίρεσης του άρθρου.

Εκτέλεση

«Αν η αντίδικη πλευρά που έχει λάβει την προσωρινή διαταγή δεν συμμορφωθεί με την αφαίρεση, τότε μπορεί να γίνει εκτέλεση μέσω προσωρινής κατάσχεσης ή μέσω διαδικασίας εξαναγκαστικής εκτέλεσης. (Ιαπωνικός Νόμος Πολιτικής Προστασίας Άρθρο 52, Παράγραφος 1)» Επιπλέον, αν υποβάλλετε αίτηση για εκτέλεση, μπορείτε να κάνετε την αντίδικη πλευρά να πληρώσει το ποσό που έχει ορίσει το δικαστήριο μέχρι να πραγματοποιηθεί η αφαίρεση (Ιαπωνικός Νόμος Πολιτικής Εκτέλεσης Άρθρο 172).

Παραδείγματα αποφάσεων για αιτήσεις προσωρινών διαταγών διαγραφής δημοσιευμένων άρθρων

Πώς γίνεται πραγματικά η εφαρμογή των προσωρινών διαταγών για τη διαγραφή δημοσιευμένων άρθρων;

Υπάρχει περίπτωση όπου ένας οδοντιατρικός κλινικός, ως πιστωτής, ισχυρίστηκε ότι τα δικαιώματα της προσωπικότητας του (δικαιώματα τιμής) παραβιάστηκαν από ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε στις κριτικές του Google Maps και ζήτησε από τον οφειλέτη, την Google LLC, την προσωρινή διαγραφή δύο δημοσιευμένων άρθρων (τα οποία θα αναφέρονται εφεξής ως Άρθρο Α και Άρθρο Β) ως αίτηση για αποκλεισμό παρεμπόδισης βάσει των δικαιωμάτων της προσωπικότητας.

https://monolith.law/reputation/google-map-reputation-delete-way[ja]

Η απόφαση του δικαστηρίου για το συγκεκριμένο άρθρο ①

Το συγκεκριμένο άρθρο ① αναφέρεται στη στάση και την εξήγηση του ιατρού που είχε την ευθύνη της θεραπείας της τερηδόνας την ημέρα της θεραπείας, δίνοντας μια αρνητική αξιολόγηση, και στη συνέχεια εκφράζει δυσαρέσκεια για την ανταπόκριση της επόμενης ημέρας και μετά στα παράπονα για πόνο, καθώς και για το γεγονός ότι νεαροί ή λιγότερο έμπειροι γιατροί διενεργούν εμφυτεύματα ή σημαντικές επεμβάσεις.

Το δικαστήριο δήλωσε ότι “αν και αυτές οι αναφορές και οι απόψεις/κριτικές αφορούν κυρίως τη δυσαρέσκεια προς έναν ιατρό, μπορεί να θεωρηθεί ότι μειώνουν σε κάποιο βαθμό την κοινωνική εκτίμηση του πιστωτή”, αλλά επειδή έχει διευκρινιστεί ότι η δυσαρέσκεια αφορούσε τον συγκεκριμένο ιατρό και όχι όλους τους οδοντιάτρους της κλινικής, και επειδή τα σχόλια σχετικά με τις εργάσιμες ημέρες και την εικόνα του ιατρείου ήταν θετικά, το δικαστήριο κατέληξε:

Αναλύοντας το συγκεκριμένο άρθρο ① στο σύνολό του και λαμβάνοντας υπόψη την κανονική προσοχή και τρόπο ανάγνωσης ενός μέσου αναγνώστη, το άρθρο απλώς αναφέρει την κριτική και τις απόψεις ενός ασθενούς που έλαβε θεραπεία στην εν λόγω κλινική για τη στάση του ιατρού την ημέρα της θεραπείας και την ανταπόκριση τις επόμενες ημέρες, και δεν μπορεί να ερμηνευτεί, όπως ισχυρίζεται ο πιστωτής, ότι οι ασθενείς χρησιμοποιούνται ως βήμα για τη βελτίωση των δεξιοτήτων των αρχάριων ή ως πειραματόζωα, ούτε ότι υπονοείται ζημιά από ιατρικό λάθος.

Απόφαση του Τόκιο Περιφερειακού Δικαστηρίου στις 26 Απριλίου 2018 (2018年4月26日決定)
※ Η πραγματική αναφορά στην απόφαση είναι “本件記事1”, αλλά για συνέπεια με το παρόν άρθρο, αναφέρεται ως “本件記事①”.

Και κατέληξε ότι αυτό το επίπεδο μείωσης της κοινωνικής εκτίμησης βρίσκεται εντός των ορίων της ανεκτής ανοχής. Επειδή δεν πρόκειται για δίκη αλλά για προσωρινή διαταγή, η απόφαση δεν είναι “ετυμηγορία” αλλά “απόφαση”.

Η απόφαση του δικαστηρίου για το άρθρο ②

Το άρθρο ② αναφέρεται στην κλινική της υπόθεσης, υποστηρίζοντας ότι το κόστος τόσο για τα κεραμικά όσο και για τα εμφυτεύματα είναι υψηλότερο από το μέσο οδοντιατρείο και σημαντικά ακριβότερο από ό,τι αναφέρεται στην ιστοσελίδα, ενώ παρά το υπερβολικά υψηλό κόστος θεραπείας, οι ιατροί που εργάζονται εκεί είναι απλώς αλληλογραφία και έχουν περιορισμένες δεξιότητες, με αποτέλεσμα όλα τα δόντια που έχουν αντιμετωπιστεί με κεραμικά να καταλήγουν σε τερηδόνα και παρά τα αιτήματα των ασθενών για βοήθεια, δεν προσφέρθηκε καμία λύση, καταλήγοντας στην άποψη ότι η κλινική «απλώς επεξεργάζεται περιπτώσεις χωρίς να δείχνει καμία υπερηφάνεια στη δουλειά της».

Το δικαστήριο έκρινε ότι το άρθρο ② μπορεί να μειώσει την κοινωνική αξιολόγηση της κλινικής ως προς το κόστος και την ποιότητα των υπηρεσιών της και εξέτασε την αλήθεια των παρατιθέμενων γεγονότων, διαπιστώνοντας:

• Σύμφωνα με τα στοιχεία, το κόστος θεραπείας της κλινικής δεν είναι ιδιαίτερα υψηλότερο σε σύγκριση με άλλα.
• Σύμφωνα με τα στοιχεία, δεν μπορεί να θεωρηθεί αληθές ότι το κόστος είναι σημαντικά υψηλότερο από ό,τι αναφέρεται στην ιστοσελίδα και από το μέσο οδοντιατρείο.
• Σύμφωνα με τα στοιχεία και την πλήρη εξέταση των συνθηκών, μετά από έρευνα σε όλα τα ιατρικά αρχεία της κλινικής από την ίδρυσή της, δεν βρέθηκε κανένας ασθενής που να έχει παρουσιάσει παράπονο για τερηδόνα σε όλα τα δόντια μετά από θεραπεία με κεραμικά.

Κατά συνέπεια, τα παρατιθέμενα γεγονότα δεν είναι αληθή στα σημαντικά τους μέρη, και έτσι δεν υπάρχουν συνθήκες που να δικαιολογούν την αποκλειστικότητα της παρανομίας, αναγνωρίζοντας προσωρινά:

Το άρθρο ② μειώνει την κοινωνική αξιολόγηση του πιστωτή και η δημοσίευση του άρθρου στην εν λόγω ιστοσελίδα έχει ουσιαστική παρανομία, επομένως αναγνωρίζεται το δικαίωμα προστασίας του πιστωτή. Εκ μέρους του πιστωτή, ο τρίτος δικηγόρος ○○ θα πρέπει να παράσχει εγγύηση 300.000 γιεν εντός 7 ημερών από την επόμενη ημέρα της επίδοσης αυτής της απόφασης, ως προϋπόθεση για τον οφειλέτη να διαγράψει προσωρινά το άρθρο 2 από τον κατάλογο δημοσιεύσεων.

Δικαστήριο Τόκυο, απόφαση 26 Απριλίου 2018 (2018)

Αυτή ήταν η απόφαση.

Επιπλέον, όσον αφορά την αντιμετώπιση τέτοιων κριτικών, το δικαστήριο δήλωσε:

Ο οφειλέτης υποστηρίζει ότι στην εν λόγω ιστοσελίδα, οι ιδιοκτήτες των καταστημάτων και των εγκαταστάσεων που αξιολογούνται μπορούν να απαντήσουν στις κριτικές και να αντικρούσουν, και ότι ο πιστωτής θα έπρεπε να αντιδράσει με αυτόν τον τρόπο, οπότε δεν υπάρχει ανάγκη προστασίας. Ωστόσο, μέχρι να γίνει η αντίρρηση στην ιστοσελίδα, είναι πιθανό να έχουν γίνει πολλές προβολές από πολλούς χρήστες, και επιπλέον, η αντίρρηση έχει ορισμένους περιορισμούς που προκύπτουν από τη θέση του επιχειρηματία, οπότε δεν μπορεί να λεχθεί ότι η μειωμένη κοινωνική αξιολόγηση του πιστωτή έχει αποκατασταθεί πλήρως. Επομένως, δεν μπορεί να λεχθεί ότι η δυνατότητα αντίρρησης αναιρεί την ανάγκη προστασίας. Έτσι, για το άρθρο ② υπάρχει ανάγκη προστασίας.

Δικαστήριο Τόκυο, απόφαση 26 Απριλίου 2018 (2018)
※ Η πραγματική αναφορά στην απόφαση είναι «本件記事2», αλλά για συνέπεια με το άρθρο χρησιμοποιείται η έκφραση «本件記事②».

Αυτή ήταν η δήλωση του δικαστηρίου. Μπορούμε να πούμε ότι η απόφαση αυτή αντικατοπτρίζει την κατανόηση ότι πρόκειται για μια περίπτωση που απαιτεί προσωρινή διαταγή.

https://monolith.law/reputation/defamation[ja]

Συνοπτικά

Η προσωρινή διαταγή είναι μια βολική διαδικασία για τα θύματα άρθρων συκοφαντικής δυσφήμισης, αλλά δεν είναι “απλή διαδικασία”. Πρέπει να προετοιμάσετε προσεκτικά τα αποδεικτικά στοιχεία και να λάβετε υπόψη ότι είναι πιθανό να προκύψουν ουσιαστικές συζητήσεις κατά τη διαδικασία ακρόασης. Επιπλέον, δεδομένου ότι τα διαστήματα μεταξύ των ημερομηνιών ακρόασης είναι συνήθως σύντομα, υπάρχει ανάγκη για την ταχεία προετοιμασία επιπλέον επιχειρημάτων και αποδείξεων.

Η προσωρινή διαταγή για την αφαίρεση άρθρων συκοφαντικής δυσφήμισης απαιτεί περισσότερο την εμπειρία και την επάρκεια του δικηγόρου σε σύγκριση με μια κανονική δίκη, επομένως θα πρέπει να αναθέσετε την υπόθεσή σας σε έναν δικηγόρο με πλούσια εμπειρία.