Ρυθμίσεις Εκφράσεων Διαφημίσεων Καλλυντικών σε LP και άλλες σελίδες Ηλεκτρονικού Εμπορίου

Όταν πωλείτε καλλυντικά, είναι απαραίτητο να ενημερώσετε ευρέως τους πελάτες σας για τα θετικά σημεία των πληροφοριών του προϊόντος, όπως την εικόνα, τα συστατικά και τα οφέλη του, ώστε να προτρέψετε περισσότερους ανθρώπους να αγοράσουν περισσότερα προϊόντα. Στη σελίδα προορισμού (LP) ενός ιστότοπου ηλεκτρονικού εμπορίου, θα θέλατε να περιλάβετε περιγραφές που κάνουν τους ανθρώπους να θέλουν να αγοράσουν το προϊόν.

Ωστόσο, η διαφήμιση προϊόντων μέσω του διαδικτύου, φυλλαδίων και άλλων μέσων συνήθως απευθύνεται σε ένα ευρύ κοινό χωρίς ειδικές γνώσεις, και για προϊόντα όπως τα καλλυντικά, τα οποία εφαρμόζονται απευθείας στο σώμα, δεν μπορείτε απλώς να γράφετε ό,τι θέλετε.

Για αυτόν τον λόγο, η διαφήμιση υπόκειται σε συγκεκριμένους κανόνες που βασίζονται στο νόμο. Ο νόμος που καθορίζει αυτούς τους κανόνες είναι ο επίσημα ονομαζόμενος “Νόμος για την Ποιότητα, την Αποτελεσματικότητα και την Ασφάλεια των Φαρμάκων και των Ιατρικών Συσκευών (Νόμος Έτους 1960 (Showa 35) Αριθμός 145)”, γνωστός ως Νόμος για τα Φαρμακευτικά Προϊόντα και τις Ιατρικές Συσκευές, ή πριν την τροποποίηση, ο παλαιός Νόμος για τα Φαρμακευτικά Προϊόντα.

Διατάξεις Ρύθμισης Διαφημίσεων από τον Ιαπωνικό Νόμο για τα Φάρμακα και τις Ιατρικές Συσκευές (Pharmaceutical and Medical Device Act)

Οι “συγκεκριμένοι κανόνες” που ορίζονται από τον Ιαπωνικό Νόμο για τα Φάρμακα και τις Ιατρικές Συσκευές είναι, για παράδειγμα, καθορισμένοι ως εξής:

（Υπερβολική Διαφήμιση κ.λπ.）
Άρθρο 66 του Ιαπωνικού Νόμου για τα Φάρμακα και τις Ιατρικές Συσκευές

Κανείς δεν πρέπει να διαφημίζει, να περιγράφει ή να διαδίδει ψευδείς ή υπερβολικές πληροφορίες, είτε ρητά είτε υπονοούμενα, σχετικά με το όνομα, τη μέθοδο παραγωγής, την αποτελεσματικότητα, το αποτέλεσμα ή την απόδοση φαρμάκων, μη φαρμακευτικών προϊόντων, καλλυντικών, ιατρικών συσκευών ή προϊόντων αναγεννητικής ιατρικής.
2. Η διαφήμιση, η περιγραφή ή η διάδοση πληροφοριών που μπορεί να παρερμηνευθούν ως εγγύηση της αποτελεσματικότητας, του αποτελέσματος ή της απόδοσης των προαναφερθέντων προϊόντων από γιατρό ή άλλο πρόσωπο, θεωρείται ότι ανήκει στην προηγούμενη παράγραφο.
3. Κανείς δεν πρέπει να χρησιμοποιεί κείμενα ή εικόνες που υπονοούν έκτρωση ή είναι αισχρά σε σχέση με φάρμακα, μη φαρμακευτικά προϊόντα, καλλυντικά, ιατρικές συσκευές ή προϊόντα αναγεννητικής ιατρικής.

Ο λεγόμενος Ιαπωνικός Νόμος για τα Φάρμακα και τις Ιατρικές Συσκευές (πρώην Νόμος για τα Φαρμακευτικά Προϊόντα) απαγορεύει, όπως αναφέρεται παραπάνω, τη διαφήμιση “ψευδών ή υπερβολικών πληροφοριών”. Επιπλέον, όπως θα αναφέρουμε παρακάτω, οι σελίδες προσγείωσης (landing pages) των ηλεκτρονικών καταστημάτων και άλλα παρόμοια, με σαφή σκοπό την πώληση προϊόντων, θεωρούνται επίσης “διαφημίσεις”.

Ωστόσο, ακόμη και αν αναφέρεται “ψευδής ή υπερβολική πληροφορία”, παραμένει αρκετά αφηρημένο και δεν είναι πάντα σαφές τι είναι αποδεκτό και τι όχι.

Σχετικά με αυτά τα συγκεκριμένα κριτήρια, το Ιαπωνικό Υπουργείο Υγείας, Εργασίας και Πρόνοιας έχει παράσχει τις “Κατευθυντήριες Οδηγίες για την Κατάλληλη Διαφήμιση Φαρμάκων κ.λπ.” (ειδοποίηση της 29ης Σεπτεμβρίου 2017 (Heisei 29) από τον Διευθυντή του Γραφείου Φαρμάκων και Υγιεινής Ζωής του Υπουργείου. Εφεξής αναφέρεται ως “η ειδοποίηση”), η οποία λειτουργεί ως “κανόνας” στην πράξη.

Η ειδοποίηση περιλαμβάνει αρκετά συγκεκριμένους “κανόνες”. Για παράδειγμα, στην περίπτωση των “καλλυντικών” που δεν πρέπει να διαφημίζονται ως θεραπευτικά προϊόντα (θα αναλυθεί περαιτέρω παρακάτω), είναι αποδεκτές εκφράσεις όπως “προστατεύει τα νύχια”, “διατηρεί τα νύχια υγιή” ή “προσφέρει ενυδάτωση στα νύχια”, ενώ εκφράσεις όπως “επιδιορθώνει τα σπασμένα νύχια” δεν είναι αποδεκτές. Σε σύγκριση με τις διατάξεις του παραπάνω Ιαπωνικού Νόμου για τα Φάρμακα και τις Ιατρικές Συσκευές, μπορεί να θεωρηθεί αρκετά πιο συγκεκριμένη.

Το Ιαπωνικό Υπουργείο Υγείας, Εργασίας και Πρόνοιας χρησιμοποιεί αυτήν την ειδοποίηση ως βάση για την αξιολόγηση της νομιμότητας συγκεκριμένων διαφημίσεων και, μέσω των νομαρχιών και άλλων αρχών, παρακολουθεί τις διαφημίσεις που παραβιάζουν τις διατάξεις, καλώντας το κοινό να αναφέρει μέσω email περιπτώσεις παράνομου περιεχομένου, ακατάλληλων λέξεων ή εκφράσεων στις ιστοσελίδες, και παρέχει καθοδήγηση σχετικά με αυτά.

Η θέση των καλλυντικών στην αγορά

Στην Ιαπωνία, τα καλλυντικά ρυθμίζονται από τον Ιαπωνικό Νόμο για τα Φάρμακα και τα Ιατρικά Συσκευάσματα (Pharmaceutical and Medical Device Act), μαζί με τα φάρμακα και τα ιατρικά προϊόντα που δεν είναι φάρμακα, με σκοπό την προαγωγή της υγειονομικής υγιεινής.

Άρθρο 2, Παράγραφος 3 του Ιαπωνικού Νόμου για τα Φάρμακα και τα Ιατρικά Συσκευάσματα
Σε αυτόν τον νόμο, τα “καλλυντικά” ορίζονται ως προϊόντα που σκοπό έχουν να καθαρίσουν, να ομορφύνουν, να αυξήσουν την ελκυστικότητα, να αλλάξουν την εμφάνιση, ή να διατηρήσουν την υγεία του δέρματος ή των μαλλιών, μέσω της εφαρμογής τους στο σώμα με τρίψιμο, ψεκασμό ή άλλες παρόμοιες μεθόδους. Ωστόσο, δεν περιλαμβάνονται προϊόντα που, εκτός από τους παραπάνω σκοπούς, προορίζονται επίσης για χρήση σύμφωνα με τις χρήσεις που ορίζονται στην παράγραφο 1, εδάφια 2 ή 3, καθώς και τα ιατρικά προϊόντα που δεν είναι φάρμακα.

Σύμφωνα με αυτή τη διάταξη, τα “καλλυντικά” δεν περιορίζονται μόνο στο πρόσωπο των γυναικών, αλλά περιλαμβάνουν προϊόντα που στοχεύουν να κάνουν το σώμα όμορφο και ελκυστικό, να αλλάξουν την εμφάνιση, να το καθαρίσουν και να διατηρήσουν την υγεία του δέρματος και των μαλλιών, μέσω της εφαρμογής τους με τρίψιμο, ψεκασμό και άλλες μεθόδους. Τα καλλυντικά αναπτύσσονται με σκοπό την ομορφιά, με τη δράση τους στο σώμα να είναι σταδιακή και όχι άμεση.

Από την άλλη πλευρά, αν και δεν θα το συζητήσουμε εδώ, δεν περιλαμβάνονται προϊόντα όπως τα φάρμακα και τα ιατρικά προϊόντα που δεν είναι φάρμακα, τα οποία προορίζονται για τη διάγνωση, τη θεραπεία ή την πρόληψη ασθενειών σε ανθρώπους ή ζώα.

Για τη διάκριση μεταξύ “φαρμάκων”, “ιατρικών προϊόντων που δεν είναι φάρμακα” και “καλλυντικών”, παρακαλούμε ανατρέξτε σε άλλο άρθρο του ιστότοπού μας.

https://monolith.law/corporate/pharmaceutical-affairs-law[ja]

Βάσει αυτών των ορισμών, συγκεκριμένα προϊόντα όπως τα σαμπουάν και τα μαλακτικά περιλαμβάνονται στα καλλυντικά. Για άλλα προϊόντα και πληροφορίες, παρακαλούμε ανατρέξτε στη σελίδα του Κέντρου Υγειονομικής Ασφάλειας του Τόκιο για τα καλλυντικά Εδώ.

Όσον αφορά τη διαφήμιση καλλυντικών, ένα χαρακτηριστικό που τη διαφοροποιεί από τα φάρμακα είναι ότι δεν επιτρέπεται η αναφορά σε “δραστικά συστατικά”. Τα δραστικά συστατικά αναφέρονται στα συστατικά που παρέχουν την επιδιωκόμενη δράση στα φάρμακα. Στα καλλυντικά, η αίσθηση και η επίδραση που προσφέρουν προκύπτουν από το σύνολο των συστατικών που περιέχουν, επομένως ο όρος “δραστικά συστατικά” δεν χρησιμοποιείται.

Ρυθμίσεις στην έκφραση διαφημίσεων για «Καλλυντικά»

(Υπερβολική Διαφήμιση κ.ά.)
Άρθρο 66 του Ιαπωνικού Νόμου για τα Φάρμακα και τα Ιατρικά Σκευάσματα (Pharmaceutical and Medical Device Act): Κανείς δεν επιτρέπεται να διαφημίζει, περιγράφει ή διαδίδει ψευδείς ή υπερβολικές πληροφορίες, είτε ρητά είτε υπονοούμενα, σχετικά με το όνομα, τη μέθοδο παραγωγής, την αποτελεσματικότητα, το αποτέλεσμα ή την απόδοση φαρμάκων, μη φαρμακευτικών προϊόντων, καλλυντικών, ιατρικών συσκευών ή προϊόντων αναγεννητικής ιατρικής.
2. Η διαφήμιση, η περιγραφή ή η διάδοση πληροφοριών σχετικά με την αποτελεσματικότητα, το αποτέλεσμα ή την απόδοση φαρμάκων, μη φαρμακευτικών προϊόντων, καλλυντικών, ιατρικών συσκευών ή προϊόντων αναγεννητικής ιατρικής, που μπορεί να παρερμηνευτεί ως εγγυημένη από γιατρούς ή άλλους, θεωρείται ότι πληροί τις προϋποθέσεις της προηγούμενης παραγράφου.
3. Κανείς δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιεί στη διαφήμιση, περιγραφή ή διάδοση φαρμάκων, μη φαρμακευτικών προϊόντων, καλλυντικών, ιατρικών συσκευών ή προϊόντων αναγεννητικής ιατρικής, υλικό που υπονοεί έκτρωση ή είναι αισχρό.

Αυτό το άρθρο απαγορεύει τη διαφήμιση που περιέχει ψευδείς ή υπερβολικές πληροφορίες σχετικά με φάρμακα και συναφή προϊόντα.

Ο ορισμός της «Διαφήμισης» είναι ευρύς

Η «Διαφήμιση» αναφέρεται σε:

1. Την πρόθεση να προσελκύσει πελάτες (να αυξήσει την αγοραστική τους διάθεση)
2. Την αναγνώριση του ονόματος ενός συγκεκριμένου φαρμάκου ή προϊόντος
3. Την κατάσταση όπου το γενικό κοινό μπορεί να το αντιληφθεί

Όταν πληρούνται όλες αυτές οι προϋποθέσεις από το 1 έως το 3, ορίζεται ως διαφήμιση σύμφωνα με την ειδοποίηση αριθμός 148 της Ιαπωνικής Υπηρεσίας Φαρμάκων και Ιατρικής Ασφάλειας της 29ης Σεπτεμβρίου του έτους Heisei 10 (1998).

Επομένως, όταν υιοθετείται μια μέθοδος για να ενημερώσει ευρέως το κοινό με σαφή σκοπό την πώληση ενός συγκεκριμένου προϊόντος, αυτό θεωρείται ως πράξη διαφήμισης.

Για παράδειγμα, στο διαδίκτυο, μέσω LP, banners, affiliate marketing, email newsletters, emails και άλλων μέσων, ακόμα και αν αυτά είναι μεμονωμένα ή συνδυασμένα με παρουσίαση σε συνδεδεμένες σελίδες, αν αναφέρουν συγκεκριμένα ονόματα προϊόντων και σκοπεύουν να ενισχύσουν την αγοραστική διάθεση των πελατών με τρόπο που το γενικό κοινό μπορεί να αντιληφθεί, τότε αυτό αντιστοιχεί σε διαφήμιση. Το ίδιο ισχύει και για προσωπικά blogs.

Ποιος ρυθμίζεται από την «Διαφήμιση»;

Ο όρος «οποιοσδήποτε» στο άρθρο 66, παράγραφοι 1 και 3 του Ιαπωνικού Νόμου για τα Φάρμακα και τις Ιατρικές Συσκευές (Pharmaceutical and Medical Device Act) αναφέρεται σε όλους, από κατασκευαστές και πωλητές φαρμάκων μέχρι λιανοπωλητές. Επιπλέον, αν αυτοί οι φορείς απλώς αναθέτουν διαφήμιση μέσω τηλεόρασης, εφημερίδων, περιοδικών, διαδικτύου και άλλων μέσων, τότε αυτά τα μέσα θεωρούνται ότι παραβιάζουν αυτές τις διατάξεις.

Για παράδειγμα, μια εταιρεία καλλυντικών που παράγει και πουλάει προϊόντα, αν αναθέσει σε μια εφημερίδα να δημοσιεύσει μια υπερβολική διαφήμιση, τότε η εφημερίδα θεωρείται ότι παραβιάζει αυτές τις διατάξεις.

Και στο άρθρο 66, παράγραφος 2 του ίδιου νόμου, οι «άλλοι» περιλαμβάνουν επίσης κομμωτές και αισθητικούς όταν πρόκειται για καλλυντικά.

Δηλαδή, μόνο για τα καλλυντικά, υπάρχει μια ιδιαιτερότητα στη διαφήμιση που κάνουν οι κομμωτές και οι αισθητικοί, καθώς υπάρχουν διατάξεις που απαγορεύουν την εγγύηση σε αυτές τις διαφημίσεις.

Ειδοποίηση 10: Η σύσταση από επαγγελματίες του φαρμάκου και άλλους
Επαγγελματίες του φαρμάκου, κομμωτές, αισθητικοί, νοσοκομεία, ιατρεία, φαρμακεία, και άλλοι δημόσιοι φορείς, σχολεία ή επιστημονικές εταιρείες που έχουν σημαντική επίδραση στην αντίληψη του κοινού σχετικά με την αποτελεσματικότητα και τα οφέλη των φαρμάκων, δεν πρέπει να διαφημίζουν, να εγκρίνουν, να συστήνουν, να καθοδηγούν ή να χρησιμοποιούν αποκλειστικά τέτοια προϊόντα.
Ωστόσο, υπάρχουν ειδικές περιπτώσεις, όπως όταν είναι απαραίτητο να διαφημιστεί ένα γεγονός που έχει οριστεί από δημόσιες αρχές ή αντίστοιχες οργανώσεις για τη διατήρηση και την προαγωγή της δημόσιας υγείας.

Ποιες εκφράσεις θεωρούνται «υπερβολικές»;

Η απόφαση για το αν μια διαφήμιση είναι ψευδής ή υπερβολική βασίζεται στα κριτήρια της ειδοποίησης. Αυτά τα κριτήρια δημιουργήθηκαν με σκοπό να καταστήσουν τις διαφημίσεις πιο συγκεκριμένες και να αποφευχθούν οι ανάρμοστες διαφημίσεις, ώστε οι καταναλωτές να μην έχουν λανθασμένη αντίληψη για τα φάρμακα και άλλα προϊόντα.

Στον ιστότοπο του Ιαπωνικού Υπουργείου Υγείας, Εργασίας και Πρόνοιας «Σχετικά με τη ρύθμιση της διαφήμισης φαρμάκων και άλλων προϊόντων» [Εξήγηση], αναφέρεται ότι «η συγκεκριμένη κρίση γίνεται για κάθε περίπτωση ξεχωριστά». Αυτό σημαίνει ότι, λόγω των αλλαγών στο περιβάλλον γύρω από τη διαφήμιση των φαρμάκων, όπως οι διαφορετικές ιδιότητες των μέσων και οι καινοτομίες, δεν μπορεί να γίνει μια ομοιόμορφη κρίση για το αν μια διαφήμιση παραβιάζει ή όχι τους κανόνες.

Ποιες πράξεις ρυθμίζονται;

Η φράση «δεν πρέπει να περιγράφεται ή να διαδίδεται» κατανοείται ως απαγόρευση όλων των μεθόδων που ενημερώνουν ευρέως το κοινό. Για παράδειγμα, η παρουσίαση πληροφοριών σε μια σελίδα LP ενός ηλεκτρονικού καταστήματος σαφώς αντιστοιχεί στην «περιγραφή», ενώ η προφορική εξήγηση από πωλητές βάσει ενός εγχειριδίου πωλήσεων που μοιράζονται πληροφορίες επίσης περιλαμβάνεται.

Μόνο στις διαφημίσεις καλλυντικών απαγορεύεται η εγγύηση αποτελεσμάτων από κομμωτές

Το άρθρο 66, παράγραφος 2 του Ιαπωνικού Νόμου (Japanese Law) απαγορεύει τη διαφήμιση που μπορεί να παρερμηνευθεί ως εγγύηση από γιατρούς και άλλους επαγγελματίες σχετικά με την αποτελεσματικότητα, τα οφέλη ή την απόδοση των καλλυντικών.

Επιπλέον, ο όρος «άλλοι επαγγελματίες» περιλαμβάνει οδοντιάτρους, φαρμακοποιούς και άλλους που μπορούν να επηρεάσουν σημαντικά την αντίληψη του κοινού σχετικά με την αποτελεσματικότητα, τα οφέλη ή την απόδοση. Σε αυτή την κατηγορία, ειδικά για τα καλλυντικά, περιλαμβάνονται και οι κομμωτές και οι αισθητικοί.

Έτσι, η ενσωμάτωση των κομμωτών και των αισθητικών στην εγγύηση των διαφημίσεων καλλυντικών βασίζεται στο γεγονός ότι οι τίτλοι αυτών των επαγγελμάτων αποκτώνται μετά την επιτυχή ολοκλήρωση ειδικών εκπαιδευτικών προγραμμάτων και εξετάσεων σχετικά με την κομμωτική, την αισθητική και την υγιεινή, που παρέχονται από εγκαταστάσεις που έχει ορίσει ο Ιαπωνικός Υπουργός Εργασίας, Υγείας και Κοινωνικής Πρόνοιας (Japanese Minister of Health, Labour and Welfare), και επομένως έχουν την αναγνωρισμένη ειδικότητα για την προώθηση των «καλλυντικών» και μπορούν να επηρεάσουν σημαντικά την αντίληψη του κοινού.

Ως εκ τούτου, οι διαφημίσεις καλλυντικών από κομμωτές και αισθητικούς, κατά κανόνα, θεωρούνται ως πράξεις που αυξάνουν τον κίνδυνο παρερμηνείας ως «εγγύησης», και συνεπώς, ως υπερβολικές διαφημίσεις που δεν επιτρέπονται γενικά.

Ωστόσο,

• η παρουσίαση της ιστορίας ή της καταγωγής μιας εταιρείας παραγωγής προϊόντων,
• το λούσιμο των μαλλιών,
• το άλειμμα στον αυχένα μετά το χτένισμα ή άλλες πράξεις που μπορεί να κάνουν τον καταναλωτή να αισθάνεται άνετα,

δεν θεωρούνται ως «εγγύηση».

Όταν ξεκινάτε μια επιχείρηση ή θέλετε να αναπτύξετε νέους τομείς, η συνεργασία με δικηγόρους που έχουν προσωπική εμπειρία στη δημιουργία επιχειρήσεων μπορεί να σας βοηθήσει να βρείτε λύσεις ακόμα και μπροστά σε φαινομενικά ανυπέρβλητα εμπόδια, προσφέροντας ευέλικτες στρατηγικές από διάφορες προοπτικές.