Πότε ενημερώνεται ο δράστης για την αφαίρεση της ζημιάς στη φήμη ή την αίτηση αποκάλυψης IP;

Πολλοί ανησυχούν για το εάν οι δράστες ενημερώνονται όταν λαμβάνουν χώρα ενέργειες για τη διαγραφή ή τον εντοπισμό του δημιουργού αναρτήσεων που μπορεί να συνιστούν ζημιά στη φήμη, όπως παλαιότερα αρχεία των 2ちゃんねる και 5ちゃんねる ή άρθρα ιστολογίων στο Ameblo.

Αν το δούμε θετικά, διεκπεραιώνοντας τέτοιες διαδικασίες μέσω δικηγόρου, η σοβαρότητα της προσπάθειας μπορεί να γίνει σαφής στον δράστη, ο οποίος μπορεί τελικά να σταματήσει τις αναρτήσεις που προκαλούν ζημιά στη φήμη.

Από την αρνητική πλευρά, εάν ο δράστης αισθανθεί πιεσμένος από την πρόοδο αυτών των διαδικασιών, μπορεί να καταφύγει σε ακόμα πιο επιθετικές ενέργειες.

Τελικά, αυτό εξαρτάται από την προσωπικότητα του δράστη, αλλά για να σκεφτούμε αυτό το θέμα σωστά, πρέπει να γνωρίζουμε εάν ο δράστης ενημερώνεται για τις ενέργειες διαγραφής και εντοπισμού, διαφορετικά λείπει η βάση για την αξιολόγηση της κατάστασης.

Διαδικασία Διαγραφής και Εντοπισμού του Δημοσιευτή

Πώς προχωρά η διαδικασία διαγραφής και εντοπισμού του δημοσιευτή σχολίων που προκαλούν φήμης ζημιά στο διαδίκτυο; Συνήθως, η διαδικασία ακολουθεί τα παρακάτω βήματα:

1. Αίτημα για “μέτρα πρόληψης αποστολής” και διαπραγματεύσεις εκτός δικαστηρίου για τη διαγραφή
2. Αίτημα για αποκάλυψη της διεύθυνσης IP μέσω προσωρινής διαταγής και, αν το 1 αποτύχει, ταυτόχρονη αίτηση για διαγραφή
3. Αφού αποκαλυφθεί η διεύθυνση IP, αίτημα προς τον πάροχο για διατήρηση των καταγραφών μέσω διαπραγματεύσεων εκτός δικαστηρίου
4. Κίνηση δικαστικής διαδικασίας κατά του παρόχου για αποκάλυψη του ονόματος και της διεύθυνσης του δημοσιευτή

Δηλαδή, η διαγραφή επιτυγχάνεται με το βήμα 1 ή 2, ενώ ο τελικός εντοπισμός του δράστη γίνεται με το βήμα 4. Η διαδικασία εντοπισμού του δημοσιευτή είναι ιδιαίτερα περίπλοκη, αλλά αυτό εξηγείται αναλυτικά στο παρακάτω άρθρο.

https://monolith.law/reputation/disclosure-of-the-senders-information[ja]

Στάδια Αίτησης για Μέτρα Πρόληψης Αποστολής

Όταν ένα θύμα δυσφημιστικών δημοσιεύσεων κάνει μια “αίτηση για μέτρα πρόληψης αποστολής” προς τους διαχειριστές ιστοτόπων συζητήσεων όπως το 2channel ή το 5channel, ή προς διαχειριστές διακομιστών, ζητώντας τη διαγραφή, οι διαχειριστές και οι διαχειριστές διακομιστών πρέπει πρώτα να εξετάσουν εσωτερικά “αν η δημοσίευση είναι παράνομη”. Αυτή η κρίση φαίνεται να είναι ιδιαίτερα δύσκολη. Για παράδειγμα, σε περίπτωση συκοφαντικής δυσφήμισης, για να κρίνουν την παρανομία μιας δημοσίευσης, πρέπει να εξετάσουν “αν τα γραφόμενα είναι αληθινά”. Ωστόσο, οι διαχειριστές ιστοτόπων και οι διαχειριστές διακομιστών συνήθως δεν είναι οι ίδιοι που έγραψαν το άρθρο και συνεπώς δεν διαθέτουν τις απαραίτητες αποδείξεις για να εξετάσουν “αν είναι αληθινό”.

Έτσι, οι διαχειριστές ιστοτόπων και οι διαχειριστές διακομιστών συνήθως ακολουθούν την αρχή να απευθύνουν τα ακόλουθα ερωτήματα στο πρόσωπο που έγραψε το άρθρο (για παράδειγμα, στον διαχειριστή του ιστότοπου εάν πρόκειται για ενοικιαζόμενο διακομιστή):

【Έχουμε λάβει αίτημα διαγραφής για ένα άρθρο που έχετε γράψει. Θα θέλαμε να ακούσουμε την άποψή σας εντός 7 ημερών.】

Στη συνέχεια, βάσει της απάντησης του ατόμου που έγραψε το άρθρο, οι διαχειριστές αποφασίζουν τελικά εάν θα προχωρήσουν σε διαγραφή ή όχι.

Τι είναι ο Νόμος για τον Περιορισμό της Ευθύνης των Παρόχων

Ο όρος “7 ημέρες” βασίζεται σε νομική βάση. Αναφέρεται στον λεγόμενο “Νόμο για τον Περιορισμό της Ευθύνης των Παρόχων”. Ο όρος “πάροχος” εδώ σημαίνει “επιχειρήσεις που διαμεσολαβούν στην διακίνηση δεδομένων στο διαδίκτυο”, περιλαμβάνοντας όχι μόνο τους λεγόμενους παρόχους (ISP), όπως για παράδειγμα την Nifty ή την So-net, αλλά και διαχειριστές φόρουμ ή διαχειριστές διακομιστών. Με μια κάπως ανακριβή διατύπωση, “πάροχος” ορίζεται ως “όποιος δεν είναι ο ίδιος ο συγγραφέας του άρθρου, αλλά συμμετέχει στη δημοσίευσή του”. Και ο “Νόμος για τον Περιορισμό της Ευθύνης των Παρόχων” είναι ένας νόμος που “περιορίζει” την ευθύνη αυτών των παρόχων.

Όταν γίνεται αίτημα διαγραφής, ο “πάροχος (συμπεριλαμβανομένων των διαχειριστών φόρουμ και διακομιστών)” βρίσκεται σε “δύσκολη” θέση. Αν δεν προβεί σε διαγραφή, μπορεί να καταλήξει να αντιμετωπίσει μήνυση από το θύμα και να υποχρεωθεί να πληρώσει αποζημίωση. Από την άλλη πλευρά, αν αποφασίσει μόνος του να διαγράψει το άρθρο λόγω του κινδύνου, μπορεί να κατηγορηθεί από τον ίδιο τον συγγραφέα του άρθρου για τη διαγραφή ενός νόμιμου άρθρου που βασίζεται σε σαφείς αποδείξεις. Έτσι, οι διαχειριστές φόρουμ και διακομιστών βρίσκονται σε μια κατάσταση “ανάμεσα σε δύο φωτιές”.

Έτσι, ο Νόμος για τον Περιορισμό της Ευθύνης των Παρόχων δίνει τις ακόλουθες οδηγίες:

【Εάν είστε πάροχος και λάβετε αίτημα διαγραφής, ενημερώστε τον συγγραφέα του άρθρου λέγοντας ‘έχουμε λάβει τέτοιο αίτημα’. Εάν δεν υπάρξει αντίδραση από τον συγγραφέα εντός 7 ημερών, μπορείτε να διαγράψετε το άρθρο με δική σας απόφαση και δεν χρειάζεται να αποζημιώσετε τον συγγραφέα για ζημιές.】

Ο Νόμος για τον Περιορισμό της Ευθύνης των Παρόχων “περιορίζει” την ευθύνη των παρόχων που βρίσκονται σε “δύσκολη” θέση.

Επομένως, τελικά, η αρχή είναι ότι “όταν γίνεται αίτημα διαγραφής, αυτό γίνεται γνωστό στον δράστη που έγραψε το συγκεκριμένο περιστατικό”.

Στα ανώνυμα φόρουμ δεν είναι δυνατή η ίδια η διαβούλευση γνώμης

Ωστόσο, υπάρχουν πολλές εξαιρέσεις σε αυτή την αρχή.

Πρώτον, τα 2channel και 5channel είναι ανώνυμα φόρουμ. Αυτό σημαίνει ότι οι χρήστες του διαδικτύου μπορούν να δημοσιεύουν χωρίς να αποκαλύπτουν την ταυτότητά τους, κάτι που για τους διαχειριστές των φόρουμ σημαίνει ότι «ακόμα και αν κάποιος ζητήσει να διαγραφεί μια απάντηση, και ο διαχειριστής θελήσει να επικοινωνήσει με τον συγγραφέα, δεν γνωρίζει καν ποιος την έγραψε». Εφόσον δεν γνωρίζουν ποιος την έγραψε, δεν μπορούν να πραγματοποιήσουν καμία επικοινωνία.

Επιπλέον, δεν είναι σπάνιο το φαινόμενο οι διαχειριστές φόρουμ ή οι διαχειριστές διακομιστών να έχουν παρωχημένες πληροφορίες επικοινωνίας που δεν είναι πλέον ενεργές. Για παράδειγμα, πολλές δωρεάν υπηρεσίες ιστολογίων επιτρέπουν την εγγραφή μόνο με μια διεύθυνση email, αλλά αν κάποιος έχει εγγραφεί πριν από πέντε χρόνια και διαχειρίστηκε το ιστολόγιο για περίπου έναν χρόνο πριν το εγκαταλείψει, τότε είναι πιθανό ότι «χρησιμοποίησε μια δωρεάν διεύθυνση email για την εγγραφή και στη συνέχεια δεν τη χρησιμοποίησε πλέον, χωρίς να έχει καταχωρίσει μια νέα διεύθυνση email». Σε τέτοιες περιπτώσεις, οι διαχειριστές της υπηρεσίας ιστολογίων δεν γνωρίζουν καμία άλλη επικοινωνία με τον χρήστη πέρα από την παλιά, αχρησιμοποίητη διεύθυνση email, και έτσι είναι και πάλι στην πραγματικότητα αδύνατον να επικοινωνήσουν μαζί του.

Αυτές οι «εξαιρέσεις» δεν είναι τόσο νομικά ζητήματα, όσο ζητήματα που αφορούν την πληροφορική. Είναι απαραίτητο να εξετάσουμε τη δομή της συγκεκριμένης ιστοσελίδας και να προβλέψουμε τις ενέργειες του υπόπτου ως δράστη, προκειμένου να κρίνουμε αν «είναι πιθανό να φτάσει ένα μήνυμα στον δράστη».

Στάδιο της Προσωρινής Διαταγής

Όχι μόνο όταν ζητείται η αποκάλυψη της διεύθυνσης IP για αίτηση αποκάλυψης πληροφοριών του αποστολέα, αλλά και όταν δεν έχει γίνει δεκτό το αίτημα για μέτρα πρόληψης αποστολής, προχωράμε σε προσωρινή διαταγή για την απαίτηση διαγραφής τους.

https://monolith.law/reputation/provisional-disposition[ja]

Τα προβλήματα σε αυτό το στάδιο είναι σχεδόν τα ίδια με αυτά του σταδίου του αιτήματος για μέτρα πρόληψης αποστολής.

Διαχειριστές ιστοτόπων συζητήσεων όπως το 2channel ή το 5channel και διαχειριστές διακομιστών μπορεί να προβούν σε διαδικασίες όπως η ανάκριση γνώμης του δράστη για να κερδίσουν στην προσωρινή διαταγή, δηλαδή για να βρουν αποδείξεις ότι “το άρθρο δεν είναι παράνομο” ή ότι “το περιεχόμενο του άρθρου είναι αληθινό”. Αυτό δεν βασίζεται σε νομική βάση, αλλά είναι μια πρακτική που συχνά εφαρμόζεται ως μέρος της διαδικασίας συλλογής αποδείξεων.

Ωστόσο, αν τελικά δεν υπάρχει επικοινωνία, η ανάκριση γνώμης θα αποτύχει και τελικά δεν θα μεταφερθεί τίποτα στον δράστη.

Επιπλέον, αυτή η ανάκριση γνώμης είναι μια πράξη που διεξάγεται αποκλειστικά από τους διαχειριστές ιστοτόπων συζητήσεων και διαχειριστές διακομιστών. Υπάρχουν διαχειριστές που δεν συμμετέχουν ενεργά στη διαδικασία της προσωρινής διαταγής και δεν αντιδρούν, καθώς και διαχειριστές που μπορεί να αντιδρούν αλλά δεν προβαίνουν σε ανάκριση γνώμης. Όταν ασχολείστε με πολλά μέτρα κατά της φήμης, συσσωρεύετε ένα είδος “know-how”, όπως “σε αυτόν τον ιστότοπο η ανάκριση γνώμης θα γίνει σχεδόν σίγουρα” ή “σε αυτόν τον ιστότοπο δεν πρόκειται να γίνει”.

Στάδια Διατήρησης Καταγραφών από τους Παρόχους Υπηρεσιών Διαδικτύου

Οι πάροχοι υπηρεσιών διαδικτύου γνωρίζουν ποιος έχει κάνει μια δημοσίευση και σχεδόν σίγουρα έχουν στην κατοχή τους και τα στοιχεία επικοινωνίας του. Εταιρείες όπως η Japanese Docomo, η Japanese SoftBank, η Japanese Nifty και η Japanese so-net διατηρούν πληροφορίες όπως διευθύνσεις, τηλεφωνικούς αριθμούς και διευθύνσεις email των μελών τους.

Ως εκ τούτου, όταν ο πάροχος πραγματοποιεί ένα αίτημα για γνώμη, είναι σχεδόν βέβαιο ότι ο δράστης θα ενημερωθεί για την προσπάθεια διαγραφής ή ταυτοποίησης του αρθρογράφου.

Η αντίδραση σε αυτό το ζήτημα διαφέρει ανάλογα με τον πάροχο, αλλά επειδή οι πάροχοι έχουν την άποψη ότι «αν ο χρήστης που έκανε τη δημοσίευση συμφωνεί με την αποκάλυψη των στοιχείων του, τότε απλώς προχωρούν στην αποκάλυψη», συχνά πραγματοποιούνται αιτήματα για γνώμη.

Στάδια Δικαστικής Διαδικασίας ενάντια σε Παρόχους Υπηρεσιών Διαδικτύου

Σε αυτό το στάδιο, η διαδικασία είναι παρόμοια με το στάδιο διατήρησης των καταγραφών. Εάν ο πάροχος διενεργήσει έρευνα για την απόκτηση γνώμης, είναι σχεδόν βέβαιο ότι ο δράστης θα ενημερωθεί. Ωστόσο, από πρακτική άποψη, φαίνεται ότι δεν υπάρχουν πολλοί πάροχοι που δεν διενεργούν έρευνα για γνώμη κατά τη διάρκεια της διατήρησης των καταγραφών, αλλά αρχίζουν να το κάνουν όταν ξεκινήσει μια δικαστική διαδικασία.

Συνοπτικά

Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, το ερώτημα “πότε θα ενημερωθεί ο δράστης για την αφαίρεση της δυσφήμισης ή την ταυτοποίηση του αρθρογράφου;” δεν έχει πάντα μια σαφή απάντηση. Πρέπει να λάβουμε υπόψη διάφορους παράγοντες, όπως τη δομή του νόμου, τα τεχνολογικά όρια και την ανάλυση της κατάστασης στην εκάστοτε υπόθεση, προκειμένου να καταλήξουμε σε μια απόφαση και να προχωρήσουμε με βάση αυτήν.

Συνιστούμε να απευθύνεστε σε έναν ειδικό δικηγόρο με γνώσεις σε αυτόν τον τομέα από τα πρώτα στάδια.