Ποιοι είναι οι νομικοί κανονισμοί για τη διαφήμιση συμπληρωμάτων διατροφής

Τα συμπληρώματα διατροφής, αν και δεν είναι φάρμακα αλλά υγιεινά τρόφιμα, αγοράζονται από τους καταναλωτές με ορισμένες προσδοκίες για την υγεία ή την ομορφιά τους, διαφορετικά από τα κανονικά τρόφιμα που καταναλώνονται απλώς για τη διατροφή. Επιπλέον, ο νόμος επιβάλλει αυστηρούς κανονισμούς διαφήμισης στα φάρμακα, διαφορετικά από τα κανονικά τρόφιμα, και επιβάλλει παρόμοια αυστηρά μέτρα στη διαφήμιση των υγιεινών τροφίμων που δεν είναι φάρμακα, αλλά προβάλλουν ιατρικά οφέλη, όπως η θεραπεία της ακμής ή της δυσκοιλιότητας.

Τα συμπληρώματα διατροφής δεν είναι φάρμακα, αλλά αναγνωρίζονται ως κάτι παρόμοιο και πρέπει να πωλούνται και να διαφημίζονται με συνεχή επίγνωση των κανονισμών διαφήμισης.

Όταν πωλούνται συμπληρώματα διατροφής, οι πελάτες αναμένεται να έχουν ορισμένες προσδοκίες από το προϊόν, διαφορετικά από τα κανονικά τρόφιμα, και πρέπει να περιγράφονται με τρόπο που διαφέρει καθοριστικά από τα φάρμακα. Ωστόσο, είναι πρόκληση να καθορίσουμε πόσο μπορούμε να ενισχύσουμε τις προσδοκίες για το προϊόν και τι ακριβώς πρέπει να περιλαμβάνεται στο περιεχόμενο. Σε αυτό το άρθρο, θα εξηγήσουμε τους κανονισμούς διαφήμισης που αφορούν τα συμπληρώματα διατροφής, τα οποία δεν είναι ούτε κανονικά τρόφιμα ούτε φάρμακα.

Η νομική ορισμός των συμπληρωμάτων διατροφής

Τα “συμπληρώματα διατροφής” δεν έχουν μια διοικητική ορισμό και γενικά θεωρούνται ότι αντιστοιχούν σε προϊόντα σε μορφή δισκίων ή καψουλών με συγκεκριμένα συστατικά σε συμπυκνωμένη μορφή. Λόγω της έλλειψης μιας σαφούς ορισμού, οι καταναλωτές συχνά συγχέουν τα συμπληρώματα διατροφής με φαρμακευτικά προϊόντα, είτε είναι σε μορφή δισκίων είτε καψουλών, και έχουν μια ευρεία εικόνα για αυτά.

Σε αντίθεση με αυτό, τα φάρμακα, ως νομική κατηγορία, έχουν μια σαφή ορισμό σύμφωνα με τον “Νόμο για την Εξασφάλιση της Ποιότητας, της Αποτελεσματικότητας και της Ασφάλειας των Φαρμάκων και Ιατρικών Συσκευών” (Νόμος Έτους 1960 (1960) Αριθμός 145), γνωστός ως προηγούμενος Παλαιός Φαρμακευτικός Νόμος, (εφεξής αναφερόμενος ως “Νόμος Φαρμάκων και Ιατρικών Συσκευών”), στο Άρθρο 2, Παράγραφος 1. Επομένως, ανεξάρτητα από τη μορφή τους, τα προϊόντα που δεν ταιριάζουν στον ορισμό των φαρμάκων κατατάσσονται ως εντελώς διαφορετικά από αυτά. Επιπλέον, ο Νόμος Φαρμάκων και Ιατρικών Συσκευών περιορίζει τα αντικείμενα της ρύθμισής του σε φάρμακα, παραφαρμακευτικά προϊόντα, καλλυντικά και ιατρικές συσκευές, σύμφωνα με το Άρθρο 1. Αυτό σημαίνει ότι τα προϊόντα που δεν ταιριάζουν σε αυτούς τους ορισμούς δεν υπόκεινται στη ρύθμιση του εν λόγω νόμου.

Συνεπώς, ακόμη και αν τα συμπληρώματα διατροφής παρουσιάζονται σε μορφή δισκίων ή καψουλών παρόμοια με τα φάρμακα, νομικά δεν θεωρούνται ως “φάρμακα”.

Διαφημίσεις που θεωρούνται φάρμακα είναι αδύνατες

Ανεξάρτητα από το αν αναφέρονται ως συμπληρώματα διατροφής ή όχι, οι ουσίες που καταναλώνονται από το στόμα και κρίνονται ως φάρμακα βάσει της ουσίας τους, της μορφής, των διαφημιζόμενων ιδιοτήτων και της δοσολογίας, παράγονται και πωλούνται υπό την ονομασία τροφίμων (συμπεριλαμβανομένης της εισαγωγής, και ισχύει το ίδιο για τα εξής). Όταν αποκαλύπτεται από τις επιθεωρήσεις των αρχών ότι πωλούνται ως τρόφιμα, αυτά αναφέρονται ως “φάρμακα χωρίς έγκριση και άδεια”, και βάσει της ειδοποίησης “Σχετικά με την καθοδήγηση και τον έλεγχο των φαρμάκων χωρίς έγκριση και άδεια” (Ειδοποίηση του Υπουργείου Υγείας, Εργασίας και Πρόνοιας αριθ. 476, 1η Ιουνίου 1971 (1971)), το Υπουργείο Υγείας, Εργασίας και Πρόνοιας ζητά από τους διοικητές κάθε νομού να προβούν σε καθοδήγηση και έλεγχο.

Η εν λόγω ειδοποίηση καθορίζει ότι τα προϊόντα που διαφημίζουν φαρμακευτικές ιδιότητες θεωρούνται καταρχήν ως φάρμακα. Επομένως, αν ένα συμπλήρωμα διατροφής υπόκειται στους κανονισμούς διαφήμισης φαρμάκων, δεν υπάρχει περιθώριο για νόμιμη διαφήμιση. Ως εκ τούτου, οι ακόλουθες διατυπώσεις είναι αδύνατες για συμπληρώματα διατροφής που δεν είναι φάρμακα:

(α) Ιδιότητες που αφορούν τη θεραπεία ή πρόληψη ασθενειών
(Παράδειγμα) Για άτομα με διαβήτη, υψηλή αρτηριακή πίεση, αρτηριοσκλήρυνση, πρόληψη γαστρικών και δωδεκαδακτυλικών ελκών, θεραπεία ηπατικών και νεφρικών βλαβών, βελτίωση του καρκίνου, για άτομα με οφθαλμικές παθήσεις, θεραπεία της δυσκοιλιότητας κ.λπ.
(β) Ιδιότητες που αφορούν τη γενική ενίσχυση ή βελτίωση των λειτουργιών των ιστών του σώματος
Ωστόσο, οι εκφράσεις που αφορούν την προσθήκη θρεπτικών συστατικών, τη διατήρηση της υγείας κ.λπ. δεν υπάγονται σε αυτή την κατηγορία.
(Παράδειγμα) Ανάκαμψη από την κόπωση, ενίσχυση της σεξουαλικής δύναμης, ενδυνάμωση, αύξηση της φυσικής κατάστασης, διέγερση της όρεξης, πρόληψη της γήρανσης, βελτίωση της μαθησιακής ικανότητας, αναζωογόνηση, αντιγήρανση, ενίσχυση της σεξουαλικής ενέργειας, ενίσχυση του μεταβολισμού, ενίσχυση της ενδοκρινικής λειτουργίας, βελτίωση της αποτοξινωτικής λειτουργίας, ενίσχυση της καρδιακής λειτουργίας, κάθαρση του αίματος, αύξηση της φυσικής αντοχής στις ασθένειες, βελτίωση της πέψης και της απορρόφησης του στομάχου και των εντέρων, ενίσχυση της πεπτικής λειτουργίας, προώθηση της ανάπτυξης κ.λπ.
(γ) Έμμεση αναφορά σε φαρμακευτικές ιδιότητες
(α) Από το όνομα ή το σλόγκαν
(Παράδειγμα) Ελιξίριο μακροζωίας, Εσάνς της Αθανασίας, Εσάνς της Νεότητας, Φάρμακο, Αθανασία, Εσάνς της Εκατονταετίας, Κινέζικη Μυστική Θεραπεία, Βασιλική Κινέζικη Συνταγή, Ιαπωνική Παραδοσιακή Συνταγή κ.λπ.
(β) Από την παρουσίαση και την εξήγηση των συστατικών
(Παράδειγμα) Βελτίωση του σωματικού τύπου, ενίσχυση της πεπτικής λειτουργίας με τη χρήση του γνωστού υλικού, προσθήκη ωφέλιμων συστατικών, συνεργική δράση κ.λπ.
(γ) Από την περιγραφή της μεθόδου παραγωγής
(Παράδειγμα) Προϊόν που παρασκευάζεται με βάση φυτά που φύονται αυτοφυώς στα βαθιά δάση και τα υψίπεδα της χώρας, με την προσθήκη βοτάνων όπως το △△△ και το ×××, με μια μοναδική μέθοδο παραγωγής (εκκρεμεί αίτηση για πατέντα παραγωγής). κ.λπ.
(δ) Από την περιγραφή της προέλευσης ή της καταγωγής
(Παράδειγμα) Σύμφωνα με ένα παλιό βιβλίο φυσικών επιστημών, το οποίο αναφέρει ότι ανοίγει το στομάχι, διαλύει την κατάθλιψη, βοηθά στην πέψη, σκοτώνει τα παράσιτα και εξαφανίζει το φλέγμα. Αυτές οι εμπειρίες έχουν μεταδοθεί από τα παλιά και γι’ αυτό το λόγο ήταν πάντα παρούσες στο τραπέζι. κ.λπ.
(ε) Από την αναφορά ή τη δημοσίευση άρθρων σε εφημερίδες, περιοδικά, δηλώσεις γιατρών, επιστημόνων, θεωρίες, εμπειρίες κ.λπ.
(Παράδειγμα) Σύμφωνα με τον Δρ. Ιατρικής, «Από παλιά λέγεται ότι αν τρώμε κόκκινο ρύζι με συγκεκριμένο συστατικό, δεν θα πάθουμε καρκίνο.» «Μήπως η ανωμαλία του μεταβολισμού των λιπιδίων των καρκινικών κυττάρων και κατ’ επέκταση των υδατανθράκων και των πρωτεϊνών έχει σχέση με το συγκεκριμένο συστατικό;» κ.λπ.

https://www.mhlw.go.jp/kinkyu/diet/dl/torishimari.pdf

Ταξινόμηση των Συμπληρωμάτων Διατροφής

Η νομική θέση των συμπληρωμάτων διατροφής δεν έχει καθοριστεί με σαφήνεια στην Ιαπωνική Φαρμακευτική Νομοθεσία (Ιαπωνική ~Pharmaceutical and Medical Device Act) ή σε άλλες σχετικές νομοθεσίες.
Το Ιαπωνικό Υπουργείο Υγείας, Εργασίας και Πρόνοιας φαίνεται να ταξινομεί τα συμπληρώματα ως τρόφιμα υγείας σε μορφή δισκίων ή καψουλών που περιέχουν συγκεκριμένα συστατικά σε συμπυκνωμένη μορφή.
Για περισσότερες πληροφορίες, επισκεφθείτε την ιστοσελίδα του Ιαπωνικού Υπουργείου Υγείας, Εργασίας και Πρόνοιας, στην ενότητα πληροφοριών για την υγειονομική βλάβη και τα μη εγκεκριμένα φάρμακα χωρίς άδεια.

Είδη Υγιεινών Τροφίμων

Δεν υπάρχει νομικός ορισμός για τα υγιεινά τρόφιμα, αλλά γενικά αναφέρονται σε τρόφιμα που πωλούνται και χρησιμοποιούνται με σκοπό τη διατήρηση και την προαγωγή της υγείας.
Στα υγιεινά τρόφιμα περιλαμβάνονται τα εξής: ②③④⑤.

①Φαρμακευτικά προϊόντα
②Ειδικά Τρόφιμα Υγείας (Σύστημα Ατομικής Άδειας)
③Τρόφιμα με Θρεπτική Λειτουργία (Σύστημα Αυτοπιστοποίησης)
④Τρόφιμα με Λειτουργικές Ιδιότητες (Σύστημα Υποβολής Δήλωσης)
⑤Τα λεγόμενα «Υγιεινά Τρόφιμα»

Από αυτά, ως εθνικό σύστημα υπάρχει το «Σύστημα Τροφίμων Υγείας» που πληροί τα κριτήρια ασφάλειας και αποτελεσματικότητας που έχει θέσει η χώρα (②③④).
Δηλαδή, τα συμπληρώματα διατροφής αντιμετωπίζονται κατ’ αρχήν ως «υγιεινά τρόφιμα» και τα «Ειδικά Τρόφιμα Υγείας» με άδεια, τα «Τρόφιμα με Θρεπτική Λειτουργία» με αυτοπιστοποίηση και τα «Τρόφιμα με Λειτουργικές Ιδιότητες» με υποβληθείσα δήλωση θεωρούνται εξαιρέσεις σε αυτόν τον κανόνα.

Ρυθμίσεις Διαφήμισης Συμπληρωμάτων Διατροφής (Υγείας)

Ποιοι είναι λοιπόν οι κανονισμοί διαφήμισης που εφαρμόζονται στα συμπληρώματα διατροφής, τα οποία κατατάσσονται ως προϊόντα υγείας;

Σχετικά με τα προϊόντα υγείας, η εγκύκλιος με τίτλο “Αναθεώρηση του Συστήματος που Αφορά τα Προϊόντα Υγείας” (εκδοθείσα στις 1 Φεβρουαρίου 2005 (Έτος Χεισέι 17) με αριθμό 0201001 από τον Διευθυντή του Τμήματος Φαρμάκων και Τροφίμων του Ιαπωνικού Υπουργείου Υγείας, Εργασίας και Πρόνοιας) περιλαμβάνει το άρθρο 4, το οποίο απαγορεύει την παραπλανητική και υπερβολική διαφήμιση σχετικά με τα οφέλη για την υγεία, σύμφωνα με το άρθρο 32 του 2 του Ιαπωνικού Νόμου για την Προαγωγή της Υγείας, και ενισχύει την εποπτεία και την εξορθολογισμό των παραβατικών διαφημίσεων. Το Ιαπωνικό Υπουργείο Υγείας, Εργασίας και Πρόνοιας ζητά τη συνεργασία των κυβερνητών των νομαρχιών, των δημάρχων των πόλεων με υγειονομικές υπηρεσίες και των διοικητών των ειδικών περιοχών.

Η εγκύκλιος αυτή εκδόθηκε επειδή, παρά την αυξανόμενη χρήση των προϊόντων υγείας, αναφέρθηκαν περιστατικά βλάβης της υγείας, κάτι που κατέστησε αναγκαία την ενίσχυση του περιεχομένου και την εξορθολογισμό των ενδείξεων. Έτσι, δεν αναθεωρήθηκε μόνο το σύστημα ενδείξεων, αλλά και το σύνολο του συστήματος.

Ειδικότερα, για να προωθηθεί η ακριβής κατανόηση του περιεχομένου και των αλλαγών του συστήματος, το Ιαπωνικό Υπουργείο Υγείας, Εργασίας και Πρόνοιας δημιούργησε ένα σύνολο απαντήσεων σε ερωτήσεις με τίτλο “Σχετικά με το Σύνολο Απαντήσεων σε Ερωτήσεις που Αφορούν το Σύστημα των Προϊόντων Υγείας” (εκδοθείσα στις 28 Φεβρουαρίου 2005 (Έτος Χεισέι 17) με αριθμό 0228001 από τον Διευθυντή του Τμήματος Ασφάλειας Τροφίμων του Ιαπωνικού Υπουργείου Υγείας, Εργασίας και Πρόνοιας), προκειμένου να καθοδηγήσει τους επιχειρηματίες και να ενημερώσει τους σχετικούς φορείς. Σύμφωνα με αυτή την εγκύκλιο, το σύστημα κατά της υπερβολικής διαφήμισης περιγράφεται ως εξής.

Το σύστημα που απαγορεύει την παραπλανητική και υπερβολική διαφήμιση για «υγιεινά τρόφιμα» απαιτεί ότι οι ισχυρισμοί που αφορούν τα οφέλη για την υγεία και οι λειτουργίες των τροφίμων πρέπει να βασίζονται σε επιστημονικά στοιχεία και να είναι ακριβείς. Σύμφωνα με το Άρθρο 32 του Νόμου για την Προαγωγή της Υγείας (Άρθρο 32, Παράγραφος 2), όταν γίνεται αναφορά στα οφέλη για την διατήρηση και την προαγωγή της υγείας στα τρόφιμα που πωλούνται, αυτή δεν πρέπει να αποκλίνει σημαντικά από την αλήθεια ή να παραπλανά σημαντικά τους καταναλωτές.

Σημειώνεται ότι, ακόμη και αν οι ισχυρισμοί δεν παραβιάζουν την παραπάνω διάταξη, η επίδειξη φαρμακευτικών ιδιοτήτων και οφελών από τα λεγόμενα «υγιεινά τρόφιμα» που δεν έχουν εγκριθεί ως φάρμακα, απαγορεύεται ξεχωριστά βάσει του Νόμου για τα Φαρμακευτικά Προϊόντα.

“`html

(Σκοπός)
Άρθρο 1 Ο παρών νόμος έχει ως σκοπό, λαμβάνοντας υπόψη την ταχεία γήρανση του πληθυσμού και τις αλλαγές στη δομή των ασθενειών στη χώρα μας, να καθορίσει τα βασικά θέματα που αφορούν την ολοκληρωμένη προώθηση της ενίσχυσης της υγείας των πολιτών, καθώς και να λάβει μέτρα για τη βελτίωση της διατροφής των πολιτών και άλλες δράσεις για την προαγωγή της υγείας τους, με στόχο την αναβάθμιση της δημόσιας υγείας.

Νόμος για την Προαγωγή της Υγείας, Άρθρο 1 (Νόμος Αριθ. 103 του έτους Heisei 14 (2002)) (εφεξής αναφέρεται ως “Νόμος Προαγωγής Υγείας”).

Ο Νόμος Προαγωγής Υγείας είναι ένας νόμος που στοχεύει στην αναβάθμιση της δημόσιας υγείας. Ο λόγος που υιοθετήθηκε αυτός ο νόμος είναι η ταχεία γήρανση του πληθυσμού της Ιαπωνίας και οι αλλαγές στη δομή των ασθενειών, που έχουν αυξήσει σημαντικά τη σημασία της προαγωγής της υγείας των πολιτών. Ως εκ τούτου, ο νόμος καθορίζει τα βασικά θέματα για την προώθηση της υγείας των πολιτών και προβλέπει μέτρα για τη βελτίωση της διατροφής των πολιτών και άλλες δράσεις για την ενίσχυση της υγείας τους.

Επιπλέον, ο νόμος απαγορεύει στους πωλητές τροφίμων να πραγματοποιούν διαφημίσεις ή άλλες ενδείξεις που παρουσιάζουν σημαντικές ανακρίβειες ή που παραπλανούν σημαντικά τους ανθρώπους σχετικά με τα αποτελέσματα στη διατήρηση και ενίσχυση της υγείας ή άλλα θέματα που καθορίζονται από τον Υπουργό Υγείας, Εργασίας και Πρόνοιας, χαρακτηρίζοντας τέτοιες πρακτικές ως “ψευδείς και υπερβολικές διαφημίσεις” και τις απαγορεύει.

“`

(Απαγόρευση Υπερβολικών Διαφημίσεων)
Άρθρο 32-2
Κανείς δεν πρέπει, κατά τη διαφήμιση ή άλλη παρουσίαση προϊόντων που προορίζονται για πώληση ως τρόφιμα, να κάνει ανακριβείς δηλώσεις ή να παρουσιάζει τα πράγματα με τρόπο που παραπλανά σημαντικά το κοινό, σχετικά με τα οφέλη για τη διατήρηση και την προαγωγή της υγείας ή άλλα θέματα που καθορίζονται από τον κανονισμό του Υπουργείου Υγείας, Εργασίας και Πρόνοιας (εφεξής αναφερόμενα ως “οφέλη για τη διατήρηση και την προαγωγή της υγείας κ.λπ.”).

Νόμος για την Προαγωγή της Υγείας, Άρθρο 32-2

Έτσι, η απαγόρευση των ψευδών και υπερβολικών διαφημίσεων επιβάλλεται λόγω της αυξημένης ενασχόλησης με την υγεία στις μέρες μας, καθώς η χρήση τροφίμων που θεωρούνται υγιεινά αυξάνεται, προτείνεται η μακροχρόνια και συνεχής κατανάλωσή τους, και οι πολίτες που τα εμπιστεύονται μπορεί να χάσουν την ευκαιρία για κατάλληλη ιατρική φροντίδα, πράγμα που μπορεί να προκαλέσει σοβαρά εμπόδια στη διατήρηση και προαγωγή της υγείας του πληθυσμού.

Στο άρθρο αυτό, οι υπερβολικές δηλώσεις που απαγορεύονται ρητά είναι εκείνες που αφορούν τα τρόφιμα που πωλούνται και σχετίζονται με τα οφέλη για τη διατήρηση και την προαγωγή της υγείας, και περιλαμβάνουν: ① δηλώσεις που διαφέρουν σημαντικά από τα γεγονότα, ② δηλώσεις που παραπλανούν σημαντικά το κοινό.

Η αξιολόγηση του αν μια δήλωση είναι ① σημαντικά διαφορετική από τα γεγονότα ή ② παραπλανητική βασίζεται στην εντύπωση και την αντίληψη που αποκομίζει ο καταναλωτής από το σύνολο του περιεχομένου της δήλωσης.

Αρχικά, η αξιολόγηση του τι θεωρείται “σημαντικό” γίνεται ανάλογα με την κάθε διαφήμιση. Για παράδειγμα, αν οι καταναλωτές γνωρίζουν τη διαφορά μεταξύ του περιεχομένου της διαφήμισης και των πραγματικών αποτελεσμάτων από την κατανάλωση του τροφίμου, και δεν παρασύρονται να το αγοράσουν, τότε δεν θεωρείται “σημαντικό”.

Επιπλέον, “διαφορετικό από τα γεγονότα” σημαίνει ότι η διαφήμιση τονίζει κάτι που διαφέρει από τα πραγματικά αποτελέσματα που μπορεί να επιτευχθούν. Για παράδειγμα, αν μια διαφήμιση ισχυρίζεται ότι “έχει αποδειχθεί ότι χάνετε Χ κιλά σε 3 μήνες” χωρίς να υπάρχουν επαρκή επιστημονικά δεδομένα, τότε αυτό θεωρείται παραπλανητικό.

Από την άλλη πλευρά, “παραπλανητικό” σημαίνει ότι υπάρχει διαφορά μεταξύ της εντύπωσης και των προσδοκιών για τα οφέλη για την υγεία που δημιουργούνται από τη διαφήμιση και τα πραγματικά αποτελέσματα. Για παράδειγμα, αν μια διαφήμιση αγνοεί επιστημονικά δεδομένα που δεν είναι ευνοϊκά για το προϊόν και αναφέρει μόνο εκείνα που το ευνοούν, τότε αυτό θεωρείται παραπλανητικό.

Συγκεκριμένα, σε προϊόντα που διαφημίζουν αδυνατιστικά οφέλη, δηλώσεις όπως “περικλείει και αποβάλλει το περίσσευμα λιπών και σακχάρων μέσω των κοπράνων” που υπονοούν ότι μπορούν να εμποδίσουν την απορρόφηση των σακχάρων και των υδατανθράκων από το σώμα και να τα εκκρίνουν, θα απαιτηθεί να αφαιρεθούν (εγκύκλιος της 8ης Δεκεμβρίου 2004, αριθμός 1208001).

(Συστάσεις κλπ.)
Άρθρο 32-3
Ο Υπουργός Υγείας, Εργασίας και Πρόνοιας μπορεί να κάνει σύσταση σε όποιον παραβιάζει τις διατάξεις του προηγούμενου άρθρου και προβαίνει σε ανακριβείς δηλώσεις, εφόσον κρίνει ότι υπάρχει σοβαρός κίνδυνος επηρεασμού της διατήρησης και της προαγωγής της υγείας των πολιτών, να λάβει τα απαραίτητα μέτρα σχετικά με την εν λόγω δήλωση.
2. Εάν ο υποκείμενος που έλαβε τη σύσταση του προηγούμενου εδαφίου δεν λάβει τα μέτρα που αφορούν τη σύσταση χωρίς έγκυρο λόγο, ο Υπουργός Υγείας, Εργασίας και Πρόνοιας μπορεί να δώσει εντολή στον εν λόγω υποκείμενο να λάβει τα απαραίτητα μέτρα που αφορούν την εν λόγω δήλωση.
3. Παράλειψη

Νόμος για την Προαγωγή της Υγείας, Άρθρο 32-3

Σε περίπτωση που γίνουν τέτοιες υπερβολικές δηλώσεις, αρχικά, ο Υπουργός Υγείας, Εργασίας και Πρόνοιας θα κάνει σύσταση για τη λήψη των απαραίτητων μέτρων σχετικά με τη δήλωση, εάν κρίνει ότι υπάρχει κίνδυνος σοβαρής επίδρασης στη διατήρηση και προαγωγή της υγείας των πολιτών (Νόμος για την Προαγωγή της Υγείας, Άρθρο 32-3, παράγραφος 1).

Στη συνέχεια, εάν ο υποκείμενος που έλαβε τη σύσταση δεν λάβει τα μέτρα που αφορούν τη σύσταση χωρίς έγκυρο λόγο, ο Υπουργός Υγείας, Εργασίας και Πρόνοιας μπορεί να δώσει εντολή για τη λήψη των απαραίτητων μέτρων σχετικά με τη δήλωση (Νόμος για την Προαγωγή της Υγείας, Άρθρο 32-3, παράγραφος 2).

Άρθρο 36-2 (Ιαπωνικός Νόμος για την Προαγωγή της Υγείας, Άρθρο 36-2)

Όποιος παραβιάσει την εντολή που εκδίδεται βάσει του Άρθρου 32-3, Παράγραφος 2, θα υπόκειται σε ποινή φυλάκισης έως έξι μήνες ή σε πρόστιμο έως 1.000.000 γιεν.

Και σε περίπτωση που δεν συμμορφωθείτε με την εντολή, η ποινή μπορεί να είναι φυλάκιση έως έξι μήνες ή πρόστιμο έως 1.000.000 γιεν.

Εκτός από τον Ιαπωνικό Νόμο για την Προαγωγή της Υγείας, υπάρχουν και άλλοι νόμοι που ρυθμίζουν την επισήμανση των “υγιεινών τροφίμων”, όπως ο Ιαπωνικός Νόμος για την Υγιεινή των Τροφίμων, ο Ιαπωνικός Νόμος JAS (Νόμος για την Κανονιστική Ομοιομορφία και την Ορθή Επισήμανση των Προϊόντων), ο Ιαπωνικός Φαρμακευτικός Νόμος, ο Ιαπωνικός Νόμος για την Πρόληψη της Ανάρμοστης Διαφήμισης και των Ανάρμοστων Δώρων (景表法), και ο Ιαπωνικός Νόμος για τις Ειδικές Εμπορικές Συναλλαγές (特商法).

Συνοπτικά

Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, τα συμπληρώματα διατροφής, παρόλο που θεωρούνται “υγιεινά τρόφιμα”, δεν έχουν πάντα σαφή νομική ρύθμιση. Ωστόσο, μέσω εγκυκλίων του Υπουργείου Υγείας, Εργασίας και Πρόνοιας, απαγορεύονται οι υπερβολικές διαφημίσεις. Δηλαδή, δεν επιτρέπεται η διαφήμιση με οποιονδήποτε τρόπο, απλώς επειδή δεν πρόκειται για φαρμακευτικά προϊόντα.