Ποιες μορφές συκοφαντικής δυσφήμισης συνιστούν παραβίαση της τιμής και της υπόληψης; Εξήγηση με 7 συγκεκριμένα παραδείγματα

Με την ανάπτυξη και εξάπλωση των κοινωνικών δικτύων, ο καθένας έχει πλέον τη δυνατότητα να εκφράζεται ελεύθερα στο διαδίκτυο, ταυτόχρονα όμως αυξάνονται και τα περιστατικά θυματοποίησης μέσω ανώνυμων φόρουμ και κοινωνικών δικτύων, τα οποία έχουν καταστεί κοινωνικό πρόβλημα.

Αντιμετωπίζοντας τέτοιου είδους συκοφαντική δυσφήμιση, υπάρχουν περιπτώσεις όπου μπορεί να αναζητηθεί νομική ευθύνη, όχι μόνο μέσω της προσφυγής σε πράξεις παράνομης δυσφήμισης, αλλά και επικαλούμενος την παραβίαση της τιμής και της υπόληψης. Ακόμη και αν δεν αναγνωριστεί η δυσφήμιση, μπορεί να γίνει δεκτό αίτημα για αποζημίωση λόγω παραβίασης της τιμής και της υπόληψης.

Στο παρόν άρθρο, θα αναλύσουμε συγκεκριμένα τις διαφορές μεταξύ της δυσφήμισης και της παραβίασης της τιμής και της υπόληψης, καθώς και τις περιπτώσεις στις οποίες αναγνωρίζεται η νομική ευθύνη λόγω παραβίασης της τιμής και της υπόληψης.

Κοινωνική Φήμη και Υποκειμενική Φήμη

Για να διακρίνουμε μεταξύ της δυσφήμισης (παραβίαση της φήμης) και της παραβίασης του αισθήματος της τιμής, πρέπει να κατανοήσουμε τη διαφορά μεταξύ της ‘φήμης’ στη δυσφήμιση και του ‘αισθήματος της τιμής’ στην παραβίαση του αισθήματος της τιμής.

Η ‘φήμη’ στη δυσφήμιση ορίζεται από τη νομολογία ως “η αντικειμενική αξιολόγηση που λαμβάνει κάποιος από την κοινωνία σχετικά με τον χαρακτήρα, την αρετή, τη φήμη, την εμπιστοσύνη και άλλες προσωπικές αξίες” (Ανώτατο Δικαστήριο, 11 Ιουνίου 1986 (Σόουα 61), Τόμος 40, Τεύχος 4, σελ. 872).

Επομένως, εάν η δυσφήμιση μέσω συκοφαντίας έχει πλήξει την αξιολόγηση που έχει κάποιος από άλλους (κοινωνική φήμη), τότε μπορεί να αναγνωριστεί ως παράνομη πράξη λόγω δυσφήμισης.

Αντιθέτως, το ‘αισθήμα της τιμής’ στην παραβίαση του αισθήματος της τιμής ορίζεται ως “η υποκειμενική αξιολόγηση που έχει κάποιος για την προσωπική του αξία” (Ελάχιστο Δικαστήριο, 18 Δεκεμβρίου 1970 (Σόουα 45), Τόμος 24, Τεύχος 13, σελ. 2151).

Επομένως, εάν κάποιος έχει πληγεί στην αυτοεκτίμηση ή τον προσωπικό του περηφάνια (υποκειμενική φήμη) μέσω συκοφαντίας (προσβολής), τότε μπορεί να αναγνωριστεί ως παράνομη πράξη λόγω παραβίασης του αισθήματος της τιμής. Δηλαδή, ακόμα και αν δεν αναγνωρίζεται ότι η κοινωνική αξιολόγηση έχει μειωθεί λόγω δηλώσεων όπως ‘βλάκας’ ή ‘ανόητος’, εάν μπορεί να λεχθεί ότι η αυτοεκτίμηση ή ο προσωπικός περηφάνια έχουν πληγεί, τότε υπάρχει περιθώριο για να διεκδικηθεί αποζημίωση για παραβίαση του αισθήματος της τιμής.

Περιπτώσεις που αναγνωρίζεται η παράνομη πράξη λόγω προσβολής της τιμής και των συναισθημάτων

Όπως έχουμε ήδη εξηγήσει, η έννοια της “τιμής και των συναισθημάτων” αναφέρεται στην αυτοεκτίμηση και τον προσωπικό περηφάνια, δηλαδή στην υποκειμενική τιμή. Η τιμή και τα συναισθήματα, καθώς ανήκουν στον τομέα των υποκειμενικών συναισθημάτων, μπορεί να είναι αναπόφευκτο να προσβληθούν σε κάποιο βαθμό όταν κάνουμε κριτική σε άλλους ανθρώπους. Αν η απλή προσβολή της τιμής και των συναισθημάτων οδηγούσε σε ευθύνη για παράνομη πράξη, αυτό θα περιόριζε την ελευθερία του να εκφράζουμε ελεύθερα τις απόψεις μας για τους άλλους.

Για να αποφευχθούν τέτοιες αρνητικές συνέπειες, για να αναγνωριστεί η ευθύνη για παράνομη πράξη λόγω προσβολής της τιμής και των συναισθημάτων, απαιτείται να πρόκειται για “πράξη προσβολής που υπερβαίνει τα όρια που επιτρέπονται από τις κοινωνικές συμβάσεις” (Απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου της 22ης Απριλίου 2010 (Heisei 22), Τόμος 64, Τεύχος 3, σελ. 758).

Τι είδους περιστάσεις λαμβάνονται υπόψη όταν αναγνωρίζεται ότι μια πράξη αποτελεί “προσβολή που υπερβαίνει τα όρια που επιτρέπονται από τις κοινωνικές συμβάσεις”; Παρακάτω, βασιζόμενοι στις τάσεις των πραγματικών δικαστικών αποφάσεων, θα εξετάσουμε τις περιστάσεις που λαμβάνονται υπόψη όταν αναγνωρίζεται η ευθύνη για παράνομη πράξη και τις περιστάσεις που λαμβάνονται υπόψη όταν δεν αναγνωρίζεται.

Περιστάσεις που λαμβάνονται υπόψη όταν αναγνωρίζεται η ευθύνη για παράνομη πράξη

Για παράδειγμα, όταν χρησιμοποιούνται εκφράσεις που αρνούνται την ύπαρξη του θύματος, όπως “θέλω να πεθάνεις”, η προσβλητικότητα των λέξεων από μόνη της θεωρείται ότι υπερβαίνει τα όρια που επιτρέπονται από τις κοινωνικές συμβάσεις και υπάρχει τάση να αναγνωρίζεται ως παράνομη πράξη (Απόφαση του Δικαστηρίου του Τόκιο της 7ης Νοεμβρίου 2019 (Reiwa 1)).

Επιπλέον, ακόμη και αν η προσβλητικότητα των λέξεων είναι ξεχωριστή, όταν οι εκφράσεις που συκοφαντούν άλλους επαναλαμβάνονται επίμονα στην ίδια δημοσίευση, υπάρχει επίσης τάση να αναγνωρίζεται η ευθύνη για παράνομη πράξη (Απόφαση του Δικαστηρίου του Τόκιο της 25ης Σεπτεμβρίου 2020 (Reiwa 2)).

Επιπρόσθετα, όταν οι γενικοί αναγνώστες έρχονται σε επαφή με την αμφισβητούμενη δημοσίευση και μπορούν να καταλάβουν ότι αυτή απευθύνεται στο θύμα (όταν υπάρχει δυνατότητα αναγνώρισης), λαμβάνεται υπόψη η πιθανότητα η προσβλητική δημοσίευση να γίνει γνωστή σε απροσδιόριστο αριθμό ατόμων και υπάρχει τάση να αναγνωρίζεται η ευθύνη για παράνομη πράξη (Απόφαση του Δικαστηρίου της Φουκουόκα της 26ης Σεπτεμβρίου 2019 (Reiwa 1)).

Περιστάσεις που λαμβάνονται υπόψη όταν δεν αναγνωρίζεται η ευθύνη για παράνομη πράξη

Όταν οι προσβλητικές λέξεις χρησιμοποιούνται μόνο μία φορά ή όταν δεν παρουσιάζονται συγκεκριμένες βάσεις και περιορίζονται σε απλές απόψεις ή σχόλια, τότε η πράξη δεν θεωρείται ότι υπερβαίνει τα όρια που επιτρέπονται από τις κοινωνικές συμβάσεις και υπάρχει τάση να μην αναγνωρίζεται ως παράνομη πράξη (Απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου της 22ης Απριλίου 2010 (Heisei 22), Τόμος 64, Τεύχος 3, σελ. 758).

Επίσης, όταν η έκφραση περιορίζεται απλώς στην διαπίστωση ότι κάτι είναι “παράνομο” χωρίς να παρουσιάζει συγκεκριμένες λεπτομέρειες ή όταν η σημασία της είναι ασαφής, υπάρχει επίσης τάση να μην αναγνωρίζεται η ευθύνη για παράνομη πράξη (Απόφαση του Δικαστηρίου του Τόκιο της 12ης Μαρτίου 2020 (Reiwa 2)).

Επτά παραδείγματα αποφάσεων σχετικά με τη δυσφήμιση και την παραβίαση της τιμής και του κύρους

Πώς ακριβώς γίνεται η εξέταση στις αποφάσεις των δικαστηρίων; Ας εξετάσουμε πώς κρίνονται οι επιμέρους αναρτήσεις με βάση ένα πραγματικό δικαστικό παράδειγμα (Τοκιό Πρωτοδικείο, 15 Ιανουαρίου του έτους Heisei 31 (2019)).

Περίληψη της Υπόθεσης

Ο ενάγων δημοσίευε άρθρα σχετικά με ομορφιά, υγεία, ραντεβού και ερωτικές σχέσεις, καθώς και για την αναζήτηση συντρόφου σε ένα blog. Ο κατηγορούμενος, αφού εντόπισε το πραγματικό όνομα του ενάγοντος από φωτογραφίες που είχαν δημοσιευτεί στο blog, προέβη σε επαναλαμβανόμενες συκοφαντικές δημοσιεύσεις στο διαδικτυακό φόρουμ “5ちゃんねる” (5channel), αναφέροντας το πραγματικό όνομα του ενάγοντος. Ως αποτέλεσμα, ο ενάγων ζήτησε αποζημίωση για επτά από αυτές τις δημοσιεύσεις.

Στη συνέχεια, θα εξετάσουμε αναλυτικά πώς κρίθηκε κάθε μία από τις δημοσιεύσεις.

Δεδομένου ότι οι δημοσιεύσεις έγιναν ανώνυμα, ο ενάγων κατάφερε να εντοπίσει το όνομα και τη διεύθυνση του δημοσιευτή μέσω αίτησης για αποκάλυψη πληροφοριών του αποστολέα και στη συνέχεια κατέθεσε αγωγή για αποζημίωση εναντίον του δημοσιευτή. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την αίτηση αποκάλυψης πληροφοριών του αποστολέα, δείτε τα παρακάτω άρθρα.

Σχετικό άρθρο: Τι είναι η αίτηση αποκάλυψης πληροφοριών του αποστολέα; Μια νομική ανάλυση με συμβουλές και προειδοποιήσεις[ja]

Σχετικό άρθρο: Τι είναι η αίτηση αποκάλυψης πληροφοριών του αποστολέα για τον εντοπισμό του δράστη μιας δημοσίευσης;[ja]

Δημοσίευση με τον χαρακτηρισμό «Ανόητο»

Αρχικά, σχετικά με το άρθρο του ιστολογίου του ενάγοντα, η δημοσίευση που ανέφερε ότι «αμφισβήτησα αν είναι τόσο ανόητο ώστε να είναι φανταστικό (ανύπαρκτο)» δεν θεωρήθηκε ως προσβολή που υπερβαίνει τα κοινωνικά αποδεκτά όρια, καθώς «αποτελούσε απλώς την έκφραση της γνώμης του κατηγορούμενου μετά την προβολή του συγκεκριμένου ιστολογίου».

Αντιθέτως, η δημοσίευση που αποκαλούσε την ενάγουσα «ανόητη γυναίκα» θεωρήθηκε ως «ένα σχόλιο που κατακρίνει το ίδιο το πρόσωπο της ενάγουσας» και, δεδομένου ότι ήταν δυνατόν να ειδικευτεί ότι αναφερόταν σε αυτήν, αναγνωρίστηκε ως προσβολή που υπερβαίνει τα κοινωνικά αποδεκτά όρια.

Δημοσιεύσεις με τις Εκφράσεις «Άσχημος/Άσχημη» και «Αηδιαστικός/Αηδιαστική»

Η αναφορά στον ενάγοντα ως «άσχημο» και η ανάρτηση που χαρακτηρίζει τον ενάγοντα και τον σύντροφό του ως «αηδιαστικούς», λόγω του ότι η έκφραση «άσχημος» σημαίνει «κάποιον με άσχημη εμφάνιση» και η έκφραση «αηδιαστικός» υπονοεί «την ύπαρξη αποστροφής», έχουν κριθεί ως πράξεις προσβολής που υπερβαίνουν τα κοινωνικά αποδεκτά όρια.

Δημοσίευση που αποκαλεί τον ερωτικό σύντροφο του ενάγοντα «άσχημο»

Σχετικά με τη δημοσίευση που αναφέρεται στον ερωτικό σύντροφο του ενάγοντα ως «μόνο νέος, κοντός, φτωχός και άσχημος», δεν θεωρήθηκε ως συκοφαντική επίθεση κατευθυνόμενη προς τον ίδιο τον ενάγοντα, ούτε ότι η σχέση με ένα τέτοιο άτομο επηρεάζει γενικά την προσωπική αξιολόγηση κάποιου από τους άλλους, και έτσι δεν κρίθηκε ως προσβλητική συμπεριφορά που υπερβαίνει τα κοινωνικά αποδεκτά όρια.

Επιπλέον, όσον αφορά τη δημοσίευση που περιγράφει τον ενάγοντα ως «θλιβερό» επειδή φαίνεται να είναι ενθουσιασμένος με την σχέση του με τέτοιον σύντροφο, αν και «δεν μπορεί να θεωρηθεί ως μια ήπια έκφραση, στο σύνολό της, η δήλωση αυτή δεν ξεπερνά τα όρια ενός σχολίου για τη συμπεριφορά του ενάγοντα», και κατά συνέπεια δεν κρίθηκε ως προσβλητική συμπεριφορά που υπερβαίνει τα κοινωνικά αποδεκτά όρια.

Δημοσίευση με την ένδειξη «Άσχημη» 1

Η χρήση της λέξης «Άσχημη», η οποία είναι συνώνυμη με το «Ασχημάτιστη», τέσσερις φορές για να περιγράψει τον ενάγοντα, καθώς και η προσθήκη του σήματος «w» που σημαίνει γέλιο στο τέλος της δήλωσης, υποδηλώνοντας ότι ο ενάγων είναι αντικείμενο χλεύης, και το γεγονός ότι η αναφορά ήταν σαφώς αναγνωρίσιμη ως προς το πρόσωπο του ενάγοντα, θεωρήθηκε πράξη προσβολής που υπερβαίνει τα κοινωνικά αποδεκτά όρια.

Δημοσίευση με τη λέξη «Άσχημη» 2

Η αναφορά στον ενάγοντα ως «άσχημη» και η δημοσίευση φράσεων όπως «τι θλιβερή… πραγματικά. Φαίνεται να υποφέρει κάθε μέρα» θεωρήθηκε ότι ξεπερνά τα όρια της κοινωνικής ανοχής και αποτελεί πράξη προσβολής, όπως και άλλες αντίστοιχες δημοσιεύσεις.

Από την άλλη πλευρά, η χρήση της λέξης «θλιβερή» και παρόμοιων χαρακτηρισμών δεν θεωρήθηκε ότι υπερβαίνει τα όρια της κοινωνικής ανοχής ως πράξη προσβολής, καθώς δεν αποτελούν συγκεκριμένη συκοφαντική δυσφήμιση της εμφάνισης ή άλλων χαρακτηριστικών του ενάγοντα, αλλά απλώς εκφράζουν τις εικασίες του κατηγορούμενου.

Δημοσιεύσεις που αναφέρονται σε «ελαφριά συμπεριφορά»

Σχετικά με δημοσιεύσεις όπως «να αφήνεις μέσα στο σπίτι σου κοντούς και άσχημους με μόνο σκοπό το σεξ» ή «ακόμα και αν δεν διορθώσεις την ελαφριά σου συμπεριφορά, δεν υπάρχει μέλλον για μια άσχημη», η φράση «με μόνο σκοπό το σεξ» μπορεί να ερμηνευτεί, με βάση το πλαίσιο, ως η πρόθεση να έχει κάποιος σεξουαλικές σχέσεις μόνο για τον σκοπό αυτό, και η συγκεκριμένη δημοσίευση υπονοεί ότι ο ενάγων έχει ελαφριά συμπεριφορά στις σεξουαλικές σχέσεις και είναι άσχημος, κάτι που ξεπερνά τα όρια της κοινωνικά αποδεκτής συμπεριφοράς και έχει κριθεί ως πράξη προσβολής.

Δημοσίευση που Περιγράφει το Περίγραμμα του Προσώπου ως «Πατάτα»

Αναφερόμενος στον ενάγοντα, ο κατηγορούμενος δημοσίευσε ότι το περίγραμμα του προσώπου του ήταν «σαν πατάτα», και ότι παρά το γεγονός ότι τα μέρη του προσώπου του ήταν μεγάλα, το περίγραμμα δεν ήταν συμμετρικό, κάτι που τον έκανε να φαίνεται αντικειμενικά άσχημος. Η δημοσίευση αυτή, που αναφέρει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά της εμφάνισης και χαρακτηρίζει τον ενάγοντα ως «άσχημο», θεωρήθηκε προσβολή που υπερβαίνει τα κοινωνικά αποδεκτά όρια.

Σύνοψη Περιπτώσεων Αποφάσεων

Στην παρούσα περίπτωση απόφασης, κατά την κρίση εάν μια πράξη αποτελεί “προσβολή που υπερβαίνει τα κοινωνικά αποδεκτά όρια”, λαμβάνεται υπό λεπτομερή εξέταση η κακόβουλη φύση και η συγκεκριμένη έκταση των δημοσιευμένων λέξεων, καθώς και η συχνότητά τους. Επιπλέον, ανακαλύπτουμε ότι ο τρόπος λήψης υπόψη αυτών των στοιχείων συμφωνεί με τις τάσεις άλλων περιπτώσεων αποφάσεων που έχουμε ήδη παρουσιάσει.

Κατανοώντας τις τάσεις στην κρίση συγκεκριμένων δημοσιεύσεων με αυτόν τον τρόπο, μπορούμε να κατανοήσουμε προκαταβολικά ποια στοιχεία πρέπει να τονίσουμε για να επιτύχουμε την αναγνώριση της ευθύνης για παράνομη πράξη λόγω παραβίασης της τιμής και των συναισθημάτων.

Σχετικό Άρθρο: Τι είναι η Παραβίαση της Τιμής και των Συναισθημάτων; Πώς να αντιμετωπίσετε σχόλια όπως “ηλίθιος”, “άσχημος”;[ja]

Νομική Προοπτική στο Πείραγμα Εμφάνισης των Διασήμων

Σε πολλά προγράμματα ψυχαγωγίας, συχνά παρατηρείται το φαινόμενο του πειράγματος διασήμων για την εμφάνισή τους, γνωστό ως «πείραγμα για την ομορφιά».

Η συγκεκριμένη προσβολή κάποιου ως «άσχημου» ή παρόμοια ειρωνεία, κατά κανόνα θα ξεπερνούσε τα όρια της κοινωνικής ανοχής και θα μπορούσε να θεωρηθεί ως πράξη προσβολής.

Ωστόσο, εάν ο προσβαλλόμενος έχει συναινέσει ρητά ή σιωπηρά στο να αποκαλείται «άσχημος», αυτό το γεγονός μπορεί να ληφθεί υπόψη κατά την κρίση εάν η πράξη υπερβαίνει τα κοινωνικά αποδεκτά όρια, και ενδέχεται να αρνηθεί η ευθύνη για παράνομη πράξη.

Επομένως, κατά την αξιολόγηση της ευθύνης για παράνομη πράξη, θεωρείται σημαντικό εάν μπορεί να λεχθεί ότι ο διάσημος έχει προκαταβολικά συναινέσει στο πείραγμα για την εμφάνισή του στο πρόγραμμα.

Σχετικά με τη Ζημιά από Παραβίαση της Τιμής και των Συναισθημάτων

Σε περίπτωση παραβίασης της τιμής και των συναισθημάτων, μπορεί να απαιτηθεί αποζημίωση για ηθική βλάβη (πνευματική ζημιά), κόστος δικηγόρου και έξοδα για την αποκάλυψη των στοιχείων του αποστολέα, ως περιεχόμενο της ζημιάς.

Από αυτά, ο υπολογισμός του ποσού της αποζημίωσης για ηθική βλάβη λαμβάνει υπόψη διάφορα στοιχεία, όπως ο αριθμός των δημοσιεύσεων, το περιεχόμενο των δημοσιεύσεων, εάν οι δημοσιεύσεις έχουν προβληθεί από απροσδιόριστο αριθμό ατόμων, και εάν υπήρχε πρόθεση να προσβληθεί.

Για παράδειγμα, σε μια περίπτωση που έχει ήδη αναφερθεί (Δικαστήριο Τόκιο, 15 Ιανουαρίου του έτους Heisei 31 (2019)), λήφθηκαν υπόψη το γεγονός ότι οι δημοσιεύσεις ήταν πολλαπλές, δημοσιεύτηκαν σε διαδικτυακό φόρουμ προσβάσιμο από όλους, και ότι το περιεχόμενο των δημοσιεύσεων περιείχε υβριστικές εκφράσεις για την εμφάνιση του ενάγοντος, όπως «άσχημη» ή «ασχημούλα», και καταδικάστηκε η αποζημίωση στο ποσό των 200.000 γιεν.

Επιπλέον, στην απόφαση του Δικαστηρίου Τόκιο της 4ης Μαρτίου του έτους Reiwa 4 (2022), λήφθηκαν υπόψη το γεγονός ότι το περιεχόμενο της δημοσίευσης ήταν κακόβουλο, η πρόθεση να προσβληθεί ήταν σαφής, ο κατηγορούμενος δεν είχε μέχρι στιγμής ζητήσει συγγνώμη από τον ενάγοντα, και από την άλλη πλευρά, επειδή η δημοσίευση δεν περιείχε συγκεκριμένα γεγονότα αλλά απλώς μια σειρά προσβλητικών εκφράσεων, δεν έφτασε στο σημείο της συκοφαντικής δυσφήμισης, και το τμήμα της παραβίασης της τιμής και των συναισθημάτων ήταν περιορισμένο σε μια σύντομη δήλωση, η αποζημίωση καθορίστηκε στα 80.000 γιεν.

Έτσι, το ποσό της αποζημίωσης για ηθική βλάβη υπολογίζεται λαμβάνοντας υπόψη τα συγκεκριμένα στοιχεία κάθε περίπτωσης, αλλά δεν είναι σπάνιο το ποσό να μην ικανοποιεί τον ενάγοντα. Γι’ αυτό, είναι σημαντικό να παρουσιάζεται μια πειστική επιχειρηματολογία και απόδειξη για τις συνθήκες που αποτελούν τη βάση της πνευματικής ζημιάς κατά τη διαδικασία της δίκης.

Όσον αφορά τα έξοδα δικηγόρου και τα έξοδα για την αποκάλυψη των στοιχείων του αποστολέα, παρακαλούμε δείτε επίσης το παρακάτω άρθρο.

Σχετικό Άρθρο: Ποια είναι η κλίμακα και η μέθοδος υπολογισμού της αποζημίωσης για ζημιές προς τον δράστη συκοφαντικής δυσφήμισης[ja]

Συνοπτικά: Για δυσφήμιση στο διαδίκτυο, συμβουλευτείτε έναν δικηγόρο

Σε αυτό το άρθρο, εξηγήσαμε ότι όταν αναζητάτε νομική ευθύνη για δυσφήμιση στο διαδίκτυο, είναι ωφέλιμο να εξετάσετε όχι μόνο την περίπτωση της συκοφαντίας αλλά και την ευθύνη για παράνομη πράξη λόγω παραβίασης της τιμής και των συναισθημάτων.

Όταν αναζητάτε ευθύνη για παράνομη πράξη λόγω παραβίασης της τιμής και των συναισθημάτων, είναι σημαντικό να καθορίσετε αν η δυσφήμιση που εξετάζετε “υπερβαίνει τα όρια που κοινωνικά θεωρούνται αποδεκτά”. Και όπως έχουμε ήδη εξηγήσει, κατά την εξέταση αν κάτι “υπερβαίνει τα κοινωνικά αποδεκτά όρια”, δεν λαμβάνεται υπόψη μόνο η κακόβουλη φύση των λέξεων, αλλά και διάφοροι άλλοι παράγοντες όπως η συγκεκριμένη φύση του περιεχομένου και η συχνότητα των σχολίων.

Επιπλέον, η σημασία που έχει κάθε ένας από αυτούς τους παράγοντες κατά την εξέταση πρέπει να διερευνηθεί λεπτομερώς με βάση τα δικαστικά προηγούμενα, και η συμβουλή από έναν ειδικευμένο δικηγόρο μπορεί να αποδειχθεί πολύτιμη. Αν αντιμετωπίζετε προβλήματα με δημοσιεύσεις στο διαδίκτυο, μη διστάσετε να συμβουλευτείτε έναν ειδικευμένο δικηγόρο.

Οδηγίες για τα Μέτρα από το Δικηγορικό μας Γραφείο

Το Δικηγορικό Γραφείο Monolith είναι ένα γραφείο με υψηλή εξειδίκευση στον τομέα της πληροφορικής, και ειδικότερα στο διαδίκτυο και το δίκαιο. Στις μέρες μας, η παράβλεψη πληροφοριών που σχετίζονται με φήμες ή συκοφαντικές δυσφημίσεις που διαδίδονται στο διαδίκτυο μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές ζημιές. Το γραφείο μας προσφέρει λύσεις για την αντιμετώπιση τέτοιων ζημιών και για τη διαχείριση κρίσεων. Παρακαλούμε δείτε το παρακάτω άρθρο για περισσότερες λεπτομέρειες.

Τομείς εξειδίκευσης του Δικηγορικού Γραφείου Monolith: Μέτρα Αντιμετώπισης Φήμης[ja]