Η Προβολή Δρόμων του Google Map και η Παραβίαση της Ιδιωτικότητας

Η λειτουργία Street View του Google Map, που επιτρέπει στους χρήστες να παρατηρούν τα τοπία κατά μήκος των δρόμων σε όλο τον κόσμο, είναι δημοφιλής για διάφορους λόγους. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να εξερευνήσετε έναν τόπο πριν τον επισκεφθείτε για πρώτη φορά, να απολαύσετε την αίσθηση του ταξιδιού παρατηρώντας τα τουριστικά αξιοθέατα, ή να δείτε την τρέχουσα κατάσταση της περιοχής γύρω από το σχολείο που φοιτούσατε.

Το Street View συνδυάζει τις εικόνες που λαμβάνονται από το αυτοκίνητο κατά μήκος του δρόμου με τον χάρτη του δρόμου. Το τοπίο μετακινείται ακολουθώντας τα βέλη στον δρόμο, και η γωνία της εικόνας περιστρέφεται 360 μοίρες.

Με την ίδια λειτουργία, μπορείτε να παρατηρήσετε τις πόλεις του Παρισιού και του Σαν Φρανσίσκο και να απολαύσετε την αίσθηση ότι περπατάτε πραγματικά εκεί. Όταν πρωτοεισήχθη, πολλοί άνθρωποι πιθανότατα ξεχάστηκαν στον χρόνο, εμπλέκοντας ενθουσιασμένα.

Τι είναι το πρόβλημα με την εφαρμογή Street View του Google Maps;

Η εφαρμογή Street View είναι διασκεδαστική όταν περιηγείστε σε τουριστικά αξιοθέατα ή σε ξένες πόλεις, αλλά όταν κοιτάξετε το δικό σας σπίτι ή τη γειτονιά σας, αρχίζετε να ανησυχείτε και να αναρωτιέστε αν είναι όλα εντάξει.

Αυτό το αίσθημα ανησυχίας φαίνεται να προκύπτει, μεταξύ άλλων, από το θέμα της γωνίας λήψης. Πολλοί άνθρωποι έχουν δει το αυτοκίνητο που τραβάει τις φωτογραφίες για το Street View, με την κάμερα τοποθετημένη στην κορυφή του.

Ως εκ τούτου, η γωνία λήψης είναι πολύ υψηλότερη από ό,τι αν ένας άνθρωπος τραβούσε φωτογραφίες με μια κάμερα. Όπως θα δούμε αργότερα, η ύψος είναι 2,5 μέτρα. Αν βλέπατε κάποιον να περπατάει γύρω με μια κάμερα στο ύψος του κεφαλιού του, θα ήταν σαν να κοιτάζει μέσα από τον τοίχο και θα αναρωτιόσασταν τι προσπαθεί να δει, πιθανώς σκεπτόμενοι να καλέσετε την αστυνομία.

Όταν ελέγχω το δικό μου σπίτι, αισθάνομαι αναστατωμένος επειδή η γωνία λήψης είναι υψηλότερη από την κανονική. Ευτυχώς, δεν μπορώ να διαβάσω την πινακίδα του σπιτιού και, αν και μπορώ να δω μέσα στον κήπο, δεν υπάρχει τίποτα ιδιαίτερο να δω. Επίσης, υπάρχουν κουρτίνες δαντέλας, οπότε δεν μπορώ να δω μέσα στο σπίτι.

Αυτό θα ήταν εντάξει, αλλά όταν κοιτάζω το σπίτι δίπλα, βλέπω τη γυναίκα του γείτονα να κρεμάει τα ρούχα στον κήπο. Επίσης, λίγα σπίτια παρακάτω, υπάρχει ένα σπίτι που ανήκει σε κάποιον που έχει μια επιχείρηση κηπουρικής και έχει ένα βαν για τη δουλειά του. Μπορώ να διαβάσω το όνομα της επιχείρησης στο πάνω μέρος του παρμπρίζ.

Δεν παραβιάζει το Street View τα δικαιώματα του προσώπου ή την ιδιωτικότητα;

Παραδείγματα αντιμετώπισης από διάφορες χώρες

Η αντίδραση της Ελβετίας

Τον Νοέμβριο του 2009 (2009), η ελβετική αρχή εποπτείας προστασίας δεδομένων κατέθεσε μήνυση εναντίον της Google, ισχυριζόμενη ότι το Street View δεν σεβόταν τον ελβετικό νόμο για την προστασία της ιδιωτικότητας. Η δίκη κατέληξε στο Ανώτατο Δικαστήριο, το οποίο δικαστικά αποφάσισε ότι το θάμπωμα όλων των προσώπων και των αριθμών αυτοκινήτων ήταν υπερβολικό, αλλά οι ιδιώτες έχουν το δικαίωμα να απαιτήσουν την απόκρυψη δεδομένων που τους προκαλούν ανησυχία. Επιπλέον, σε ευαίσθητες περιοχές όπως νοσοκομεία, σχολεία, δικαστήρια κλπ., πρέπει να ληφθούν μέτρα για να μην είναι δυνατή η αναγνώριση προσώπων, ενώ εικόνες ιδιωτικών ακινήτων, όπως κήποι, δεν πρέπει να δημοσιεύονται στο διαδίκτυο χωρίς συγκατάθεση.

Η αντίδραση των ΗΠΑ

Τον Δεκέμβριο του 2010 (Δεκέμβριος 2010), ένα ζευγάρι στις ΗΠΑ που είχε καταγγείλει την εταιρεία Google για παραβίαση της ιδιωτικότητας, καθώς ένα αυτοκίνητο που πραγματοποιούσε λήψεις για την υπηρεσία Street View είχε εισέλθει στον ιδιωτικό τους δρόμο και είχε φωτογραφίσει το σπίτι τους, έφτασε σε συμφωνία με την εταιρεία για αποζημίωση ύψους 1 δολαρίου. Η Google αναγνώρισε την παράνομη εισβολή και συμφώνησε στην εξόφληση. Το σπίτι του ζευγαριού βρισκόταν σε μια τοποθεσία που δεν θα μπορούσε να φωτογραφηθεί εκτός και αν κάποιος εισέβαινε περίπου 300 μέτρα μέσα στον ιδιωτικό τους δρόμο, όπου υπήρχε ένα σήμα που απαγόρευε την είσοδο. Το ζευγάρι είχε καταγγείλει την παράνομη εισβολή και τον ψυχικό πόνο, αλλά όλες οι κατηγορίες εκτός από την παράνομη εισβολή απορρίφθηκαν.

Η αντίδραση του Καναδά

Τον Οκτώβριο του 2014 (Δυτικό έτος), στο Μόντρεαλ του Καναδά, μια γυναίκα που καθόταν στα σκαλιά έξω από το σπίτι της, αγωνίστηκε στα δικαστήρια αφού είχε φωτογραφηθεί απροειδοποίητα από την υπηρεσία Street View και είχε υποστεί σοκ. Η απόφαση του δικαστηρίου ήταν να διατάξει στην εταιρεία Google να πληρώσει περίπου 220.000 γεν (περίπου 1.700 ευρώ). Σύμφωνα με τις αναφορές, η γυναίκα που είχε κινήσει την αγωγή καθόταν στα σκαλιά έξω από το σπίτι της και ελέγχει τα emails της στο κινητό της τηλέφωνο, όταν πέρασε το αυτοκίνητο της υπηρεσίας Street View και φωτογράφισε το σπίτι της. Καθώς ήταν λυγισμένη πάνω από το κινητό της, το ντεκολτέ της φωτογραφήθηκε ξεκάθαρα. Πέντε μήνες αργότερα, η γυναίκα έπαθε σοκ όταν είδε την εικόνα της στην υπηρεσία Street View. Παρόλο που το πρόσωπό της είχε θολωθεί, ήταν εμφανές ότι βρισκόταν έξω από το σπίτι της, και οι συνάδελφοί της στη δουλειά την αναγνώρισαν και άρχισαν να την πειράζουν. Τελικά, αναγκάστηκε να παραιτηθεί από τη δουλειά της.

Η ανταπόκριση της Ιαπωνίας

Στην Ιαπωνία, η υπηρεσία Street View ξεκίνησε τον Αύγουστο του 2008 (Έτος Heisei 20) σε 12 πόλεις της χώρας. Ωστόσο, μέχρι τον Ιούνιο του 2009 (Έτος Heisei 21), 40 αυτοδιοικητικές οντότητες σε όλη τη χώρα είχαν υποβάλει αιτήματα για νομοθετικό έλεγχο στο Υπουργείο Εσωτερικών και Επικοινωνιών της Ιαπωνίας.

Ανταποκρινόμενο σε αυτό, η ιαπωνική κυβέρνηση και το Υπουργείο Εσωτερικών και Επικοινωνιών διοργάνωσαν μια ομάδα εργασίας και, στην “πρόταση” τους τον Ιούνιο και στην “πρώτη πρόταση” τους τον Αύγουστο του 2009, δήλωσαν ότι ο νόμος για την προστασία των προσωπικών δεδομένων δεν εφαρμόζεται στο Street View. Σχετικά με τη σχέση με την ιδιωτικότητα και τα δικαιώματα πορτραίτου, δήλωσαν ότι “είναι δύσκολο να πούμε ότι υπάρχει σοβαρό πρόβλημα” επειδή τα δεδομένα λήφθηκαν από δημόσιους δρόμους.

Απαντώντας σε ορισμένες από τις ανησυχίες που είχαν εκφραστεί, η Google αποφάσισε να λάβει μέτρα όπως η δημιουργία ενός κέντρου για την αναφορά κακόβουλης δευτερεύουσας χρήσης, η μείωση της θέσης της κάμερας κατά 40 εκατοστά σε 2,5 μέτρα, και η εφαρμογή θολώματος σε πινακίδες αυτοκινήτων και πρόσωπα ανθρώπων.

Παρόλο που διάφορες χώρες έχουν λάβει διάφορα μέτρα, υπάρχουν και δικαστικές υποθέσεις στην Ιαπωνία όπου άτομα έχουν καταγγείλει τη Google για παραβίαση της ιδιωτικότητας μέσω του Street View.

Είναι η θέα του δρόμου παραβίαση της ιδιωτικότητας;

Μια γυναίκα που ζει στην πόλη της Φουκουόκα κατήγγειλε την Google τον Οκτώβριο του 2010 (2010), υποστηρίζοντας ότι η ιδιωτικότητά της παραβιάστηκε όταν τα ρούχα που είχε κρεμάσει στο μπαλκόνι του διαμερίσματός της στον δεύτερο όροφο φωτογραφήθηκαν και δημοσιεύτηκαν μέσω της υπηρεσίας Street View. Επιπλέον, υποστήριξε ότι η κατάσταση της υποχρέωσε να μετακομίσει και επιδείνωσε την υποχρεωτική νευρική διαταραχή και την πνευματική αναπηρία της.

Το Δικαστήριο της Φουκουόκα, στην πρώτη δίκη, απέρριψε την αγωγή της γυναίκας, λέγοντας ότι η ιδιωτικότητά της δεν είχε παραβιαστεί από την υπηρεσία Street View. Η γυναίκα έκανε έφεση στο Ανώτερο Δικαστήριο της Φουκουόκα, αλλά και αυτό απέρριψε την έφεση με την ίδια αιτιολογία. Στη συνέχεια, η γυναίκα απευθύνθηκε στο Ανώτατο Δικαστήριο για να εγκριθεί η έφεσή της, αλλά στις 4 Μαρτίου 2014, το Ανώτατο Δικαστήριο απέρριψε την έφεση και η ήττα της γυναίκας επιβεβαιώθηκε.

Σε αυτές τις δίκες, το ζήτημα ήταν αν υπήρχε παραβίαση του δικαιώματος στην ιδιωτικότητα, το οποίο συνδέεται με το λεγόμενο “δικαίωμα στην εικόνα”. Στις δίκες που αφορούν το “δικαίωμα στην εικόνα”, το αν η φωτογράφηση θα μπορούσε να προβλεφθεί εκ των προτέρων, και αν ένας μέσος άνθρωπος θα ένιωθε ανησυχία που υπερβαίνει τα όρια της ανεκτής στην κοινωνική ζωή, έχουν θεωρηθεί τα κριτήρια για την κατάργηση της παρανομίας.

https://monolith.law/reputation/portraitrights-onthe-internet[ja]

Ποια ήταν η απόφαση του Ανώτερου Δικαστηρίου Φουκουόκα;

Το Ανώτερο Δικαστήριο Φουκουόκα δήλωσε ότι “οι τρόποι παραβίασης της ιδιωτικότητας στην κοινωνία είναι πολλοί και διάφοροι, και μπορεί να περιλαμβάνουν όχι μόνο τη δημοσίευση σε εκδόσεις, αλλά και την επίθεση στην ηρεμία της ιδιωτικής ζωής, όπως το να κοιτάζει κάποιος, να παρακολουθεί, να φωτογραφίζει, να παρεμβαίνει στην ιδιωτική ζωή και άλλα”. Ωστόσο, δήλωσε ότι “το κτίριο της πολυκατοικίας είναι χτισμένο στο βάθος του οικοπέδου, προσβάσιμο από τον δημόσιο δρόμο μέσω ενός διαδρόμου (μιας περιοχής γης που χρησιμοποιείται και ως χώρος στάθμευσης), και το κτίριο της πολυκατοικίας δεν είναι απευθείας αντιμέτωπο με τον δημόσιο δρόμο”.

“Η εικόνα σε αυτή την υπόθεση δεν είναι μια που επικεντρώνεται ειδικά στην κατάσταση του δωματίου ή του μπαλκονιού, αλλά μια που περιλαμβάνεται στην εικόνα όταν φωτογραφίζεται ολόκληρη η περιοχή από τον δημόσιο δρόμο. Το μπαλκόνι του δωματίου βρίσκεται στο βάθος από τον δημόσιο δρόμο, και το μέρος της εικόνας που καταλαμβάνει το μπαλκόνι είναι μικρό, και δεν είναι σαφές τι είναι τα αντικείμενα που κρέμονται εκεί. Επομένως, από την άποψη ενός μέσου ατόμου, δεν μπορεί να αρνηθεί κανείς ότι η ηρεμία της ιδιωτικής ζωής δεν έχει παραβιαστεί από τη λήψη αυτής της εικόνας.”

Απόφαση του Ανώτερου Δικαστηρίου Φουκουόκα, 13 Ιουλίου 2012 (Έτος 2012 του Δυτικού Ημερολογίου)

Συνεπώς, δήλωσε ότι η πράξη της φωτογράφησης δεν αποτελεί παράνομη πράξη, και επομένως η δημοσίευση δεν αποτελεί επίσης παράνομη πράξη. Επίσης, δεν έλαβε υπόψη την παραβίαση του Ιαπωνικού Νόμου για την Προστασία των Προσωπικών Δεδομένων, και αρνήθηκε την παραβίαση του καθήκοντος σεβασμού της ιδιωτικότητας που υποστήριξε ο προσφεύγων.

Αμφιβολίες για την απόφαση του Ανώτερου Δικαστηρίου Φουκουόκα

Αυτή η δίκη ήταν κάτι που πολλοί θεωρούσαν ότι θα συνέβαινε κάποια στιγμή, αλλά μετά την τελική απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου ότι δεν υπήρξε παραβίαση της ιδιωτικότητας, ενδέχεται να είναι δύσκολο να διεκδικηθεί και να κερδηθεί νομική διαμάχη σχετικά με την υπηρεσία Street View στο μέλλον.

Ωστόσο, σε αυτή την υπόθεση, το δικαστήριο κατέληξε τελικά στην απόφαση ότι το μόνο που φαίνεται στην υπηρεσία Street View είναι μια βεράντα, της οποίας δεν είναι σαφές τι καλύπτει. Δεν μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ποια συγκεκριμένη φωτογραφία ήταν το ζήτημα σε αυτή την υπόθεση, βάσει των δημοσιευμένων αναφορών και των κειμένων των αποφάσεων.

Στην κρίση για το εάν υπάρχει παραβίαση της ιδιωτικότητας, γίνεται μια κρίση βάσει του “κοινού ανθρώπου”. Δυστυχώς, είναι δύσκολο να γίνει αποδεκτή στο δικαστήριο η προσφυγή ενός ατόμου που είναι ιδιαίτερα ευαίσθητο και νιώθει άβολα, ακόμη και αν δημοσιεύονται μόνο φωτογραφίες που δεν θεωρούνται παραβίαση της ιδιωτικότητας βάσει του “κοινού ανθρώπου”.

Αυτή η απόφαση απλώς αρνείται την ύπαρξη παραβίασης της ιδιωτικότητας σε σχέση με συγκεκριμένες φωτογραφίες, βάσει του “κοινού ανθρώπου”. Ωστόσο, εάν είναι σαφές τι απεικονίζεται και αυτό είναι εσώρουχα, τότε μπορεί να υπάρξει διαφορετικό συμπέρασμα.

Ανησυχία και δυσαρέσκεια για το Street View

Όταν ρωτάμε τους ανθρώπους γύρω μας για την άποψή τους σχετικά με το Street View, μεταξύ των απόψεων “είναι διασκεδαστικό” και “είναι βολικό”, υπάρχουν αρκετοί που απαντούν “είναι δυσάρεστο” και “προκαλεί ανησυχία”.

Σχετικά με το “δυσάρεστο”

Το “δυσάρεστο” φαίνεται να προέρχεται από την ανησυχία ότι η ιδιωτική ζωή μπορεί να παραβιαστεί. Οι άνθρωποι έχουν το νομικά προστατευόμενο δικαίωμα και το συμφέρον να απολαμβάνουν την ηρεμία της ιδιωτικής τους ζωής, γνωστό ως δικαίωμα στην ιδιωτικότητα.

Είναι αποδεκτό να εισέρχεται κανείς σε κατοικημένες περιοχές και να τραβάει φωτογραφίες πανοράματος 360°; Η Google λέει “τραβάμε φωτογραφίες από τον δημόσιο δρόμο, οπότε δεν υπάρχει πρόβλημα”, και τα δικαστήρια, τουλάχιστον από την ανάγνωση της παραπάνω απόφασης, έχουν κρίνει ότι “δεν μπορεί να λεχθεί αμέσως ότι υπερβαίνει τα όρια της ανοχής”. Ωστόσο, αυτό φαίνεται να εξαρτάται από την κάθε περίπτωση.

Σχετικά με την “ανησυχία”

Όσον αφορά την “ανησυχία”, υπάρχουν άνθρωποι που εκφράζουν ανησυχίες όπως “είναι εύκολο να δεις ποιο σπίτι φαίνεται να έχει χρήματα και να γίνει στόχος για διαρρήξεις” ή “μπορεί να χρησιμοποιηθεί από stalkers”.

Ωστόσο, όλοι γνωρίζουν τις περιοχές με τα πολυτελή σπίτια και, αν περπατήσεις λίγο, είναι εύκολο για έναν επαγγελματία διαρρήκτη να δει ποιο σπίτι φαίνεται να έχει χρήματα και είναι εύκολο να διαρρηχθεί. Επιπλέον, οι stalkers θα συνεχίσουν τις δραστηριότητές τους είτε υπάρχει το Street View είτε όχι.

Σύνοψη

Φαίνεται ότι δεν υπάρχει περίπτωση μέχρι στιγμής όπου τα ιαπωνικά δικαστήρια έχουν αναγνωρίσει παραβίαση της ιδιωτικότητας σχετικά με τη δημοσίευση φωτογραφιών από το Google Street View. Ωστόσο, η παραπάνω απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου έχει ελεγχθεί συγκεκριμένα στις δημοσιευμένες φωτογραφίες και έχει καταλήξει στην κρίση ότι “δεν μπορεί να αναγνωριστεί ότι η ηρεμία της ιδιωτικής ζωής έχει παραβιαστεί λόγω της λήψης αυτής της εικόνας, βάσει των γενικών προτύπων”. Ωστόσο, φαίνεται ότι υπάρχει περιθώριο για την αναγνώριση της παραβίασης της ιδιωτικότητας, ανάλογα με τις δημοσιευμένες φωτογραφίες, όπως για παράδειγμα φωτογραφίες που είναι ξεκάθαρα εσώρουχα, φωτογραφίες που αποκαλύπτουν συγκεκριμένα την ιδιωτική ζωή του ατόμου κ.λπ.

Σε αντίθεση με τα τουριστικά αξιοθέατα και τις εμπορικές περιοχές που δεν θεωρούνται ιδιαίτερα προβληματικές στις απαντήσεις των διάφορων χωρών, οι φωτογραφίες των κατοικιών εγείρουν ευαίσθητα ζητήματα σε σχέση με την ιδιωτικότητα των ατόμων. Ειδικά σε περίπτωση που δημοσιεύονται επιθετικές φωτογραφίες στο Street View, φαίνεται ότι υπάρχει περιθώριο για να ζητηθεί η διαγραφή από τη Google μέσω εξωδικαστικών διαπραγματεύσεων ή δικαστικών διαδικασιών.