Μπορεί ένα hashtag να θεωρηθεί συκοφαντικό; Εξήγηση με βάση τα δικαστικά προηγούμενα

Στα κοινωνικά δίκτυα όπως το Instagram και το Twitter, η χρήση των «hashtags» είναι πλέον κάτι το δεδομένο. Τα hashtags χρησιμοποιούνται ως ετικέτες για την αναζήτηση δεδομένων που περιέχουν κοινές λέξεις ή φράσεις. Προσθέτοντας ένα συγκεκριμένο κλειδί λέξη μετά το hashtag, ένα post μπορεί να ετικετοποιηθεί, επιτρέποντας την άμεση αναζήτηση αναρτήσεων με το ίδιο κλειδί λέξη και την κοινή χρήση θεμάτων μεταξύ χρηστών με κοινά ενδιαφέροντα.

Τα hashtags δεν βοηθούν μόνο στην ανάκτηση πληροφοριών για καθημερινά θέματα ή τις τελευταίες ειδήσεις, αλλά είναι επίσης χρήσιμα όταν θέλετε να μοιραστείτε πληροφορίες που έχετε ανακαλύψει με ένα ευρύτερο κοινό. Ωστόσο, υπάρχουν και άτομα που καταχρώνται τα hashtags για να διαδώσουν συκοφαντίες, βρισιές και άλλες μορφές προσβολής.

Είναι σαφές ότι το περιεχόμενο ενός tweet μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο συκοφαντικής δυσφήμισης, αλλά μπορεί ένα hashtag να οδηγήσει σε δυσφήμιση; Θα αναλύσουμε πώς τα hashtags αντιμετωπίζονται στα δικαστήρια.

Αίτηση Αποκάλυψης Στοιχείων Αποστολέα

Η εταιρεία που έγινε ενάγουσα είναι μια εταιρεία που ασχολείται με τον σχεδιασμό, την ανάπτυξη, την παραγωγή, την πώληση και την εισαγωγή-εξαγωγή προϊόντων ένδυσης και διαθέτει πληροφορίες σχετικά με τη μόδα σε πλατφόρμες όπως το YouTube. Ο εκπρόσωπος της εταιρείας, ο οποίος είναι και ο διευθύνων σύμβουλος, ζήτησε την αποκάλυψη των στοιχείων του αποστολέα των δημοσιεύσεων στο διαδίκτυο.

Οι δημοσιεύσεις αυτές έγιναν εναντίον της εταιρείας X1 και του διευθύνοντος συμβούλου X2 συνολικά δώδεκα φορές. Το δικαστήριο δήλωσε ότι “ένας άγνωστος άτομο με τις ακόλουθες εκφράσεις συκοφάντησε τον ενάγοντα ή τον διευθύνοντα σύμβουλο X2”.

Το δικαστήριο αναφέρθηκε στις συκοφαντικές δημοσιεύσεις που έγιναν εναντίον της εταιρείας X1 και του διευθύνοντος συμβούλου X2, λέγοντας ότι “ένας άγνωστος άτομο με τις ακόλουθες εκφράσεις συκοφάντησε τον ενάγοντα ή τον διευθύνοντα σύμβουλο X2”.

Το περιεχόμενο των πραγματικών δημοσιεύσεων είναι το εξής:

• Δημοσίευση 1: Αποκάλεσε την αναθεώρηση της πολιτικής επιστροφών των εκπτωτικών προϊόντων “σκατένια αναθεώρηση” και πρόσθεσε τα hashtags “#απάτη” και άλλα.
• Δημοσίευση 2: Αποκάλεσε τον X2 “έναν εγκληματία χωρίς ανθρωπιά ούτε ίχνος ηθικής” και πρόσθεσε τα hashtags “#εγκληματίας”, “#καθημερινή παράνομη πράξη”, “#X1” και άλλα.
• Δημοσίευση 4: Αποκάλεσε τον X2 “σκουπίδι X2” και ζήτησε από την αστυνομία “να πραγματοποιήσει έλεγχο ούρων και τρίχας”, λέγοντας ότι “το μυαλό του έχει λιώσει” και πρόσθεσε τα αντίστοιχα hashtags.
• Δημοσίευση 5: Αποκάλεσε τον X2 “σκουπίδι X2, πρόεδρος της εταιρείας X1” και είπε ότι “η σκατένια μάρκα σου (μερικώς διαγραμμένο) είναι παράλογη”, “σε επίπεδο τρέλας” και πρόσθεσε τα αντίστοιχα hashtags.
• Δημοσίευση 6: Επέκρινε έντονα την επιχείρηση του ενάγοντα λέγοντας ότι “πώς απατά το κύριο νεανικό κοινό του”, “είσαι σαν τους απατεώνες πληροφοριών και τις ομάδες απάτης κατάθεσης χωρίς καμία διαφορά. Δεν σε πονάει η συνείδηση; Σοβαρά.” και πρόσθεσε τα αντίστοιχα hashtags.
• Δημοσίευση 8: Αποκάλεσε τον X2 “σκουπίδι X2” και τον κατηγόρησε ότι εμπλέκεται σε παράνομες, εγκληματικές και αντικοινωνικές πράξεις, προσθέτοντας τα αντίστοιχα hashtags.
• Δημοσίευση 9-12: Ο άγνωστος αποστολέας δημοσίευσε αντίγραφα των δημοσιεύσεων που είχε στείλει σε ιστοσελίδες που διατηρούνται από τις μεγάλες εταιρείες B και C με τις οποίες η εταιρεία του ενάγοντα είχε συναλλαγές, περιλαμβάνοντας συκοφαντίες ότι ο X2 εμπλέκεται σε πολλές παράνομες και αντικοινωνικές πράξεις, καθώς και κριτική ότι η εταιρεία του ενάγοντα που ζήτησε διαφήμιση έχει βλάψει την εταιρική εικόνα της εταιρείας B.

Το δικαστήριο ανέλυσε τις δημοσιεύσεις ως παραπάνω και επισήμανε τη χρήση των hashtags, δηλώνοντας ότι είναι προφανές ότι τέτοιου είδους αναφορές σε γεγονότα ή έκφραση απόψεων μειώνουν την κοινωνική εκτίμηση του ενάγοντα.

Εάν κρίνουμε με βάση την κοινή προσοχή και τον τρόπο ανάγνωσης ενός γενικού αναγνώστη, τα συγκεκριμένα αναρτήσεις κατηγορούν έντονα την επιχείρηση του ενάγοντα χωρίς αντικειμενική βάση για απάτη, ανωμαλίες και άλλα, και επιπλέον, σε σχέση με τον X2, τον εκπρόσωπο του ενάγοντα, τον συνδέουν με την επιχείρηση του ενάγοντα και τον κατηγορούν ως εγκληματία, για παράνομες πράξεις, εγκληματικές πράξεις, και αντικοινωνικές πράξεις, επαναλαμβάνοντας υπερβολική δυσφήμιση, και περαιτέρω, δημοσιεύουν αναρτήσεις που κριτικάρουν τη σχέση τους με τον ενάγοντα σε μεγάλες εταιρείες όπως η B και άλλες με τις οποίες ο ενάγων έχει συναλλαγές.

Δικαστήριο του Τόκιο, απόφαση 11 Ιουνίου 2020 (2020)

Καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι τα συγκεκριμένα αναρτήσεις παραβιάζουν τα δικαιώματα προσωπικότητας και τα εμπορικά δικαιώματα του ενάγοντα και ότι η παραβίαση των δικαιωμάτων είναι προφανής. Για να διεκδικήσει ο ενάγων αποζημίωση για την παράνομη πράξη από τον ανώνυμο δημοσιογράφο των αναρτήσεων, είναι απαραίτητο να αποκαλυφθούν τα στοιχεία του δημοσιογράφου που ζητά ο ενάγων, ώστε να τον ταυτοποιήσει. Έτσι, διατάχθηκε ο διαχειριστής του ιστότοπου να αποκαλύψει τις πληροφορίες του δημοσιογράφου που διαθέτει.

Η δυσφήμιση δεν περιορίζεται μόνο στην κακόβουλη κριτική, αλλά και στην προσπάθεια αύξησης των θεατών με τη χρήση hashtags όπως «#απάτη», «#εγκληματίας», «#καθημερινή παράνομη πράξη», κάτι που είναι κατακριτέο. Ωστόσο, η αναφορά στη χρήση hashtags στα δικαστήρια έχει αρχίσει μόλις τα τελευταία ένα ή δύο χρόνια.

Αξίωση Αποζημίωσης Βάσει Συκοφαντικής Δυσφήμισης

Ένας ιατρός που άνοιξε ιατρείο στην περιοχή Katsushika του Τόκιο κατέθεσε αίτηση αποζημίωσης για ζημιά που προκλήθηκε από συκοφαντική δυσφήμιση, με βάση δύο tweets που δημοσιεύτηκαν στο Twitter.

Το πρώτο αναφερόμενο tweet ανέφερε ότι ο ενάγων και το παιδί του, Α, προκάλεσαν ένα περιστατικό βίας, εισέβαλαν στο σπίτι μιας ηλικιωμένης γυναίκας τη νύχτα, την ενόχλησαν και συνελήφθησαν από την αστυνομία για καταστροφή περιουσίας, και ότι ο ενάγων ενθάρρυνε τη βία του Α, δίνοντας στους αναγνώστες την εντύπωση ότι ο ενάγων είχε διαπράξει εγκληματικές πράξεις.

Το δεύτερο αναφερόμενο tweet ανέφερε ότι ο ενάγων και το Α εισέβαλαν στο σπίτι μιας ηλικιωμένης γυναίκας και προκάλεσαν ένα βίαιο περιστατικό, και μερικές μέρες αργότερα, έκαναν ανέμελα μπάρμπεκιου πίνοντας αλκοόλ, δίνοντας την εντύπωση στους αναγνώστες ότι ο ενάγων δεν διέθετε ηθική ή κοινή λογική.

Ο ενάγων υποστήριξε ότι ο κατηγορούμενος αποκάλυψε το πραγματικό όνομα του ενάγοντα και του πρωτότοκου γιου του, τη διεύθυνση κατοικίας του ενάγοντα, το όνομα της κλινικής που ίδρυσε ο ενάγων, και το όνομα του πανεπιστημίου όπου ο ενάγων είναι καθηγητής, παραβιάζοντας όχι μόνο τα προσωπικά δικαιώματα του ενάγοντα αλλά και υπονομεύοντας την επαγγελματική του φήμη ως ιατρού, και κατηγόρησε τον κατηγορούμενο ότι είχε σκοπό να αυξήσει τον αριθμό των προβολών του πρώτου αναφερόμενου tweet χρησιμοποιώντας πολλαπλά hashtags.

Το δικαστήριο αποφάσισε ότι κάθε ένα από τα αναφερόμενα tweets μείωνε την κοινωνική εκτίμηση του ενάγοντα και ότι ο κατηγορούμενος έχει την υποχρέωση να αποζημιώσει τον ενάγοντα για τη ζημιά που προκλήθηκε από τα tweets βάσει παράνομης πράξης.

Δεδομένης της κοινωνικής θέσης του ενάγοντα ως ιδιώτη ιατρού και του περιεχομένου των αναφερόμενων tweets, οι επιπτώσεις στην επιχείρηση και την ιδιωτική ζωή του ενάγοντα από τη γνωστοποίηση του περιεχομένου σε τρίτους είναι σημαντικές, και δεδομένου ότι το πρώτο αναφερόμενο tweet έγινε ευρέως προβάλλεται λόγω των hashtags, ο βαθμός της ψυχικής αγωνίας που υπέστη ο ενάγων από τα tweets δεν μπορεί να αγνοηθεί.

Δικαστήριο του Τόκιο, απόφαση 31 Μαΐου 2021 (2021)

Το δικαστήριο επισήμανε ότι τα tweets «έγιναν ευρέως προβάλλεται λόγω των hashtags» και ότι οι κατηγορούμενοι έχουν την υποχρέωση να πληρώσουν αποζημίωση 300.000 γιεν για ηθική βλάβη, 540.000 γιεν για τα έξοδα διαδικασίας αποκάλυψης, 80.000 γιεν για δικηγορικά έξοδα, συνολικά 920.000 γιεν.

Συνοπτικά

Όπως αναλύσαμε σε άλλο άρθρο του ιστότοπού μας με τίτλο “Περιπτώσεις όπου η αποζημίωση για δυσφήμιση αυξάνεται λόγω της κακόβουλης φύσης της πράξης”, στο παρελθόν, οι “επαναλαμβανόμενες πράξεις παρενόχλησης” έχουν θεωρηθεί ως δείκτης για τη μέτρηση της κακόβουλης φύσης σε δικαστικές αποφάσεις.

Στο μέλλον, είναι πιθανό να θεωρηθεί ότι και η πράξη της προσθήκης χασταγκ σε μηνύματα με σκοπό την αύξηση των προβολών αποτελεί έναν ακόμη δείκτη της κακόβουλης φύσης.

Οδηγίες για τα Μέτρα από το Δικηγορικό μας Γραφείο

Το Δικηγορικό Γραφείο Monolith είναι ένα γραφείο με υψηλή εξειδίκευση στον τομέα της πληροφορικής, και ειδικότερα στο διαδίκτυο και το δίκαιο. Στις μέρες μας, η διάδοση πληροφοριών σχετικά με φήμες και συκοφαντικές δυσφημίσεις στο διαδίκτυο προκαλεί σοβαρές ζημιές, γνωστές ως “ψηφιακά τατουάζ”. Το γραφείο μας προσφέρει λύσεις για την αντιμετώπιση των “ψηφιακών τατουάζ”. Παρακαλούμε διαβάστε το παρακάτω άρθρο για περισσότερες λεπτομέρειες.