วิดีโอการร้องเพลงคาราโอเกะผิดกฎหมายหรือไม่? สิ่งที่ควรระวังในการโพสต์วิดีโอคือสิทธิ์ที่เกี่ยวข้องกับลิขสิทธิ์

มีกรณีที่ชายคนหนึ่งทำการสร้างวิดีโอโดยใช้แหล่งเสียงคาราโอเกะโดยไม่ได้รับอนุญาต และอัปโหลดลงบน YouTube ซึ่งเขาถูกส่งเอกสารไปยังฝ่ายอัยการในเดือนกันยายน 2018 (พ.ศ. 2561)

ข้อหาที่ถูกส่งเอกสารไปยังฝ่ายอัยการคือ การดาวน์โหลดแหล่งเสียงคาราโอเกะที่บริษัทดนตรีจัดจำหน่ายผ่านอินเทอร์เน็ตเพื่อค่าใช้จ่ายอย่างไม่เป็นธรรม 5 ครั้ง และโพสต์วิดีโอคาราโอเกะที่มีเนื้อเพลงและอื่น ๆ ลงบน YouTube ทำให้ได้รับรายได้จากโฆษณาประมาณ 8 ล้านเยน แต่สิ่งที่เขาละเมิดคือ ‘สิทธิ์ที่เกี่ยวข้องกับลิขสิทธิ์’ หรือ ‘Japanese Neighboring Rights’.

สิทธิ์ที่เกี่ยวข้องกับลิขสิทธิ์ อาจไม่ได้รับการตระหนักถึงในทั่วไป แต่ในการสร้างหรือใช้งานดนตรี มันเป็นสิทธิ์ที่สำคัญและไม่สามารถละเว้นได้ หากไม่มีความรู้ คุณอาจละเมิดโดยไม่รู้ตัว

ในที่นี้ เราจะพิจารณาเรื่องสิทธิ์ที่เกี่ยวข้องกับลิขสิทธิ์ในดนตรี

สิทธิ์ที่เกี่ยวข้องกับลิขสิทธิ์คืออะไร

ในความหมายที่กว้างขวาง “ลิขสิทธิ์” สามารถแบ่งออกเป็น “สิทธิ์ของผู้สร้างสรรค์ (ลิขสิทธิ์)” และ “สิทธิ์ที่เกี่ยวข้องกับลิขสิทธิ์” โดย “สิทธิ์ของผู้สร้างสรรค์ (ลิขสิทธิ์)” จะถูกให้แก่ผู้ที่ “สร้างสรรค์” งานลิขสิทธิ์ ในขณะที่ “สิทธิ์ที่เกี่ยวข้องกับลิขสิทธิ์” เป็นสิทธิ์ที่ได้รับจากผู้ที่ “ส่งเสริม” งานลิขสิทธิ์แก่ผู้คน

การ “ส่งเสริม” นี้สามารถดำเนินการได้ในรูปแบบที่หลากหลาย แต่ในกฎหมายลิขสิทธิ์ของญี่ปุ่น “นักแสดง” “ผู้ผลิตระเบิด” “ผู้ประกอบธุรกิจการกระจายเสียง” และ “ผู้ประกอบธุรกิจการกระจายเสียงผ่านสาย” สี่กลุ่มนี้ได้รับการคุ้มครอง และสิทธิ์นี้เกิดขึ้นโดยอัตโนมัติโดยไม่ต้องดำเนินการลงทะเบียนหรือยื่นคำขอตามกฎระเบียบระหว่างประเทศเช่นเดียวกับลิขสิทธิ์

https://monolith.law/corporate/intellectual-property-infringement-risk[ja]

ความหมายของผู้แสดง

“การแสดง” หมายถึง “การแสดงผลงานทางปัญญาอย่างมีศิลปะ ไม่ว่าจะเป็นการแสดงละคร, การเต้น, การแสดงดนตรี, การร้องเพลง, การแสดงโดยการพูด, การอ่านอย่างช่างศิลปะ, หรือการแสดงผ่านวิธีอื่น ๆ (รวมถึงการกระทำที่คล้ายคลึงกับการแสดงผลงานทางปัญญาแต่มีลักษณะทางศิลปะ)” ตามที่กำหนดไว้ใน “Japanese Copyright Law Article 2, Paragraph 1, Item 3” โดย “การกระทำที่ไม่ได้แสดงผลงานทางปัญญาแต่มีลักษณะทางศิลปะ” อาจหมายถึงการแสดงมายากล, การแสดงทักษะพิเศษ, การแสดงมายากล, การเลียนแบบ และการแสดงที่เป็น “โชว์สำหรับผู้ชม” เช่น การแสดงสเก็ตน้ำแข็งหรือการแสดงละครสัตว์ ก็ถือว่าเป็นการแสดง

“ผู้แสดง” หมายถึง “นักแสดง, นักเต้น, นักดนตรี, นักร้อง และผู้ที่ทำการแสดงอื่น ๆ รวมถึงผู้ที่กำกับหรือผู้ที่จัดการแสดง” ตามที่กำหนดไว้ใน “Japanese Copyright Law Article 2, Paragraph 1, Item 4” ผู้ที่ร้องเพลง, เต้น, หรืออ่านอย่างช่างศิลปะจะถือว่าเป็นผู้แสดง แต่ไม่จำกัดเฉพาะผลงานทางปัญญาเท่านั้น การแสดงมายากลหรือการเลียนแบบที่ไม่ใช่ผลงานทางปัญญาก็ยังถือว่าเป็นการแสดง

และการแสดงที่ได้รับการคุ้มครอง ตาม “Japanese Copyright Law Article 7” คือ

• การแสดงที่เกิดขึ้นในประเทศญี่ปุ่น
• การแสดงที่ถูกบันทึกลงในระเบียนที่ได้รับการคุ้มครอง
• การแสดงที่ถูกส่งผ่านผ่านการออกอากาศที่ได้รับการคุ้มครอง
• การแสดงที่ถูกส่งผ่านผ่านการออกอากาศทางสายที่ได้รับการคุ้มครอง
• การแสดงที่ประเทศญี่ปุ่นมีหน้าที่คุ้มครองตาม “Japanese Performers and Phonograms Treaty”, “World Intellectual Property Organization Performances and Phonograms Treaty”, “TRIPS Agreement”, “Beijing Treaty on Audiovisual Performances”

เป็นต้น

ผู้ผลิตระเบิดคือใคร

“ระเบิด” คือเสียง (ไม่จำกัดเฉพาะผลงาน) ที่ถูกบันทึก (บันทึกเสียง) ครั้งแรก (ที่เรียกว่า “แผ่นดิสก์ดิบ”) ไม่สนใจสื่อที่ใช้ ดังนั้น ไม่ว่าจะบันทึกลงใน CD, เทป, ฮาร์ดดิสก์ของคอมพิวเตอร์ ก็จะถือว่าเป็นระเบิด (ตามความหมายของ “Japanese Copyright Law” มาตรา 2 ข้อ 1 หมายเลข 5) นอกจากนี้ แผ่นดิสก์ดิบ (ระเบิด) ที่ถูกคัดลอกและขายในรูปแบบ CD และอื่น ๆ จะเรียกว่า “ระเบิดสำหรับการค้า” (ตามความหมายของ “Japanese Copyright Law” มาตรา 2 ข้อ 1 หมายเลข 7)

“ผู้ผลิตระเบิด” คือผู้ที่บันทึกเสียงครั้งแรกและสร้างแผ่นดิสก์ดิบ (ระเบิด) (ตามความหมายของ “Japanese Copyright Law” มาตรา 2 ข้อ 1 หมายเลข 6)

สิ่งที่ต้องระวังคือ “เสียง” ไม่จำกัดเฉพาะผลงาน ดังนั้นจะรวมถึงเสียงธรรมชาติด้วย นอกจากนี้ “การบันทึกเสียง” ไม่จำกัดเฉพาะการบันทึกเสียง ดังนั้นผู้ประกอบการคาราโอเกะที่สร้างแหล่งเสียงคาราโอเกะ หรือผู้ประกอบการที่สร้างข้อมูล MIDI ก็จะถือว่าเป็นผู้ผลิตระเบิด

ระเบิดที่ได้รับการคุ้มครองคือ

• ระเบิดที่ผลิตโดยประชาชนญี่ปุ่น
• ระเบิดที่ถูกสร้างในประเทศญี่ปุ่น (เสียงถูกบันทึกครั้งแรกในประเทศญี่ปุ่น)
• ระเบิดที่ประเทศญี่ปุ่นมีหน้าที่คุ้มครองตาม “สนธิสัญญาคุ้มครองนักแสดงและผู้ผลิตระเบิด” “สนธิสัญญา WIPO ว่าด้วยการแสดงและระเบิด” “สนธิสัญญา TRIPS” “สนธิสัญญาคุ้มครองระเบิด”

เป็นต้น

ผู้ประกอบการออกอากาศคืออะไร

“การออกอากาศ” คือ “การส่งข้อมูลสู่สาธารณะ” ที่มีวัตถุประสงค์ให้สาธารณะ (“บุคคลที่ไม่ระบุชื่อ” หรือ “บุคคลจำนวนมากที่ระบุชื่อ”) ได้รับเนื้อหาเดียวกัน (ไม่จำกัดเฉพาะผลงานทางปัญญา) ในเวลาเดียวกันผ่านการส่งสัญญาณไร้สาย ดังการออกอากาศทีวีที่โปรแกรม “ส่งถึงผู้รับอยู่เสมอ” (Japanese Copyright Law Article 2, Paragraph 1, Item 8).

ในกรณีที่ผ่านเครื่องมือส่งข้อมูลสู่สาธารณะอัตโนมัติเช่นเซิร์ฟเวอร์ “การออกอากาศผ่านอินเทอร์เน็ต” หรือ “เว็บแคสต์” แม้จะไม่มี “การเก็บรักษา” ในเครื่องมือ แต่ก็ยังไม่ถือว่าเป็นการออกอากาศเนื่องจาก “โปรแกรมไม่ถูกส่งถึงผู้รับอยู่เสมอ”.

“ผู้ประกอบการออกอากาศ” คือผู้ที่ทำการออกอากาศเป็นธุรกิจ (Japanese Copyright Law Article 2, Paragraph 1, Item 9) ซึ่งรวมถึงผู้ที่ส่งโปรแกรม (ออกอากาศ) ผ่าน Campus FM และอื่น ๆ

การออกอากาศที่ได้รับการคุ้มครองตาม Japanese Copyright Law Article 7 ได้แก่

• การออกอากาศที่ประชาชนญี่ปุ่นทำเป็นธุรกิจ
• การออกอากาศจากอุปกรณ์ออกอากาศที่ตั้งอยู่ในประเทศ
• การออกอากาศที่ประเทศญี่ปุ่นมีหน้าที่คุ้มครองตาม “สนธิสัญญาคุ้มครองนักแสดงและอื่น ๆ” และ “สนธิสัญญา TRIPS”

นั่นคือ สิ่งที่กำหนดไว้

ผู้ประกอบการอุปกรณ์รับสัญญาณทางสายคืออะไร

“การรับสัญญาณทางสาย” หมายถึง “การส่งสัญญาณสู่สาธารณะ” ซึ่งมีวัตถุประสงค์ให้สาธารณะรับสัญญาณที่มีเนื้อหาเดียวกัน (ไม่จำกัดเฉพาะผลงานทางปัญญา) ในเวลาเดียวกันผ่านทางสาย ดังเช่นการรับสัญญาณทางสายของโทรทัศน์เคเบิล ซึ่งเป็นรูปแบบการส่งสัญญาณที่ “ส่งสัญญาณไปยังผู้รับอย่างต่อเนื่อง” (กฎหมายลิขสิทธิ์ มาตรา 2 ข้อ 1 ข้อ 9 ที่ 2 ของญี่ปุ่น)

ในกรณีที่ใช้อุปกรณ์ส่งสัญญาณสู่สาธารณะอัตโนมัติ เช่น เซิร์ฟเวอร์ แม้จะเป็นการส่งสัญญาณที่ไม่มี “การเก็บรักษา” ในอุปกรณ์ เช่น “การออกอากาศผ่านอินเทอร์เน็ต” หรือ “เว็บแคสต์” ก็ตาม แต่เนื่องจากไม่ได้ “ส่งสัญญาณไปยังผู้รับอย่างต่อเนื่อง” จึงไม่ถือว่าเป็นการรับสัญญาณทางสาย

“ผู้ประกอบการอุปกรณ์รับสัญญาณทางสาย” หมายถึงผู้ที่ดำเนินการรับสัญญาณทางสายเป็นอาชีพ (กฎหมายลิขสิทธิ์ มาตรา 2 ข้อ 1 ข้อ 9 ที่ 3 ของญี่ปุ่น) และการรับสัญญาณทางสายที่ได้รับการคุ้มครองตามกฎหมายลิขสิทธิ์ มาตรา 9 ข้อ 2 ของญี่ปุ่น คือ

• การรับสัญญาณทางสายที่ประชาชนญี่ปุ่นดำเนินการเป็นอาชีพ (ยกเว้นการรับสัญญาณทางสายที่ได้รับสัญญาณออกอากาศ)
• การรับสัญญาณทางสายที่ดำเนินการจากอุปกรณ์รับสัญญาณทางสายที่อยู่ในประเทศ (ยกเว้นการรับสัญญาณทางสายที่ได้รับสัญญาณออกอากาศ)

นั่นคือ สิ่งที่กำหนดไว้

สิทธิ์ที่เกี่ยวข้องกับลิขสิทธิ์และสิทธิ์ทรัพย์สิน

ลิขสิทธิ์มีสองประเภท คือ “ลิขสิทธิ์ในฐานะสิทธิ์ทรัพย์สิน” และ “สิทธิ์ของผู้สร้างผลงาน” แต่สิทธิ์ที่เกี่ยวข้องกับลิขสิทธิ์มีเพียงหนึ่งประเภท คือ “สิทธิ์ทรัพย์สิน”

อย่างไรก็ตาม สำหรับนักแสดงเท่านั้น จะได้รับ “สิทธิ์ของนักแสดง” ที่คล้ายกับสิทธิ์ของผู้สร้างผลงาน ดังนั้น นักแสดงจะได้รับ “สิทธิ์ของนักแสดง” และ “สิทธิ์ทรัพย์สิน” สองประเภท

https://monolith.law/reputation/protection-author-moral-rights[ja]

สิทธิ์ทรัพย์สินที่ผู้สร้างผลงานมีอยู่ โดยพื้นฐานแล้ว ทั้งหมดเป็น “สิทธิ์ให้ความยินยอม” ซึ่งเป็นสิทธิ์ที่สามารถหยุดการใช้งานโดยไม่ได้รับอนุญาตจากบุคคลอื่น แต่สิทธิ์ทรัพย์สินของสิทธิ์ที่เกี่ยวข้องกับลิขสิทธิ์นั้น นอกจากสิทธิ์ให้ความยินยอมแล้ว ยังมี “สิทธิ์เรียกร้องค่าตอบแทน” ซึ่งสามารถกำหนดเงื่อนไขเช่นค่าใช้จ่ายในการใช้งานโดยบุคคลอื่น สิทธิ์เรียกร้องค่าตอบแทนไม่สามารถหยุดการใช้งานของบุคคลอื่นได้ แต่สามารถบอกให้จ่ายเงินได้

สำหรับสิทธิ์ทรัพย์สิน ควรพิจารณาแยกเป็น “การแสดงสด” “การแสดงที่ถูกบันทึกในระเบียน” และ “การแสดงที่ถูกบันทึกในผลงานภาพยนตร์ รายการโทรทัศน์ วิดีโอ” ตัวอย่างเช่น ในกรณีของ “การแสดงที่ถูกบันทึกในผลงานภาพยนตร์” เมื่อคุณต้องการใช้การแสดงที่ได้รับความยินยอมจากนักแสดงและถูกบันทึก คุณไม่จำเป็นต้องได้รับความยินยอมจากนักแสดงอีกครั้ง (ตามมาตรา 91 ข้อ 2 มาตรา 92 ข้อ 2 และมาตรา 92 ข้อ 2 ของ “Japanese Copyright Law”)

อย่างไรก็ตาม ในกรณีที่คัดลอก CD ดนตรี คุณจำเป็นต้องได้รับความยินยอมไม่เพียงจาก “ผู้แต่งเนื้อเพลงและผู้แต่งเพลง” และ “ผู้ผลิตระเบียน” แต่ยังต้องได้รับความยินยอมจาก “นักร้อง” และ “นักดนตรี” หรือ “นักแสดง” ด้วย

ในทางกลับกัน ในกรณีที่คัดลอกวิดีโอหรือ DVD คุณจำเป็นต้องได้รับความยินยอมจากผู้ผลิตภาพยนตร์และนักเขียนบท แต่คุณไม่จำเป็นต้องได้รับความยินยอมจาก “นักแสดง” ที่เข้าร่วมการแสดง

การโพสต์วิดีโอและสิทธิ์ที่เกี่ยวข้องกับลิขสิทธิ์

ในเดือนมีนาคม พ.ศ. 2551 (2008), YouTube ได้ทำสัญญาอนุญาตให้ใช้งานแบบครอบคลุมครั้งแรกในประเทศญี่ปุ่นกับบริษัท Japan Rights Clearance (JRC) และในเดือนพฤษภาคมและตุลาคมของปีเดียวกัน ได้ทำสัญญาอนุญาตให้ใช้งานกับ e-License และ JASRAC ตามลำดับ

นอกจากนี้ นิโกะนิโกะโดว์ (Niconico Douga) ได้ทำสัญญาอนุญาตให้ใช้งานแบบครอบคลุมกับ JASRAC, JRC, และ e-License ในระหว่างปี พ.ศ. 2551-2552 (2008-2009) และ USTREAM ได้ทำสัญญาเดียวกันในเดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2553 (2010)

ด้วยสัญญาครอบคลุมนี้ ผู้ใช้สามารถโพสต์วิดีโอที่เล่นหรือร้องเพลงที่อยู่ภายใต้การจัดการของ JASRAC ไปยัง YouTube และอื่น ๆ ได้

อย่างไรก็ตาม คุณต้องระวังว่าไม่สามารถโพสต์แหล่งเสียง CD หรือวิดีโอโปรโมชั่นโดยตรง หรือใช้เป็นเสียงประกอบได้

เพราะสิทธิ์ที่ได้รับการจัดการในสัญญาครอบคลุมนี้เป็น “ลิขสิทธิ์” และไม่ครอบคลุม “สิทธิ์ที่เกี่ยวข้องกับลิขสิทธิ์” ที่ JASRAC และอื่น ๆ ไม่สามารถจัดการได้

และสิทธิ์ที่เกี่ยวข้องกับลิขสิทธิ์ที่สำคัญในการโพสต์เพลงคือสิทธิ์ของผู้ผลิตระเบิด ซึ่งเรียกว่าสิทธิ์แผ่นเสียงดั้งเดิม

สิทธิ์ที่เรียกว่า “สิทธิ์แผ่นฉบับต้นฉบับ”

ในสัญญาที่ทำกับนักร้องหรือนักดนตรีและนักแสดงอื่น ๆ สำหรับการบันทึกเสียง การโอนสิทธิ์ของนักแสดงไปยังผู้ผลิตแผ่นเสียง (บริษัทผลิตแผ่นเสียงหรือบริษัทเพลง, แบรนด์เพลง ฯลฯ) ถือเป็นที่นิยม ดังนั้น สิทธิ์แผ่นฉบับต้นฉบับจึงมักจะรวมถึงสิทธิ์ของนักแสดงเหล่านี้ด้วย

อย่างไรก็ตาม สิทธิ์ในการเรียกร้องค่าตอบแทนของนักแสดง (สิทธิ์ในการเรียกร้องค่าใช้งานจากการออกอากาศหรือค่าเช่า) จะไม่ถูกโอน และสิทธิ์เหล่านี้จะถูกใช้ผ่านองค์กรที่ได้รับการแต่งตั้งจากสำนักงานวัฒนธรรมของญี่ปุ่น (Japanese Geidan Kyokai CPRA)

สิทธิ์แผ่นฉบับต้นฉบับ ประกอบด้วยสิทธิ์ในการอนุญาตของผู้ผลิตแผ่นเสียง ได้แก่ “สิทธิ์ในการทำซ้ำ” “สิทธิ์ในการส่งข้อมูล” “สิทธิ์ในการโอน” “สิทธิ์ในการยืม” และสิทธิ์ในการอนุญาตของนักแสดง ได้แก่ “สิทธิ์ในการบันทึกเสียงและวิดีโอ” “สิทธิ์ในการออกอากาศและการออกอากาศผ่านสาย” “สิทธิ์ในการส่งข้อมูล” “สิทธิ์ในการโอน” “สิทธิ์ในการยืม”

สิทธิ์ในการอนุญาตคือการอนุญาตให้ผู้อื่นใช้ หรือกล่าวอีกนัยหนึ่งคือ ถ้าไม่ได้รับอนุญาต ผู้อื่นจะไม่สามารถใช้ได้ ดังนั้นการใช้งานโดยการทำสำเนา CD ที่เป็นสำเนาของแผ่นฉบับต้นฉบับ (การทำซ้ำ) จะเป็นการละเมิดสิทธิ์หากไม่ได้รับอนุญาตจากผู้ที่มีสิทธิ์แผ่นฉบับต้นฉบับ

การใช้งานที่เรียกว่าการส่งข้อมูล อาทิเช่น การอัปโหลดลง YouTube หรือการอัปโหลดลง SNS หรือเว็บไซต์ของตัวเอง ก็เช่นเดียวกัน

ผู้ต้องสงสัยที่ได้กล่าวถึงในตอนแรก ได้ทำการใช้งานโดยการทำซ้ำและการส่งข้อมูล โดยไม่ได้รับอนุญาตจากผู้ถือสิทธิ์แผ่นฉบับต้นฉบับ ซึ่งทำให้เกิดการละเมิดสิทธิ์ที่เกี่ยวข้องกับลิขสิทธิ์ และเป็นผู้ต้องสงสัยในการฝ่าฝืนกฎหมายลิขสิทธิ์ของญี่ปุ่น

สิทธิ์ที่เกี่ยวข้องกับลิขสิทธิ์และลิขสิทธิ์

สิทธิ์ที่เกี่ยวข้องกับลิขสิทธิ์นั้นเป็นสิทธิ์ที่กำหนดไว้ใน “กฎหมายลิขสิทธิ์ญี่ปุ่น” ดังนั้นในความหมายที่กว้างขวาง มันก็คือลิขสิทธิ์ แต่ควรทราบว่า มันต่างจากลิขสิทธิ์ในความหมายที่แคบ ซึ่งเป็นสิทธิ์ที่ได้รับจากการสร้างผลงานของผู้สร้างผลงาน และเป็นสิทธิ์ทรัพย์สิน

เมื่อพูดถึงสิทธิ์ด้านดนตรี JASRAC (ญี่ปุ่น: สมาคมลิขสิทธิ์ดนตรีญี่ปุ่น) นั้นเป็นที่รู้จักอย่างกว้างขวาง แต่ JASRAC จัดการเพียงบางส่วนของลิขสิทธิ์ (ในความหมายที่แคบ) และไม่เกี่ยวข้องกับสิทธิ์ที่เกี่ยวข้องกับลิขสิทธิ์

นั่นคือ การใช้ดนตรีไม่ได้หมายความว่า หากคุณสมัครกับ JASRAC ก็จะเป็นไปได้ทั้งหมด ขึ้นอยู่กับวิธีการใช้งาน คุณอาจจำเป็นต้องได้รับอนุญาตจากผู้ถือสิทธิ์ที่เกี่ยวข้องกับลิขสิทธิ์และผู้ถือสิทธิ์อื่น ๆ นอกจาก JASRAC

YouTube และ Nico Nico Video ได้ทำสัญญาทั่วไปกับ JASRAC เกี่ยวกับการใช้งาน ดังนั้นผู้โพสต์วิดีโอสามารถโพสต์เพลงที่จัดการโดย JASRAC โดยไม่ต้องสมัครกับ JASRAC แต่นี่เป็นสิทธิ์ที่ JASRAC จัดการ นั่นคือ ลิขสิทธิ์ในฐานะสิทธิ์ทรัพย์สินที่ได้รับอนุญาตให้ใช้ล่วงหน้าเท่านั้น

โดยที่ JASRAC ไม่จัดการสิทธิ์การปรับเปลี่ยน ดังนั้น หากคุณต้องการจัดเรียงเพลงที่จัดการโดย JASRAC คุณจะต้องได้รับอนุญาตจากผู้ถือสิทธิ์เดิม (ผู้แต่งเพลงหรือสำนักพิมพ์ดนตรี)

นั่นคือ หากคุณสร้างวิดีโอหรือโพสต์วิดีโอโดยใช้แหล่งเสียงที่เหมือนกับแผ่นเสียงที่ขายในท้องตลาดหรือแหล่งดาวน์โหลด คุณจะต้องได้รับอนุญาตให้ “ทำซ้ำ” หรือ “สามารถส่ง” จากผู้ถือสิทธิ์แผ่นเสียง

อย่างไรก็ตาม ใน Nico Nico Video และ Nico Nico Live Broadcasting ผู้ถือสิทธิ์แผ่นเสียงได้รับอนุญาตให้ใช้บางเพลง ดังนั้น หากเป็นเพลงนั้น คุณสามารถใช้งานได้โดยไม่ต้องได้รับอนุญาตเป็นรายบุคคล

การใช้งานดนตรีและสิทธิ์ที่เกี่ยวข้องกับลิขสิทธิ์

ในปี 2016 (พ.ศ. 2559) ซีรีส์ที่ออกอากาศบนช่อง TBS ชื่อว่า “逃げるは恥だが役に立つ” หรือ “การหนีเป็นความอับอายแต่มีประโยชน์” ในฉากจบของแต่ละตอน มีการแสดงการเต้นที่ร่าเริงของ Hoshino Gen และ Aragaki Yui ตามจังหวะเพลง “Koi” ที่เขาเองร้องขึ้น ซึ่งได้รับความนิยมในชื่อ “Koi Dance” บนเว็บไซต์วิดีโอออนไลน์เช่น YouTube และ Nico Nico Douga มีผู้คนหลากหลายที่อัปโหลดวิดีโอที่พวกเขาเต้น “Koi Dance” และวิดีโอที่ Caroline Kennedy ทูตสหรัฐฯ ณ ประเทศญี่ปุ่น (ณ ขณะนั้น) เต้นได้มีจำนวนการดูเกิน 8 ล้านครั้ง ทำให้เกิดความฮิตอย่างมาก

สิ่งนี้เกิดขึ้นเนื่องจากมีการอนุญาตล่วงหน้าจากเจ้าของสิทธิ์ต้นฉบับให้ใช้งานได้ถ้าสอดคล้องกับเงื่อนไขที่ “ผลิตและเผยแพร่วิดีโอ ‘Koi Dance’ ด้วยวัตถุประสงค์ส่วนบุคคลหรือไม่เพื่อการค้า” “แหล่งเสียงที่ใช้เป็นแหล่งที่ซื้อจาก CD หรือการจัดจำหน่าย” และ “ความยาวของแหล่งเสียงที่ใช้ในวิดีโอเท่ากับความยาวของฉากจบของซีรีส์ประมาณ 90 วินาที” ดังนั้น สามารถโพสต์ได้โดยไม่ต้องส่งคำขอเฉพาะ (อย่างไรก็ตาม ณ ปัจจุบันเงื่อนไขนี้ได้สิ้นสุดลงแล้ว ดังนั้นไม่สามารถโพสต์โดยไม่ได้รับอนุญาตได้)

ดังนั้น ถ้าไม่สามารถใช้แหล่งเสียงโดยไม่ได้รับอนุญาต คุณสามารถสร้างแหล่งเสียงที่เหมือนกับต้นฉบับได้ คุณสามารถคัดลอกเสียงที่คุณต้องการด้วยหู แล้วเล่นเครื่องดนตรีหรือป้อนเสียงด้วยตนเอง แล้วใช้เป็นแหล่งเสียงของตนเอง

แม้ว่าจะยุ่งยาก แต่ถ้าทำแบบนี้คุณจะกลายเป็นผู้สร้างต้นฉบับด้วยตนเอง ดังนั้นคุณสามารถใช้ต้นฉบับของคุณเองได้อย่างอิสระในการโพสต์วิดีโอ

อย่างไรก็ตาม ถ้าเป็นเว็บไซต์ที่โพสต์วิดีโอที่มีสัญญากับ JASRAC (สมาคมการจัดการสิทธิ์ลิขสิทธิ์ดนตรีแห่งญี่ปุ่น) วิธีนี้จะไม่มีปัญหา แต่ถ้าเป็นบล็อกส่วนบุคคลหรืออื่น ๆ คุณจำเป็นต้องได้รับอนุญาตจาก JASRAC โดยเฉพาะ

สรุป

บนเว็บไซต์สำหรับอัปโหลดวิดีโอมีวิดีโอที่คนร้องเพลงพร้อมกับเครื่องเล่นคาราโอเกะหรือเต้นตามเสียงเพลงจากซีดีอยู่มากมาย แต่ส่วนใหญ่แล้ว วิดีโอเหล่านี้ไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของลิขสิทธิ์ต้นฉบับ

ไม่เพียงแค่เสียงเพลงจากซีดี แต่แม้แต่ผู้ประกอบการที่สร้างเสียงเพลงที่ถูกส่งไปยังร้านคาราโอเกะก็มีสิทธิ์ของผู้ผลิตระเบียน ดังนั้น หากไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของสิทธิ์เหล่านี้ มีความเป็นไปได้สูงว่าจะเป็นการละเมิดสิทธิ์ที่เกี่ยวข้องกับลิขสิทธิ์

การตัดสินว่ามีการละเมิดสิทธิ์ที่เกี่ยวข้องกับลิขสิทธิ์หรือไม่อาจจะยากในบางครั้ง ดังนั้นควรขอคำแนะนำจากทนายความที่มีประสบการณ์

สำหรับผู้ที่ต้องการทราบเกี่ยวกับลิขสิทธิ์เพลงประกอบในวิดีโอ กรุณาดูวิดีโอในช่อง YouTube ของเรา